สุชาติ สุพรรณโกมุท (The POP) เอาเงินที่ไหนกิน เอาเงินที่ไหนใช้..ทำเครื่องกรองน้ำน่ะเหรอ เอาเงินทุนที่ไหนทำ..
*
คำตอบคือ..เปอร์เซนต์หรือเงินเดือนที่คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ให้มันจดมิเตอร์ค่าไฟชั้น2 ร้านผักที่ซอยพิพัฒน์ 2 ..ชักไม่แน่ใจว่า ตึกแถวที่บางพลี บางเสาธง ยังอยู่หรือเปล่า ถ้ายังอยู่ มันก็จดมิเตอร์น้ำไฟ ได้ค่าจ้างอีก..ห้องคอนโดแถวรามอินทรา ตึกแถวที่อะไรน๊า..อ๋อ..พนมสารคาม..
*
ทุกวันนี้เอาเงินที่ไหนใช้..เชื่อว่าเครื่องกรองน้ำน่ะ ไม่มีปัญญาทำหรอก เพราะแบงค์เขาไม่ให้กู้เงิน ที่ดินก็ไม่ติดถนนใหญ่ ทำเลlow..อายุผู้กู้ก็จะ 50 แล้ว ความน่าจะเป็นที่จะผ่อนได้เกือบเป็นศูนย์ เต็มที่ก็ไม่เกิน 60 ปี...คุณนายวิภา จงมีความสุข ก็ค้ำประกันไม่ได้แล้ว..เพราะอายุจะ 70 แล้ว...
*
ก็เงินเดือนค่าจดมิเตอร์ ค่าเช่าห้องที่ซอยไมตรีจิต เกือบ 30 ห้อง ตีซะ 20 ห้อง เดือนละ 1,000 (แต่น่าจะเป็นพันกว่าบาทแล้ว) เป็นเงิน 20,000 กำไรจากค่าน้ำค่าไฟอีกนิดหน่อย..ค่าเช่าหน้าร้าน ปากซอยบึงนายพล ร้านสมตำ ก๋วยเตี๋ยวเป็ด (ตีซะแค่ 2 ร้าน น่าจะเดือนละ 3,000) เป็นเงิน 6,000 (ไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ) ค่าเช่าห้องพักอาศัยข้างในอีก 2 ห้อง ห้องละ 1,500 เป็นเงิน 3,000 ....รวมทั้งหมดไม่รวมเงินเดือนค่าจดมิเตอร์ คนเช่าเอาค่าเช่าห้องมาจ่ายคุณนายวิภาเอง.. เฉพาะที่มีนบุรี เป็นเงินประมาณ 29,000 บาท (เหยียบ 30,000 บาท)
*
มันเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ (โดยเฉพาะเปิดแอร์นอนทุกคืน).. ที่ปากซอยประชาร่วมใจ43...เอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าผ่อนบัตรเครดิต เอาเงินที่ไหนจ่ายค่าเบี้ยประกันรถยนต์ ค่าเบี้ยประกันชีวิต..เอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าน้ำมันรถ Honda Jazz กับ Toyota Hilux สีเทา..เอาเงินที่ไหนซื้อทุเรียนหมอนทองกิน..เอาเงินที่ไหนส่งลูกชาย 2 คนเรียน (ทั้งที่สุชาติ กับเมียมัน ไม่ได้ขายของที่ร้านผัก ไม่มีรายได้ทางอื่น นอกจากเงินเดือนค่าจดมิเตอร์ชั้น2 ร้านผัก เกือบ 10 ห้อง) ..เอาเงินที่ไหนให้เงินเดือนเมียมัน (Edog เยาวพันธ์ ที่แย่งผัวชาวบ้านมาเป็นผัวของตัวเองใช้) เอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูกสาวคนให้กินให้ใช้..เอาเงินที่ไหนส่งค่าเทอมลูกสาวคนเล็ก..จะให้เรียนโรงเรียนดีดี ตอนแรกบอกจะให้เรียน เซนต์โยเซฟคอนแวนต์..มันก็คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ส่งให้ลูกสุชาติ สุพรรณโกมุท ทั้งนั้น..แต่เรา คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ให้รับจ้างขายโชห่วยวันละ 200 โดยที่เราไม่ได้อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียวจากป๊า (เขาบอกพ่อไม่ให้) นอกจากเศษเงินติดก้นบัญชีตอนป๊าตาย 7,000 บาท (กับอีก 7,000 บาทที่คุณนายวิภาให้ยืม แต่ยึดบัตรประชาของเรา เพื่อไปถ่ายเอกสารแล้วให้เราเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" 2 ที่ ให้ลูกชายสุดที่รัก สุชาติ สุพรรณโกมุท) แม้แต่รถกระบะเก่า ๆ โตโยตา ตีราคาแบบห่วย ๆ ยังเป็นเกือบแสน หรือน่าจะถึงแสน..มันยังยึดเอาไปหมดเลย...
