ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ป๊า ...ขนาดแม่วูดดี้สาวพี่น้องเป็นพรวนเขายังได้ที่ดินกระผีกนึงเลย

เชื่อเลยเนอะ ป๊า ...ขนาดสาวพี่น้องเป็นพรวน มีพี่สาวด้วย เขายังได้ที่ดินกระผีกนึงเลย ..เค้า ไอ้ปู เป็นลูกสาวคนเดียวของป๊าที่ช่วยป๊าทำงานทุกอย่าง..ไปไหนไปกัน.. แต่สุดท้าย เค้าต้องมากลายเป็นหมาข้างถนน..สาวแม่วูดดี้ พ่อแม่เขายังยกที่ดินให้ตั้งแปลง 2 แปลง.. แต่ไม่เป็นไร ชั่งมัน.. บางทีเค้าอาจจะผิดเองที่เกิดมาเป็นลูกป๊ากับม๊า..
*
ผัวเมียเลิกกัน ไอ้ป๊อปกับสาว แม่วูดดี้ ยังได้บ้านตั้งหลัง..ไม่น่านเชื่อ เค้าเป็นลูกป๊าแท้ ๆ ..สุดท้าย เงิน 7 พัน ยังถูกกั๊กไว้จนกว่า ลูกชายคนโตของม๊า ไปเซ็นรับมรดก.. เค้าคงควรจะน่าดีใจ..ที่ต้องเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ให้ลูกชายป๊า.. (แม้แต่ลูกชายคนเดียวของป๊าก็ไม่มีเงินสักบาทเดียว).. โลกนี้ก็เป็นเช่นนี้แล..
*
จะรอของม๊าน่ะเหรอ.. อีก 30 ปีถึงจะขายได้. ขนาดขอที่ดินแลกเป็นเงินสด มารักษาตัว มาทำทุนทำมาหากินม๊าเขายังไม่ให้เลย..
*
ที่นี่ อมตะนคร.. มีแต่คนทำมาหากิน ซื้อตึกกันเป็นว่าเล่น... 2 ล้าน 3 ล้าน.. จากที่เคยเป็นป่า อย่างตลาดลาว ซื้อ 2 ห้อง ทำร้านทอง ปาเข้าไปตั้งเกือบ 15 ล้านบาท
*
ทำไมป๊าไม่มาซื้อที่แถวนี้เก็บไว้นะ ลูกชาย 2 คนของป๊าจะได้รวยกว่านี้
*
ตอนนี้เค้าเป็นหมาข้างถนน หมาขี้เรื้อน หมามะเร็ง.. สารพัด.. ปัจจุบันขณะก็เหมือนคนใกล้ตาย.. แต่ลูกชายป๊า เสวยทรัพย์ สมบัติ มรดก อากง อาม่า..มีกิน มีใช้ ถึงลูกถึงหลาน (ใหม่) ของมันไปอีกไม่รู้กี่ชาติ.. อายุใกล้ 50 ก็สบาย ไม่ต้องทำงานอะไรแล้ว..เฮ้อ..นึกอิจฉา (แต่ไม่ริษยา) ในวาสนา ของคุณป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท.. ว่าแต่ ป๊า ยกที่ดินให้ป้อม เปสเช่ สุเทพ สุพรรณโกมุท หรือเปล่า .. คุณป๊อป บอกได้ แจ๋บอก ป้อมไม่ได้ที่ดิน ไม่ได้เงินสด..ตกลง ตระกูล "สุพรรณโกมุท" กับตระกูล "จงมีความสุข" ตระกูลไหน โกหก ตอแหลมากกว่ากันนะ..เค้าอยากรู้จัง (นี่ยังไม่รู้อีกเหรอเรา)

นาย..แป้งหัก..ตื่นตี 2 (T) เหรอ เก่งจัง

ตี 2 เค้ายังนอนหลับอุตุอยู่เลย.. ตาเฒ่าตื่นตี 2 มาเปิดเว็บโป๊ดูเหรอไงฮะ..

28 ธค.54 เอาเอกสารที่ print ไปให้ดู

ใบเสร็จรับเงินค่าส่งเอกสาร EMS 45 บาทค่าซองอีก 3 บาท (ไม่มีใบเสร็จ)
*
print ใบสมัครงาน 4 ใบ ใบบันทึกประกาศรับสมัครงานอีก 2 ใบ ใบละ 3 บาท ใบ เป็นเงิน 18 บาท
*
ซองใส่รูป ครึ่งตัว ถ่ายเต็มตัว อย่างละใบ ใบละ 100 รวมเป็น 200 บาท
*
"วันนี้จะเอาเท่าไหร่ ไปสมัครงาน เสียเงินกี่แสน ..เอาเป็นแสนไม่มีให้นะ เอาเป็นแสนไม่มีให้นะจะบอกให้"
*
"เอาแบงค์ย่อย ปลีกเป็นค่ารถ แบงค์ 100 9 ใบ แบงค์ย่อย 50+20x6 = 110 บาท (แถมเป็นค่ารถเมล์)
*
"ทำให้เค้าดี ๆ หน่อยละกัน ทำให้เค้าดี ๆ หน่อยละกัน"
*
สรุปคือต้องรับจ้างทำงานหาเงินกินข้าวเอง.. ไม่มีทุน ไม่ทรัพย์ ไม่มีสมบัติ ไม่มีมรดกอะไร ให้ไปทำมาหากิน..แม้สักชิ้นเดียว ..ต้องใช้สมอง ปัญญา กำลังกาย กำลังใจของตัวเอง ช่วยตัวเอง.. แม่ก็คิดช่วยได้เท่านี้.. เขาจะให้ไปทำงานด้วยหรือเปล่ายังไม่รู้เลย..
*
ซื้อหนังสือ guide ถักนิตติง เล่มนี้ดีมาก ที่ "คิโนะคุนิยะ" Siam Paragon ชั้น..ถาม PR ชั้น1หรือ2 บอกให้ขึ้นบันไดเลื่อนไปอีก 3 ชั้น  / 178 บาท เหลืออีกเล่ม 184 บาท
*
หนังสือ "STEVE JOBS" ภาษาไทย ของ เครือ "Nation Books" ราคาติดปกหลัง 395 บาท ถามน้องแคชเชียร์ มีป้าย save 10% น้องบอก ลดได้อีก จากราคาที่ปก ไม่ต้องใช้บัตรสมาชิก..ที่ร้าน "คิโนะคุนิยะ"... เล่มหนาเตอะเลย..มีภาษาอังกฤษก็มี อีกค่ายหนึ่ง ราคาสูงกว่า 400 บาท ของ "เนชั่น" เย็บกี่.. สันทากาวด้านใน อาจจะแตกง่ายหน่อย ถ้าจะให้ทน..น่าจะใช้สว่ายเจาะรู แล้วเย็บร้อย ..เพราะ เครื่องเย็บกระดาษก็คงเย็บเอาไม่อยู่เหมือนกัน...
*
มีสุภาพสตรีคนหนึ่ง นั่งยอง ๆ อยู่เป็นนาน ดูหนังสือถักนิตติง เล่มนั้น อยู่นั้นแหละไอ้เราก็เดินเหล่ไปเหล่มา.. สุดท้าย น้องเค้าหยิบซองจดหมาย ปากกา ขึ้นมาเปิดหนังสือ "จดลาย" ไป ไม่ซื้อหนังสือ..ไอ้เราเปิด ๆ ดูจำไม่ได้หรอก..จดก็ไม่อยากจด..
*

28 ธค.54 เซ็นชื่อรับเงิน ในสมุดบันทึกเล็กของคุณนายแม่วิภา

"ของท่านเตี่ย 2,000 นี่ของแม่ให้อีก 1,000" รวมเป็น 3 พัน.. "เขียนหรือยังว่าเท่าไหร่ "/ "เขียนแล้ว" ว่า 28 ธค.54 ยืมเงิน 3,000"
*
ใช้กินให้ถึงกลางเดือนนะ.. (ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าห้อง ค่ามัดจำห้อง 5,000)
*
"เตี่ยมึงไม่อยู่แล้วนะ เตี่ยมึงไม่ได้อยู่แล้วนะ"
*
"บ้านตึกทุกอย่าง ให้ทุกคนเหมือนกันหมด.. ให้เซ็นสลักหลังขายได้ อีก 30 ปี ถึงจะขายได้..ให้ตอนนี้ก็กินหมด..เก็บไว้แก่กิน.." กูจะอยู่ถึงแก่มั้ยเนี่ย
*
"เลิกด่าแม่มึงในเน็ตเหน็ดรึยัง" / "จบแล้ว ไม่พูดแล้ว"
*
ซื้อไม้นิตโค้ง 3.75 mm. 40 cm. 1 อัน  110.- / ไหม สหสินซัมเมอร์ 110.- / (มีแบบเส้นอ้วนด้วย ประมาณเกือบเบอร์ 20 สีไม่เยอะ)
*

นาย..ไม่ต้องกลัว เค้าจะเอาเงินนายนะ แค่อยากทำงานด้วย หาเงินเอง..ไม่รบกวนนายจริงๆ

ขอให้เค้าไปด้วยคน..เค้าทำงานให้ได้ทุกอย่าง ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเปลี่ยนหลอดไฟ..(เพราะนายไม่เอาเรือรบไปด้วย..เอาแต่นักรบไปทั้งน๊านเลย..น่ากลัวอ่ะ) ค่าจ้างไม่เกี่ยง..นอนดึกไม่ถอย..ตื่นเช้า..ถ่ายรูปพระอาทิตย์ ..สบายมาก..ฝนตกไม่หวั่น..ตากฝน ไม่เป็นหวัดก็ตากมาแล้ว.. ร้อนก็บ่ย่าน..เล่นเปตอง เดินตากแดดทั้งวัน..ไม่ได้หยุด.. หนาวก็งั้น ๆ เพราะนอนไม่ห่มผ้าห่ม แบบหนาว ๆ ก็ทนไหวค่ะ.. ขาเดี้ยงชานิดหน่อย..ก็ทนได้ค่ะ.. เดี๋ยวค่อยกลับมารักษา.. ถ้าได้ไปด้วย..เค้าจะต้องหัด "เดินขึ้นลงสะพานลอย" เพื่อฝึกให้กล้ามเนื้อขา ต้านแรงโน้มถ่วง..เวลาเดินขึ้นเขา..จะได้ไม่ค่อยเหนื่อย..
 ไม่เมารถ ไม่เมาเรือ ไม่เมารัก..
*

นาย..แป้ง..หมัก เค้าคิดว่าเค้าไปได้นะ เดี๋ยวค่อยกลับมาผ่า พักสัก 4 เดือน

แล้วค่อยไปใหม่ ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ค่อยพัก 1 ปี.. แต่ตอนนี้ต้องขอไปก่อน.. เป็นไง ท้องเค้าใกล้ระเบิดเลยใช่ม๊า.. ไม่เป็นไรหรอก.. มีเจ็บบ้างเล็กน้อย แต่พอทนได้.. ตอนนี้รักษาก็ไม่ทันอ่ะค่ะนะ
*
วันนี้นายคงได้รับเอกสารแล้ว.. รับผิดชอบชีวิตเค้าหน่อยนะ.. อย่าลืมวันที่มายืนยกกระป๋องโค้กซดซะ ไอ้ตาก็เล๊เหล่.. ไอ้เรารึก็นั่ง.. งง งง งง อ่ะดิ
*
กลัวไม่ได้ไปอย่างแรง..

เค้าเชื่อว่านาย..ไม่ใจร้าย โหดเหี้ยม อัมหิต เหมือนคนพวกนั้น แน่นอน

วันที่เจอนายวันแรกจนถึงวันนี้ อาจมีบ้าง ที่น้อยใจ แต่เค้าต้องเชื่อว่า นาย..ไม่ใจร้าย ไม่โหดเหี้ยม อัมหิต ผิดมนุษย์บนโลกนี้ที่เขาทำกัน
*
ต่อให้ไปกราบตีนคนเป็นแม่แท้ ๆ เขาก็ไม่ให้.. มีแต่จะยิ่งด่าซ้ำด่าซาก มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
*

แจ๋ "เอ็งมันโง่ เขาให้.คนใกล้ตายน่ะ เขาเห็นแต่คนใกล้ตัว"

