"นุ้กกี้" ชื่อนี้น่ารัก แต่..โส..ชิบ.. (อันนี้คุณนายวิภา จงมีความสุข คุณนายแม่ให้คะแนนลูกสะใภ้คนเล็ก)
*
"มันบอกจะขายลูกชิ้นหน้าบ้าน ทุ้ย..สกปรก โสโครกอย่างนั้น ห้องไม่เคยเก็บ ไม่เคยกวาด อยู่กันได้ยังไง จะขายลูกชิ้น สกปรกอย่างนั้น ใครจะซื้อกิน ขี้เกียจก็ขี้เกียจ ฯลฯ " ขอโทษนะ เปสเช่ กูจำได้เท่านี้..ไม่เชื่อ ไปถามแม่มึง ถ้าเขาไม่โกหก ไม่ตอแหล... แต่ที่กูพูดน่ะ เขาพูดอย่างนี้จริงๆ
*
แจ่บอก "แม่เอ็งยังบอกเลย ว่านังปูว่าสกปรกโสโครกแล้ว ยังสู้เมียไอ้ป้อมไม่ได้เลย" อันนี้เห็นกับตา คุณนายวิภา จงมีความสุข จ้างแจ๋ไปเก็บกวาดห้องป้อม..อะไร "บิวติดริ๊งค์" ขวดละ 20 กินไม่ถึงครึ่งขวด ก็ทิ้งขวดวางไว้.. น้ำดื่ม ขวด 1.5 ลิตร กินได้ไม่เท่าไหร่ ก็ทิ้งขวด (มีน้ำ) วางไว้ เต็มห้อง กระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ (ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยว 2 คนผัวเมีย..เมีย..ขอบแต่งขาสั้น เลยขอบกางเกงในหน่อยเดียว..จนมอเตอร์ไซค์ขี่รถสวนกันตะโกนบอก .."เฮ้ย ท้ายซอยมีของดีให้ดูว่ะ 555" กูบอกมึงไว้ I Pom มึงจะได้ไปชกพวกมอเตอร์ไซค์ที่เขาเห็นแล้วเขาพูดได้ดีขนาดนี้... มึงไปชกพวกนั้นเลย..กูอยากเห็นความใจร้อนของมึง..ตอนนี้กูอยากเห็นคนพวกนั้น รุมตื๊บมึง..แล้วเมียมึงก็ยืนร้องกรี๊ด ๆ ๆ ทำได้แค่นั้นแหละ..
*
คุณนายวิภา จงมีความสุข โชคดี วาสนาดีเนอะ..ได้สะใภ้ สุดที่รัก 2 คนแบบนี้...
*
อ้อ คุณนายวิภา จงมีความสุข เคยพูดกับเรา "ถ้าเจอผู้ชายดีดี ก็แต่งงานซะ จะรวย จะจน ไม่เป็นไร" กูไม่มีสมบัติ ไม่มีทุนทำมาหากิน มีแต่ตัวอย่างนี้ ต่อให้เจอผู้ชายโครตดี แสนดี เขาก็ไม่เอาหรอก..อย่าว่าแต่จะไม่เจอคนรวยเล้ย..ผู้ชายดีดี จนแสนจน เขาก็ยังไม่อยากเอาเลย..ผู้หญิง แก่ก็แก่ สวยก็ไม่สวย จนก็โครตจน..แต่พี่ชายน้องชาย(เทวดา) มีค่าเช่ากิน มีบ้านและที่ดิน ไม่รู้กี่ที่ มีทรัพย์สมบัติ มรดก เป็นล้าน ๆ ..แต่ลูกสาวคนเดียว ทำงานช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่..จน ต้องไปเช่าบ้านซุกหัวนอน ไม่มีหมอน ไม่มีที่นอน มีแต่ผ้าขาวผ้าผืนเดียวปูนอนกับพื้นกระเบื้อง..