29เมย.58 / ซ๊อใหญ่ จอดรถหน้าคอนโดฯ หน้าบ้านตัวเองมีรถจอดแล้ว.. เสียงตวาดแว๊ดหลาน "ไม่สะเทือนเลยนะ มองอะไร๊" เสียงสูง ดังลั่นข้ามถนน

29เมย.58 / ซ๊อใหญ่ จอดรถหน้าคอนโดฯ หน้าบ้านตัวเองมีรถจอดแล้ว.. เสียงตวาดแว๊ดหลาน "ไม่สะเทือนเลยนะ มองอะไร๊" เสียงสูง ดังลั่นข้ามถนน / จอดรถแล้ว..ได้ยินเสียงพูด "คนเผาหน้าบ้านตัวเอง ไม่ต้องจุดไฟ" หลานก็ถาม foefjeje ไม่ต้องจุดไฟ เหมือนคนเผาหน้าบ้านตัวเอง.. อะไรอ่ะ.. ขนาดเราแก่จะ 50 ยังไม่เข้าใจเลย.. ทำไมให้ข้อคิดเด็ก 7-8 ขวบ ฟังแล้วเข้าใจยากมาก / "เอารองเท้าไปด้วย" หลานเฉย เดินเท้าเปล่าข้ามถนนคนเดียว เดินเข้าบ้าน.. / อีกคน (เครื่องดนตรีอสนี-วสันต์) .. / ... ไม่สะเทือนเลยนะ.. มองอะไร๊ ...เดินเข้าบ้านไป.. ตวาดแว๊ด เสียงดังลั่น(เด็กคนนี้มายืนหน้าประตูบ้านเราเปิดไว้..เรายืนกินข้าว มองเด็กแป๊บนึง.. แล้วก็มองตรงออกไปไม่ได้มองเด็กอีก )เด็กมองหน้าเรา คงจะไม่เคยเห็น.. ไม่เคยรู้จัก.. เราก็ไม่ได้มอง ไม่ได้พูดอะไร เด็กก็คือเด็ก / เด็กเดินออกไปเดินผ่านรถเขียวด้านนอก (แต่ผู้ใหญ่กลับข้ามมองถุงขยะข้างรถเขียวเดินผ่านหลังเรา ทั้งที่กำลังล้างมีน้ำบนพื้น)... อีกคน "รูปลอกกาว"..เพื่อนพูห์.. / เดินเท้าเปล่า ย่า ไม่รู้หยิกหลังหลานหรือเปล่า แต่เห็นเอาฝ่ามือผลักดันหลังหลานแบบมีอารมณ์.. เด็กหันไปมอง ทำนองว่าเจ็บ..หรือไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ต้องทำอย่างนี้.. เขาส่งหลานเข้าบ้าน เดินกลับมาที่รถ หยิบรองเท้าเด็ก สัมภาระอีกนิดหน่อยเข้าบ้าน เอารถเก็บ / วันหนึ่ง เงยหน้าขึ้นไป เห็นรถคันนี้เปิดกระจกรถ เหมือนมองตรงมาที่เรา (ไม่หรอก เขาต้องหันมามองรถในที่จอดรถตะหาก คิดมาก)... ข้างคอนโดฯตึก2.... วิเคราะห์.. เด็กอายุขนาดนี้ ถูกเลี้ยงแบบนี้.. ลักษณะ เป็นเด็กเฉื่อยชา.. ไม่คิดล่วงหน้า.. ต้องให้ผู้ใหญ่จ้ำจ้ำไช.. ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง..หน้าตาเหมือนเด็กกลัว ๆ...