*
ส่วนค่าน้ำค่าไฟที่บ้านดินแดง คุณนายวิภา ก็เป็นคนจ่ายทั้งหมด ลูกชายคนเล็ก สุเทพ สุพรรณโกมุท กับเมียมันอยู่... แม่มันก็จ่ายให้ทั้งหมด..(อย่างนี้สิถึงจะเรียกว่า 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง) กินทิ้งกินขว้าง แม่สอนมาดี ก็อย่างนี้แหละ..ได้สะใภ้ใหญ่ สะใภ้เล็ก เป็นคนดีขนาดนี้ เป็นบุญวาสนาของคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข
*
เป็นกรรมหนักของคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข..ที่มีลูกสาวคนเดียว ที่ยืนช่วยขายของทุกวัน ไปตลาดด้วยทุกวัน ซื้อของด้วยกันทุกวัน..แต่บอก "กูทำคนเดียว".. ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เป็นเด็กเล็ก.. กลับโดนด่า 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง (ทั้งที่ 10 ปีที่ผ่านมา เราออกไปร่อนเร่ พเนจร 6-7 ปี เขาไม่เคยถาม ไม่เคยตามให้กลับบ้าน..ไม่เคยให้เงินใช้แม้แต่สลึงเดียว ถามเรอะ ..ยังไม่เคยถามถึงเลย) พูดมาได้ยังไง 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง...กูสิ ช่วยแม่มันทำมาหากินทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ กลับว่า "ทวงบุญคุณ" พวกมัน...
*
หลานสาวสุดที่รัก (นอกไส้) ไม่เคยให้แตะต้อง ไม่ต้องมาช่วยทำงาน ยอมที่ให้อาหลังแบงค์ 2 คนมาด่า แล้วก็โวยวาย ด่าเขา..(เอาคนของเขามา อ้างว่าช่วยเด็กถูกทารุณกรรม..แต่กลับทำกับลูกในไส้ที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็กอย่างนี้ ให้กูโดดเดี่ยว เร่ร่อน อดอยาก ไม่มีที่ซุกหัวนอน ถ้าไม่ยอมเป็นทาสชายโชห่วยวันละ 200 กับอยู่ในห้องอุดอู้ รูหนู..ที่กูอยู่กับเขามาตั้งแต่เกิด แต่ลูกชายคนโตได้อยู่ห้องชัน 3 อย่างดี มีห้องอยู่อย่างดี (มันต้องทำซะสวยน่ะสิ) ที่คู้ซ้าย หรือคู้ขวา..สารพัดความสุขที่จะมีเล็ก ๆ ก็ไม่เคยทำ..ลูกชายคนเล็กให้อยู่ตึกบ้านดินแดง 2 ห้อง ให้มันซะ...มันเป็นลูกชายคนเล็ก "เปสเช่" คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ..อย่ามาแถวนี้ (ร้านผักซอยพิพัฒน์2 เดี๋ยวใครมาเห็นเอาไปบอก คุณอาหลังแบงค์ 2 คน..