ไม่มีเครื่องซักผ้า ไม่มีทีวี ไม่มีเครื่องเล่นดีวีดี..ไม่มีแอร์.. ค่าเช่ายังไม่มีจะจ่าย ค่ามัดจำห้อง เจ้าของบ้านเขาก็ท้วงทวง... แต่ช่วยขายของจนแม่มีตึกไม่รู้กี่หลัง มีห้องในคอนโด.. สุดท้าย ตึกหลังนั้นให้ลูกชายคนนี้ ตึกหลังนี้ให้ลูกชายคนนั้น... จะให้ที่ดินกลางป่าอ้อย 10 กว่าไร่ 3 แสนกว่า...แต่ลูกชาย(เทวดา)2 คน ได้รวม ๆ กันไป เกือบ 10 ล้าน...นี่ไม่รวมเงินสดในธนาคาร ค่าเช่าบ้านตึกที่บางพลี บางเสาธง..ค่าเช่าบ้านบนร้านผัก ซอยพิพัฒน์ 2 เกือบ 10 ห้อง ห้องละ พันกว่าบาท..ห้องน้ำรวม..เปอร์เซ็นต์ในการเก็บค่าเช่าบ้าน ทุกที่..ให้ลูกชาย(เทวดา..ป๊อป) จนหมด..แต่เรา กลับโดนด่าทั้งทีเราทำงานให้ตั้งแต่เด็ก ขอเงิน (ทุนน่ะเหรอ..ไม่ให้หรอก ไปหาเองเอง) หรือไม่ก็ไปรับจ้างเฝ้าบ้าน แม่บ้านวันละ 200 "แจ๋มึงยังทำได้เลย"... ดูสิ แจ๋ช่วยทำงาน (ถึงแม้จะได้ค่า เบี้ยเลี้ยง) แจ๋แก่แล้ว ปีหน้าก็ 60 ไอ้น้องชาย(สุดที่รักของแจ๋)2 คน ที่เลี้ยงพวกมันมา..ตอนนี้แจ๋แก่แล้ว..ไอ้คุณป๊อปได้มรดกไม่รู้กี่ล้าน (ยังไม่รวมสมบัติที่แม่มันจะให้) มันให้เงินแจ๋ หาที่ทำมาหากินให้แจ๋หรือเปล่า..บ้านที่กำแพง บ้านนอก พังจนแทบจะหล่นใส่หัว มันไปซ่อมให้มัย ปลูกบ้านใหม่ให้มั้ย..เห็นแจ๋ตอนนี้ก็ไม่มีตังค์..ต้องวิ่งโร่ เรียนนั่นเรียนนี่ ...กว่าจะสำเร็จ 70 แล้ว ..จะมีอะไรทำมาหากินแบบไม่ต้องเร่ร่อน เป็นขี้ข้าชาวบ้าน..ที่เคยช่วย มีบุญมีคุณอยู่นั่นแหละ..เขาก็พอให้เป็น job job ไป ไม่ได้ช่วยแบบให้อยู่ได้ด้วยตัวเอง..หรือเลี้ยงคนในครอบครัวให้อยู่รอด..ที่แจ๋พูดก็ถูก "ช่วยงานแม่เอ็งมา 18 ปี ไม่เห็นได้อะไรเลย" กูเห็นด้วย..แจ๋ก็รู้ ถ้าเป็นเค้าเค้าเลี้ยงพวกแจ๋แน่นอน..แต่นี่ก็โดนคุณนายแซ่หยี ด่ากระหน่ำ ซัมเมอร์เซล.. อ้าง "ป๊าไม่ให้มรดก" จะให้เป็นทาสขายโชห่วยวันละ 200 (ทั้งที่เขาพูดเองว่าขายได้วันร้อยกว่าบาท) เค้าก็คงไม่มีปัญญาจะไปช่วยอะไรแจ๋ได้ ขนาดทองอาผอ สลึงนึง ยังต้องจำนำเล้ย..นี่ก็อีก 2 วันก็หลุดจำนำแล้ว ไม่มีเงินไปเสียดอกเบี้ย...กล้องก็คงจะหลุดจำนำเหมือนกัน..แต่พวกมันมีแต่ได้ ๆ ๆ ๆ ได้แต่มี ๆๆๆๆ...
