วันพฤหัสบดีที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

"ตระกูลจงมีความสุข" ทำเนียบญาติ สุชาติ สุพรรณโกมุท ..นอกจากคุณแม่วิภา แล้ว..มึงมีญาตที่ไหนอีกหรือเปล่า ..ซาโกว โซ่ยโกว ก็เหี้ย.. (แม่มึงด่าเขา..ยก 138/2 ให้ทำมาหากิน จนมีบ้านมีรถ มีตึก) ขายตึก 68/16 ให้..ไม่เอากำไร โซ่ยเจ็กก็เหี้ย (แม่มึงก็ด่าเขา)

"ตระกูลจงมีความสุข" ทำเนียบญาติ สุชาติ สุพรรณโกมุท ..นอกจากคุณแม่วิภา แล้ว..มึงมีญาตที่ไหนอีกหรือเปล่า ..ซาโกว โซ่ยโกว ก็เหี้ย.. (แม่มึงด่าเขา..ยก 138/2 ให้ทำมาหากิน จนมีบ้านมีรถ มีตึก) ขายตึก 68/16 ให้..ไม่เอากำไร โซ่ยเจ็กก็เหี้ย (แม่มึงก็ด่าเขา) / เอางี้บอกให้.. พี่สาวที่แสนรักของคุณแม่วิภา จงมีความสุข อีกคน นอกจากไถ่หยี หงี่หยี (แม่มึง เป็นที่รักพี่รักน้องมาก ๆ ... การที่แม่มึงโดนอาม่า ซาโกว โซ่ยโกว ยกขบวนมาด่า แม่มึง.. ญาติทั้งกำแพงเพชร รู้กันทุกคน เห็นใจ สงสารทุกคน)... แล้วการที่กูช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน แม่มึงด่ากูขนาดนี้.. กูสมควรที่จะให้ญาติ ๆ พี่น้องของแม่มึง เค้ารับรู้บ้าง.. พวกมึงจะมาว่ากูไปอาละวาด (เหมือนที่แม่มึงทำกับทุกคนที่เอาผลประโยชน์ เอาเงินของเตี่ยไป..เมียน้อยเมียมากทุกคนได้ไป.. ด่าเค้า) แต่อีดอกทอง หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ไม่ต้องทำอะไร ..มาถึงก็ได้อยู่ห้องชั้น 4 เอาเงินไปเรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ.. กูได้ยินกับหู 2หู เล่าให้สิ้มเจ็กเม๊ง.. "หลิน เค้าเป็นหลานอากง อาม่า คนนึง เค้ามีสิทธิ์ในทรัพย์สิน มรดกของอากง อาม่า.. ตอนเล็ก ๆ ลำบาก ไม่มีใครเลี้ยง ไม่มีใครส่งให้เรียน... โดนอา 2 คนทำร้าย.. พาเค้าหนีมาอยู่ด้วย..ส่งให้เค้าเรียนปริญญาโท นิด้า นิด ๆ หน่อย ๆ จะเป็นไรไป..ส่งให้เค้าเรียนปริญญาโท นิด้า นิด ๆ หน่อย ๆ จะเป็นไรไป" สาธุ.. ฿฿฿ ญาตที่ ปากน้ำ ...สมุทรปราการ.. ซ้ำหยี หลังโค้ง..งอ ตามองไม่เห็นแล้ว.. นั่งรถเมล์(ขาว) สาย 25 ลงสุดท้าย..ไปขึ้นรถ 2 แถว..สาย 30 สายลวด..ลงโรงฟอกหนัง.. เลย 3 แยกไปหน่อย เป็นร้านชำ (โบราณ) ตอนนี้ไม่รู้เป็นไรแล้ว.. บ้านก๊ออ๋า (ลูกชายคนโตของซ้ำหยี).. ซ้ำหยีช๊อง ตายไปนานแล้ว.. (ไม่เห็นมึงไปงานศพเลย).. ถ้าจาก 3 แยก เดินตามทาง เลี้ยวซ้าย เดินไปเรื่อย ตึกแรก เมื่อก่อน ซ้ำหยีช๊อง ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ.. ที่บ้านเก่า บ้านไม้ 2 ชั้น..พอย้ายไปตึก ก็ขายก๋วยเตี๋ยวอีก.. / ลูกชาย เชี่ยว หรือ...จำชื่อไม่ได้ระ.. / อ้อ ชื่อ "ช่อ" , "ริ้ว", ลูกสาวคนเล็กคนเดียว.. "นิด" เรียนหนังสือไม่จบ ..อนาคตร่อนเร่.. มีสามีไม่ได้ดีสักคน.. น่าเวทนา.. พี่น้องเค้าก็ไม่ทิ้ง... กูช่วยพ่อแม่ทำหากิน.. ลูกชาย 2 คนของคุณแม่ ได้มอเตอร์ไซค์คนละคัน ขี่ไปเรียนหนังสือ กูตื่นไปตลาด ค่ำล้างชาม หวาดหน้าบ้าน (ร้านผัก) ทิ้งขยะ รองน้ำถัง ล้างหน่อไม้ (หน่อ,หั่น).. พอพวกมึงได้มรดก คุณแม่ได้ คอนโดฯ 2 ห้อง.. (ค่าเช่า 2 ห้อง ห้องละพันกว่าบาท) เป็นเศษเงินให้กู (มึงใช้ล่วงหน้าของเตี่ยวไปจนหมดไม่รู้กี่ปีแล้ว...ใช้ตลอดชีวิต กูต้องเลี้ยงมึงไปตลอดชีวิต)..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น