"ร้านคิโนะคูยิยะ" เมื่อวานเจอ คุณป้าท่าทางผู้ดีมีเงินเยอะ.. ถุงห้อยเต็มแขน ยี่ห้อดังๆ ทั้งนั้น .. เลือกหนังสือทุเรศมาก.. หยิบมาแล้วแวะแปะกับพื้น เสียงดัง ..

"ร้านคิโนะคูยิยะ" เมื่อวานเจอ คุณป้าท่าทางผู้ดีมีเงินเยอะ.. ถุงห้อยเต็มแขน ยี่ห้อดังๆ ทั้งนั้น .. เลือกหนังสือทุเรศมาก.. หยิบมาแล้วแวะแปะกับพื้น เสียงดัง .. / ไอ้เล่มที่เปิดแกะเปลือกแล้ว.. ป้าก็เปิด ๆ ๆ ๆ แล้วก็หยิบคืนขึ้นชั้น.. ไอ้ที่ยังไม่แกะเปลือก ก็โยนแหมะลงพื้น พลิกหน้าพลิกหลัง.. รวดเร็ว.. ไม่รู้ซื้อไปสักเล่มหรือเปล่า.. บ่งบอกนิสัยซื้อหนังสือ.. เป็นพวกอะไรก็ไม่รู้.. เค้าก็มีเค้าท์เตอร์ฝากของ.. ไม่ใช่เวลา สมาธิในการเลือกซื้ออย่างสะอาด สุภาพ.. .. นิสัย..ย..ย.. มีตังค์ แต่นิสัยยังสถุน.. (เค้าอาจรีบก็ได้..นะ นะ อย่าไปว่าเค้า).. ประหลาดอ่ะ.. เราเปิดดูหนังสือ (ไม่ซื้อสักเล่ม) แต่ก็ไม่เคยโยนลงพื้น ดังแป๊ะ ๆ ๆ ได้ยินเสียงทีก็หันไปมองป้าแกที... แกนั่งยอง ๆ กับพื้น.. ถุงเต็มพะเรอเกวีย คล้องที่แขนข้อมือ เต็ม หลายถุง ถุงใหญ่ทั้งนั้น.. ไม่วางเลียดกับพื้นสักถุง แต่หนังสือป้าแกวางโยนลงพื้น.. เลวสุด.. โสโครกว่ะ.. ถ้าทำตกจากชั้นโดยไม่ตั้งใจก็ว่าไปอย่าง... เสื้อผ้าก็น่าจะราคาแพง แว่นตาก็ดูดี หน้าจีน ๆ อายุ น่าจะ 60 ต้น ๆ