27กค.56 ซื้อข้าวเปล่า 2 ถ้วย โกวแถมขนมให้ 2 อัน ขนมเปี๊ยะ ใจดีจริง ๆ เลย..เลื่อนเรียนภาษาญี่ปุ่น

27กค.56 ซื้อข้าวเปล่า 2 ถ้วย โกวแถมขนมให้ 2 อัน ขนมเปี๊ยะ ใจดีจริง ๆ เลย..เลื่อนเรียนภาษาญี่ปุ่น เป็นพรุ่งนี้ เพราะ จนท.ไปสัมมนา..ลงสำรองไว้ ..ไม่รู้ว่าจะได้เรียนหรือเปล่า.. ขนาดเรียนฟรีนะเนี่ย.. "มึงจะเรียนอะไรกันนักกันหนา" หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท จบปริญญาโท.. เรียนทำไมนะ..พาอาอึ้มไปเที่ยวให้ออกนอก "กะลา" เสียบ้างสิ..ว่าโลกนี้เขาไปกันถึงไหนแล้ว... อย่าบอกนะว่าหลิน ไม่เรียนภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น..เรียนซะเถอะ..เพราะหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท คงไม่กล้า ไม่หน้าด้านกลับไปเอาเงินซาโกว อีก.. "เรื่องของมึง ไม่ใช่เรื่องของกู" แต่เธอเรียนปริญญาโท.. ไม่ใช่เรื่องของใคร แต่เป็นเรื่องของอาอึ้ม วิภา จงมีความสุข ที่ต้องคืนสมบัติมรดกส่วนของพ่อเธอ ให้ลูกอย่างหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ช่วยพ่อแม่ขายของ ทำงานตั้งแต่เด็ก ตื่นไปตลาดตี 3 เกือบทุกวัน ทำงานถึง 3-4 ทุ่มเกือบทุกวัน..กลับไม่มีใครชดใช้คืนอะไรให้ส่วนที่เป็นของนังปู เฮ้อ..ชีวิต...มีได้แต่ของเหลือเดน..เน่า ผุ จวนพัง. พวกเทวดา นางฟ้า ได้ซะจน..ไม่รู้คนละกี่แสน กี่ล้าน.. กูต้องเดิน