วันพุธที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ชีวิตบัดซบ สุวรรณา สุพรรณโกมุท ตอน4 ...ไปกับพ่อทุกที่..แต่สุดท้าย ได้กินเดือนละ 2,000 บาท

ชีวิตบัดซบ สุวรรณา สุพรรณโกมุท ตอน4 ...ไปกับพ่อทุกที่..แต่สุดท้าย ได้กินเดือนละ 2,000 บาท / ติดรถท้ายรถรับ-ส่งนักเรียน ตั้งแต่ ป.6 โรงเรียนดวงถวิล ย้ายไปซอยข้าง รร.สมถวิล ... เปิดประตู เดินไปรับนักเรียน..ที่ตึก กาแฟเขาช่อง (ตึกชาญอิสระ ปัจจุบัน).. / ไปตกปลากับพ่อ..น้องชาย.. มีคันเบ็ดหวายเล็ก ๆ เราตกปลาหมอได้ตัวหนึ่ง ติดเบ็ด ไม่กล้าเอาเบ็ดออกจากปากปลา..ให้พ่อเอาเบ็ดออกให้... สุดท้าย ปลาหมอ 1 ตัว เลี้ยงในตู้ปลา.. จนมันอดตาย ตากแดด..เหลือแต่กระดูกขาวๆ ..เราก็ไม่กล้ามองอีก..ไม่เลี้ยงปลาอีก เพราะเลี้ยงอะไรก็ตายหมด.. ไม่ได้ดูแล..เลี้ยงสัตว์ไม่ได้.. / พ่อไปเช่าห้องของโซ่ยเจ็ก ชั้น 3 ตึก ที่อากงอาม่า ซื้อแล้วยกให้.. เป็นที่ดินมีโฉนด ไม่ใช่ที่กรมธนารักษ์ ตอนหลังขายได้ 10 กว่าล้าน หรือ 20 ล้าน จำไม่ได้... / เราทำกับข้าวเสร็จ ตักข้าวใส่ชาม ราดกับข้าว เดินข้ามถนนไปส่งให้ป๊ากินทุกวัน เก็บชาม..ทำทุกอย่างที่พ่แม่สั่ง / พ่อทำรถทัวร์ เราก็ติดรถไปด้วย.. ตักน้ำแข็งจากระติก หกหมดเลย.. / ซุ่มซ่าม.. / พ่อย้ายไปตอนห้องชั้น 2 ส่วนหลัง.. เห็นไม่ตื่นจะบ่ายแล้ว.เคาะประตูหลายครั้ง ดัง นาน พ่อก็ไม่เปิดประตู คิดว่าตายหรือเป็นอะไรไปแล้ว .เราทำงานแล้ว.. วันหยุด... เอาสายยางมัดเอวไว้ กระโดดจากชั้น 3 ระเบียงลงมา กะระยะล้ว แต่พลาด ยาวไป..เท้าทะลุหลังกันสาด โดนบาดเท้าเล็กน้อย.. เปิดประตูหลัง..ไปปลุก แค่หลับ ยังไม่ตาย.. วันนั้น อีปูบ้าใส่เสื้อสีดำยืด ลายปีกค้าวคาวประมาณแบทแมน.. คุณปีอปยังแซว ว่าอีปูบ้าเป็นแบทแมน..กล้ากระโดดระเบียง..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น