จบ คนตายไปแล้ว ก็จบไป..กูตาย มึงก็มาหาศพ..รึจริง ๆ พวกมึงไม่หาหรอก
*
แม่เอ็งให้เอ็งกลับไปรักษาตัว พอเอ็งหายดีเอ็งจะกลับไปชลบุรีก็ได้
*
แม่เอ็งเขาโอนให้เอ็งแล้วเมื่อวานพันนึง
*
ไอ้ป้อมก็ไม่ได้อะไร เตี่ยเอ็งเขาก็ไม่ได้ให้เงิน
*
เอ็งคิดไปเอง.. ทุกคน... (กูขี้เกียจฟัง) สามัญสำนึกกูคิดได้อย่างนี้ ต่างจากพวกมึง
*
มึงลองคิดดู "ถ้าให้คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท กลับไปอยู่กับซาโกว โซ่ยโกว พวกมึงจะให้เขากลับไปอยู่กับ2อานั้นมั้ย" 
*
"คนเป็นแม่ทำกับกูเป็นลูกแท้ ๆ อาการประสาทแดกยิ่งกว่า คุณหนูหลิน โดน 2 อานั่นทำเสียอีก"
กลับไปก็ประสาทหลอน ประสาทแดก วิตกจริต จิตตก..คิดอยู่อย่างเดียวว่า "แม่แท้ ๆ จ้องจะคอยด่า คอยทำร้ายอยู่ตลอดเวลา" กูอยู่ที่นี่ ถ้าไม่รอด ไม่มีกิน ไม่มีเงิน ไม่มีงาน.. ถ้าไม่เอามีดแทงตัวเองตาย ก็กระโดดสะพานข้ามแม่น้ำบางปะกงให้จมน้ำตาย ดีกว่ากลับไปเป็นทาสให้แม่แท้ ๆ ด่า ๆ ๆ
*
"คนอย่างคุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท น่ะเหรอ จะเป็นโรคจิต กลัวคนนั้นคนนี้..กูได้ยินคุยกับไอ้ป๊อป รู้เรื่องรู้ภาษาเหมือนคนยิ่งกว่าคนปกติเขาคุยกันเสียอีก.. เหมือนพี่น้องรักกันมากคลานตามกันมา..
กับไอ้ป๊อปที่มันด่ากู "ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ ไอ้กวนตีน" กับเมียมัน "โยนถ้วยเก็บขึ้นมาโยนไม่รู้กี่ครั้ง พร้อมตะโกนดัง ๆ "หมั่นไส้ อยากเตะคน" พูด+โยนถ้วย ไม่รู้กี่ครั้ง" พวกนี้น่ะเหรอที่ทำดีกับกู Edogเยาว เตะปี๊ป ปิดประตูเหล็กกระแทกใส่ ด่าสารพัดจะด่า กูไม่ตอบโต้.. กูยังเป็นคนเลวในหัวใจของคนเป็นแม่อย่างคุณนายวิภา จงมีความสุข...
*
กูสิต้องเป็นโรคจิต กลัวแม่แท้ ๆ ของตัวเองจะทำร้าย ด่า ๆ ๆ ๆ ๆ จนประสาทหลอน.. ตอนนี้กูจำได้แต่คำด่าของคุณนายวิภา จงมีความสุข..
*
เตี่ยเอ็งเขาให้มึงพันเดียวจริง ๆ ไอ้ป๊อปบอกพันเดียวจะไปพออะไร ให้เอ็ง 2 พัน
*
แปลกดีเนอะ.. คำพูดคนตาย กับชีวิตของคนเป็น..พวกมึงนี่ช่างเคารพคำพูดของคนตายขนาดนั้นเสียจริงๆ
*
แต่ทำไมคุณหนูหลิน โดน 2 อาตบ พวกมึงถึงช่วย ๆ ๆ ๆ ๆ ให้เงินยืม(สมมติว่าให้ยืม)เรียนจนจบปริญญาตรี แต่กูขอยืมเงินทุนมาทำมาหากิน เหมือนที่คนอื่นเขาทำมาหากินกันได้ กลับไม่ยอมให้.. ขอแลกที่ดินเป็นเงินสด ในส่วนที่คุณนายวิภา จงมีความสุข เคยพูดว่าจะให้ ก็ไม่ยอมให้ .. พวกมึงจะบีบบังคับกูไปถึงไหน
*
ชีวิตกูก็ไม่มีอะไรแล้ว..ไม่มีทางไป ไม่มีอะไรแล้วจริง ๆ
*
แล้วม้าเค้าจะให้มั้ย เงินค่าที่ดินน่ะ "แม่เอ็งเขาไม่ให้หรอก"
*
(กูนึกแล้วเชียว) กูเตรียมมีดปักอก กะระยะตัดขั้วหัวใจพอดี ต้องตายให้ได้ ดีกว่ากลับไปให้พวกมันโขกสับด่าได้ทุกเรื่องที่เห็น ด่าได้ทุกนาทีที่คิดได้..
*
เดี๋ยวกูจะนั่งรถไปสะพานข้ามแม่น้ำบางปะกง ราวสะพานเตี้ยนิดเดียว โดดไม่ยากหรอก..
*
แม่มึงอยากได้ที่อยู่กูใช่มั้ย เอาไป..มึงมาไม่ทันกูตายหรอก 449 หมู่ 5 ซอยทองหลาง ต.คลองตำหรุ อ.เมือง จ.ชลบุรี 20000 เอาเบอร์โทร.เจ้าของบ้านไปด้วย 086-8280242 (ไม่ต้องเสียเงินจ้างนักสืบ..แม่มึงไม่จ้างหรอก.. ปล่อยให้กูตายน่ะดีแล้ว..
*
"ไม่รู้แจ๋ทำบาปหรือเปล่า ที่เรียกเอ็งกลับมารักษาตัวให้หาย.. ถ้าเอ็งเป็นอะไรไป แม่เอ็งก็สบาย.. แต่ถ้าเอ็งกลับมารักษาตัวหายดี..แม่เอ็งก็ลำบาก" พูดซ้ำ 2 ครั้ง / แจ๋พูดอย่างนี้ เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหมายความว่ายังไง
สามัญสำนึกของเค้าแปลไม่ออก ภาษาแบบนี้ ปวดหัว..
*
คนพูดความจริง พูดครั้งที่ 1 หรือครั้งที่ 1,000 เนื้อหาใจความสาระสำคัญก็เหมือนกันทุกครั้ง
แต่คนพูดโกหก ตอแหล หลอกลวง ปลิ้นปล้อน กะล่อน ไม่จริงใจ พูดครั้งที่ 1 กับพูดครั้งที่ 2 ทุกคำพูด เนื้อหาใจความสาระสำคัญก็ผิดกันเป็นหน้ามือเป็นหลังมือ..
*
กูเบื้อชีวิตแล้ว.. อยู่กับพวกมึง..กูก็มีแต่ประสาทแดกตาย.. แทงตัวตาย อาจจะเลือดเยอะหน่อย ทำความสะอาดถูพื้นห้อง.. หรือไม่ก็กระโดดสะพานข้ามแม่น้ำบางปะกงจมน้ำตาย ไม่มีเลือด เป็นศพจม รอให้ลอยขึ้นมา เดี๋ยวมูลนิธิเขาก็ไปเก็บศพเอง
*
แต่ถามป้อม บอก "ที่ดินเปล่าที่ป๊าให้ยังไม่ได้โอน" สรุปใครโกหก ใครตอแหล.. ว่า "ป้อมไม่ได้มรดกอะไรเลย" ไอ้ป๊อปพูดขับรถ "ที่ดินที่ป้อมได้ ถ้าขอม๊าเปลี่ยนเป็นเงินสด ม๊าก็ให้ ไม่มีปัญหา ..เอาไปซื้อบ้านใหม่ หรือที่ดินเปล่า ปลูกบ้านให้คนเช่า ก็มีรายได้ ได้เงิน"
*

รู้ "ว่าไม่เอาเมีย" "ไม่แต่งงาน" กลัวผู้หญิงจับใช่ม๊า

หรือกลัวถูกเด็กปอกลอกเงิน.. แก่ขนาดนี้ เขี้ยวงอก ขั้นเซียนขั้นเทพ ผู้หญิงคนไหนจะฉลาดกว่าแกฮะ ตาเฒ่าพันปี.. แกโดนสาวจับ แหกตามาตั้งเยอะ.. 60 แล้ว ไม่โง่หรอก ข้ารู้..
*
แต่แกทิ้งข้าไว้อย่างนี้.. คอยดู.จำไว้ "รวมกันเราอยู่ ทิ้งกูมึงตาย" สถานเดียว เอ็ม 16 ไม่เกี่ยวเลยนะจะบอกให้
*

ร้านไปรษณีย์เขาเรียก "อยากให้ช่วยเลี้ยงลูกแฝดให้เขา" แต่พอให้ดูนิ้วโป้ง

ร้านไปรษณีย์เขาเรียก "อยากให้ช่วยเลี้ยงลูกแฝดให้เขา" แต่พอให้ดูนิ้วโป้งที่เป็นแผล ตุ่มใส คัน แตก กลัวติดลูกเค้า.. เค้าก็เลยไม่เอาเลย..
*

vidanu เจี๊ยบละเมียด แห่ง Ifellfinemusic.com เค้าจำตะเองได้อ่ะ

ขอบคุณที่ติดตาม twitter ปัญหาคือ พี่จำไม่ได้ว่า อะไรนะ พวก email address password มันอะไรมั่ง เลยไม่ค่อยได้เข้าไปใช้ ได้แต่ เหน็บ share ไป แวะมาตามที่ FB ซีอีโอแฟนคร้าบ ซีอีโอแฟนคร้าบ ได้นะคร้าบ

\*

หรือ blog >> ceofancrab search on Google พิมพ์ตามนี้ได้เลย แต่ว่า จะช้า..มาก..ก..

*

 

พูดไปงั้นแหละ ไม่ส่งหรอก ใบสมัครอะไรน่ะ

เค้าเป็นคนดี น่ารักขนาดนี้ ถ้านาย..ไม่ชวนไป..ก็ช่าง..ชีวิตเป็นยังไงก็ช่าง ทำอะไรเรื่อย ๆ เปื่อย ๆ เพราะเค้าไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีเหมือน บิลล์ เกตต์ สตีฟ จ๊อบส์ ยังมีพ่อที่ดี สนับสนุน..แต่เค้าน่ะเหรอ..พ่อก็เอาแต่ผู้หญิง แม่ก็เอาแต่ลูกชาย กับหลานสาว..
*
รอวันตายอย่างเดียว..
*
เดี๋ยวต้องหาวิธีฆ่าตัวตายดีกว่า ไม่ไหวว่ะ
*

23 ธค.54 โทร.หาแจ๋ 15.14 น. แจ๋บอกลืมโทร.บอกแม่เอ็ง

โทร.หาแจ๋ว่า "ม๊าเค้าโอนเงินให้หรือยัง 1,000" "หา..เออ.แจ๋ลืม เดี๋ยวโทร.บอกแม่เอ็งให้"
*
จบกัน..เย็นนี้ไม่มีเงินกินข้าว.. อย่าหวังว่า ขอเปลี่ยนที่ดินไร่อ้อยเป็นเงินสดจะได้
*
พวกมันจะเรากลับไปเป็นทาส ให้ทำงานให้ตายอย่างเดียว..
*

ลืมที่แจ๋บอก "แม่เอ็งเค้าหวังให้เอ็งเป็นอย่างนั้น อย่างนี้"

ลืมที่แจ๋บอก "แม่เอ็งเค้าหวังให้เอ็งเป็นอย่างนั้น อย่างนี้" จริงเหรอ แต่เราว่า "แม่กูต้องการเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ กำหนดชีวิตของทุกคนให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ต้องการให้ลูกชายสบาย ต้องการให้ลูกสาวคนเดียว ทำมาหากินแบบที่ตัวเองต้องการให้ ให้นังปูมันลำบากให้ตาย..สุดท้ายทรัพย์สมบัติ มรดก ให้ลูกชาย 2 คน ให้หลานสาว 2 คน.."
*
กูต้องการแค่ส่วนที่สมควรได้ ที่คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข เคยพูดเอาไว้ หวังว่าจะรักษาคำพูด.. "ยกที่ดินไร่อ้อยให้เอ็ง 10 กว่าไร่ ราคา 3 แสนกว่าบาท.. แต่ตอนนี้เค้าต้องการเปลี่ยนเป็นเงินสด มารักษาตัว ในสิทธิ์ที่เค้าสมควรได้.. จะตึกกี่หลัง คอนโดกี่ห้อง จะยกให้ลูกชาย หลานสาว คนดีคนไหนก็ยกให้ไปเถอะ" ขอแค่ส่วนที่เค้าเคยช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตอนเด็ก ๆ ที่สมควรได้ก็พอ...
*

หน้าจอ Google สวยจังเลย merry'x mas & happy new year 2012 ล่วงหน้าค่ะ

หน้าจอ Google สวยจังเลย merry'x mas & happy new year 2012 ล่วงหน้าค่ะ
เผื่อข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ไม่ถึงวันปีใหม่
*

กลับบ้านนอนแล้วค่ะ..ขอบคุณที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ แย่สุด ๆ เลย...โดนแทคทีมแบบนี้

ง่วงแล้ว นอนเหมือนกันค่ะ..ฝันดีเด๊อค่ะ นาย..แป้ง..หัก เอ๊ยแป้งหมัก.. ขอเค้าไปด้วยคนนะ.. อยู่กับคุณนายวิภา จงมีความสุข เค้าต้องมีความทุกข์ โดนด่าจิกกะบาล ประสาทแดกตาย แน่นอน..
*
ช่วยทำงานตั้งแต่เด็ก มากมาย แทบตาย..สุดท้าย แก่ ป่วยจะตายอยู่แล้ว มันยังจะใช้ให้ทำงานหาเงินกินข้าวเอง..ลูกชาย 2 คน ส่งให้ไปเสวยสุขกับทรัพย์สมบัติ มรดก ของพ่อตาย.. เป็นลูกเทวดาไปเสียแล้ว
*

ขอโทษค่ะที่ต้องรบกวนกลางดึกกลางดื่น พรุ่งนี้มีงานละป่าวคะ

โหย นายแป้งหมัก ตะเอง..เค้าจะบ้าตาย.. มีแต่คนเข้าข้างพวกมัน.. ถ้านายไม่ให้เค้าติดรถไปด้วยคน..เค้าจะไปโดดแม่น้ำบางปะกง ให้เป็น "ศพ" เท่านั้น ที่พวกมันจะได้ไป..
*

สงสัยนายแป้งหมักหลับไปแล้วมั้ง กะหมอนข้าง (ใครข้างมัน)

เดี๋ยวเค้าจะส่งจดหมายไปหาตะเองนะ.. รับด้วย..อ๊ะฟิ๊ว..ว..ว.. ถ้าหลับแล้ว อ่านพรุ่งนี้ก็ได้
*
love you JUB JUB
*
ตาเฒ่าพันปี.. ผมก็ไม่มี บ๊างบาง...
*

แจ๋ บอกว่า ไอ้ป้อมก็ทำ...

โทร.หาแจ๋ตอนเกือบทุ่มนึง.. "ม๊าว่าไง" "เขาว่าไง แม่เอ็งให้เอ็งกลับอย่างเดียว" "กูไม่กลับ กูช่วยทำงานแทบตาย ไม่ได้อะไรเลย พวกมันได้ไปหมด" "ไอ้ป้อมก็ทำ..เตี่ยเอ็งเขารักไอ้ป้อมจะตาย" "แม่เอ็งเค้าให้เอ็งทำงาน ลงทุนให้เอ็งทำมีกินมีใช้ เอ็งก็ไม่เอา"
*
นั่นไงว่าแล้ว..เป็นอย่างที่เราคิดไว้ไม่มีผิด..
*
"บอกม๊าว่าขอพันนึง ซื้อเสื้อกันหนาว ผ้าห่ม"
*
"เออ..เดี๋ยวแจ๋บอกแม่เอ็งให้"
*
"ท้อง ต้องผ่านไม่ใช่เหรอ แบบไอ้เล็ก..แม่เอ็งให้กลับมารักษาตัวที่นี่ เอ็งรักษาตัวที่โน่นจะทำยังไง ใครจะดูแล"
*
"โอ๊ย พวกมึงกระทืบกูขนาดนี้ ไม่ต้องมาดูมาแลกูหรอก..กูไม่กลับ"
*
"บอกม๊า เค้าไม่เอาที่ดินไร่อ้อย แต่ขอเปลี่ยนเป็นเงินสด กี่แสนก็ว่ามา จะเอาเงินมารักษาตัว รพ.ชลบุรี ก็รักษาดี.. ตึกแถวอะไร ไม่หวังว่าจะได้ ไม่เอาหรอก.."
*
"เดี๋ยวจะบอกแม่เอ็งให้ เค้าจะให้มั้ยไม่รู้"
*
แต่กูรู้ เขาไม่ให้ เขาจะบีบบังคับกูให้กลับไปเป็นทาสขายโชห่วย.. ให้กูทำให้เหนื่อย ให้กูทำให้ตาย..ส่วนลูกชาย 2 คนของเขาสุขสบาย มีค่าเช่าบ้าน มีเปอร์เซ็นต์เก็บค่าเช่าบ้าน มีกินมีใช้ ลูกหลานไปตลอดชีวิต... ส่วนกูช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก แก่แล้ว ป่วยใกล้ตาย มันก็จะยังให้กูทำงานให้ตลอดชีวิตไปจนตาย"
*
มึงมารอเก็บศพกูในแม่น้ำบางปะกงเถอะ...
*

ผ่านตลาด "หนองมน"

