ผู้หญิงกิน แคร้กเกอร์รสกลิ่นเนยถั่ว เมื่อวาน 30สค.56 มาถึงก็จะนั่งกินลูกอมเคี้ยวหนึบ..ทำหล่น ก๊งเก๊ง เด้ง ไปเด้งมา..หาไม่เจอ... ห้องสมุดซอยพระนาง

ผู้หญิงกิน แคร้กเกอร์รสกลิ่นเนยถั่ว กินน้ำส้มกาโตะ เอาหลอดเขี่ยวุ้นมะพร้าวเม็ดสุดท้ายใส่ปาก..กลิ่นน้ำส้มชัดเจน มองหน้าก็แล้ว เอานิ้วเขี่ยจมูกก็แล้ว...น้องสาวนุ่งสั้นไม่รู้สึกตัวเลย.. ดูจากสมุดบันทึก เหมืนอจะยังไม่จบปริญญาตรี... เมื่อวาน 30สค.56 มาถึงก็จะนั่งกินลูกอมเคี้ยวหนึบ..ทำหล่น ก๊งเก๊ง เด้ง ไปเด้งมา..หาไม่เจอ... ห้องสมุดซอยพระนาง ..ตอนเย็น 5 โมง ไฟดับ เรากลับ..ไอ้เม็ดอมเคี้ยวที่ว่า ทรงคล้ายรักบี้ ปลายมน สีเขียวมะนาวหล่นอยู่ใต้โต๊ะเรา.. เสร็จกุ..เอาเท้าเขี่ยเบา ๆ ออกไป ชนกำแพงห้อง..ให้น้องเห็น..เก็บไปทิ้งซะด้วยนะยะ.. กินอะไรแต่ละที กลิ่นงี้ลอยมา.. เอาแอลฉีดก็แล้ว..ซื้อยาดมวาเป๊กซ์มาสูดก็แล้ว.. คราวหน้า..ถ้าหล่อนยังกิน กลิ่นรบกวนฉันอีก..ฉันจะกินส้มตำปลาร้า (ล้วน) แล้วพ่นกลิ่นให้หล่อนดม..บ้าง.. เช้าก็โครตเซ็ง เรานั่งคนเดียว..ลุงใส่หมวกขาว..ใส่แว่นหนากรอบดำ..มานั่งเลย..เราซึดจมูกต้อนรับก่อน..ปรากฏว่าลุงแกซึดจมูกทั้งวัน..โต๊ะอื่นว่างแต่เช้าก็ไม่ไปนั่งหรอก..ไม่รู้ตัวหรือว่าเสียงซืดฟรืดจมูก สูดน้ำมูก ทำจนเป็นนิสัยน่ะ..ถ้าให้ฉันมานั่งฟังทั้งวันก็เบื่อนำ ขนาดเอาจุกหูฟังอุดหู ยังฟรืดได้ยินเลย.. ลุงใส่แว่น วันนี้ 31สค.56..เดินรองเท้าก็ไม่ว่าหรอก..แต่เห็นเอากบเหลาดินสอไป ออกไปข้างนอกทางเชื่อมไปห้องเด็ก แล้วก็กลับเข้ามาที่โต๊ะคอม เดินเข้าเดินออกหลายเที่ยว..สุดท้ายเห็นดินสอ..แกก็จดอะไร จากหน้าจอคอม..ทำไมไม่ไปเหลาดินสอใส่ถังขยะ ข้างบันไดคะลุง..ใครสอน..