*
ม๊ายังด่าเลย อยู่ดีๆ ก็พูดลอย ๆ ขึ้นมา "ถุย เลี้ยงมา 18 ปี ไม่เคยให้อะไร..ทำมาพูดเป็นทวงบุญคุณ" พูดซ้ำอีก 2-3 ครั้ง (คงเข้าใจว่าเราเป็นคนพูดมั้ง แต่เดาใจความเอาว่า ก็เรื่องอะไรก็ได้..ถ้าเขาสงสัยว่าเราเป็นคนทำ เป็นคนพูด..คุณนายแม่วิภา ต้องหาวิธี หาคำพูด ด่ากลับ ด่าย้อน ให้เราเจ็บใจ..เพราะถ้ากระทืบให้ตายได้ ไม่ติดคุก เขาคงทำไปแล้ว...เขาไม่ทำหรอก เพราะถ้าคุณนายวิภา ติดคุก ลูกชาย(เทวดา) 2คนจะเป็นห่วง กลัวลูกชายลำบาก... แต่เราลูกสาวคนเดียว ช่วยเฝ้าผัก ติดรถ datsan สีเขียว ไปนอนเฝ้าในรถตั้งแต่ไม่กี่ขวบ...ช่วยทำงานงานบ้าน หุงข้าว ทำกับข้าว ซื้อผักตี3 ตอนโต ทำมาตลอด ไม่เคยมีวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ไม่เคยมีวันหยุดนักขัตฤกษ์ ไม่เคยร้องค่าจ้างแม้แต่บาทเดียว ไม่เคยโวยวายว่า "ทำไมไอ้ป๊อป มันไม่ทำ ทำไมไอ้ป้อม มันไม่ทำมั่ง" ใครทำก็ช่าง (เคยเห็นไอ้ป๊อปทำบ้าง แต่ก็งั้นๆ ไอ้ป้อม พูดได้เต็มปาก ลูกเทวดา แม่ไม่เคยให้ทำอะไร แม้แต่ทอดไข่ดาว) สุดท้าย กลายเป็นยาจก หมาข้างถนน หมาจนตรอก.. ก็สู้พวกมึงได้แค่นี้แหละ ตัวคนเดียว ไม่มีเขี้ยว ไม่มีเล็บ ถ้ากัดพวกมึงก็ได้แค่แหงบ ๆ เหมือนหมาไม่มีฟัน.. อยากเกิดเป็นล็อตไวเลอร์ ขย้ำเขี้ยวกัดพวกสันดานเห็นแก่ตัว..เอาแต่ได้ หน้าตัวเมีย..ไอ้พวกเนรคุณ อย่างพวกมึง ให้จมเขี้ยว ฟัดพวกมึงให้ตายไปเลย..อย่างมากก็แค่โดนตัดหัว.เอาไปพิสูจน์ว่าเป็น "หมาบ้า" หรือเปล่า...แต่เป็นคนนี่นะ ทำอะไรก็ไม่ได้.. ได้แต่ทำใจ..ว่าเมื่อไหร่ คนอย่างพวกมึงจะ "มีสามัญสำนึก" เสียที....
*
กูไม่ได้อะไร ไม่เป็นไร..หึหึ...
*
แต่ถ้าพวกมึงไม่เสียอะไรเสียบ้าง...โลกใบนี้จะโหดร้ายสำหรับกูเกินไป...