นั่งรถบัสสีส้ม "ศรีราชา อ่าวอุดม แหลมฉบัง" จากหน้า "วิคตอรี่" 25 บาท
*
ผ่านตลาดหนองมน แล้วก็ผ่านโรงเรียนดาราสมุทร จำได้ว่าสมัยเด็ก ๆ ตอนที่ป๊าขับรถไปส่ง ป๊อป ที่โรงเรียนดาราสมุทร (แผนกประจำ) เพราะที่นั่งรถผ่านเป็นหน้าโรงเรียน แต่ที่ป๊าขับรถไปส่งป๊อป เป็นทางเลี้ยวขาเข้าประตู แล้วเป็นถนนยาว ๆ อีก ต้องขับรถเข้าไป มีต้นไม้ เงียบสงบ..
*
ขากลับจากส่ง "ป๊อป" ไปโรงเรียนประจำดาราสมุทรแล้ว ป๊าก็จะจอดรถแวะซื้อ "ข้าวหลาม" ที่ตลาดหนองมนทุกครั้ง จำไม่ได้ว่าเขาใส่ถุงกระดาษสีน้ำตาล หรือเอาหลาย ๆ กระบอกรวมกันแล้วมัดด้วยเชือกพลาสติกให้หิ้ว.. หน้ากะทิหวานมัน..อร่อยมาก กลับถึงบ้าน ก็เอาใบตองแห้งที่พัน ๆ แล้วมัด ปิดปากกระบอกออก ม๊าจะใช้อีโต้ สับตรงกลางปากกระบอก เฉาะ ๆ ๆลงไป จนพอฉีกได้ กลางกระบอก ยาว ๆ มือหยิบออกมากิน อร่อยมาก กินหน้ากะทิก่อนเลย.. ข้าวเหนียวมีถั่วดำเยอะ..
*
พอซื้อข้าวหลามเสร็จ ป๊าก็จะขับรถเลี้ยวซ้าย เข้า "บางแสน" ไปแหลมแท่น บางครั้งก็จะจอดรถข้างชายหาดบางแสน ให้ ปูกับป้อม ลงไปเดินลุยน้ำทะเล สักพัก ก็กลับบ้าน.. มากินข้าวหลามกันต่อ..
*
ที่แหลมแท่น จะเห็น "ดาว" หรือที่เรียกกันติดปากว่า "ปลาดาว" (ไม่ใช่ปลา) ตัวใหญ่มาก มี 5 แฉก มี จุด ๆ เหมือนปุ่ม ๆ อยู่บนโขดหิน แต่ก็ไม่กล้าจับ.. สวย แปลก น่ารักดี.. ตรงกลางปลาดาว จะนูน ๆ ขึ้นมา ปลายปลาดาวก็แหลม ๆ หงิก ๆ งอ ๆ นิดหน่อย.. สีออกเทา ๆ ..
*
คล้าย ๆ แบบนี้
*
หลายครั้งก็แวะ พิพิธภัณฑ์..ทะเล เขาจะมีโลมาสต๊าฟตัวใหญ่อยู่บนชั้น 2 เราก็ซื้อพวงกุญแจหอยเล็ก ๆ กลับบ้านมาอีก 1 อัน 20 บาท.. มีฉลามสต๊าฟ ..ปูกับป้อม เดินดูปลาทะเลต่าง ๆ ในตู้ปลา ชั้น 1 ชั้น 2 สมัยก่อนไม่มีแอร์.. ไปบ่อยเหมือนกัน..
*

เป็นหวัด อัดยา "ทิฟฟี่" แผงสีเขียว

อัดยา "ทิฟฟี" แผงสีเขียว กินเข้าไป.. ให้น้ำมูกลด.. ตอนนี้ก็เหลือแต่ไอ ลั่นห้อง "เสมหะ" เขียวข้นเหนียว น้ำมูกเยอะแยะ
*
ไม่มีเงินซื้อหมอน ไม่มีเงินซื้อผ้าห่ม ไม่มีเงินซื้อเสื้อกันหนาว.. ก็คงเหมือนกันปีที่ร่อนเร่ไปอยู่ที่ปราจีนบุรี ก็แบบนี้แหละ หนาวก็หนาวกันไป.. คนที่ได้รับมรดก ก็มีเครื่องทำน้ำอุ่นอาบกันสบาย
*
ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าห้อง.. ถ้าไปขอ ก็เป็นขอทาน.. "ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลยมั้ย ซ้ำ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ" (คุณนายวิภา จงมีความสุข ด่าแล้วด่าอีก)
*

ป๊าเขียนพินัยกรรม 16 มค.54 ตาย 17 กพ.54 ลูกชาย 2 คนเท่านั้นที่รู้ว่าว่าได้รับมรดกอะไรบ้าง

ป๊าเขียนพินัยกรรม 16 มค.54 ตาย 17 กพ.54 ลูกชาย 2 คนเท่านั้นที่รู้ว่าว่าได้รับมรดกอะไรบ้าง
*
แต่ไม่น่าเชื่อ เค้า ไอ้ปู ลูกสาวคนเดียวของป๊า ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก.. กลับไม่ได้อะไรเลย.. เงินติดก้นบัญชี 7,000 บาท 3 คนแม่ลูก ก็กั๊กไว้..จนกระทั่ง ถึงเวลาที่จะต้องทำเรื่องรับมรดก..ถึงยอมปล่อย เพื่อที่ให้เค้ายอมเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ด้วยการยึดบัตรประชาชน ไปถ่ายเอกสาร 5 ชุด
*
ไม่น่าเชื่อ เดอะป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท กับ เปสเช่ สุเทพ สุพรรณโกมุท ลูกชาย 2 คนของป๊า รู้กันทุกคนรวมทั้งแม่มัน คุณนายวิภา จงมีความสุข.. 3 คนรู้กัน ว่าใครได้มรดก บ้านและที่ดินเท่าไหร่ โอนกันไปแล้วเมื่อไหร่.. เงินสด ทองคำ รถกระบะ ข้าวของทรัพย์สิน เป็นของลูกชาย 2 คน.. แต่..งานศพป๊า ลูกชาย 2 คนของป๊า.. เค้าไม่เห็นแม้แต่นิดเดียวว่าจะถ่ายรูปงานศพเหมือนที่ชาวบ้านเขาทำกัน..น่าแปลกใจ
*
3 คนแม่ลูก คงนั่งยิ้มฝันหวาน..เสร็จงานศพป๊าเมื่อไหร่ สมบัติก็เป็นของลูกชาย 2 คนของแม่ สมหวัง สมหวัง ยิ้ม
*
"เดี๋ยวเค้าทำอะไรมาขายหน้าบ้านดีมั้ย" / "ไม่ต้องทำอะไรมาเลย เดี๋ยวมึงก็มากัดกับไอป๊อปอีกหรอก" ซ้ำ (คุณนายวิภา จงมีความสุข ด่า)
"เดี๋ยวเสร็จงานศพเตี่ยมึง มึงไปขายของทันทีเลยนะ" คุณนายวิภา จงมีความสุข สั่ง ซ้ำไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง (น่าแปลก ตอนขอทำของไปขายหน้าบ้าน ไม่ให้.. แต่พอเห็นแววหวานว่า ลูกชายจะได้รับสมบัติมรดกบ้านและที่ดิน ค่าเช่าบ้าน ฯลฯ ไม่ต้องทำงาน สบายแล้ว.. จัดการให้นังปู (ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก) โยนให้มันทำ ให้มันทำงานให้ตาย.. หนอย.. "งานเยอะแค่ไหน ก็ทำกันแค่ 2 คน" (คุณนายวิภา จงมีความสุข พูดซ้ำ ๆ ๆ ๆ) แต่สมัยเด็ก ๆ กูช่วยแม่ทำงาน ไม่เคยพูดเลยสักครั้งว่า "ทำไมลูกชายสุดที่รัก 2 คนของแม่ไม่มาช่วยทำงานบ้างเลย" สุดท้ายก็ได้มรดกไป อิ่มเอม เปรมปรี.. มีเงินกิน มีเงินใช้ มีเงินให้เมียกินใช้ ทุเรียนหมอนทอง ฯลฯ"
*
กูช่วยทำทุกอย่างเป็นสิบสิบปี สุดท้ายต้องมากลายเป็นหมาข้างถนน..ถ้าไม่ส่งรูปท้องบวมใกล้แตกไปให้ดู คนเป็นแม่ก็ไม่เคยคิดจะถามว่า "จะกลับมารักษาตัวมั้ย" แต่ก็เท่านั้นแหละ.. เพราะคนเป็นแม่เขาจะเก็บเงินไว้ให้ลูกชายกับหลานสาว(ที่แสนดี)เท่านั้น... ตึกทุกหลังก็ให้ลูกชาย 2 คนเท่านั้น สาธุ สาธุ สาธุ
*

สรุปเองจาก..campus tour "เสวนา..มอง CEO โลก" ว.1 ว.วชิรเมธี + ว.2 ว.วิกรม +

สตีฟ จ๊อบส์ APPLE... Make The Difference... มีความอ่อนด้อยทั้งในเรื่องพ่อแม่ การศึกษา ถูกไล่ออกจากบริษัทที่ตนเองสร้างมากับมือ..*
*
กิน Apple แทนข้าว เป็นชาวพุทธ นึกอะไรไม่ออกก็เอา Apple นี่แหละ เป็น Logo
*
หิว..ปล่อยวาง.. จงอย่าคลายความซื่อ เป็นเด็กทารกอยู่เสมอ (คือเด็กจะอยากรู้ จะถามตลอดเวลา) เช่น เณรน้อย เณรเดียว..ถามอาตมาตลอดทาง ฯลฯ
*
"ถ้าเขาไม่ไล่ผมออกจากบริษัทวันนั้น ก็คงไม่ได้สร้างสรรค์ผลงานดีดีในวันนี้" (ประมาณนี้)
*
ปล่อยวาง.. เราทำได้เท่าไหร่ ทำเต็มที่ เหมาะสม ถ้า... ก็ต้องปล่ยอมั้นไป
*
"นกที่บินอยู่บนฟ้า แต่ไม่กิน.(เป็ด). / บนบก..มี 2 ขา แต่...วิ่งไม่เร็วเท่าไก่ (เป็ด)..ก็ไม่กิน /  อยู่ในน้ำ.. แต่ว่ายไม่เร็วเหมือนปลา..(เป็ด).ก็ไม่กิน.. /. แต่คนไทยที่คอรัปชั่น..กินทุกอย่างที่ขวางหน้า.. ฮา ฮา ฮา..
*

บิลล์ เกตส์ มีความพร้อมทั้งสภาพแวดล้อมที่ดี พ่อแม่ ส่งให้เรียนหนังสือในสถานศึกษาที่ดีที่สุด ชั้นนำของประเทศ ...
*
ย่อโลกให้เล็กลง หมุนนาฬิกาให้เร็วขึ้น
*
อเมริกา ออกกฎหมายป้องกันการผูกขาดธุรกิจ.. เขาคิดได้ว่าไปที่ไหนก็มีแต่คนยกป้ายด่า.. ตั้งมูลนิธิ
*
ไม่ยกทรัพย์สมบัติให้ลูกหลาน ทำมาหากิน พอร่ำรวย พอกินพอใช้ ที่เหลือก็แบ่งปัน ลูกหลานให้เฉพาะในส่วนที่เค้าควรพอใช้ พอได้ ที่เหลือต้องทำ ต้องหาเอาเอง..
*
"ไม่ดูถูกลูกหลาน ให้เท่าที่จะใช้ เท่าที่เขาต้องใช้เท่านั้น ที่เหลือเขาต้องสร้างเอง"
*

*
รักคนอื่นเท่า ๆ กับรักตัวเอง.. สัจธรรม ความจริง.. (น้ำเสียงเบา..ฟังดูเหมือนอ่อนล้า) คนไทยกำลังยิงเท้าตัวเอง ทำในสิ่งที่กำลังสวนทาง กับที่ชาวโลกที่จะลด.. การแข่งขันลดลง..
*
แต่ของว่างอร่อยมากค่ะ สปองจ์เค้ก หน้าคัสตาร์ดเผือก นุ่ม อร่อยมาก หน้าคัสตาร์ดนี่ไม่เคยกินที่ไหนอร่อยเท่าแบบนี้มาก่อนเลย เหล่ของน้อง ๆ นิสิต..มีสีชมพู สีเขียว (น่าจะใบเตย) ยี่ห้อ "GRAND MOM HOUSE" สงสัยแถวชลบุรี 038-772-077 089-1100451 สติ๊กเกอร์ขาดไม่รู้จดเบอร์ผิดละป่าว
กะดูด "OISHI" Greentea รสสตรอเบอรี่ ไม่ใช่ สตรอเบอแหล..ที่พวกดาราเค้าชอบ 'ment กัน
*
จดหวัดอีกแล้ว ขอเวลาแกะตัวหนังสืออีก 3 เดือน ค่อยมาเขียนใหม่
*
"ผมบริจาคเงินให้วัดดอนบอสโก..เพราะคุณปู่สมัยก่อนรักษาตัวอยู่ที่นั่น".. คุณวิกรม กล่าว..
*
"ทำบุญอย่าหวังบุญ คนไทยหลายคน กู้เงินมาทำบุญหวังชาติหน้า" ว.2
"

