ตั้งแต่ป๊า (เฮียกวง) ตาย 17 กพ.54 .. แม่iป๊อปบอกนังปู "เตี่ยมึงเขาไม่ได้ยกสมบัติ หรือมรดกอะไรให้มึงแม้แต่ชิ้นเดียว" / "มึรงบอกไม่เอาสมบัติ ไม่เอามรดก ก็ไม่ต้องมาเรียกร้องอะไร เขาไม่ให้อะไร เข้าใจมั้ย" / หลายเดือนผ่านไป แม่iป๊อปพูด "มึงจะเอามั้ยเงินเตี่ยมึงในบัญชี 7,000 บาทน่ะ จะเอามั้ย" ถามแบบตบหน้า.. ก็ต้องเอาสิ ป๊อปได้ผ่านและที่ดินปากซอยบึงนายพล (ประชาร่วมใจ 43) มีนบุรี ให้ร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดเช้าหน้าบ้าน ให้ร้านส้มตำเช่าหน้าบ้าน ให้พวกเขาเช่าห้องในบ้าอยู่อีก 2ห้อง ห้องน้ำในตัวอย่างดี สวยเลย / บ้านเช่าพร้อมที่ดินในซอยไมตรีจิต หนองจอก อีกเกือบ 30 ห้อง...
*
ป้อม ได้ที่ดินเปล่าติดถนนใหญ่ ไม่รู้ที่ไหน มูลค่าราคาเท่าไหร่ เฮียกวงไปโอนให้ลูกชายคนเล็กตอนไหน
*
อยากถามชาวบ้านในซอยพิพัฒน์ 2 นี้ว่า เคยเห็นป๊อปมาพ่อแม่ทำมาหากินกี่วัน เคยเห็นหน้าป้อมลูกชายคนเล็ก ช่วยพ่อแม่ทำหากินมั้ย.. แล้วที่แม่iป๊อปบอกว่า "กูทำคนเดียวน่ะ" เคยเห็นปูช่วยแม่ขายของ ช่วยซื้อของ ช่วยตักข้าวสาร ตักน้ำตาลทรายหมดโอ่ง หยิบเต้าหู้ยี้ ตักปลาร้า.. บ้างมั้ย..ลูกสาวคนเดียวน่ะ ไม่เคยช่วยงานแม่iปีอป ทำมาหากินเลยใช่มั้ย
*
ชาวบ้านเชื่อมั้ยว่า "เฮียกวงไม่ยกสมบัติ มรดกอะไรให้ปูแม้แต่ชิ้นเดียว" นอกจากให้เงินใช้เดือนละ 1,000 บาท (แม่วิภาบอก "เตี่ยมึงบอก ให้มึงใช้เดือนละพันก็พอแล้ว..ให้มึงทำงานมั่ง) แต่ป๊อปใจดีบอก "เดือนละพันจะไปพอใช้อะไร ให้ปูมันใช้เดือนละ 2,000 บาท)...
