จันทร์ 21เมย.57 ห้องสมุดซอยพระนางปิดทำการ.. ไม่มีที่ไป ..."เซาว์น่า - ดาดฟ้า - มัมมี่".. ต้องนอนเป็นมัมมี่ หายใจรวยริน นิ่ง ๆ ..เพราะ

จันทร์ 21เมย.57 ห้องสมุดซอยพระนางปิดทำการ.. ไม่มีที่ไป ..."เซาว์น่า - ดาดฟ้า - มัมมี่".. ต้องนอนเป็นมัมมี่ หายใจรวยริน นิ่ง ๆ ..เพราะ / ขยับตัวไม่ได้.. พัด(ไม่มี)ลม เบาอ่อน เหมือนคนใกล้หมดลมหายใจ.. เหงื่อไหลท่วมตัว โทรมกาย.. เหงื่อซึมเต็มหน้าผาก แล้วก็ไหลรวมตัวกันเป็นหยดน้ำใสๆ ไหลติ๋ง ๆ ลงหมอน(กล่องเหล็ก..นอนมาจะ 4 ปีแล้ว )... ไม้นิตช่วยชีวิต เกาเข้าใจ คันคะเยอ.. เกาจนข้อพันขา..แสบไปหมดแล้ว. แสบหลัง แสบไปทั้งตัว... / ละครก็จบแล้ว.. รายการพี่ต๋อย ก็จบแล้ว.. ข่าวก็จบแล้ว.. ซี่รีส์เกาหลี (นักข่าวฯ แสบเผ็ดร้อน) ก็จบแล้ว.. เพลงสรรเสริญพระบารมี ก็จบแล้ว..ปาเข้าไปจะตี 3 ..ครอบครัวข่าวเช้ามาแล้ว.. เพิ่มจะได้นอน..เกือบหลับ ๆ ตื่นๆ .. ร้อนมาก.. อาบน้ำจ้วงจนหมดถัง เปิดน้ำ รองใหม่อีกถัง... โอ้โห ชีวิต.. เล็ก ๆ ทำให้ช่วยพ่อแม่ทำงาน ไปตลาด ยืนขายของด้วย ... "กูเป็นคนทำ มึงเป็นคนใช้" แล้วตอนนั้นก็ช่วยทำทุกอย่าง.. แม้แต่หารายได้พิเศษ กูก็ทำเอง คนเดียว หาใช้คนเดียว.. ลูกป๊อป ลูกป้อม ไม่ต้องทำ.. ใครช่วยทำ แต่ใครเอาแต่ใช้... มอเตอร์ไซค์คนละคัน น้ำมัน ขี่ไปเรียนหนังสือ..กูนี่สิ คนทำ.. เดินไปขึ้นรถเมล์ รถสองแถว.. สวนพลู ทุ่งมหาเมฆ บางทีก็ต้องเดินกลับ (ไอ้บ้า นั่งคุยโทร.มือถือในห้องแอร์เย็น ๆ อีกแล้ว)..