แจ๋โทรศัพท์มาถาม "จะกลับมารักษา....." 19 ธค.54

080-5532867 / 20/12/2011 / 13.15 / 5 ครั้ง ถามอย่างเดียว "แล้วท้องจะรักษายังไง เอ็งจะกลับมารักษาตัวก่อนมั้ย แล้วค่อยกลับไปอยู่ที่โน่น" / "ไม่รู้ ไม่กลับ" กดวางสาย..
*
กลับไปรักษาตัวเหรอ เชอะ..แล้วค่อยกลับมาอยู่ที่โน่น..ขนาดกูอยู่ที่นี่ ไม่มีเงินค่าเช่าห้องจะจ่ายเขา เงินค่ามัดจำห้องก็ไม่มีให้เขา.. พวกมึงยังเฉย.. ทุ้ย..กลับไปคุณนายวิภา จงมีความสุข จิกกะบาลด่าแล้วด่าอีกน่ะสิไม่ว่า... "มีโอกาสเมื่อไหร่ ต้องด่า ด่า ด่า ด่าได้ทุกเรื่อง...แม้แต่กูเปรย์ฉีดมือฆ่าเชื้อโรค ยังด่าเลย..ฉีดอะไรกันนักกันหนา ฉีดเชื้อโรคอะไรกันนักกันหนา ด่าซ้ำ ไม่ต่ำกว่า 2-3 ครั้ง" ก็กูเป็นเม็ดใสคัน ไม่ฉีดไว้ก่อน ถ้าเป็นหนัก ๆ จะเอาที่ไหนไปหาหมอโรคผิวหนัง.. เงินทุนทำมาหากินก็ไม่มี.. ไปขอให้ช่วย ขอยืม คุณนายวิภา จงมีความสุข เป็นแม่แท้ ๆ ยังด่า ด่า ด่า เหมือนหมูเหมือนหมา.. ด่าเรื่อง "กูทำคนเดียวไม่ได้" เพราะความจริงกูก็ช่วยขายของ ช่วยซื้อของ ทุกอย่างจริง ๆ เลยหาเรื่องอื่นมาด่า.. "กู 72 แล้ว ทำหาเลี้ยงมึงมีความผิดตรงไหน" ด่าซ้ำ 3 ครั้ง... แต่ส่งคุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ให้อยู่ห้องดีดี ชั้น4 บ้านดินแดง.. พอย้ายออกไป หนีกลัวซาโกวโซ่ยโกวตามมาด่า ตามมาตีหลานรัก.. ก็คงให้ไปเช่าห้องอยู่ที่อื่น.. เงินที่ส่งให้เรียน "นิด้า" ก็ไม่ต่ำกว่า 5 แสน (ค่าหน่วยกิต ค่ารถ ค่ากิน ค่าเช่าห้อง ค่าเสื้อผ้า.. เขามีเงินเก็บ..เหรอ.. ) แต่อย่างนี้ คุณนายวิภา จงมีความสุข ไม่เคยพูดว่า "เลี้ยง" ไม่เคยทวงเงิน.. แต่กูเป็นลูกแท้ ๆ ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เช้ายังค่ำ ล้างถ้วย ล้างชาม ล้างถาด กวาดหน้าบ้าน เด็ดใบมะกรูด ซื้อน้ำแข็ง ไปตลาดสามย่าน.. ขี้เกียจพูด
*
ช่างแม่งเหอะ "ดุ๊กดิ๊ก" หมาที่กำแพง มันก็ก้อนในท้องเบ้อเริ่ม..มันยังอยู่ได้ตั้งหลายปี กูก็ต้องอยู่ให้ได้..จนกว่าจะตาย..ไม่เป็นไรหรอก.. ที่ผ่านมา คนเป็นแม่แท้ ๆ ก็ปล่อยให้กูอด ถ้าไม่ถึงวันที่ 1 ก็ไม่ยอมโอนเงินให้ก่อน.. พวกมึงปล่อยให้กูเป็นแบบนี้ไม่รู้กี่ครั้งแล้ว...
*
กูช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ทำงานก็โดนด่า.. พวกไม่ทำ ไม่เคยโดนด่า ไม่เคยสอนให้พวกมันทำงาน.. มีตึกแถว ที่ห้องเช่า ก็ยกให้ลูกชาย 2 คน เล่าให้คนแถวนี้ฟัง มีแต่คนถาม "เรื่องจริงเหรอ เหมือนละครเลย" .. "ที่เล่ามานี่ เป็นพ่อแท้ ๆ เป็นแม่แท้ ๆ เหรอ..ทำไมลำเอียง" กูว่าสามัญสำนึกของเราไม่เท่ากัน..
อากง อาม่า ยังยกบ้าน ที่ดิน เงินสด ทรัพย์สมบัติให้ซาโกวโซ่ยโกว ลูกสาว 2 คนที่เป็นโสดให้มากกว่าลูกที่มีครอบครัวกันไปแล้ว ..แต่ที่ พ่อแม่แท้ ๆ ปล่อยให้ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก มอเตอร์ไซค์ก็ไม่เคยขอ คอมพิวเตอร์ก็ไม่เคยขอให้ซื้อให้ใช้.. เครื่องพิมพ์ดีดก็ไม่เคยขอให้ซื้อให้ เขาซื้อให้ใช้เอง.. จะให้ที่ดินไร่อ้อย 10 กว่าไร่ จะให้อยู่กลางป่าอ้อย..จะให้ทำมาหากินอะไร ค่าเช่าปีละ 6 พัน คุณนายวิภา จงมีความสุข ก็เก็บเงินสะสมให้ลูกชาย หลานสาว..
*
พวกมึงปล่อยให้กูตายอย่างนี้น่ะดีแล้ว..ให้ชาวบ้าน ชาวโลกได้ดู ได้รู้ว่า วิภา จงมีความสุข สุชาติ สุพรรณโกมุท เปสเช่ สุเทพ สุพรรณโกมุท ป๊า ธรรมพล สุพรรณโกมุท พ่อแม่พี่น้องเป็นอย่างไร กูเป็นคนอย่างไร
*
แม้แต่หนูแถวนี้ตัวใหญ่กว่าลูกแมว ยังนอนหนาวตายวันละหลายตัวเลย
*
กลับไปรักษาตัวที่กรุงเทพเหรอ.. เดี๋ยวคุณนายวิภา จงมีความสุข จะมีเรื่องให้ด่าอีก "ให้เงินมันรักษาตัว ก็เงินกูทั้งนั้น ค่าเช่าไม่พอให้มัน (นังปู) รักษาตัว" เข็ดว่ะ.. "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง"
*
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปกดเงิน 6 พันให้ วูดดี้เอาไปให้พ่อมัน ไปจ่ายค่าไฟนะ" ซ้ำ.. แปลกแต่จริง แม่ลูกทำเหมือนไม่เจอกัน... ละครสร้างฉากตอแหล.. แต่เวลาโอนเงินให้กู ไม่เคยโทร.มาบอกว่า "โอนเงินให้แล้วนะ" กูต้องเดินจากชั้นดาดฟ้าบ้านดินแดง ไปคอยกดเช็คเอาเอง..ถ้ามีเงินเข้า ก็มีเงินกินข้าว.. ไม่มีมึงก็รอไปเหอะ.. เพราะไม่ตรงวันที่ 1....
*

นึกขึ้นได้..คุณนายวิภาด่าอีกว่า...20 ธค.54

นึกขึ้นได้ คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ด่าอีกว่า... "มานั่งเขียนด่าแม่มึงในเน็ต ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนคิด นั่งเขียนด่าแม่มึงในเน็ต ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนคิด นั่งเขียนด่าแม่มึงในเน็ต ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนคิด.." (ต้องซ้ำไม่ต่ำกว่า 2-3 ครั้ง กลัวเราจะไม่ได้ยิน..)
*
จำไม่ค่อยได้หรอก..จำได้แค่ว่า เปสเช่ สุเทพ สุพรรณโกมุท เดอะป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท เราไม่เคยได้ยินแม่ด่าเลยแม้แต่คำเดียว
*

เดิน lotus Plusmall เห็นผักหน้าหนาวนึกถึงกับข้าวที่แม่ชอบกิน

เดิน Lotus Plusmall เห็นผักหน้าหนาวนึกถึงกับข้าวที่แม่ชอบกิน (ถั่วลันเตาหวาน แพ็คละ 19 บาท ถูกมากเลย จำไม่ได้ว่า "ราคานี้มีผลถึงวันที่..." (เบลอ)
*
สมัยเด็ก ๆ แม่ชอบให้ทำ "ไชโป๊วผัดไข่" อาหารเช้าทุกอาทิตย์เลย ..เอาไชโป๊เค็มมาล้างให้หายเค็ม บีบน้ำให้แห้ง สับให้ละเอียด ตั้งกระทะใส่น้ำมัน เอาไชโป๊วลงผัดให้หอม ใส่น้ำตาลปี๊ปนิดหน่อย.. แล้วตีไข่แบบตีไข่เจียว เทใส่กระทะ (ตอนแรกใช้ไฟแรง ผัดกี่ครั้งไข่ก็ไหม้ดำ เหม็นเกรียม) ตอนหลังต้องใจเย็นลงอีกหน่อย ตั้งไฟอ่อน ๆ .. ตอนหลังทันสมัยขึ้นมาหน่อย..ม๊าซื้อไชโป๊วหวานสับมาแล้ว ไชโป๊วผัดไข่ก็เลยง่าย
*
หน้าหนาว แกงจืดที่ม๊าชอบให้ทำให้เขากิน "แกงจืดหมูสับต้นกระเทียม(ต้นใหญ่)" ให้หั่นแยกโคนต้นสีขาวกับใบออก.. น้ำเดือดใส่หมูสับ(สับเอง) ทำเป็นก้อนใส่หม้อ สุกแล้ว ม๊าให้ใส่โคนต้นกระเทียม (สีขาวก่อน) ให้ทุบโป๊ะ ๆ แล้วหั่นแฉลบ แล้วใส่ใบของต้นกระเทียม (หั่นประมาณ 1 นิ้ว) อย่าต้มนานจะเหนียว..ไอ้เราก็กลัวผักไม่สุก ต้มนานไปหน่อย ก็เหนียว ๆ เคี้ยวกันไป
*
แกงจืดใบตั้งโอ๋ ซื้อมาจากตลาดวงเวียนใหญ่ ไว้ขายด้วยกินด้วย ..เทใส่กะละมังใบใหญ่.. พอลูกค้าซาก็ทำกับข้าว ทุกวันหยุดหน้าหนาว จะต้องทำแกงจืดใบตั้งโอ๋ หอม ๆ ใบใหญ่ ขอบใบโค้ง ๆ หยัก ๆ ..ม๊าให้เอามีดเล็ก ปาดโค้นต้นออกที่เป็นดำดำให้สะอาด.. ล้างแล้วล้างอีก.. สะบัดน้ำให้แห้ง.. น้ำเดือด หมูสับสุก ใส่ใบตั้งโอ๋.. รอเดือนอีกทียกขึ้น ปรากฏว่าใบเหี่ยว สุกเกินไป..ก็ทำอย่างนี้ทุกครั้ง หมดทุกครั้ง
*
บางทีม๊าให้ทำ "แกงจืดใบตั้งโอ๋ใส่ต้นกระเทียมพร้อมกันเลย" ก็หอมไปอีกแบบหนึ่ง ม๊าชอบกินแกงจืดต้นกระเทียมมาก
*
แกงจืดทั่วไป ที่ทำบ่อย "ต้มกะหล่ำปลียัดไส้หมูสับ (สับเองละเอียดยิบ)" ตำรากกระเทียม พริกไทยเม็ด 1 ซองเล็ก รากผักชี 2-3 ราก ในครกหิน..เสร็จแล้ว คลุกกับหมูสับ ใส่ซีอิ้วขาว.. กะหล่ำหลีล้างทั้งหัว ผ่าครึ่ง ผ่าเป็น 6 ซีก หั่นแกนออกเล็กน้อยเป็นสามเหลี่ยม... เอานิ้วตักหมูสับ ยัดใส่ในระหว่างกาบใบกะหล่ำปลี ทุกชั้น (ไม่ใช่ปาดแอบ ๆ แต่ข้าง ๆ ริม ๆ) อ้าใบออก เอาหมูสับยัดใส่ระหว่างใบให้เต็ม ทุกชั้น..
ตั้งน้ำ ใส่กระหล่ำปลียัดไส้..ปิดฝา... ตั้งเคี่ยวจนเปื่อยนุ่ม น้ำแกงอร่อยมาก ๆ
*

คาถาด่าของคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข (วันนั้นลืม)

เพิ่งนึกขึ้นได้ อีกประโยคที่คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ชอบพูดอัดใส่เรา
*
"ที่นี่ถ้าไล่เมื่อไหร่ กูก็ไม่ทำหาเลี้ยงมึงแล้ว..ที่นี่ไล่เมื่อไหร่ กูก็ไม่ทำหาเลี้ยงมึงแล้ว...ที่นี่ไล่เมื่อไหร่ กูก็ไม่ทำหาเลี้ยงมึงแล้ว" สรุป กู (นังปู..สุวรณา สุพรรณโกมุท.. เป็นแพะ อยู่วันยังค่ำ)
*

เมื่อคืนเป็นหวัด วันนี้ นอน นอน นอน

เมื่อคืนเป็นหวัด วันนี นอน นอน นอน... นึกถึงคนที่มีเครื่องทำน้ำอุ่นของป๊า อาบน้ำอุ่นสบาย ๆ มีห้องนอนดีดี มีบ้านและที่ดิน มีที่ดินเปล่า ..ต่อให้ไม่ต้องทำงานก็มีกิน มีใช้ไปตลอดชีวิต
*

"เจ็บหัวใจ" อาการใหม่

บางทีอยู่เฉย ๆ เดิน ๆ อยู่ก็เจ็บแปล็บที่หน้าอก ใต้ไหปลาร้า ลงมาประมาณ 4 นิ้ว เอามือขวาจับดูก็เจ็บ ๆ
*
บางทีอาจเป็นโรคหัวใจเหมือนป๊าก็ได้ ..อ่านจากหนังสือ "กิน&อยู่แบบวิกรม" ของคุณวิกรม กรมดิษฐ์ บอกว่า โรคหัวใจ มะเร็ง เบาหวาน นี่ก็เป็นโรคถ่ายทอดทางพันธุกรรม
*
2 พี่น้องนั่น ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท กับ เปสเช่ สุเทพ สุพรรณโกมุท พี่ชายคนโตลูกป๊า..ก็อาจเป็นเหมือนกัน...คนหลังนี่ก็คงเหมือนเรา ถ้าเป็นโรคพวกนี้ก็คงไม่มีเงินรักษา.. ป๊อป กับเปสเช่ คงจะโชคดีมากที่มีแม่แบบนี้.. อย่างไรต่อให้เป็นหนักขนาดไหน คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ก็จะส่งรักษาในโรงพยาบาลเอกชนอย่างดี.. เก็บเงินล้าน+หลายล้าน ไว้รักษาลูกชายสุดที่รัก 2 คน กับหลานสาว "ปลวกน้อยของอาม่า" อีก 1 คน
*

ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ชอบกินปลาเกล็ดขาว (กระป๋อง)

สมัยเด็ก ๆ จำได้ว่า iป๊อป ชอบเปิดกระป๋อง (ปลาเกล็ดขาวทอดกรอบ) กระป๋องสีแดง เราต้มข้าวต้ม เปิดกินหลายกระป๋อง แม่ก็ไม่ว่า ถ้าลูกชายคนโตชอบ ก็ให้กินจนพอ..
*
ส่วนเราเปิดผักกาดดองกระป๋อง ตรานกพิราบ แม่ก็ชอบกิน สมัยก่อนเอาออกจากกระป๋องไม่ได้หั่น หรืออาจตัดเป็นชิ้นใหญ่ จำไม่ได้แล้ว มีหมูหยองใส่ถ้วย ยำกุ้งแห้ง
*

คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ชอบให้ทำ "บะหมี่หวาน"

ก็เอาหม้อเล็กตั้งน้ำใส่หม้อให้เดือด ใส่บะหมี่ไข่ลงไป (ไม่ได้ล้างแป้งก่อน) พอสุก ใส่น้ำตาลทราย ก็กะไม่ค่อยถูกบางทีก็หวานจนแสบไส้ ไม่ได้เอาเส้นขึ้น ถ้านานไปเส้นก็จะอืด เราไม่ชอบกินเอาเสียเลย..
*
ตักใส่ถ้วยเล็กให้แม่กินทุกครั้งที่ทำ
*
อย่าพูดอย่างนั้น เดี๋ยวเขาก็หาว่าเรา "ตอแหล" อีกหร๊อก
*

15 ธค.54 ป๊าชอบพาไปแหลมแท่น บางแสน

หลังจากขับรถพาลูกชายคนโต ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ขากลับป๊าจะขับรถเข้าบางแสน ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น "แหลมแท่น" ปูกับป้อม จะเป็นห้องกว้าง ๆ ยื่นลงไปในทะเล ไม่มีชายหาด อยู่ที่นั่นนานเป็นชั่วโมง บางทีป๊าก็จะแวะบางแสน ให้ 2 พี่น้องเดินลงไปเดินเล่นในน้ำทะเล แต่ไม่ได้เล่นน้ำทะเลจนตัวเปียก
*

"ขณะเขียนพินัยกรรมฉบับนี้ ข้าพเจ้ามีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ดีทุกอย่าง"ลืมอีกข้อความหนึ่ง

