"ผมจะเป็นคนดี" หน้า 46-47.... ในช่วงทีเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ เมื่อปี พ.ศ.2541..ผมเป็น...

"ผมจะเป็นคนดี" หน้า 46-47.... ในช่วงทีเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ เมื่อปี พ.ศ.2541..ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้รบผลกระทบจากเหตุการณ์ดังกล่าวค่อนข้างจะรุนแรง เวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความทุกข์อย่างหนักหน่วงที่สุดในชีวิต ผมซมซานกลับไปซุกตัวนอนหนุนตักแม่ - แม่วางมือลงบนหัวผมและลูบไล้เหมือนเมื่ออสมัยผมยังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ปลอบประโลมด้วยคำพูด ซึ่งทำจิตใจของผมแช่มชื่นขึ้น และโอบกอดผมด้วยไออุ่นแห่งความรักอันยิ่งใหญ่ แม้ว่าบางคราวจะไม่มีถ้อยคำใด ๆ หลุดมาจากปากแม่ นอกจากสายตาและการเคลื่อนไหวของมือ แต่ผมก็ซึมซับความรักและความห่วงใยที่แม่มีต่อผมอย่างซาบซึ้ง และรู้ว่าแม่ได้ให้กำลังใจ ให้สติ ปลุกผมขี้นมาจากความท้อแท้ทอดอาลัย และเรียกความเข้มแข็งของผมให้กลับคืนมาอีกครั้ง รวมทั้งเติมพลังให้แก่เปลวไฟแห่งชีวิตที่กำลังริบหรี่ลงทุกขณะ ให้กลับโชติช่วงขึ้นมาใหม่..อ้อมกอดและความรัก ความอบอุ่นของแม่ มีส่วนสำคัญในการช่วยให้ผมฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ ในคืนวันอันเหน็บหนาวและโหดร้ายเหล่านั้นมาจนถึงทุกวันนี้ และแม้ว่าในนาทีนี้จะไม่มีแม่ให้ผมได้นอนหนุนตักอีกแล้วก็ตาม แต่ผมยังจดจำถึงความรู้สึกเหล่านั้นได้อย่างไม่มีวันลืมเลือน และน้ำตาซึมทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้....