ข้อความทุกอย่างที่ป๊าเขียนเป็นพินัยกรรม ก็ดูจะเหมือนเป็นภาษาพินัยกรรมดีอยู่หรอก..แต่อย่างที่บอก..และที่ลืมบอก คือ "ขณะที่ข้าพเจ้าเขียนพินัยกรรมฉบับนี้ ข้าพเจ้ามีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ดีทุกอย่าง ได้ทำพินัยกรรมฉบับนี้ขึ้นต่อหน้าทนายความ และพยานบุคคล" ประมาณนี้หรือเปล่า
*
แล้วจะฟ้องร้องได้หรือไม่ ตามสัญชาติญาณ น่าจะฟ้องร้องขอแบ่งมรดกได้.. แต่ขี้เกียจหาพยานบุคคล ว่า น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท หรือปู ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ติดสอยห้อยตาม ช่วยขายของ ช่วยทุกอย่างที่พ่อทำงานหาเงินเลี้ยงลูก.. ผู้คนเหล่านั้น คงไม่อยากเสียเวลา เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของครอบครัวนี้..หรือไม่ก็หลายคนก็แก่..ลืม..หรือตายกันไปเกือบหมดแล้ว.... หาญาติมาเป็นพยานน่ะเหรอ..หึหึ..ถ้าญาติฝ่ายข้างแม่เป็นพยานได้ล่ะก็.. เขาคงบอกแม่คุณนายวิภา จงมีความสุข ไปแล้วว่า..สิ่งใดสมควรทำ สิ่งใดไม่สมควรทำ.. ในฐานะที่ไอ้ปูก็เป็นลูกคนหนึ่ง (เป็นลูกสาวคนเดียวที่ใคร ๆ ทุกคน ทั้งเมียทั้งลูกชายคนโตพูดแบบอิจฉาว่า "ป๊ารักไอ้ปูคนเดียว ไม่รักเค้า")
*
อยู่อย่างเป็นปัจจุบัน ไม่สามารถบอกได้ว่า "พรุ่งนี้จะฟ้องร้องขอส่วนแบ่งมรดก" สงสารแต่พี่ชายคนโตสุด (ลูกชายคนแรกของนายธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท) ที่ไม่เคย(น่าจะ) ได้รับการเลี้ยงดูส่งเสียให้เรียนหนังสือดีดี จนกลายเป็นเด็กเรียนหนังสือน้อย ทำความผิด ติดเฮโรอีน (สมัยเด็กได้ยินว่าอย่างนั้น) ตัวผอมมาก สูง.. ทำไมชีวิตเขาถึงต้องติดคุกติดตาราง.. เข้า ๆ ออก ๆ ..พ่อตาย..ก็ยังไม่รับส่วนแบ่งมรดกแม้แต่เหรียญสลึงสักเหรียญเดียว..ลูกเมียพี่ชายคนโตสุดเขายก็มี.. น้องชาย 2 คน.. ไม่แบ่งให้ลูกสาวคนเดียวของพ่อ..ก็ไม่เป็นไร..แต่พี่ชายพวกมันแท้ ๆ กลับไม่มีน้ำใจ.. แบ่งให้เขาเลย.. "ทำไม สุชาติ สุเทพ (เปสเช่) สุพรรณโกมุท ถึงเป็นคนอย่างนี้" ใครสั่งใครสอนระหว่าง พ่อ กับ แม่..
*
ส่วนเรา..หลุดออกนอกกรอบ.. ถ้ารอดตายถึงพรุ่งนี้ก็บุญโขแล้ว..
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น