*
แต่คุณป๊อป มีเงินกิน มีเงินใช้ มีเงินจ่ายค่าโทรศัพท์มือถือทุกเดือน มีเงินจ่ายค่าน้ำค่าไฟ มีเงินจ่ายค่าน้ำมันรถยนต์ Honda Jazz รถกระบะของเฮียกวงอีก 1 คันที่ป๊อปได้ไป.. ค่าน้ำมันรถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน... มีเงินจ่ายค่าเบี้ยประกันภัยรถยนต์ 2 คัน,ค่าเบี้ยประกันภัยรถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน, ค่าเบี้ยประกันชีวิตของป๊อปกับของทุกคนในครอบครัว, มีเงินจ่ายค่าผ่อนบัตรเครดิต, มีเงินจ่ายค่าซ่อมบ้าน มีเงินจ่ายค่าภาษีโรงเรือนและที่ดิน มีเงินจ่ายค่าภาษีบุคคล, มีเงินซื้อข้าวปลาอาหาร มีเงินซื้อทุเรียนหมอนทองให้เมีย (Edogเยาวพันธ์), มีเงินส่งเสียเลี้ยงดูลูกสาวที่น่ารัก 1 คน, มีเงินให้ลูกชาย 2 คนเรียนหนังสือ (แต่ก็ให้แบบจำกัดจำเขี่ย คนโตได้อาทิตย์ละ 750 บาท คนเล็กได้เท่าไหร่ไม่รู้) ให้ลูกชาย 2 คนประหยัด..ไม่ส่งเสริมให้หาความรู้นอกบ้าน ไม่เคยส่งเสริมให้หาประสบการณ์ข้างนอกกับสังคม ไม่ให้เงินค่ารถลูกชาย 2 คนไปไหนต่อไหน.. แต่สมัยเรียนช่างกลอุตสาหกรรม กล้วยน้ำไท ป๊อปได้รถมอเตอร์ไซค์ คาวาซากิ 1คัน แล้วก็ไปเทิร์นเป็นรถมอเตอร์ไซค์อีก 1 คัน.. ป้อมได้รถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน ได้คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ 1 ชุด ฯลฯ.. ได้รับการรักษาเวลานอนโรงพยาบาลในโรงพยาบาลเอกชนอย่างดี ส่วนปูผ่าเนื้องอกที่นม ต้องนั่งรถเมล์ไปรักษาที่ รพ.รามาธิบดี ตั้งแต่ล้างแผลจนถึงตัดไหม แล้วก็ทำงานทุกอย่างเหมือนทุกวัน เหมือนไม่เจ็บไม่ป่วย..
*
ตอนนี้ก็มีก้อนเนื้องอกในท้องช่วงล่าง (ก้อนใหญ่แข็งมาก) มีน้ำเหลืองปนน้ำเลือดไหลออกมาทุกวัน ต้องใช้ผ้าอนามัยรองเวลาออกจากบ้าน อยู่บ้านไม่ใช้เพราะต้องประหยัด ไม่มีเงิน.. ก้อนแข็งในท้องช่วงบนก็โตใหญ่บวมขึ้นทุกวัน..จนไม่มีกางเกงใส่แล้ว..ไปไหนมีแต่คนทักว่าท้องเหรอ คลอดเมื่อไหร่.. มันใหญ่มาก ไม่มีเงินรักษา.. ถ่ายรูปให้แม่iป๊อป ส่งมาให้ทางจดหมาย ลงทะเบียนด้วย..เบอร์โทรศัพท์ที่แจ๋ก็มี.. ไม่มีใครโทร.ถามว่าอาการเป็นอย่างไร มีเงินรักษามั้ย.. จะกินจะอยู่อย่างไร มีทีวีดูมั้ย สะสบายหรือเปล่า อยากจะให้ช่วยอะไรมั้ย.. ไม่มีเลย...มีแต่แม่iป๊อป จะให้รับจ้างขายโชห่วยร้านผักวันละ 200 บาท (คือให้ทำมาหากินหาเงินกินข้าวเลี้ยงตัวเอง..จนตายไปข้างหนึ่ง) สมบัติตกทุกหลังก็บอก "ลูกคนไหนดีก็ก็ยกให้คนนั้น หลานคนไหนดี กูก็ยกให้คนนั้น..ส่วนลูกสาวคนเดียวที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็กไม่ดี ไม่ยกสมบัติอะไรให้แม้แต่ชิ้น อันนี้ปูรู้ดีอยู่แก่ใจ ไม่ต้องบอก) คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุทที่ช่วยออกมาจากบ้านซาโกว ไม่กระจอกนะ คุณนายแม่วิภา แม่iป๊อป ส่งเสียให้เรียนจนจบปริญญาโท "นิด้า" นะ ไม่ใช่กระจอก ตอนแรกบอก "ญาติทางเมืองจีนส่งมาให้หลินเรียน" ตอนหลังบอก "ให้หลินยืมเรียน มีเงินทำมีเงินเดือนดีดี จะใช้คืน ก็คงไม่ต่ำกว่า 5 แสน" แม่ป๊อป ให้ยืมไปเลย สงสาร หลินเป็นเด็กดี
*
ส่วนปู ไปยืมเงินทีไร (ย้ำ ไปขอยืมนะ ไม่ได้ขอเลย) ต้องแลกกับการถูกด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง" "ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลยมั้ย ยกมือท่วมหัวด้วย" ฯลฯ
*
เด็กๆ กลับจากตลาดวงเวียนใหญ่ ตลาดสามย่าน แม่จะซื้อทอดมันร้อน ๆ กลับมา 1 ถุง ปูเป็นคนเทใส่กะละมัง หยิบขายใส่ถุง แตงกวา น้ำจิ้ม แป๊ปเดียวก็หมด ใช้มือเปล่าหยิบด้วย นับชิ้นใส่ถุง.. ขายหมด เงินทุกบาททุกสตางค์ก็ให้แม่หมด ไม่เคยเม้มแม้แต่บาทเดียว...
