25สค.56 พัดลมเปิดไฟขึ้นเบอร์ 3 ไม่หมุน..เอามือหมุนหลายสิบรอบ ก็ไม่หมุน.. เอามืออังที่หลังมอเตอร์ ร้อนจี๋เลย..นี่แหละคุณแม่บอก ซ่อมแล้ว

25สค.56 พัดลมเปิดไฟขึ้นเบอร์ 3 ไม่หมุน..เอามือหมุนหลายสิบรอบ ก็ไม่หมุน.. เอามืออังที่หลังมอเตอร์ ร้อนจี๋เลย..นี่แหละคุณแม่บอก ซ่อมแล้ว / เลยต้องเอาพัดลมหอน..เปิดไปสักพัก ถ้าเบอร์ 2-3 เสียงหอนดังมาก... เลยต้องเปิดเบอร์ 1 ลมเบายังกะเป่าออกจากปาก.. ชีวิตก็อย่างนี้แหละ...ทำให้นึกถึง... ตอนที่ยังทำงาน.. ตอนนั้นแม่เรียกให้ไปเป็นเพื่อน (ขาโก่งยังไม่ได้ผ่า) พาไปเซ็นทรัลลาดพร้าว มีเปิดห้องชั้น 5 ลานจอดรถ (ประตูกระจกห้องแอร์)ให้บริการปรึกษาเรื่องสุขภาพ. (ก็คงเป็นขายของเพื่อสุขภาพ) ไปกับซ้งแปะขายราดหน้า ป้าดำ (เมียเขา)..นั่งแท็กซี่พากันไป.. แม่เดินช้า ไม่ไหว.. ส่วนเราก็เดินเร็วตามปกติ.. ทำตามหน้าที่... จนตอนกลับ เดินลงลิฟท์ เราคงเดินเร็วไป..แม่กับซ้งแปะตะโกนเรียก..เราเลยต้องถอยหลังกลับไปเดินกับแม่... หรือแม้แต่ตอนที่ทำงานที่ บริษัทเครื่องเขียนตราม้า.. แม่ให้เราไปเอาซื้อขนมเทียมกับไถ่หยี ที่วงเวียนใหญ่.. เราไม่ได้ไป เราอยู่ที่บ้านดินแดง.. แม่โทร.ไปที่บริษัท(จะจิกให้ไปเอาขนมเทียน) แม่ถึงได้รู้ว่า เราหนีไม่ไปทำงานที่บริษัท (เถ้าแก่เฮี๊ยบ ระเบียบจัด) ก็โดนด่าไปตามระเบียบ... / อยากรู้จัง..ตอนนั้น ..ลูกชายที่แสนดี ไปทำอะไรอยู่ที่ไหน....เวลานังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ลำบาก..ก็จิก ก็ลากไปด้วยกันกับแม่.. แต่เวลากอบโกยทรัพย์สมบัติ เงินทอง ที่ดิน ทรัพย์สิน..ทุกอย่าง เป็นของลูกชายที่แสนดีคนเดียว.. ชีวิตคนเราก็อย่างนี้แหละ..ฟ้ามีตา เวรกรรมมีจริง