*
ยิ่ง เปสเช่ ทำงานด้านสื่อ ถ้ากูกดโทร.กริ๊งเดียว..บอกช่วยมาทำข่าว "นักข่าวกีฬาชื่อดัง "เปสเช่" กับพี่ชาย ถูกฟ้องคดีฮุบสมบัติ 2 คนพี่น้อง ปล่อยให้พีสาวป่วยเป็นมะเร็งมดลูก นอนรอความตายอย่างโดดเดี่ยว น่าเวทนา ในนิคมอมตะนคร" รับรองดังกว่าที่ ข่าวที่คุณหนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย ฟ้องแบ่งสมบัติ (อันนี่น่าเห็นใจกว่า)... อย่างแน่นอน แม่มึง "ฟ้องกูก็ไม่กลัว เชิญเล้ย..ย..ไปฟ้องเลย" "เปสเช่" บอกแม่มึงด้วยนะ..กูกำลังถามทนาย ๆอยู่ ทุกค่ายที่เจอใน internet ถ้าฟ้องไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย..เรื่องราวทุกอย่างที่กูเขียนใน blog : Fannyknit นี้ ก็มีคนอ่านเพิ่มขึ้น...จนกระทั่ง ต้องมีสักวันหนึ่ง หรืออาจตลอดไป...ที่ผู้คน (ต้องน่าจะ)ทุกคนในประเทศไทย จะได้อ่าน..ได้ฟัง..ได้รู้จัก มึง "เปสเช่" สุเทพ สุพรรณโกมุท สุชาติ สุพรรณโกมุท Edog เยาวพันธ์...คุณนายวิภา จงมีความสุข (โอ๊ย..ย.. 2 ตระกูลนี้ไม่ใช่กระจอกนะ จะบอกให้..ญาติเยอะ ยิ่งทางกำแพง เจ้าพ่อไร่อ้อย..คงถามกันได้ทั้งจังหวัด)..
*
ถึงกูตายไปแล้ว บันทึกพวกนี้ ก็ต้องมีคนได้อ่าน..
*
มี backup ดีก็อย่างนี้แหละ..เขาสนับสนุนกูให้ทำให้เต็มที่ อย่ายอมแพ้ พวกนางมารร้าย ไอ้มารนรก อย่างพวกมึง สู้ถึงตาย ก็ต้องสู้...เพราะพวกมึงทำกับกู ไม่ถูกต้อง ไม่แฟร์ เหมือนในละคร..ชาวบ้านแถวนี้ แถวตลาดลาว เขาพูดเหมือนกันหมด..
*
พูดก็ก็คงเหมือนสีซอให้ควายฟัง ..เอ๊าะ ไม่สิ บางทีควายยังฟังรู้เรื่อง ฟังเข้าใจ แก้ไขความคิดได้ดี..กว่าพวกมึง นางมารร้าย ลูกชายอสูร..
*
"หมามันยังรักลูกมัน" ..ถามแม่มึงสิ..ว่ากูใช่ลูกเขาหรือเปล่า ทำงานกับเขามาตั้งแต่เล็ก ๆ ..กูใช่ลูกเขาหรือเปล่า...หรือพยาบาลหยิบผิด..เก็บกูจากถังขยะมาเลี้ยงเป็นทาส..ทำงานช่วยหาเลี้ยงพวกมึงกูก็ยังโดนด่าเลย.. กูเคยเห็นแต่แม่คนอื่นในโลกนี้ มีเขาให้อภัยลูก ให้โอกาส ให้กำลังใจ ให้ทุกอย่าง..แต่แปลกเนอะ แม่มึง..บ้านนี้ ไม่รู้กินอะไร หรือผีอะไรเข้าสิง หรือถูกเสน่ห์..เล่ห์กล..หมอผี..เสกอะไรเข้าสมอง..ถึงได้คิดร้าย คิดทำลาย ลูกคนนี้ จงเกลียดจงชังอะไรลูกคนนี้นักหนา (เห็นพูดว่าแต่ 2 อาหลังแบงค์ว่า "จงเกลียดจงชังอะไรหลานคนนี้นักหนา (คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท) "
*
เหนื่อยละ..พักก่อน เดี๋ยวนึกอะไรได้ มาเขียนใหม่...คิดว่าหมดแล้ว แต่พอคิดจนปวดหัว..ก็จะนึกได้ว่า กูดีแค่ไหน ใครเลวอย่างไร?
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น