*
เยาวพันธ์เมียป๊อป.. เวลาปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น 3 เขาก็เอาไม้กวาด กวาดขี้ฝุ่นปัดออกมาแรง ๆ ตัวอยู่ในห้อง เผื่อปิดประตูหนีทัน ไอ้เราเดินลงมาก็ต้องกลั้นหายใจเอา..เขาไม่ได้แกล้งมั้ง
*
ลูกสาว ยูริ นั่งเล่นอยู่ดีดี ..ปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น3 ..เยาวพันธ์แม่..ก็พูดเสียงเหมือนคนบ้า "นี่เอาตุ๊กตามานี่ กระทืบ (กระทืบให้ลูกดูด้วย) กระทืบ ๆ ๆ อย่างนี้..เอาแม่งให้คอหักตายไปเลย เอาแม่งให้ตาย..
*
ปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น 3 บางวันป๊อปก็เปิดทีวีเสียงดังลั่นบ้าน, บางวันก็เล่นกีต้าร้องเพลงเสียงดังลั่นบ้าน
*
โทรศัพท์ให้แม่ป๊อปบอกให้ลูกเขาเอาของออกจากหลังเตาอบให้หน่อย จะเอาของไปวาง..
เดินขึ้นบ้านผ่านห้องชั้น 3 (ปูอยู่ห้องดาดฟ้า 4 ปีกว่า) เยาวพันธ์ ก็เอาถ้วยพลาสติกขว้างลงพื้น พร้อมกับตะโกนด่าว่า "หมั่นไส้ อยากเตะคน" หยิบเอาถ้วยขึ้นมาขว้างลงพื้นแล้วก็พูดอย่างนี้ ซ้ำ ๆ หลายครั้ง ยืนฟังบนชั้น4ตั้งนาน
*
บางวันปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น3 เยาวพันเมียป๊อป ก็เอาชามอลูมิเนียมโยนกระแทกลงพื้น หยิบแล้วโยน หยิบแล้วโยน ทำหลายครั้ง จนปูเดินผ่านออกจากบ้านไป
*
ป๊อป ไม่รู้เป็นอะไร ปูเดินผ่านห้องชั้น3ลงมา มันออกมาด่า "ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ ไอ้กวนตีน" ด่าจนปูเดินถึงชั้น 1 ก็ยังตะโกนด่าอยู่นั่นแหละ เลยตะโกนกลับไป "กูไม่รับขอให้ที่มึงด่าย้อนกลับไปหามึงลูกเมียมึง"
*
เดินสวนกันหน้าประตูบ้านดินแดง เยาวพันธ์ เตะปี๊ปที่เผากระดาษไหว้ เตะอัดใส่ประตูเหล็ก เตะหลายครั้ง ปูก็ยืนดู ตะโกนด่า "กูเป็นคนนะโว้ย ไม่ใช่ไม่มีหัวจิตหัวใจ" ใครไปทำอะไรเขา หน้ายังไม่อยากมอง ไม่อยากจะเจอเลย คนที่แย่งผัวชาวบ้านมาเป็นผัวของตัวเองน่ะเหรอ เรียกว่าคนมีหัวจิตหัวใจ.. ไอ้สาวแม่วู้ดดี้สิ น่าจะเป็นคนมีหัวจิตหัวใจ
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น