เสียงจาก บ.เลิศลักษณ์ฯ / ได้ยินเสียงพูดดัง. "ไม่กลัวซักนิด" .. แถวนั้นมี ลูกชายเขา.. เรายืนถ่ายภาพสูตรอาหารหน้าบ้านเรา

30เมย.58 พะหัด. / เรายืนถ่ายรูปหนังสืออาหารหน้าบ้านเรา.. ได้ยินเสียงเลิศลักษณ์เปิดประตู.. เหลือบหันไปมองนิดเดียว ซ๊อใหญ่นั่นเอง ลากอะไร..เราไม่ได้หันไปมองอีก.. สักครู่ ได้ยินเสียงเรียก "ม๊า".. (แต่ไม่ได้เสียงคำพูดใด ๆ อีก) .. / ซ๊อใหญ่พูดเสียงดัง (น้ำเสียงเชิด ๆ).."ไม่กลัวซักนิด" ///มันก็ห่างห้องเว้นห้อง.. แถวนั้นก็ไม่มีใครเดินหรือยืนอยู่.. เขาพูดให้ใครฟังนะ?.. ไม่รู้สิ.. ไม่เกี่ยวกับเรา **** เป็นแนวคิดที่ถูกต้อง คำพูดถูกต้อง.. ถ้าคนเราไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เอาเปรียบใคร ไม่ละเมิดสิทธิ์ใครจนเป็นสันดาน.. เราก็ไม่จำเป็นต้องกลัวใคร.. / แต่สำหรับเรา.. จะเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า... อย่าลืม..การที่เราไม่กลัวใครซักนิด นั่นก็แปลว่า คนอื่นเขาก็ไม่กลัวเราซักนิดเหมือนกัน... เตือนตัวเอง ระวังตัวเอง ทั้งความคิด คำพูด กิริยา วาจา การกระทำ การแสดงออก... ว่าอย่าโอหัง กำแหง.. กำเริบเสิบสาน .. อ่อนน้อม ถ่อมตน เสมือนยอดข้าวที่รวงหนัก โน้มลงจูบพื้นดิน.. / อย่าคิดว่าตนเองเป็นข้าวที่สูงส่ง ให้คนกินอิ่ม ได้ประโยชน์ พึงคิดเสมอว่า ตนเองเป็นแค่เพียง.. "หญ้าพันธุ์หนึ่ง ซึ่งเผอิญ ออกรวงเป็นเมล็ดข้าวให้คนได้กิน" อย่ายะโสโอหัง ทะนงตน ว่าเริ่ด เหนือคนอื่น.. ตาแป๊ะเดินผ่านหน้าบ้านบนถนน หันมามองเข้ามาในบ้าน.. ในบ้านกูมีตรงไหนน่ามอง สำรวจหาอะไรหว่า.. สอดรู้สอดเห็น กินนมตราหมี..