ข้อความทุกอย่างที่ป๊าเขียนเป็นพินัยกรรม ก็ดูจะเหมือนเป็นภาษาพินัยกรรมดีอยู่หรอก..แต่อย่างที่บอก..และที่ลืมบอก คือ "ขณะที่ข้าพเจ้าเขียนพินัยกรรมฉบับนี้ ข้าพเจ้ามีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ดีทุกอย่าง ได้ทำพินัยกรรมฉบับนี้ขึ้นต่อหน้าทนายความ และพยานบุคคล" ประมาณนี้หรือเปล่า
*
แล้วจะฟ้องร้องได้หรือไม่ ตามสัญชาติญาณ น่าจะฟ้องร้องขอแบ่งมรดกได้.. แต่ขี้เกียจหาพยานบุคคล ว่า น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท หรือปู ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ติดสอยห้อยตาม ช่วยขายของ ช่วยทุกอย่างที่พ่อทำงานหาเงินเลี้ยงลูก.. ผู้คนเหล่านั้น คงไม่อยากเสียเวลา เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของครอบครัวนี้..หรือไม่ก็หลายคนก็แก่..ลืม..หรือตายกันไปเกือบหมดแล้ว.... หาญาติมาเป็นพยานน่ะเหรอ..หึหึ..ถ้าญาติฝ่ายข้างแม่เป็นพยานได้ล่ะก็.. เขาคงบอกแม่คุณนายวิภา จงมีความสุข ไปแล้วว่า..สิ่งใดสมควรทำ สิ่งใดไม่สมควรทำ.. ในฐานะที่ไอ้ปูก็เป็นลูกคนหนึ่ง (เป็นลูกสาวคนเดียวที่ใคร ๆ ทุกคน ทั้งเมียทั้งลูกชายคนโตพูดแบบอิจฉาว่า "ป๊ารักไอ้ปูคนเดียว ไม่รักเค้า")
*
อยู่อย่างเป็นปัจจุบัน ไม่สามารถบอกได้ว่า "พรุ่งนี้จะฟ้องร้องขอส่วนแบ่งมรดก" สงสารแต่พี่ชายคนโตสุด (ลูกชายคนแรกของนายธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท) ที่ไม่เคย(น่าจะ) ได้รับการเลี้ยงดูส่งเสียให้เรียนหนังสือดีดี จนกลายเป็นเด็กเรียนหนังสือน้อย ทำความผิด ติดเฮโรอีน (สมัยเด็กได้ยินว่าอย่างนั้น) ตัวผอมมาก สูง.. ทำไมชีวิตเขาถึงต้องติดคุกติดตาราง.. เข้า ๆ ออก ๆ ..พ่อตาย..ก็ยังไม่รับส่วนแบ่งมรดกแม้แต่เหรียญสลึงสักเหรียญเดียว..ลูกเมียพี่ชายคนโตสุดเขายก็มี.. น้องชาย 2 คน.. ไม่แบ่งให้ลูกสาวคนเดียวของพ่อ..ก็ไม่เป็นไร..แต่พี่ชายพวกมันแท้ ๆ กลับไม่มีน้ำใจ.. แบ่งให้เขาเลย.. "ทำไม สุชาติ สุเทพ (เปสเช่) สุพรรณโกมุท ถึงเป็นคนอย่างนี้" ใครสั่งใครสอนระหว่าง พ่อ กับ แม่..
*
ส่วนเรา..หลุดออกนอกกรอบ.. ถ้ารอดตายถึงพรุ่งนี้ก็บุญโขแล้ว..
*

อโหสิกรรมกันไป แก่บิดา มารดา พี่น้อง ลูกพี่ลูกน้อง หลานสาว ตระกูล "สุพรรณโกมุท"

กรรมใดที่ข้าพเจ้า น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท ได้ล่วงเกินต่อ บิดา (นายธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท) ต่อมารดา นางวิภา จงมีความสุข พี่ชาย (นายสุชาติ สุพรรณโกมุท) น้องชาย (นายสุเทพ สุพรรณโกมุท) เมียพี่ชาย (นางเยาวพันธ์ ไม่ทราบนามสกุล) นุ้กกี้ (เมียนายสุเทพ สุพรรณโกมุท) หลานสาว "ยูริ" (ลูกสาวของนายสุชาติ สุพรรณโกมุท) น.ส.พิมพา สุพรรณโกมุท (ลูกของลุงที่ฆ่าตัวตายที่เมืองจีน แล้วไม่มีใครเลี้ยง แม่มีผัวใหม่) ไม่ว่าโดยมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม ..ข้าพเจ้าขอให้พวกท่านอโสหิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วยเทอญ ..ขอให้ท่านทั้งหลาย
ขอให้พวกท่าน..มีความสุขกาย สุขใจ รักษาตน..ให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ สาธุ
*
ส่วนกรรมใดที่พวกท่านกระทำต่อข้าพเจ้า ไม่ว่าจะเป็น มโนกรรม วจีกรรม กายกรรม..ข้าพเจ้า น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท อโหสิกรรมแก่พวกท่านทั้งหลาย.. ขอให้พวกท่าน..มีความสุขกาย สุขใจ รักษาตน..ให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ สาธุ
*

"พินัยกรรมยกที่ดินให้สุชาติ สุพรรณโกมุท"14 ธค.54 ไปขอเงินเหมือนไปขอทาน

ท.ทหาร ก็ใช่ สระอือ นี่ถูกต้อง ใช่ลายมือป๊า

ส.เสือ "สมศักดิ์" นี่ใช่ลายมือป๊าจริง ๆ ป๊าจะเซ็นชื่อ ส.เสือตวัดข้างบนมีหางไปข้างหลัง

เอาไป 3,000 เอามั้ยเนี่ยค่ารถ เอาไป 200 เอามั้ยค่ารถ เอาไป 200 จบ
*
เดินออกจากบ้าน คุณนายวิภาตะโกนด่าไล่หลัง "ใครว่ากูเขียนหวย กูไม่รับ ให้มันรับไป"
เดินออกมาได้ 2-3 ก้าว เห็นคนงานก่อสร้างคอนโดนนั่งอยู่หน้า site หลายคน อยากเป็นที่สนใจเลยตะโกนด่ากลับไป "ก็เหมือนไอ้ป๊อปไง ที่ด่า "ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ ไอ้กวนตีน กูก็ไม่รับเหมือนกัน ให้มันย้อนกลับไปหาตัวมันเมียมันลูกมัน(ลูกใหม่ไง)"
*
เอ้าดูซะ ถ่ายเอกสารมาให้ "พินัยกรรม" / "นี่ไม่ใช่ลายมือป๊านี่" / "ไม่ใช่ลายมือเตี่ยมึงแล้วเป็นลายมือหมาที่ไหน" "เค้านอนเขียน 3 วัน 3 คืน" (พิจารณาดูอย่างถี่ถ้วน ป๊าไม่เคยเขียนหนังสือลายมือสวยขนาดนี้ แสดงว่าต้องคัดลายมือตัวอักษรละ 5 นาที.. ลงลายมือชื่อ สมศักดิ์ ตัว ส.เขียนบนตัวส.เสือ ตวัดหางขึ้นไป..อันนี้ใช้.. สระอี สระอือ.. นี่ก็ใช่..อันนี้ก็ต้องยอมรับว่าป๊าเป็นคนเขียนจริง
*
"ใครว่ากูเขียนหวย ขอให้...(จำไม่ได้แล้ว ใช้สมาธิในการอ่านพินัยกรรม) ".... "เตี่ยมึงเขาสั่งให้มึงใช้เดือนละ 1,000 ก็พอ" / "เรื่องอะไรไปด่า..(อ้ำอึ้งในลำคออยู่เป็นหลายวินาที) เรื่องอะไรไปด่า..ไอ้นรก เมียไอ้ป๊อป เขาทำอะไรให้"  (ก็แค่พูดเรื่องจริงที่ไอ้นรกเมียได้ป๊อปมันด่ากู ทำกับกูจริง ๆ ผิดตรงไหนเหรอ)
*
"เขียนด่าแม่มึง.. เขียนด่าแม่มึง.. เขียนให้เสียเงินเสียทอง"
*
"จะกลับมารักษาตัวมั้ย...เขียนที่อยู่ไว้ด้วย" / "เขียนทำไม" / "จะไปหา" / พูดไปพูดมา ก็ "เดี๋ยวกูจะจ้างนักสืบไปสืบว่าอยู่ที่ไหน กูจะตามไปด่า (พูดซ้ำ 3 ครั้ง)
*
ก่อนเดินออกจากบ้าน "กู 72 แล้วยังต้องหาเลี้ยงมึง มีความผิดตรงไหน..+ กู 72 แล้วยังต้องหาเลี้ยงมึงมีความผิดตรงไหน มาเขียนด่าแม่มึง"
*
"ไอ้นรกเอาเงินเตี่ยมึงไป 3 แสนกว่าบาท...ฯลฯ" ใช้สมาธิในการอ่านพินัยกรรม
*
ลองเช็คสมอง.. เท่าที่เคยเห็นในละคร "พินัยกรรม ถ้าเจ้าของพินัยกรรม เป็นผู้เขียนเอง ต้องเขียนต่อหน้าทนายความ และมีพยานบุคคล ลงนามไม่น้อยกว่า 2 คน" มิฉะนั้นจะถือว่า "พินัยกรรมนั้นเป็นโมฆียะ" ซึ่งอาจจะมีผลเป็นโมฆะได้ หากมีทายาทมาฟ้องร้อง
*
ถ้าเจ้ามรดกเสียชีวิตไปแล้ว พินยกรรมต้องเปิดแสดงอย่างเปิดเผยต่อหน้าทายาททุกคน ต้องมีทนายด้วย
*
สันนิษฐานว่า ที่ดิน 3 แปลงที่ยกให้ลูกชายคนโต สุชาติ สุพรรณโกมุท ..เราต้องเป็นผู้ "รับกรรม" ในการเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ให้นายสุชาติ สุพรรณโกมุท
*
ส่วนที่ดินอีก 1 แปลง คาดว่า จะโอนให้ เปสเช่ ลูกชายคนเล็กของนายธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท
*
หรือถ้าไม่ใช่ เท่ากับว่า ตามที่เขียนในพินัยกรรม ก็จะมีที่ดิน 3 แปลงแรก กับซอยเลียบวารีอีก 1 แปลง เท่ากับว่า นายสุชาติ ได้รับมรดกเป็นที่ดินทั้งหมด 4 แปลง
*
"เขียนที่อยู่มาด้วย.. โอนเงินไป ทุก 15 วัน.. ฯลฯ (ไม่ได้ยินแล้ว..ฟังไม่รู้เรื่อง) เอาสมุดเล่มเล็กเล่มเดิม ให้เซ็นชื่อ "รับเงิน 3,000 บาท วันที่ 14 ธค.54"
*
(แล้วคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข เขาเลี้ยงเราตรงไหน.. เงินค่าเช่าบ้านของป๊า 2,000 กับอีก 1,000 นี่คือค่าความสงสาร สมเพท ละไม่ว่า... ตลอดเวลาเกือบ 10 เดือนที่ไปขอความช่วยเหลือ (ยืมเงิน) ไม่มีครั้งไหนไม่โดนบ่น ไม่โดนด่า.. ฯลฯ เงินที่ให้โดยไม่เต็มใจ..ให้แบบเสียไม่ได้ นี่เรียกว่าเลี้ยงลูกหรือ)
*
(แล้วคนที่เป็นใคร บางคนมาจากไหนก็ไม่รู้.. ไม่เคยเลยที่จะมีโอกาสได้ช่วยเหลืออาแปะ อาอึ้ม..หรือแม่ของผัว ...ทำไม๊ ทำไม ถึงได้รับความช่วยเหลือส่งเสียให้เรียนจบปริญญาโท "นิด้า" ด้วยความเต็มใจ.. ทำไม๊ ทำไม.. อีนรกแย่งผัวชาวบ้านมาแท้ ๆ ทำลูกขึ้นมาเพื่อเป็น "ตัวรับกรรม" ก่อนที่จะ "รับมรดก" ต่อจากผัว..เฮ้อ..ชีวิต
*

จดหมายถามคนในซอยพิพัฒน์ 2 ว่า "ใครทำ"