กลัวพวกเขาจะมาทำร้ายคุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท) แต่กูลูกสาวคนเดียว ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก พวกมันพูดกันได้ "เตี่ยมึงไม่ได้ยกสมบัติอะไรให้มึงแม้แต่ชิ้นเดียว" ซวยซ้ำสอง คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข พูด "ถ้ามึงอยากได้เงิน โน่น ไปทวงกับอีดอกที่มันเอาเงินเตี่ยมึงไป 3 แสนกว่าบาท" ซาบซึ้งน้ำใจคนเป็นแม่..หัวใจคงทำด้วยหิน เหล็ก ไฟ..เผาไหม้จนเป็นสีดำ อัมหิต
*
print ภาพท้องใกล้ระเบิด กับน้ำเหลือง+เลือดไหลจากท้องช่วงล่าง ไปให้คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ดู (ไม่รู้ว่าเขาจะเปิดดูไหม หรือรู้ว่าเป็นจดหมายของเราเขาโยนทิ้งทันที) ลงทะเบียนด้วย ค่าซอง+ค่าส่ง 3+23 เป็น 26 บาท
*
ส่วนเรา กิน กิน กิน..ตอนนี้เหลือเงินไม่ถึง 500 บาท..ถ้าหมดก็ต้องไปโดดน้ำตาย.. โดดตึก สมองเละ สมองไหล ไส้แตก แข้งขาหัก คอหมุนได้..เลือด น้ำเหลืองไหลนอง..สงสารมูลนิธิไตรคุณธรรม ..เกรงใจ ไม่อยากให้พวกเขาต้องมีเสียน้ำล้างถนน..สงสารคนเห็น..เขาคงทุเรศ ที่ผู้หญิงท้องเนื้องอกมะเร็งมาโดดตึกตาย..ส่วนพี่น้องชาย 2 คน มีทรัพย์สิน ที่ดิน บ้านเช่า รถกระบะ ฯลฯ ที่ดินเปล่า..อย่างมีความสุข คนละ ล้าน สองล้าน หรือสามล้าน...ส่วนลูกสาวคนเดียวของพ่อที่ช่วยทำมาหากินทุกอย่าง ต้องมาตายอย่างหมาข้างถนน..สมเพทตัวเองว่ะ..นี่นะหรือชีวิตกู..
*
คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ภูมิใจกับลูกชาย 2คน ลูกชายคนโตได้ทรัพย์สิน มรดกของพ่อ เป็นเจ้าของบ้านเช่า รายได้เดือนละเกือบ 30,000 ลูกชายคนเล็ก ทำงานอยู่สยามกีฬารายวัน ได้นั่งเครื่องบินไปทำข่าวต่างประเทศบ่อย ๆ ได้ออกทีวี แม่โครตภูมิใจเลย..ไม่กระจอกนะเนี่ย..ได้ที่ดินเปล่าติดถนนใหญ่ (ซื่อบื้ออย่างเรายังไม่รู้เลย อยู่ตรงไหน ราคาที่ดินไหร่ เนื้อที่เท่าไหร่ ป๊าไปโอนให้มันเมื่อไหร่..แต่ "เปสเช่" บอก ยังไม่ได้โอน เอาไว้ก่อน) กูเลยเป็นหมาโง่เง่า ให้เขาหลอกไปยอมเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" แล้วก็เป็นหมาขี้เรื้อน ได้เศษเงิน 7,000 บาท มาเดินเร่ร่อนในอมตะนคร...คนเดียว จะโดนรถชนตาย..พวกมันก็ไม่มาดูดำดูดีอะไร..
