ตลาดวัดตะพาน.. ร้านบะหมี่รถเข็น.. / "อั๊วแก่แล้ว ยืนนาน ๆ ไม่ไหว ขอก่อนได้มั๊ย".. / ลุงวัย เกือบ 60 หยวน ๆ ให้ / มองหน้าเขา ถ้าเขาโอ..ก็ไม่ว่าอะไร.. แต่...

ตลาดวัดตะพาน.. ร้านบะหมี่รถเข็น.. / "อั๊วแก่แล้ว ยืนนาน ๆ ไม่ไหว ขอก่อนได้มั๊ย".. / ลุงวัย เกือบ 60 หยวน ๆ ให้ / มองหน้าเขา ถ้าเขาโอ..ก็ไม่ว่าอะไร.. แต่... เราก็ทำหน้าบู้บี้ ปากงุบงิบ.. (แก่แล้ว ยืนไม่ไหว .. ถ้ารู้ตัวว่ายืนไม่ไหว ก็อย่ารอสิ.. อยากกินแต่รอไม่ได้.. อาศัยความแก่มาร้องขอความเห็นใจ).. ป้าแกลากรถเข็นพับได้สีดำ (แบบเดียวกันกับที่เราน้อง Poom ล้มปากแตก ฟันร้าว เป็นรอย.. ยืนห่างจากรถเข็น เดินไปดูจดหมายที่ตู้ไปรษณีย์ ไม่รู้ Poom ยืนพิงหรือขยับตัวยังไง หันหลังให้ รู้อีกที รถเข็นล้มไปแล้ว ร้องไห้จ้าเลย... เป็นความไม่รอบคอบ ดูแลลูกไม่ดี)... / แล้วแกก็ไป.. / แปะถามใครต่อ.. "เดี๋ยวหนูจัดคิวให้เอง.. ก็ลุงเสื้อสีชมพู ป้าเสื้อเหลือง น้องวัยทีนเสื้อเทา ..แล้วก็เราเอง".. มีผู้ชายมายืนเสียบข้าง ๆ สั่งบอก เอา... ผู้หญิงที่มาก่อนก็คุยด้วย ว่าเขามาก่อน.. ผู้ชายงี่เง่าบอก "ก็บอกไว้ก่อน" (บอกไว้ก่อนเผื่อได้ก่อนงั้นสิ ไอ้บ้า คนมายืนก่อนยังไม่สั่งเลย)... / ตอนแรกนับเลย 6 คน .. ป้าแก่วัย 60 กว่า เพิ่งเห็นว่ามีเด็กผู้หญิง สัก 6 ขวบมายืนข้าง ๆ หัวยังต่ำกว่าขอบรถเข็นเลย.. ทำไมลุงเสื้อชมพูไม่ให้เด็กไปก่อน.. / ต่อมายายซิ้มโบ๊ะ (แปะขายกุ้ยช่ายหมดแล้ว) มายืนจะช่วยผูกปากถุงให้แปะบะหมี่บอก "เจ้ขอทางหน่อยจะช่วยเฮียผูกปากถุง" (กูไม่ขยับให้เลยแหละ) .. (แกมาช่วยให้เกะกะมากขึ้นน่ะสิ).. / แปะกุ้ยช่าย ดันรับ order ซิ้มโบ๊ะ (แก่ผมเตี้ย)หน้า 70 แล้วมั๊ง.. ตัดให้ซิ้มโบ๊ะก่อนเลย บอก "เขาขอลัดคิว" แปะยังมีหน้ามาบอกอีก "เจ้ไม่ไปยืนที่เขาลัดคิว" / "เอ๊าะฮ์ มีที่ให้ยืนขอลดคิวด้วยเหรอ.. หนูไม่เคยแซงคิวใคร.. หน้าด้าน.. พิการละป่าวเนี่ย (ทำเสียงกวนตีน มองหน้าซิ้มโบ๊ะ เหล่ ๆ ถุงเดียวยังรอไม่ได้เลย. " / แปะกุยช่ายบอก "เค้ารีบ" / "อ้าว แล้วที่ยืนกันเนี่ย (ร่วม 10 คน รอบรถเข็น เค้าไม่รีบเหรอ.. เค้าก็มาซื้อแล้วก็รีบไปทำงานเหมือนกัน" / จบข่าว .. "อ้าวใครต่อ" / "ของหนู บะหมี่ 15 ปลาแผ่น เพิ่มเกี๋ยว 10 บาท" แปะแทบจะหยิบไม่ถูกใส่กล่อง.. / "เอ้าเสร็จแล้ว พิเศษเลย" / ทำเสียงเชิดนิด ๆ "ไม่ต้องพิเศษ".. (ชีวิตกูไม่เคยหวังหรือต้องการอะไรพิเศษจากใคร) (กรุณาขายตามราคา).. / คราวหน้าเจอพวกหน้าด้านแซงคิว ต้องเตรียมหาคำด่าแบบหลายชั้น.. เช่น .. แก่ พิการ รีบไปโรงพยาบาล ป่วยหนัก หรือ ถึงต้องแซงคิวคนอื่น.. (ยัง ยังไม่เจ็บเท่าที่ควร).. / วิเคราะห์ตนเอง.. ร้าย ๆ อย่างนี้ มิน่าล่ะถึงหาผัวไม่ได้.. 555 .. แปะแกคงนึกในใจ.. อั๊วกลัวลื้อจะตายอยู่แล้ว.. กลัวไปด่าไล่ลูกค้าคนอื่น.. ทางที่ดีถ้าลื้อไม่ซื้อบะหมี่อั๊ว อั๊วจะสบายใจมากเลย. / สิ้มมาเดินเสียบ เอานิ้วจิ้มสีข้าง..ให้เราเขยิบออก.. หันไปมองถ้าไม่ใช่สิ้นล่ะก็ ด่าแล้วนะ.. / ป้าเสื้อเหลืองที่พาหลานมาด้วนี่สิ.. ไม่ร้องขอ โอดโอยว่ามีเด็กมาด้วย.. ไม่ขอก่อน ไม่แซงคิว.. หลานก็เงีบ ๆ รอได้.. นี่สิถึงเรียกว่า สอนลูกสอนหลานเป็น / ส่วนน้องเสื้อเทาสั่งที 5 ชุด (5ถุง) เราก็ยืนตาปริบ ๆ (ซื้อตั้ง 5 ถุงแนะ) แบงค์ร้อย สุดท้ายก็ได้ไป.. รอได้นิ... จบข่าว / ที่ห้องสมุด มีตาแก่กะโหลกกะอีกคน.. สูงตัวใหญ่วัยเกือบ 70 .. อ่าน นสพ. Bangkok Post แล้วเปิดกางหน้ากลาง กลางไม้..นสพ.เอียง ๆ จากไม้กาง.. วางแหมะมันทั้งอย่างนั้น.. เลยหมั่นไส้ (ไอ้สารเลว) ยื่นไม้ นสพ.ไปข้างหน้า กะต้องให้เห็น เราจับพับหน้าแรกมาไว้ให้ตรงถูกต้อง .. เดินบ่นเบา ๆ "นี่ก็อีกคน แก่กะโหลกกะลา เฮ้อ.. ".. / "หนูไม่เคยแซงคิวใคร" นิ่งเงียบสักครู่ ทุกคนคงได้ยินแล้ว.. นึกในใจว่า "ถ้าใครแซงคิวกู ตาย..ย..ย.."