ตั้งแต่ป๊า (เฮียกวง) ตาย 17 กพ.54 .. แม่iป๊อปบอกนังปู "เตี่ยมึงเขาไม่ได้ยกสมบัติ หรือมรดกอะไรให้มึงแม้แต่ชิ้นเดียว" / "มึรงบอกไม่เอาสมบัติ ไม่เอามรดก ก็ไม่ต้องมาเรียกร้องอะไร เขาไม่ให้อะไร เข้าใจมั้ย" / หลายเดือนผ่านไป แม่iป๊อปพูด "มึงจะเอามั้ยเงินเตี่ยมึงในบัญชี 7,000 บาทน่ะ จะเอามั้ย" ถามแบบตบหน้า.. ก็ต้องเอาสิ ป๊อปได้ผ่านและที่ดินปากซอยบึงนายพล (ประชาร่วมใจ 43) มีนบุรี ให้ร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดเช้าหน้าบ้าน ให้ร้านส้มตำเช่าหน้าบ้าน ให้พวกเขาเช่าห้องในบ้าอยู่อีก 2ห้อง ห้องน้ำในตัวอย่างดี สวยเลย / บ้านเช่าพร้อมที่ดินในซอยไมตรีจิต หนองจอก อีกเกือบ 30 ห้อง...
*
ป้อม ได้ที่ดินเปล่าติดถนนใหญ่ ไม่รู้ที่ไหน มูลค่าราคาเท่าไหร่ เฮียกวงไปโอนให้ลูกชายคนเล็กตอนไหน
*
อยากถามชาวบ้านในซอยพิพัฒน์ 2 นี้ว่า เคยเห็นป๊อปมาพ่อแม่ทำมาหากินกี่วัน เคยเห็นหน้าป้อมลูกชายคนเล็ก ช่วยพ่อแม่ทำหากินมั้ย.. แล้วที่แม่iป๊อปบอกว่า "กูทำคนเดียวน่ะ" เคยเห็นปูช่วยแม่ขายของ ช่วยซื้อของ ช่วยตักข้าวสาร ตักน้ำตาลทรายหมดโอ่ง หยิบเต้าหู้ยี้ ตักปลาร้า.. บ้างมั้ย..ลูกสาวคนเดียวน่ะ ไม่เคยช่วยงานแม่iปีอป ทำมาหากินเลยใช่มั้ย
*
ชาวบ้านเชื่อมั้ยว่า "เฮียกวงไม่ยกสมบัติ มรดกอะไรให้ปูแม้แต่ชิ้นเดียว" นอกจากให้เงินใช้เดือนละ 1,000 บาท (แม่วิภาบอก "เตี่ยมึงบอก ให้มึงใช้เดือนละพันก็พอแล้ว..ให้มึงทำงานมั่ง) แต่ป๊อปใจดีบอก "เดือนละพันจะไปพอใช้อะไร ให้ปูมันใช้เดือนละ 2,000 บาท)...
*
แต่คุณป๊อป มีเงินกิน มีเงินใช้ มีเงินจ่ายค่าโทรศัพท์มือถือทุกเดือน มีเงินจ่ายค่าน้ำค่าไฟ มีเงินจ่ายค่าน้ำมันรถยนต์ Honda Jazz รถกระบะของเฮียกวงอีก 1 คันที่ป๊อปได้ไป.. ค่าน้ำมันรถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน... มีเงินจ่ายค่าเบี้ยประกันภัยรถยนต์ 2 คัน,ค่าเบี้ยประกันภัยรถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน, ค่าเบี้ยประกันชีวิตของป๊อปกับของทุกคนในครอบครัว, มีเงินจ่ายค่าผ่อนบัตรเครดิต, มีเงินจ่ายค่าซ่อมบ้าน มีเงินจ่ายค่าภาษีโรงเรือนและที่ดิน มีเงินจ่ายค่าภาษีบุคคล, มีเงินซื้อข้าวปลาอาหาร มีเงินซื้อทุเรียนหมอนทองให้เมีย (Edogเยาวพันธ์), มีเงินส่งเสียเลี้ยงดูลูกสาวที่น่ารัก 1 คน, มีเงินให้ลูกชาย 2 คนเรียนหนังสือ (แต่ก็ให้แบบจำกัดจำเขี่ย คนโตได้อาทิตย์ละ 750 บาท คนเล็กได้เท่าไหร่ไม่รู้) ให้ลูกชาย 2 คนประหยัด..ไม่ส่งเสริมให้หาความรู้นอกบ้าน ไม่เคยส่งเสริมให้หาประสบการณ์ข้างนอกกับสังคม ไม่ให้เงินค่ารถลูกชาย 2 คนไปไหนต่อไหน.. แต่สมัยเรียนช่างกลอุตสาหกรรม กล้วยน้ำไท ป๊อปได้รถมอเตอร์ไซค์ คาวาซากิ 1คัน แล้วก็ไปเทิร์นเป็นรถมอเตอร์ไซค์อีก 1 คัน.. ป้อมได้รถมอเตอร์ไซค์ 1 คัน ได้คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ 1 ชุด ฯลฯ.. ได้รับการรักษาเวลานอนโรงพยาบาลในโรงพยาบาลเอกชนอย่างดี ส่วนปูผ่าเนื้องอกที่นม ต้องนั่งรถเมล์ไปรักษาที่ รพ.รามาธิบดี ตั้งแต่ล้างแผลจนถึงตัดไหม แล้วก็ทำงานทุกอย่างเหมือนทุกวัน เหมือนไม่เจ็บไม่ป่วย..
*
ตอนนี้ก็มีก้อนเนื้องอกในท้องช่วงล่าง (ก้อนใหญ่แข็งมาก) มีน้ำเหลืองปนน้ำเลือดไหลออกมาทุกวัน ต้องใช้ผ้าอนามัยรองเวลาออกจากบ้าน อยู่บ้านไม่ใช้เพราะต้องประหยัด ไม่มีเงิน.. ก้อนแข็งในท้องช่วงบนก็โตใหญ่บวมขึ้นทุกวัน..จนไม่มีกางเกงใส่แล้ว..ไปไหนมีแต่คนทักว่าท้องเหรอ คลอดเมื่อไหร่.. มันใหญ่มาก ไม่มีเงินรักษา.. ถ่ายรูปให้แม่iป๊อป ส่งมาให้ทางจดหมาย ลงทะเบียนด้วย..เบอร์โทรศัพท์ที่แจ๋ก็มี.. ไม่มีใครโทร.ถามว่าอาการเป็นอย่างไร มีเงินรักษามั้ย.. จะกินจะอยู่อย่างไร มีทีวีดูมั้ย สะสบายหรือเปล่า อยากจะให้ช่วยอะไรมั้ย.. ไม่มีเลย...มีแต่แม่iป๊อป จะให้รับจ้างขายโชห่วยร้านผักวันละ 200 บาท (คือให้ทำมาหากินหาเงินกินข้าวเลี้ยงตัวเอง..จนตายไปข้างหนึ่ง) สมบัติตกทุกหลังก็บอก "ลูกคนไหนดีก็ก็ยกให้คนนั้น หลานคนไหนดี กูก็ยกให้คนนั้น..ส่วนลูกสาวคนเดียวที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็กไม่ดี ไม่ยกสมบัติอะไรให้แม้แต่ชิ้น อันนี้ปูรู้ดีอยู่แก่ใจ ไม่ต้องบอก) คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุทที่ช่วยออกมาจากบ้านซาโกว ไม่กระจอกนะ คุณนายแม่วิภา แม่iป๊อป ส่งเสียให้เรียนจนจบปริญญาโท "นิด้า" นะ ไม่ใช่กระจอก ตอนแรกบอก "ญาติทางเมืองจีนส่งมาให้หลินเรียน" ตอนหลังบอก "ให้หลินยืมเรียน มีเงินทำมีเงินเดือนดีดี จะใช้คืน ก็คงไม่ต่ำกว่า 5 แสน" แม่ป๊อป ให้ยืมไปเลย สงสาร หลินเป็นเด็กดี
*
ส่วนปู ไปยืมเงินทีไร (ย้ำ ไปขอยืมนะ ไม่ได้ขอเลย) ต้องแลกกับการถูกด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง" "ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลยมั้ย ยกมือท่วมหัวด้วย" ฯลฯ
*
เด็กๆ กลับจากตลาดวงเวียนใหญ่ ตลาดสามย่าน แม่จะซื้อทอดมันร้อน ๆ กลับมา 1 ถุง ปูเป็นคนเทใส่กะละมัง หยิบขายใส่ถุง แตงกวา น้ำจิ้ม แป๊ปเดียวก็หมด ใช้มือเปล่าหยิบด้วย นับชิ้นใส่ถุง.. ขายหมด เงินทุกบาททุกสตางค์ก็ให้แม่หมด ไม่เคยเม้มแม้แต่บาทเดียว...
*
เยาวพันธ์เมียป๊อป.. เวลาปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น 3 เขาก็เอาไม้กวาด กวาดขี้ฝุ่นปัดออกมาแรง ๆ ตัวอยู่ในห้อง เผื่อปิดประตูหนีทัน ไอ้เราเดินลงมาก็ต้องกลั้นหายใจเอา..เขาไม่ได้แกล้งมั้ง
*
ลูกสาว ยูริ นั่งเล่นอยู่ดีดี ..ปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น3 ..เยาวพันธ์แม่..ก็พูดเสียงเหมือนคนบ้า "นี่เอาตุ๊กตามานี่ กระทืบ (กระทืบให้ลูกดูด้วย) กระทืบ ๆ ๆ อย่างนี้..เอาแม่งให้คอหักตายไปเลย เอาแม่งให้ตาย..
*
ปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น 3 บางวันป๊อปก็เปิดทีวีเสียงดังลั่นบ้าน,  บางวันก็เล่นกีต้าร้องเพลงเสียงดังลั่นบ้าน
*
โทรศัพท์ให้แม่ป๊อปบอกให้ลูกเขาเอาของออกจากหลังเตาอบให้หน่อย จะเอาของไปวาง..
เดินขึ้นบ้านผ่านห้องชั้น 3 (ปูอยู่ห้องดาดฟ้า 4 ปีกว่า) เยาวพันธ์ ก็เอาถ้วยพลาสติกขว้างลงพื้น พร้อมกับตะโกนด่าว่า "หมั่นไส้ อยากเตะคน" หยิบเอาถ้วยขึ้นมาขว้างลงพื้นแล้วก็พูดอย่างนี้ ซ้ำ ๆ หลายครั้ง ยืนฟังบนชั้น4ตั้งนาน
*
บางวันปูเดินลงมาผ่านห้องชั้น3 เยาวพันเมียป๊อป ก็เอาชามอลูมิเนียมโยนกระแทกลงพื้น หยิบแล้วโยน หยิบแล้วโยน ทำหลายครั้ง จนปูเดินผ่านออกจากบ้านไป
*
ป๊อป ไม่รู้เป็นอะไร ปูเดินผ่านห้องชั้น3ลงมา มันออกมาด่า "ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ ไอ้กวนตีน" ด่าจนปูเดินถึงชั้น 1 ก็ยังตะโกนด่าอยู่นั่นแหละ เลยตะโกนกลับไป "กูไม่รับขอให้ที่มึงด่าย้อนกลับไปหามึงลูกเมียมึง"
*
เดินสวนกันหน้าประตูบ้านดินแดง เยาวพันธ์ เตะปี๊ปที่เผากระดาษไหว้ เตะอัดใส่ประตูเหล็ก เตะหลายครั้ง ปูก็ยืนดู ตะโกนด่า "กูเป็นคนนะโว้ย ไม่ใช่ไม่มีหัวจิตหัวใจ"  ใครไปทำอะไรเขา หน้ายังไม่อยากมอง ไม่อยากจะเจอเลย คนที่แย่งผัวชาวบ้านมาเป็นผัวของตัวเองน่ะเหรอ เรียกว่าคนมีหัวจิตหัวใจ.. ไอ้สาวแม่วู้ดดี้สิ น่าจะเป็นคนมีหัวจิตหัวใจ
*

ส่งคำขอเป็นเพื่อนให้ "เปสเช่ นุ้กกี้" FB กับส่งข้อความไปให้สุเทพ สุพรรณโกมุท

กูคิดว่าพรุ่งนี้กูจะเอากระดาษprintว่า ป๊าไม่ให้สมบัติ มรดกอะไรกูแม้แต่ชิ้นเดียว.. กับ แม่ไอ้ป๊อปให้มาถามคนทั้งซอยว่า "ทั้งซอยพิพัฒน์ 2 ใครทำ กูทำคนเดียว (หมายถึงแม่ไอ้ป๊อป) พรุ่งนี้กูจะไปเดินถามคนทั้งซอยอย่างที่แม่มึงบอก อยากรู้เหมือนกันว่า ที่พวกมึงมีกินมีใช้มีตึกอยู่อย่างสุขสบาย ใครช่วยแม่มึงทำ ขนาดป๊ายังไม่มีความดีในความคิดของแม่มึงเลย...

เจ้าของบ้านเช่า ขอทวงห้องคืนแล้ว ถ้าอยู่ถึงสิ้นเดือน

ต้นเดือน เจ้าของบ้านได้รับจดหมายที่สอดไว้หน้าประตูเหล็ก
*
"กริ๊ง ๆๆ ๆ " .... ถ้าให้คนอื่นมาขนของเป็นใครกิ่งก็ไม่รู้จัก ไม่ยอมหรอกค่ะ พี่ต้องอยู่ด้วย / งั้นก็ได้ค่ะ
*
"พี่อยู่ไปอยู่ที่ไหน แถวนี้ห้องเช่าราคาแบบนี้ไม่มีหรอกค่ะ" / "ค่ะพี่รู้ ก็ไม่ใช่ไม่อยากอยู่ แต่ไม่มีเงิน เขาไม่ให้"
*
เมื่อคืน 11 ธค.54 ... ไปซื้อกระดุมแป๊ะ.. "พี่ จะออกสิ้นเดือนจริง ๆ ใช่มั้ยคะ..มีคนมาถามห้องเช่า ยังไงก็ขอคำตอบไม่เกิน 20 นี้ได้มั้ยคะ?" / "ก็ไม่ออกหรอกค่ะ แต่เขาไม่ให้ ไม่มีเงินจริง ๆ งั้นขอเป็นไม่เกิน 25 ได้มั้ยคะ" / "ก็ได้ค่ะ"
*
คนเช่าห้องชั้น 2 ติดบันได (น่าจะใช่) เวลาออกจากบ้านก็จะล็อคแม่กุญแจด้านนอกทุกที ไอ้เราออกทีหลัง ต้องใช้ความสามารถพิเศษ มือเดียวไขแม่กุญแจให้ได้ทุกครั้ง ไม่งั้นออกจากบ้านไม่ได้
*
หลายสัปดาห์ก่อน ห้องนี้ก็ทำกับข้าวแบบผัดหลายกระทะ กลิ่นพริกฉุนจมูกขึ้นมาเลย แสบคอ แสบตา..จาม... คุณนายทำกับข้าวตั้งแต่ 4 ทุ่ม ถึง 5 ทุ่มกว่า เก็บล้างอีก..กว่าจะเสร็จเที่ยงคืน กว่ากลิ่นในห้องเราจะหมด ก็โน่น ตี 1 กว่า ๆ ...เสื้อผ้าห้องอาจารย์สาธิตเกษตรตากไว้ ถึงจะได้กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม..ไม่งั้นมีแต่กลิ่นพริก..เราเปิดประตูออกไปดมเต็ม ๆอีกที ส่ายหัว ปิดประตูธรรมดา
*
วันต่อมา คุณนายเขากลับเข้ามาบ้าน ปิดประตูโครมแรก สักพักปิดประตูอีกโครม แล้วก็มีอีกนิดหน่อย
ก่อนหน้านี้ก็ทำกับข้าวอย่างนี้ อาทิตย์ละครั้งมั้ง ...เข้าใจว่อาจจะต้องหารายได้พิเศษเลี้ยงลูก.. แต่ชาวบ้านไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกัน นอนดมกลิ่นผัดผักบุ้ง ผัดถั่วงอก หรือผัดบวบ อะไรหลาย ๆ อย่าง ใส่พริกแบบโลกแตก.. พัดลมระบายอากาศก็เปิดให้กลิ่นออกจากห้องของเขา..ไอ้เราอยากอยู่ค่าเช่าถูก..ก็ต้องทนเอา..  ตึกของพ่อแม่ ไม่มีบุญไม่วาสนาได้อยู่ (ไม่ต้องฝันว่าเขาจะยกให้เป็นเจ้าของ โฉนดเป็นชื่อเราน่ะเรอะ ไม่เคยหวังเลย แค่ตึกห้องแถว จะให้เราทำมาหากินก็ยังไม่คิดจะให้เลย ค่าเช่าเดือนละ 8,000 เขาก็เก็บไว้ให้ลูกชายหลานสาวของเขาใช้.. ที่บางพลี บางเสาธง ถ้าจำไม่ผิด..ตอนที่คุณนายแม่วิภา ให้นั่งรถไปกับสุชาติ สุพรรณโกมุท ไปช่วยขนเอาทีวีของคนเช่าบ้านหนีค่าเช่า เอาไปทิ้ง.. สุดท้ายมันได้ค่าน้ำมันรถ ค่าเหนื่อย ไอ้เรา..กลับบ้านตัวเปล่า น้ำสักแก้วก็ยังไม่ได้กินของมันเลย
*
วาสนาดีสุด ก็ตอนที่ไปเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ให้ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ได้กินข้าวผัดกะเพราะไข่ดาว 1 จาน ของมันเท่านั้น..
*
สงสัยต้องร่อนเร่ พเนจร อีกแล้ว..จะไปซุกหัวนอนที่ไหนเนี่ย ที่อมตะนครก็ไม่มีใต้สะพานลอยคนข้าม หรือพื้นที่ว่างใต้ทางด่วนแบบกรุงเทพซะด้วย.. 2 พี่น้องนั่น คงมีทรัพย์สิน มรดก มีเงินกิน มีเงินใช้ มีเตียงดีดีนอน มีผ้าห่มอุ่น ๆ ห่มให้หลับสบาย.. แค่นี้คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ก็มีความสุขอย่างล้นเหลือ
*
ส่วนเราลูกสาวคนเดียวที่เดินทางด๊อกๆๆไปตลาดกับเขาทุกวัน ช่วยแม่ซื้อของ หิ้วของ จัดของ ขายของ หุงข้าว ทำกับข้าว ล้านจานล้างถาด เก็บกวาดเช็ดถู ทุกอย่างที่เขาสั่ง..เขาว่า เป็นลูกไม่ดี.. "ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลยมั้ย ยกมือท่วมหัว ..ทำพวงมาลัยดินหอม..เขาก็พูด "ทุ้ย ถ่มน้ำลายจริงจัง".. จะเช่าก็ "กูไม่ให้เงิน" จะทำหนังสือ "ทำหาเงินทำเอาเอง เป็นหมื่นล่ะสิ" แต่ถ้าสุชาติ สุพรรณโกมุท จะทำเว็บซ้ายเว็บขวา ขายเครื่องกรองน้ำ ค่าทำเว็บร่วม 20,000 คงจะออกเงินให้อย่างเต็มใจ
*
ไม่รู้จะทำอะไร เงินค่าเช่าก็ไม่มีให้เขา เงินค่ากินค่าใช้ ก็หมดแล้ว.. เงินทุนทำมาหากินก็ไม่มี.. ที่ไหน ที่ไหนก็ต้องจ่ายค่าเช่าทั้งนั้น.. ช่วยทำมาหากินทุกอย่างที่เขาสั่ง สุดท้ายเราต้องมารอความตายอย่างหมาข้างถนน ตึกเขาก็มี รถเขาก็มี.. เราไม่เคยมีรายชื่ออยู่ในผู้จะได้รับสมบัติ มรดก จากคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ตึกทุกหลัง 3 ล้าน 4 ล้าน เป็นของลูกชายของเขาหมด..บางทีอาจมีเก็บไว้ให้หลานสาวนอกไส้ คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ด้วยก็เป็นได้ ส่วนหลานสาวในไส้ "ปลวกน้อยของอาม่า" ไม่ต้องห่วงได้แน่นอน ไม่ตึกก็2ตึก... วู้ดดี้ ดีโน่ น่ะเหรอ บอกพวกมันแล้วว่าอย่าไปหวัง "พวกมันกลัวจะเอาไปให้แม่สาว นิจยา ปิ่นปรีเปรม" ที่ตอนนี้ก็ลอยคอ รับจ้างหั่นไก่ในโรงงาน .. อยู่ไปวัน ๆ คนพวกนี้ไม่เคยถามถึง ไม่เคยไปดูดำดูดี ยกบ้าให้หลังหนึ่งแล้วก็จบกันไป.. มีแต่ด่าไล่หลัง มันเลว มันชั่ว.. Edogเยาวพันธ์ ผสมโรงกับผัวมันด่าใส่ลูกเลี้ยง "แม่มันบ้า แม่มันบ้า ฯลฯ" สักวันก็จะถึงตาของลูกหลานมึง Edog เยาวพันธ์
*