*
ยิ่งเป็นคนแม่คุณนายวิภา จงมีความสุข คงมีความสุข ที่ลูกสาวนอกคอกคนนี้ "ตายซะได้ก็ดี จะไม่ได้ต้องมาขอเงินกู" "ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลยมั้ย" (ยกมือท่วมหัวอีกต่างหาก) แต่เขาคงเอาค่าเช่าไปส่งเสียเลี้ยงดูทั้งหลานสาวในไส้ (ปลวกน้อยของอาม่า)..กับหลานสาวนอกไส้ (คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..ถ้าจะเรียนปริญญาเอกบอกนะ อึ้มจะส่งให้เรียน..ยิ่งจบด๊อกเตอร์ได้ยิ่งดี..จะได้ไปเยาะเย้ยอาหลังแบงค์ 2 คนนั่น..ว่าเราได้ดี..ดีกว่าลูกเลี้ยงเขา ที่สมบัติอากงอาม่า ยกให้ลูกเลี้ยงหมด) ...ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง...ลูกสาวแท้ ๆ ที่ช่วยทำมาหากินไม่ได้ (จะให้ที่ดินไร่อ้อยกลางป่า มึงจะให้กูไปอยู่ยังไง ไม่มีรถ ไม่มีค่าน้ำมัน ปลูกบ้านก็ไม่ได้ ทำมาหากินก็ไม่ได้ ค่าเช่าที่ดินไร่อ้อย คุณนายก็เก็บเอาไว้ใช้ หรือไม่ก็ฝากธนาคารเอาไว้ให้ลูกหลานมันใช้ แต่ไม่ถึงวู้ดดี้ดีโน่หรอก มันกลัวจะเอาไปให้แม่มัน นิจยา ปิ่นปรีเปรม ใช้หมด..มันกันเอาไว้ให้ลูกชาย 2 คน กับหลานสาวอีก 2 คนของมัน.. ขนาดหลานสาวในไส้ ช่วยทำมาหากินถึงแม้จะให้เบี้ยเลี้ยงมา 18 ปี.. สุดท้ายก็ไม่ให้อะไรเขาเป็นชิ้นเป็นอัน (ไม่ว่าแจ๋ ยิ่นหมอย..หรือแจ๋คนไหน ที่เคยมาเลี้ยงลูกเขา มาช่วยขายของให้เขา ..คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข เก็บไว้ให้ลูกชาย 2 คน หลานสาว 2 คน ใช้เท่านั้น..เพราะเชื่อว่าคนพวกนี้จะเลี้ยงดูเขาตอนแก่ เขาถึงตั้งความหวัง และยินดีที่จะให้..ส่วนเราเขาคงไปดูหมอมาแล้ว และมั่นใจว่าเราไม่มีปัญญาเลี้ยงเขา..ก็เลยโยนอะไรให้มัน (นังปู) ทำงานหนักให้ตาย ให้มันหาเงินกินข้าวเอาเอง..ถ้าซอยพิพัฒน์ 2 ไล่ที่ ค่อยให้มันหาที่ซุกหัวนอนเอาใหม่.. ให้มันเก็บเงินไว้กินตอนแก่..ทุ้ยวันละ 200 ต้องซื้อข้าวซื้อของเนี่ยนะ..มีเงินเก็บไว้กินตอนแก่..
*
ตึกแถวทุกตึก บ้านทุกบ้าน คอนโดฯ ทุกอย่างคิดไว้แล้ว ว่า.. หลังไหนยกให้ลูกชายคนไหน ให้หลานสาวในไส้คนเล็ก หลังไหน.. หลานสาวนอกไส้ คุณหนู พิมพา สุพรรณโกมุท ผู้น่าสงสาร..กลัวว่าถ้าอยู่คนเดียวเป็นสาวแก่จะไม่มีใครเลี้ยง..ต้องยกตึก ยกบ้านให้เขาสักหลังหนึ่ง...ส่วนลูกสาวคนที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ปลุกเรียกให้ตื่น ตี3 ไปตลาดด้วย ช่วยซื้อของ หิ้วของ ยอของทุกอย่าง..ให้มันไปหาเงินกินข้าว หาเงินเช่าห้องหาที่ซุกหัวนอนเอาเอง ถ้าไม่ยอมอยู่รูหนู อุดอู้ ที่ซอยพิพัฒน์ 2 ..ทุกวันนี้ คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ทนอยู่ห้องอย่างนั้นได้เพื่อลูกชายสุดทีรัก 2 คน หลานสาวสุดที่รัก 2 คน..บีบนังปูอย่าให้เงินมันเยอะ 2 พันน่ะดีแล้ว..พอมันอยู่ที่อื่นไม่ได้ ไม่มีเงินเช่าห้อง ไม่มีเงินกินข้าว..มันจะต้องคลาน ซมซาน กลับมาเป็นทานขายโชห่วยให้เราเองแหละ ม๊าเชื่อสิ..ว่าต้องเป็นอย่างนี้ ทำมัน (นังปู)ให้หนัก ๆ ไว้ อย่าไปช่วยมัน ไม่งั้นมันไม่ยอมกลับมาขายโชห่วย ไม่มาทำมาหากินหาเงินเลี้ยงตัวเอง..อย่าไปช่วย อย่าไปให้มัน ให้มันทำมั่ง (สุชาติ สุพรรณโกมุท ต้องพูดอย่างนี้กับคุณนายแม่วิภา จงมึความสุข...คนเป็นแม่อย่างนี้ก็อย่างนี้แหละ..เห็นด้วย ไม่สิ แม่นี่แหละเป็นคนต้นคิดเองเลย..ไอ้ลูกชายอสูรสุภาพบุรุษส้นตีน..ก็ผสมโรงอย่าเมามัน.. ทั้งที่กูช่วยพ่อแม่ทำมาหากินส่งเสีย เลี้ยงพวกมึง สุดท้ายพวกมึงสบายโลด..กูต้องมาเป็นหมาข้างถนน เป็นมะเร็ง รอวันตาย..ไม่มีเงินกินข้าว ไม่มีเงินเช่าห้อง ..สาธุ..สารเลว ทั้ง 3 แม่ลูก..
