วันเสาร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556

24มีค.56 "ยูริ สุพรรณโกมุท เรียนที่ สารสาสน์วิเทศ" / "หลอดไฟระเบิด ปุ้ง"..เดินเข้าไปเปิดไฟในห้องขายของ (แต่ไม่มีของขาย) สายยางวางกองของคนมักง่าย เห็นมาเป็นอาทิตย์แล้ว ...ก็ยังกองอยู่

24มีค.56 "หลอดไฟระเบิด ปุ้ง"..เดินเข้าไปเปิดไฟในห้องขายของ (แต่ไม่มีของขาย) สายยางวางกองของคนมักง่าย เห็นมาเป็นอาทิตย์แล้ว ...ก็ยังกองอยู่ / เปิดสวิทช์ขึ้น เห็นมีหลอดไฟเสียบอยู่ ลองกดดูว่าเป็นยังไง (กดมาข้างหลัง) หลอดไฟไม่ติด..แต่ก็ไม่ได้กดกลับไปที่เดิม (ไม่ได้กดไปข้างหน้า)..เลยเดินไปดูกองสายยาง จะดันโต๊ะที่เราวางข้างกำแพง..หลายอาทิตย์แล้วมันถูกเลื่อนออกมาเอียงๆ มีท่อนไม้(เสา)วางอยู่ใต้โต๊ะ (ตอนแรกคิดว่าเป็นคนเลื่อนโต๊ะแล้วคานใต้โต๊ะหลุดลงมา) กูเก็บพื้นทำให้เรียบร้อย..ยังไม่มีปัญญาทำความสะอาด ห้องนี้ คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ยกให้กูขายของ แต่ต้องเป็นโชว์ห่วยเท่านั้น..รอให้ไล่ที่ จึงจะได้ของเหลือ(เดน) ขนมาขายต่อที่นี่.. ไอ้พวกมักง่าย..เอาสายยางสีเขียว..จะมาล้างศพบรรพบุรุษเมียมึงเหรอ.. ใช้เสร็จก็วางกองระเกะระกะ..โต๊ะก็ไม่ดันเข้าที่เดิม.. เดี๋ยวกูกลับไปถึงบ้าน 68/16 ซอยบุญอยู่ กูจะลากเสาไปทิ้งหน้าบ้าน..เอาสายยางไปทิ้งหน้าบ้าน... ที่ดินบ้านเช่า 7 ล้านก็ได้ไปแล้ว.. ค่าเช่ามีแดกเดือนละ 30,000 มึงก็ได้ไปแล้ว (เวลานังปูไปขอทานเบิกล่วงหน้า..เดือนนี้ใช้ไป 6,000 แล้วนะ จากที่ควรจะเป็นคือ ท่านเตี่ยให้กินค่าเช่าเดือนละ 2,000 บาท)หรือบางทีอาจจจุดไฟเผาเสาไม้นั่นเลย..เอาให้ไฟไหมกันไปเลยทั้งซอย.. ขายของฝั่งท่อระบายน้ำเสีย.. ส่วนฝั่งดี มีประตูลมถ่ายเท..เอาไว้จอดรถ..ท่านฮอนด้าแจ๊ส พอได้มรดกที่ดินบ้านเช่า..ก็เอาไว้จอด toyota ต่อ..มามันทุกอาทิตย์ สมบัติโสโครกที่ขนมาจากไหนไม่รู้..กูกองไว้ในบ้าน..มันก็ยังอยู่อย่างนั้น.. นี่น่ะหรือที่คุณแม่สอนให้เป็นคนรักความสะอาด.. สะอาด.โน่น ที่โน่น หนองจอก คู้ซ้าย คู้ขวา.. แต่ที่นี่ แม่งกองให้โสโครกไว้อย่างเดิม.. ทำมาหากินอย่างอื่นไม่ได้ นอกจาก..ขายโชว์ห่วย.. ห้องน้ำก็โสโครก หนู แมลงสาบเต็มบ้าน.. ถ้าขายของกินก็ไม่ได้ เพราะไม่มีโต๊ะให้ลูกค้านั่งกิน.. บ่าย ๆ คุณป้อมก็ต้องเอารถออก.. ตั้งโต๊ะฝั่งนี้ก็ไม่ได้ ถ้าจะตั้งก็ได้ไม่เกินห้องขายของ.. วางแม่งตรงท่อระบายน้ำนั่นแหละ หอมดี.. ฉลาดกันจังเลยเนอะ..วางแผนกันซะดิบดี.. ตรงที่เน่าๆ ให้ขายของ ..