คลิป ยูริ (ปลวกน้อยของอาม่า) ลูกสาวน่ะน่ารัก แต่พ่อแม่มันน่ะน่าเกลียด

http://www.youtube.com/watch?v=coOYqw6oDZ0&feature=share
*

นายแป้งหมักทำงานดีมาก load ขึ้นหน้าจอให้ ขอบคุณมากค่ะ อย่างนี้ให้อภัยในความห่างเหิน อิอิ

มีแฟนเด็กก็อย่านี้แหละ ทำใจหน่อย..ตาเฒ่าพันปี รู้น๊ามีแอบเหล่ อายพระอายเจ้าเป็นซะด้วย..
*
อย่าให้อธรรม มาเอาเปรียบเราได้..
*
คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย บอก..ในหลวงใช้มุข "ใช้อธรรมปราบอธรรม" เห็นด้วยค่ะ เพราะทำดี พูดดี ใช้ไม้อ่อนฉำฉา ยังไม่รู้สึก.. ก็ต้องใช้ไม้แข็งหน้า3 หน้า 3 ก็ยังไม่รู้สำนึก ต้องใช้ท่อเหล็กฟาดกระหน่ำ ซัมเมอร์เซลล์ ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง
*

คิดไปคิดมา...หมดความเชื่อดีกว่า ต่างคนต่างอยู่เถอะ นายแป้งหมัก

************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************

วันนี้อาม่าวิภา จงมีความสุข มีตึกหลายตึก มีคอนโดให้ลูกชายอยู่อย่าสุขสบายไปแล้ว

ส่วนเจ็กป้อม เปสเช่ กู๊ปูไม่เคยเห็นเขาตักข้าวสารแม­้แต่กิโลเดียว ไม่เคยไปตลาดวงเวียนใหญ่กับแม่ ไม่เคยเดินตามซื้อของผัก หมู ไก่ เนื้อ กุ้ง ฯลฯ กับแม่เลย อาจจะเคยมีบางวันที่ไม่มีใครอยู­่บ้าน อาม่าวิภา จงมีความสุข ก็เลยต้องหิ้วลูกสาวคนเดียว กับลูกชายคนเล็กไปตลาดคลองเตยด้­วยกัน.. เพราะห่วงลูกชายคนเล็กอยู่บ้านค­นเดียวไม่ได้ ยังเล็กมาก... ส่วนกู๊ปูใช้งานได้อย่างน้อยก็เ­อาไปนั่งเฝ้าของไม่ให้มีใครมาโข­มยไป..
*
วันนี้อาม่าวิภา จงมีความสุข มีตึกหลายตึก มีคอนโดให้ลูกชายอยู่อย่าสุขสบายไปแล้ว ส่วนกู๊ปูก็ต้องมาเป็นหมาข้างถนน ถ้าไม่ยอมเป็นทาสขายโชห่วยวันละ 200 บาท (ดีกว่าสมัยตอนเป็นเด็กอีกนะ ไม่ได้ค่าจ้างแม้แต่บาทเดียว ยังไม่ยอมมาทำมาหากินหาเงินกินข้าวเองอีกแน่ะ) ก็หนีไปอยู่ที่อื่นเอง ไปรับจ้างหาเงินกินข้าวเอาเองแล้วกัน ให้เอาตัวรอดเอาเอง ให้เงินเตี่ยมึงเดือนละ 2 พันน่ะแหละ พอไม่พอ ไปหากินเองเองให้รอดก็แล้วกัน อย่ามาเอาเงินกู(วิภา จงมีความสุข) มีเป็นล้านกูก็ไม่ให้ ตึกแถวทุกที่ก็จะยกให้ลูกชาย หลานสาว คนไหนดีก็ก็ยกให้ ลูกสาวคนเดียว(นังนี่ นังปู) ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน ส่งเสีย ให้ลูกชาย 2 คนมีกินมีใช้ มีเรียนหนังสือ เป็นคนไม่ดี.. บาทเดียวก็ยังไม่อยากจะให้เล้ย..ทุ้ย..แถมน้ำลาย ทำพวงมาลัยไปให้ดู บอกจะให้ได้เดือนละหมื่น.. แต่ลูกชายป๊าป๊อป จะทำเครื่องกรองน้ำ เว็บซ้ายเว็บขวา ค่าทำเว็บ 20,000 ก็สนับสนุนให้ทำให้รวย.. เดี๋ยวเอาที่ป๊าไปเข้าแบงค์ ขี้คร้าน..จะรีบให้กู้แทบไม่ทัน (หัวเราะอย่างเห็นความสำเร็จ) พูดซ้ำ 2 ครั้ง ขอให้ยูริดูตัวอย่างพ่อแม่ปู่ย่าตายาย พี่ป้าน้าอา ให้ดี อันไหน หนูก็ทำตาม อันไหนเลว ชั่วช้า ก็อย่าทำตาม..เพราะยูริโตขึ้น จะต้องอยู่คนเดียว..ถ้าเป็นคนไม่ดี จะอยู่ในสังคมอย่างเป็นคนที่สังคมรักไม่ได้..จะมีแต่คนเกลียดชัง ยิ่งมีพ่อมีแม่เป็นคนอย่างนี้ด้วยแล้ว..หนูจะอายเขานะคะ.. เป็นพี่ชายที่รังแกน้องสาวคนเดียวพ่อแม่เดียวกันแท้ๆ

ลูกคนไหนดี ก็ให้คนนั้น หลานคนไหนดี ก็ให้คนนั้น ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยแม่ซื้อของตลาดวงเวียนใหญ่ ตลาดสามย่าน เป็นคนไม่ดี เลยไม่ได้อะไรแม้แต่บาทเดียว นอกจากคำด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง"

มาถึงวันนี้ จะ 10 เดือนแล้ว สมบัติ มรดกอากงที่เป็นของป๊าป๊อป เจ็กป้อม เปสเช่.. ไม่กระเด็นมาถึงกู๊ปูอีกเลยนอกจ­ากเศษเงินติดก้นบัญชีของอากง 7,000 บาท... ไม่สามารถกล่าวโทษ อาม่าวิภา จงมีความสุข หรือ ป๊าป๊อป หรือเจ็กป้อม ..เพราะเขายืนยันแน่ชัดว่า อากงพูดสั่งไว้ก่อนตาย "ไม่ให้สมบัติ มรดกอะไรไอ้ปูแม้แต่ชิ้นเดียว ให้มันใช้เงินเดือนละ 1,000 บาท ก็พอ ให้มันทำงานมั่ง สบายมานานแล้ว ไม่เคยทำอะไรเลย" อาม่าว่า "ถ้าอยากได้เงิน โน่นไปทวงเอากับอีดอกที่มันเงิน­เตี่ยมึงไป 3 แสนกว่าบาท มึงบอกไม่เอาสมบัติ ไม่เอามรดก
แล้วจะมาเรียกร้องเอาอะไร.. เรียกร้องอะไรไม่ได้นะ.. เขาบอกไม่ให้มึง (คำเดียวเท่านั้น) มึงก็ไม่มีสิทธิ์ได้.. จะไปฟ้องร้องเรอะ เชิญเล้ย..ย..ย.. คนตายกูก็ไม่กลัวนะโว้ย เตี่ยมึงตายไปแล้วก็ก็ไม่กลัวนะ­โว้ย..40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง ตัดขาด อย่ามาที่นี่อีก อย่ามาเอาเงินกู กูมีเป็นล้าน เป็นล้านกูก็มี..ลูกคนไหนดี กู้ก็ให้คนนั้น หลานคนไหนดี กูก็ให้คนนั้น..(ส่วนอีนังปู ลูกนอกคอก ..ที่ช่วยคุณนายแม่วิภา จงมีความสุขทำมาหากินตั้งแต่เด็­ก ทุกอย่าง ทุกวัน ตามที่แม่สั่ง..เป็นลูกไม่ดี ไม่คิดที่จะให้อะไรเลย
*
ตั้งใจไว้แล้ว่า ตึกหลังไหน คอนโดฯห้องไหน ให้ลูกชายคนไหนมั่ง ให้หลานสาวในไส้ นอกไส้คนไหนมั่ง.. ลูกชาย หลานสาว ดีดีทั้งนั้น ส่วนลูกสาวคนเดียวที่กระเตงตะกร้าไปซื้อผักซื้อหมูกับแม่ที่ตลาดเป็นคนไม่ดี..เลี้ยงไม่ได้..40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง..
*
ที่กู๊ปูพูดนี่ บอกได้เลยว่า ไม่ได้หวังว่าอาม่าวิภา จงมีความสุข จะให้อะไร แม้แต่เศษเงิน อย่าได้หวังเลยว่าจะให้ตึกให้ที่ ให้บ้านไว้ทำมาหากิน ไม่หวังเลยว่าเขาจะโอนยกที่ให้เป็นโฉนด..หึหึ ไม่ได้หวังเลย.. อาม่าด่าว่า "มึงหวังสมบัติคนหลังแบงค์เรอะ ไม่มีวันหรอก เขาให้ลูกเลี้ยงเขา" น้ำเสียงอิจฉาริษยา.. โธ่เอ๊ย ..กูเป็นหลานจะไปหวังอะไร ไม่เคยหวัง ไม่เคยเข้าไปอยากจะยุ่งกับเขาเพื่อหวังสมบัติ ก็ที่เห็นแม่แท้ ๆ ยังหวังไม่ได้เลย.. มีแต่คุณนายวิภาจงมีความสุขนั่นแหละ ที่ส่งลูกชายไปทำงานให้เขาสารพัด ด้วยความหวังว่า เขาจะแบ่งสมบัติให้ พอเขาไม่ให้ก็ไม่พอใจ..หาเหตุด่าเขาสารพัดต่างหาก ยิ่งทำร้ายหลานสาวนอกไส้ คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ด้วยแล้ว ยิ่งต้องยุติธรรมกับหลานคนนี้ให้มาก ช่วยเหลือ อยู่ห้องชั้น 4 อย่างดี (ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก หนีสะใภ้ลาวสถุน ขึ้นไปอยู่ดาดฟ้า ก็ปล่อยให้อยู่อย่างนั้นตั้ง 3-4 ปี เงินทองก็ไม่อยากให้..) แต่ส่งเสียให้หลานหลิน พิมพา เรียนจนจบปริญญาโท..เดี๋ยวส่งต่อให้เรียนปริญญาเอกด้วยยังได้เลย..ไม่ต้องเกรงใจ เรียนให้สูง ได้งานดี ๆ เงินเดือนเยอะ ๆ จะได้เอาไปเยาะเย้ย สมน้ำหน้า อาหลังแบงค์ 2 คนนั่น ว่าเราดีกว่า ทำได้ดีกว่า ประสบความสำเร็จมากกว่าลูกเลี้ยงของเขา นั่น..เสี้ยมสอนกันเข้าไป..

อากง ทำทุกอย่าง ถึงแม้ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง สมัยก่อน

อากงก็ทำทุกอย่าง ขายไอศกรีม ขายต้มเครื่องใน ขายก๋วยเตี๋ยวหมูแดง หัดทำสับปะรดกวน ทำทัวร์ ฯลฯ ...ครั้งหนึ่ง อากงขายแชมพูซันซิลผิดราคาไปหลายบาท..กู๊ปูก็ติดนิสัยอาม่า ก็ด่าอากงอยู่นั่นแหละ ทำไมโง่จัง..ขายไปได้ยังไงผิดราคา กำไรหายไปตั้งหลายบาท... คือใครทำผิด ทำอะไรพลาด ต้องด่าว่า ต้องซ้ำเดิมไง ให้ได้รับความเจ็บปวดเสียใจ ให้ได้รับความทุกข์ ..กู๊ปูต้องขอโทษอากงด้วย หวังว่าหนูยูริ คงจำไว้ และอย่าทำตามในเรื่องทีมันแย่ นิสัยไม่ดีนะคะ

ส่งข้าวสารให้ป้าณี

สมัยเด็ก ๆ กู๊ปู้ต้องช่วยอากง อาม่า ทำงานทุกอย่าง ขายของ ตักข้าวสาร 1 ถัง 15 กิโลกรัม..ใส่ถุง 12x20 อย่างหนา 2ชั้น ถุงลุ 7.5 กก... สองมือหิ้ว 2 ถุง ไปส่งให้ลูกค้าถึงบ้าน เช่น บ้านป้าณี ในซอยข้างบ้านลุงปึ๊ด.. บ้านสร้อยสุวรรณ หรือแสงสุวรรณ จำไม่ได้แล้ว.. บางวันก็หิ้วข้าว 1 ถัง เดินไปส่งป้าณีอีกคนที่สถานทูตเบลเยี่ยม ประตู้ไม้สีขาว มีตราสัญลัษณ์ประจำสถานทูต เดินเข้าไป.. ข้างใน สวนสวยมากสีเขียว ร่มรื่นมากเลย

ยูริ โชคดีจัง

หลายวันมานี้อากาศหนาว.. กู๊ปูไม่เงินซื้อหมอน ไม่มีเงินซื้อผ้าห่ม ไม่มีเงินซื้อที่นอน พื้นกระเบื้องเย็นมาก.. มีแค่ผ้าขาวม้าผืนบาง ๆ ปูนอนกับพื้นเท่านั้น..อาศัยไดร์เป่าผม 4000watt เป่าพอให้อุ่นขึ้น.. ยูริโชคดีจัง มีบ้านดีดีอยู่ มีที่นอน มีผ้าห่ม มีตุ๊กตาน่ารักกอดนอน..หน้าร้อนมีแอร์ให้นอนเย็น ๆ

สมศักดิ์ สุพรรณโกมุท สุภาพบุรุษ ไม่ให้ลูกด่าเมีย

วันหนึ่ง นั่งซักผ้าในห้องน้ำกับพี่เลี้ยงที่จ้างเขามาอยู่เป็นเพื่อน ช่วยทำงานบ้าน
*
ด้วยความที่เป็นเด็ก ไม่เข้าใจหรอกเรื่องผัว ๆ เมีย ๆ น่ะ.. เห็นแม่มีแต่ด่าป๊าเรื่องเมียน้อยด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย..แห้งมั่ง อะไรมั่ง..พอรู้บ้างว่าป๊ามีเมียเก่าอยู่คนหนึ่ง พูดกับพี่เลี้ยง "เนี่ย แม่กูนะไม่น่าเชื่อว่าเป็นเมียน้อยเขาเหมือนกัน เห็นดีแต่ด่าคนอื่น"
*
ป๊าเข้าห้องน้ำอยู่อีกห้องหนึ่งเงียบ ๆ ...ได้ยินเสียงป๊ากระแอมกระไอ..ส่งเสียง นั่นแปลว่าให้เราหยุดพูด อย่าว่า "แม่".. แสดงให้เห็นว่าป๊าเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ให้ลูกว่าแม่.. ส่วนเมียปากร้าย ใจคด ผัวมีเมียน้อยเอาเงินเอาทองไปให้เมียน้อย.. ก็ด่าสารพัด เป็นนิสัยดั้งเดิมที่แก้ไม่ได้.. ชอบทำร้ายทุกคนที่ไม่ให้ผลประโยชน์ ทำร้ายร่างกายไม่ได้ ก็ต้องใช้คำพูด พูด ด่า ด่า ทำร้ายจิตใจ..ให้ได้รับความทุกข์..
*
จะเห็นได้ว่าคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข มีความสามารถทางด้านการใช้ความคิด จิตใจ ทำร้ายผู้คนทุกคนที่เขาเกลียด หรือไม่ให้ผลประโยชน์ไม่ว่าด้านใดก็ตาม...
*
ลูกชายคนโต สุชาติ สุพรรณโกมุท ได้รับอิทธิพลทางด้านนี้อย่างเต็มที่ ทั้ง ๆ ที่ตอนเด็ก ๆ ก็ไปเรียนโรงเรียนประจำตั้งหลายปี ไม่น่าเชื่อ ถ้าอย่างนั้นแสดงความความคิด จิตใจ สามารถถ่ายทอดทางสายเลือดมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่เป็นแน่แท้...
*