*
จดบันทึกบัญชีหนังหมา คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข สุชาติ สุพรรณโกมุท สุเทพ สุพรรณโกมุท คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ปลวกน้อยของอาม่า...
ที่ทำกับลูกชายคนโตของป๊า สมศักดิ์ สุพรรณโกมุท ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินของป๊า สุวรรณา สุพรรณโกมุท...อดีตลูกสะใภ้ ที่ตอนไปขอพ่อแม่เขา บอกจะเลี้ยงดูอย่างดี..นิจยา ปิ่นปรีเปรม..ที่ตอนนี้ต้องไปรับจ้าง ยืนทั้งวันเข้ากะยืนกลางคืน..หั่นไก่โรงงานทำไก่สด..หาเลี้ยงตัวเอง. เพราะผัวทิ้ง เหตุคือไปเอาผัวชาวบ้าน(ข้างบ้าน)มาทำผัวตัวเอง (เพราะประชด) แม่ผัวตัดขาด หย่าแล้วยังได้บ้านและที่ดิน 1 หลัง ส่วนกูเป็นลูกของป๊าแท้ ๆ มันบอก "เตี่ยมึงไม่ได้ยกสมบัติ มรดกอะไรให้มึงแม้แต่ชิ้นเดียว" แปลกเนอะ..พ่อไม่ยกอะไรให้ลูกสาว(แก่ไม่มีลูกไม่มีผัว) แม้แต่ชิ้นเดียว....
*
ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา
http://www.youtube.com/watch?v=0zhGg9UzCgg
*
เสียดาย youtube.com ไม่มีละครกฎหมายแห่งกรรม สมัย พ.ศ. 2518 หรือ 2520 ที่จะมีกลอนก่อนขึ้นเพลง title เสียงดนตรีน่ากลัวหน่อย...มีแต่ 2533 อันนี้ไม่ได้ดู แต่อย่างว่า สุชาติ สุพรรณโกมุท ไปอยู่โรงเรียนประจำ ดาราสมุทร สมัยนั้น เข้านอนแต่หัวค่ำ master คงไม่ให้ดู.. ส่วนสุเทพ สุพรรณโกมุท ก็คงไม่ดู หรือไม่ก็ดูไม่รู้เรื่อง.. ส่วนแม่ก็ไม่เคยสอนเรื่องบาป บุญ คุณ โทษ รวมทั้งไม่เคยสอนเรื่องบุญคุณ "กินน้ำอย่าลืมนึกถึงคนขุดบ่อ" ส่วนเรา คงจะเป็นคนขุดบ่อ ที่ต้องขุด 2 บ่อ...เผื่อไว้ให้เจ้าของบ่อ เขาถีบหลังตกบ่อ แล้วกลบซะเลย ให้ตายทั้งเป็น..ขุดมาหลายบ่อ แล้ว เจ้าของบ่อ ถีบหลังให้ตกบ่อ แล้วกลบซ้ำทุกบ่อ..ยิ่งบ่อ 2 พีน้อง สุชาติ สุเทพ สุพรรณโกมุท ร่วมกับคุณนายวิภา จงมีความสุข..นี่ถีบเราตกบ่อแล้วต้องกระทืบซ้ำ ให้ช้ำก่อนกลบดินฝังให้ตายทั้งเป็น..
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น