"ห้องสมุดซอยพระนาง" เรามานั่งโต๊ะที่ประจำคนแรก สายหน่อยผู้ชายอีกคนนั่งโต๊ะหน้าห้องประตูลูกบิด "มันสกปรกมากนักเหรอพี่ มันสกปรกมากนักเหรอพี่" พูดเสียงดังถามขณะที่เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ เราก็ตะโกนตอบสิ

"ห้องสมุดซอยพระนาง" เรามานั่งโต๊ะที่ประจำคนแรก สายหน่อยผู้ชายอีกคนนั่งโต๊ะหน้าห้องประตูลูกบิด "มันสกปรกมากนักเหรอพี่ มันสกปรกมากนักเหรอพี่" พูดเสียงดังถามขณะที่เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ เราก็ตะโกนตอบสิ / เหตุเกิดจาก เขานั่งปุ๊ป ก็ฟื๊ด ซื๊ด จมูกสูดน้ำมูก ไอ้เราก็กลัวเชื้อหวัด เพราะแอร์ ช่องแอร์เป่าลมมาทางนี้ด้วย.. ผู้ชาย อายุประมาณ 33-35 ปี ผิวดำแดง ไม่ดำมาก ใส่แว่นสายตา เลนส์ใส กรอบเหลี่ยมมน ผมตัดเกรียนสั้น สวมเสื้อคอปกโปโล ลายทางขวาง สีเหลืองอ่อนสลับน้ำเงิน (สีซีด) แถบกว้าง 4"... สวมกางเกงสีเขียวมะกอก ขายาว รองเท้าหนังสีน้ำตาล แบบคล้าย ๆ กับที่คุณวิกรมใส่ไป adventure... เราก็ควักขวดแอลกอฮอล์ขึ้นมาฉีดเหนือหัวเรา ข้างแขนขวา..เขาก็ไอค็อกแค้ก ดัง ๆ 2-3 ครั้ง.. ไม่มีอะไรปิดปากปิดจมูก เราก็กระหน่ำฉีดสิ..พอเขาหยุด เราก็หยุด มือยังถืออยู่ พร้อมฉีด..สักครู่ เขานั่งที่เก้าอี้เขา พูด (เรานั่งอยู่ที่เก้าอี้เรา นั่งจดสูตรอาหารอยู่) "มันสกปรกมากนักเหรอพี่ มันสกปรกมากนักเหรอพี่" เราก็พูดที่โต๊ะเพราะหันไปตอบ.. "เปล๊า.. ฉีดฆ่าเชื้อหวัด เพราะถ้าเราตดหวัด คนที่แพร่เชื้อหวัด เขาก็ไม่ได้มาจ่ายค่ายารักษาให้เรา (มีน้องผู้หญิงอ้วน นั่งที่โต๊ะข้างชั้นโชว์หนังสือ, ลุงนั่งทำกระดาษตัดด้วยคัตเตอร์ข้างชั้นวางหนังสือแถวที่ 2)มีเรา 1 คน มีผู้ชายคนนี้ 1 คน.. ไม่เกี่ยวกับสกปรกมากหรือสกปรกน้อยหรอก.. ช่วงนี้ไข้หวัดระบาดก็ต้องฉีดกันไว้ก่อน (แอร์เป่ามาทางนี้ จะให้ฉันมานั่งคอยเชือ้หวัดเหรอ ..คนเราถ้าเป็นหวัดเพราะอากาศเปลี่ยนแปลง อยู่ข้างนอกตัวอาคาร ที่โล่งแจ้ง.อันนี้เป็นเรื่องปกติ ทำใจได้ เพราะอากาศก็ลอยไปพัดมาที่ไหนยังไงก็ได้) ... เขียนไปพูดไป.. "คนเราก็ต้องป้องกันตัวเอง.. ต้องรู้ตัวเองว่าเป็นอะไร ทำอะไร"... จบการสนทนาข้ามโต๊ะ... สักครู่ เขาลุกขึ้นไป เดินไปพูดไป "หมอบอก แอลกอฮอลล์ใช้มาก ๆ เป็นพิษนะ" ..ตอบทันที "ก็ไม่เป็นไรนี่ ดีกว่าติดหวัด" เขาก็เดินไป... สักครู่ เขาเดินเข้ามาที่โต๊ะ คุณ รปภ.เดินตามาด้วย จนถึงที่เรานั่ง รปภ.หยุดยืน..แล้วคุยกับผู้ชายคนนี้ เรื่องอะไรสักอย่าง ประมาณว่า อะไรที่เพดาน อาจหล่นลงมา..ตรงนั้นเคยมีหล่นมาครั้งหนึ่ง.. แล้วคุณ รปภ.ก็ไปนั่งที่โต๊ะวางคอมฯ ข้างมูลี่กระจก.. ทุกทีไม่เคยเคยนั่ง .. ก็นั่งทำงานของเขาไป.. สักครู่ใหญ่.. คุณพีผู้ชาย(ขาประจำซึ๊ดจมูก) ได้ยินเสียง แต่เราไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง (คงอาจจะเป็นพวกคุยโทรศัพท์มือถือ)... ทีนี้เสียงดังขึ้น.. เงยขึ้นไปดูเสียหน่อย.. มีผู้ชายหนุ่ม (นี่ก็ขาประจำ) เดินเข้ามา พี่ซึ๊ดพูด "เมื่อวันก่อนผมเจอร์อาจารย์...(น้ำเสียงตื่นเต้น)" หนุ่มก็ยืนคุยด้วย..ถือกระเป๋าอยู่ คุณรปภ.ลุกขึ้นไปรอจนเขาพูดจบ.. ยกมือทำนองปราม (อย่างสุภาพ) กรุณาเบาเสียงหน่อยครับ.. พี่ซึ๊ดก็พยักหน้า..จบ.. เขาเดินไปนั่งที่ประจำ ไฟแสงสว่างค่อนข้างน้อย (คงจะชอบมืดหน่อย ไม่ดีต่อสายตานะคะ) ...หมั่นไส้ เลยหยิบ "ผมจะเป็นคนดี " ฉบับครึ่งเอสี่ ปกดำ ..มาตั้งข้างฉากกั้น เอาขวดน้ำดุนหลังไม่ให้ล้ม... ถ้าคุณเดินผ่านไปผ่านมา กรุณาอ่านชื่อหนังสือด้วยนะคะ "ผมจะเป็นคนดี" เผื่อจะเป็นสุภาพบุรุษขึ้นมาบ้าง...