ตรงที่สะอาดหน่อย มีประตูระบายลม เอาไว้จอดรถ.. อนาถาจริง จิ๊ง ชีวิตกู.. เล็ก ๆ ช่วยไปตลาด ช่วยหิ้วของ ยืนช่วยแม่ขายกับข้าวทุกวัน.. กลับจากโรงเรียนก็ต้องหุงข้าว ทำกับข้าวมื้อเย็น ล้างชาม ล้างถาด กวาดหน้าบ้าน เด็ดใบมะกรูด ห่อก้านหนามด้วย นสพ.หนา ๆ ก่อนทิ้งถังขยะ..ท่านแม่สั่ง..เอาใบมะกรูดเด็ดอย่างเรียบร้อยใส่ถุงพลาสติก อนิจจา สุดท้าย ได้แต่ของเหลือเดน.. "ทำอะไรมาขายที่หน้าร้านผักดีมั๊ย" /"ไม่ต้องทำมาเลย..เดี๋ยวมากัดกับไอป๊อป" / งานศพป๊า ยังไม่ได้เผาเลย.อีกตั้ง 2 วัน "เสร็จงานศพเตี่ยมึง..มึงไปขายของที่สีลมเลยนะ..ป๊อปเค้าจะไปทำเครื่องกรองน้ำที่หนองจอก"/ ขอเงินซื้อถ่านถ่ายรูปงานศพ "อะไรเงินที่ให้ไปใช้หมดแล้วรึไง" "จะซื้อทำไมถ่าน ถ่ายรูปทำไม ไม่จำเป็น ไม่ต้องถ่าย"...แต่ได้คอนโดฯ 2 ห้อง...ได้ที่ดินสิ่งปลูกสร้าง 7 ล้าน , ห้องเช่า 20 กว่าห้อง มีเงินค่าเช่ากินคู้ซ้ายคู้ขวา ปากซอยบึงนายพล ประชาร่วมใจ 43..บ้านเช่าซอยมิตรไมตรี หรือซอยไมตรีจิต (จำไม่ได้) ..."เตี่ยมึงเค้าสั่งไว้..ถ้ามึงแก่ไม่มีที่อยู่..ยกให้มึงอยู่ห้องนึงไปเลยที่หนองจอก" ....หน้าบ้านก็มีแต่ขี้ดินที่พวกคนทำท่อกองไว้.. เอาเงินมให้ลูกชาย 2 คน..เสร็จแล้วมันก็เปิดตูด..ไปแล้ว.. ใครอยู่ก็ทำกันเอาเอง.. กูกับลูกเมีย สบายแล้ว.. ลูกสาวยูริ เรียน "สารสาสน์วิเทศ" ท่านชายป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท แอบมา post รูปในบล็อคนังปู สุวรรณา สุพรณณโกมุท..แล้วให้เล่นเกมหาเองเอง..ว่า "ยูริ" เรียนที่ไหน (ใส่ชุดนักเรียนลายสก๊อต สีเขียว) ดูจากปักอกเสื้อด้านซ้าย..หาจนเจอว่า เรียนที่ สารสาสน์วิเทศฯ แต่สาขาไหนไม่รู้.. ตอนนี้ก็มาแอบลบ post รูปไปแล้ว..ทำคนไม่ได้..เตะรองเท้าก็ยังดี เมื่อเช้า เห็นรองเท้าผ้าใบ ของเราข้างนึงอยู่ทีเดิม แบบชี้โบ๊ชี้เบ๊..อีกข้างนึง กระเด็นมาอยู่หน้ากองถุงสมบัติขยะของมัน..หน้าห้องชั้น 4 เดี๋ยวจะถ่ายให้รูปให้ชาวบ้านดู.. สันดาน ทำคนไม่ได้..ทำของ เหมือนตอนโน้นเลย.. ที่คุณพี่ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท เอาเหล็กมาตีลังพลาสติกของนังปูแตกกระจาย. เอาพัลม Sanyo ทุ่มทิ้งกับพื้น..เอาวิทยุ SONY 2 หัวเทป..ทุ่มทิ้งกับพื้น.. ตีประตูกระจกแตก..สุดท้ายท่านแม่ห้เงินไปซื้อกระจก เอากาวมาแปะรอยโบ่แตก ขนาดกว้าง 1 ฟุต ยาวเกือบ 2 ฟุต ..แปะมุมล่างประตูขวา...ตอนนังปูออกจากท้องแม่..ที่รพ.จุฬา.. พยาบาลต้องหยิบลูกให้แม่วิภา..ผิดคนแน่เลย..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น