เหตุเกิดที่ห้องสมุด เีขียน note ถึงจนท.ห้องสมุด (แมลง แอ้ง..เล่นเกมบนมือถือ แต่ีมีเสียงติ๊ด ติ๊ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ วัยทอง รำคาญ code code)

เหตุเกิดที่ห้องสมุด เีขียน note ถึงจนท.ห้องสมุด (แมลง แอ้ง..เล่นเกมบนมือถือ แต่ีมีเสียงติ๊ด ติ๊ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ วัยทอง รำคาญ code code) / ยืนมองก็แล้ว ไม่สนใจ..ยืนดูก็แล้ว..เฉย ยังหน้าด้านเล่นอยู่นั่นแหละ..นานเกิน 15 นาที (ไอ้หมอเนี่ย..เห็นทำงี้มาหลายวันแล้ว) มาถึงนั่งริมกระจก โต๊ะสุดท้ายของห้อง มุมอับ ไม่มีกล้อง วจป. .. วางของบนโต๊ะพื้นที่ของตัวเอง เสร็จแล้ว ไปนั่งเก้าอี้ที่โต๊ะอื่น มาคนเดียว นั่งซะหลายที่..เรามาถึงที่ประจำ มอง ๆ อ๋อไอ้หมอนี่เอง.. ก็ดูเหมือนจะรู้ตัว..ย้ายก้นออกไป..ไม่อ่านหนัีงสือ ไม่ได้จด ทำกิจกรรมในการหาความรู้.. ปากกาเคาะโต๊ะ (อีกโต๊ะัยังหันมามองเราเลย) เคาะ 2 รอบ แมลงยังเฉยอยู่ เขียนรูปพรรณ สัณฐาน (รวมถึงสันดาน) ... สามัญสำนึกคงเป็นแบบนี้... เรียน จนท.ห้องสมุด สุภาพบุรุษ ผมยาว ผมขาว มัดผม มีเคราใต้คาง ใส่แว่น..อายุประมาณ 40 ไม่ได้ทำกิจกรรมใด ไม่ได้อ่านหนังสือ สมุด ไม่ได้หาความรู้ แต่นั่งเล่นเกม ลุกขึ้นไปมองดูเลย..เอานิ้วมือ สไลซ์หน้าจอ ใส่หูฟัง แต่ัยังมีเสียง ติ๊ว ติ๊ว ๆๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่ได้หยุด เห็นเล่นนาน ไม่ใช่ 5-10 นาที.. เห็นทำอย่างนี้มาหลายวันแล้ว..เอาห้องสมุดเป็นที่นั่งเล่นเกม แอร์เย็น ๆ ...จึงเรียนมาเืพื่อโปรดทราบ..ไม่ต้องเตือนนะคะ เพราะสามัญสำนึกเขาคงมีเท่านี้.. ยื่นกระดาษส่งให้ จนท.(หัวหน้าเลย) กำลังจะชงมาม่ากิน..(ต้องขอโทษ รบกวน เรื่องใหญ่ค่ะ) จนท.หัวหน้าพร้อมน้องผู้ชาย ขึ้นมามองตามโต๊ะ เข้ามากระซิบเตือน เห็นกะตาเลย.. "ขอความกรุณา เบาเสียงนิดนึงนะคะ" อย่างสุภาพต่อสมาชิก.. สุภาพบุรุษ บ่นพึมพำ "กำลังจะกลับครับ" (งั้นรึคะ)... เก็บของอย่างรวดเร็ว..เปิดแนบ..คิดในใจ ถ้าเหล่ อิฉันจะเดินตามไปส่งถึงหน้าถนนเลยทีเดียว..มังคะ.. (สงสัยได้เลือดแม่แรง..กูไม่กลัวตายนะโว้ย ผีเตี่ยมึงกูก็ไม่กลัว กู 80 กว่าแล้ว กูไ่ม่กลัวตายนะโว้ย)... นั่นสิ กูก็คงจะไม่กลัวตายเหมือนกันมังคะ...