คลิป URI (ลูกสาวของ สุชาติ สุพรรณโกมุท)

• ซีอีโอแฟนคร้าบ ซีอีโอแฟนคร้าบได้แบ่งปันลิงก์
  
  URI (ลูกสาว สุชาติ สุพรรณโกมุท)
  www.youtube.com
• *
• ตังค์หมดแล้ว ต้องเอากล้องไปฝากร้านรับจำนำอีกแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้ออกมามั้ย เที่ยวนี้
• *
• เอา book bank ไทยพาณิชย์ เข้าเครื่องปรับ book ไม่มีรายการเข้า แปลว่าไม่มีเงินเข้าแม้แต้สลึงเดียว.. นี่ขนาดส่งรูป 2 รูป น้ำเหลืองไหล ใช้ทิทชูรอง มีก้อนเนื้อในท้องตรงกลางท้อง ปวดปีกมดลูกข้างขวา ให้คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ไปดูแล้วนะเนี่ย กับรูปท้องป่องช่วงบนใกล้ระเบิดแล้ว..มีแต่คนถามว่าท้องกี่เดือน...
• *
• เบอร์โทร.ศัพท์ที่แจ๋ก็มี พวกมันไม่ติดต่อไม่โทร.ถามว่าอาการเป็นไง เงินพอใช้มั้ย..ต้นเดือนส่งเงินมา 3,100 บาทค่ากิน ค่ารถ ค่าไหม..ก็หมดแล้ว... หัวใจคนเป็นแม่อย่างคุณนายวิภา จงมีความสุข ทำด้วยอะไร..นี่วางแผนกันไว้ตั้งแต่ต้นก่อนป๊าตายแล้วใช่มั้ย..ว่างี้ "อย่าให้อะไรนังปูแม้แต่ชิ้นเดียว ป๊อป เอ็งเอาที่ดินบ้านเช่า คู้ซ้าย คู้ขวา..ไม่ต้องทำงานอะไร สบาย ๆ เก็บค่าเช่ากินไปตลอดชีวิต เลี้ยงลูกเมียไป ..ส่วนนังปู ให้มันไปขายโชห่วย ให้มันละ 200 ให้มันไปซื้อของมาขายเอง กำไรก็เดี๋ยวแม่จะหลอกให้มันลงทุนเอง.. ให้มันทำมั่ง ให้มันทำให้ตาย..(ตอนเด็ก ๆ ให้มันทำ ยังไม่สาแก่ใจ).. ต้องหลอกลวง ต้มตุ๋น เอาเงินเข้าล่อ..มันถูกบีบ ไม่ให้เงิน ไม่ให้ทรัพย์สิน มรดกอะไร มันไม่มีกิน ไม่มีค่าเช่าห้อง..เดี๋ยวมันก็ต้องกลับมาขายโชห่วย หาเงินกินข้าวเอาเอง..เชื่อแม่สิ..ให้มันทำให้ตาย)

3 ทุ่ม 40 นอนแล้วเหรอตะเอง

นอนแล้วเหรอตะเอง .. แล้วนายจะเอาเค้าไปด้วยอ๊ะป่าวอ้า .. แจ้งวัฒนะ น้ำแห้งละยัง เดี๋ยวไปทำ passport ไม่ทัน อดไปด้วยเลยอ่ะนะ

 

ช้อนลูกน้ำกับพี่ชาย

ช้อนลูกน้ำกับพี่ชาย ตอนเด็ก

สมัยเด็ก ๆ เดินตาม ไอป๊อป ถือกระชอนอันนึง ถังใส่น้ำใบนึง เดินตามเข้าซอย เป็นสลัมข้างในซอย มีบ้านหนึ่งมีน้ำครำ ดำ ๆ อยู่ที่พื้น ไอป๊อปมันก็ช้อนลูกน้ำใส่ถังเอากลับบ้านเอามาให้ปลากิน
*
ลูกน้ำน่ารัก ขยุกขยุย..
*
โอ๊ะ เรานี่ก็เด็กสลักนี่หว่า แต่โซนนอก
*
ก็แวะทุกบ้านที่มีเด็กเป็นเพื่อน อยู่แถวนั้นแหละ..
*
สมัยก่อน ยังไม่ได้เทปูน เป็นพื้นดินผสมหินก้อนใหญ่ ที่ใช้ผสมปูนน่ะแหละ ฝนตกก็แฉะหน่อย

Posted just now by ceofancrab

Labels: บ่น

9 ธค.54 ต้องปล่อยให้ทองอาผอ 1 สลึง กับจี้ของซาโกว หลุดจำนำ เพราะ..

สุชาติ สุเทพ สุพรรณโกมุท 9 ธค.54 ต้องปล่อยให้ทองอาผอ 1 สลึง กับจี้ของซาโกว หลุดจำนำ เพราะ.. คุณนายวิภา จงมีความสุข พูด "เตี่ยมึงไม่ได้ยกสมบัติ มรดกอะไรให้มึงแต่ชิ้นเดียว" ทองเอาไปจำนำ หาเงินจ่ายค่าเช่าห้องเดือนะล 2,400-2,600 ไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ..คนพวกนี้ไม่เคยถาม ไม่เคยคิดจะช่วยอะไรเลย..แน่นอนล่ะ..ก็เราโง่ คิดว่าเป็นพี่น้องพ่อแม่เดียวกัน..เซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ให้พี่ชายคนโตไป เขาอาจจะมีน้ำใจแบ่งเงินสดให้เราไปทำทุนทำมาหากินบ้าง  แต่เปล่าเลย 3 คนแม่ลูกรวมหัวกัน ได้สมบัติไปจนหมด คุณนายวิภาถามแบบเหยียด ๆ "จะเอามั้ย เงินในบัญชีของเตี่ยเอ็ง 7,000 น่ะ จะเอามั้ย" โหอมพะนำตั้งนาน.. ใจจริงก็คิดอยู่ว่า "ถ้ามันไม่มาขอเงินเรื่อย ๆ ก็จะเก็บเอาไว้ลูกชาย หลานสาว ของคุณนายวิภา ใช้แน่นอนเลย ส่วนหลานชาย 2 คนน่ะเหรอ..คุณนายอาม่าก็เลี้ยงแบบปล่อยตามบุญตามกรรม เหมือนแม่สาวของวูดดี้ ดีโน่ นั่นแหละ..
*
ใคร ๆ สวดภาวนา .."ถ้าชาติหน้ามีจริง ก็เกิดเป็นลูกแม่คนนี้" แต่สำหรับเรา ต้องพูดว่า "ไม่ว่าจะมีชาติหน้า หรือไม่มีชาติหน้า หรือถ้ามีชาติไหน..ก็ไม่ขอเกิดมาเป็นลูกแม่วิภา จงมีความสุข อีกทุกชาติไป"
*
ความคิด จิตใจ โหดเหี้ยมผิดมนุษย์ผู้เป็นแม่ทุกคนในโลกนี้ เลี้ยงลูกชาย 2 คน ให้เป็นคนเห็นแก่ตัว.. ถ้าเรายังไม่ตาย สักวันคงได้เห็นสิ่งที่คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข อบรมเลี้ยงดู สั่งสอนลูกชาย 2 คนนี้ ให้เป็นไข่ในหิน ไอ้ลูกแหง่.. ทุกสิ่งทุกอย่างจะย้อนกลับไปทำร้าย ทำลาย ตัวลูกมัน หลานสาวของมันทุกคนเอง..
*

สุชาติ สุพรรณโกมุท จะ 50 แล้ว แม่ยังต้องเลี้ยง ver.2 (ทั้งครอบครัวเลย) แต่เรา..โดนด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง"

สุชาติ สุพรรณโกมุท (The POP) เอาเงินที่ไหนกิน เอาเงินที่ไหนใช้..ทำเครื่องกรองน้ำน่ะเหรอ เอาเงินทุนที่ไหนทำ..
*
คำตอบคือ..เปอร์เซนต์หรือเงินเดือนที่คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ให้มันจดมิเตอร์ค่าไฟชั้น2 ร้านผักที่ซอยพิพัฒน์ 2 ..ชักไม่แน่ใจว่า ตึกแถวที่บางพลี บางเสาธง ยังอยู่หรือเปล่า ถ้ายังอยู่ มันก็จดมิเตอร์น้ำไฟ ได้ค่าจ้างอีก..ห้องคอนโดแถวรามอินทรา ตึกแถวที่อะไรน๊า..อ๋อ..พนมสารคาม..
*
ทุกวันนี้เอาเงินที่ไหนใช้..เชื่อว่าเครื่องกรองน้ำน่ะ ไม่มีปัญญาทำหรอก เพราะแบงค์เขาไม่ให้กู้เงิน ที่ดินก็ไม่ติดถนนใหญ่ ทำเลlow..อายุผู้กู้ก็จะ 50 แล้ว ความน่าจะเป็นที่จะผ่อนได้เกือบเป็นศูนย์ เต็มที่ก็ไม่เกิน 60 ปี...คุณนายวิภา จงมีความสุข ก็ค้ำประกันไม่ได้แล้ว..เพราะอายุจะ 70 แล้ว...
*
ก็เงินเดือนค่าจดมิเตอร์ ค่าเช่าห้องที่ซอยไมตรีจิต เกือบ 30 ห้อง ตีซะ 20 ห้อง เดือนละ 1,000 (แต่น่าจะเป็นพันกว่าบาทแล้ว) เป็นเงิน 20,000 กำไรจากค่าน้ำค่าไฟอีกนิดหน่อย..ค่าเช่าหน้าร้าน ปากซอยบึงนายพล ร้านสมตำ ก๋วยเตี๋ยวเป็ด (ตีซะแค่ 2 ร้าน น่าจะเดือนละ 3,000) เป็นเงิน 6,000 (ไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ) ค่าเช่าห้องพักอาศัยข้างในอีก 2 ห้อง ห้องละ 1,500 เป็นเงิน 3,000 ....รวมทั้งหมดไม่รวมเงินเดือนค่าจดมิเตอร์ คนเช่าเอาค่าเช่าห้องมาจ่ายคุณนายวิภาเอง.. เฉพาะที่มีนบุรี เป็นเงินประมาณ 29,000 บาท (เหยียบ 30,000 บาท)
*
มันเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ (โดยเฉพาะเปิดแอร์นอนทุกคืน).. ที่ปากซอยประชาร่วมใจ43...เอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าผ่อนบัตรเครดิต เอาเงินที่ไหนจ่ายค่าเบี้ยประกันรถยนต์ ค่าเบี้ยประกันชีวิต..เอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าน้ำมันรถ Honda Jazz กับ Toyota Hilux สีเทา..เอาเงินที่ไหนซื้อทุเรียนหมอนทองกิน..เอาเงินที่ไหนส่งลูกชาย 2 คนเรียน (ทั้งที่สุชาติ กับเมียมัน ไม่ได้ขายของที่ร้านผัก ไม่มีรายได้ทางอื่น นอกจากเงินเดือนค่าจดมิเตอร์ชั้น2 ร้านผัก เกือบ 10 ห้อง) ..เอาเงินที่ไหนให้เงินเดือนเมียมัน (Edog เยาวพันธ์ ที่แย่งผัวชาวบ้านมาเป็นผัวของตัวเองใช้) เอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูกสาวคนให้กินให้ใช้..เอาเงินที่ไหนส่งค่าเทอมลูกสาวคนเล็ก..จะให้เรียนโรงเรียนดีดี ตอนแรกบอกจะให้เรียน เซนต์โยเซฟคอนแวนต์..มันก็คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ส่งให้ลูกสุชาติ สุพรรณโกมุท ทั้งนั้น..แต่เรา คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ให้รับจ้างขายโชห่วยวันละ 200 โดยที่เราไม่ได้อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียวจากป๊า (เขาบอกพ่อไม่ให้) นอกจากเศษเงินติดก้นบัญชีตอนป๊าตาย 7,000 บาท (กับอีก 7,000 บาทที่คุณนายวิภาให้ยืม แต่ยึดบัตรประชาของเรา เพื่อไปถ่ายเอกสารแล้วให้เราเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" 2 ที่ ให้ลูกชายสุดที่รัก สุชาติ สุพรรณโกมุท) แม้แต่รถกระบะเก่า ๆ โตโยตา ตีราคาแบบห่วย ๆ ยังเป็นเกือบแสน หรือน่าจะถึงแสน..มันยังยึดเอาไปหมดเลย...
*
ส่วนค่าน้ำค่าไฟที่บ้านดินแดง คุณนายวิภา ก็เป็นคนจ่ายทั้งหมด ลูกชายคนเล็ก สุเทพ สุพรรณโกมุท กับเมียมันอยู่... แม่มันก็จ่ายให้ทั้งหมด..(อย่างนี้สิถึงจะเรียกว่า 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง) กินทิ้งกินขว้าง แม่สอนมาดี ก็อย่างนี้แหละ..ได้สะใภ้ใหญ่ สะใภ้เล็ก เป็นคนดีขนาดนี้ เป็นบุญวาสนาของคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข
*
เป็นกรรมหนักของคุณนายแม่วิภา จงมีความสุข..ที่มีลูกสาวคนเดียว ที่ยืนช่วยขายของทุกวัน ไปตลาดด้วยทุกวัน ซื้อของด้วยกันทุกวัน..แต่บอก "กูทำคนเดียว".. ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เป็นเด็กเล็ก.. กลับโดนด่า 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง (ทั้งที่ 10 ปีที่ผ่านมา เราออกไปร่อนเร่ พเนจร 6-7 ปี เขาไม่เคยถาม ไม่เคยตามให้กลับบ้าน..ไม่เคยให้เงินใช้แม้แต่สลึงเดียว ถามเรอะ ..ยังไม่เคยถามถึงเลย) พูดมาได้ยังไง 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง...กูสิ ช่วยแม่มันทำมาหากินทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ กลับว่า "ทวงบุญคุณ" พวกมัน...
*
หลานสาวสุดที่รัก (นอกไส้) ไม่เคยให้แตะต้อง ไม่ต้องมาช่วยทำงาน ยอมที่ให้อาหลังแบงค์ 2 คนมาด่า แล้วก็โวยวาย ด่าเขา..(เอาคนของเขามา อ้างว่าช่วยเด็กถูกทารุณกรรม..แต่กลับทำกับลูกในไส้ที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็กอย่างนี้ ให้กูโดดเดี่ยว เร่ร่อน อดอยาก ไม่มีที่ซุกหัวนอน ถ้าไม่ยอมเป็นทาสชายโชห่วยวันละ 200 กับอยู่ในห้องอุดอู้ รูหนู..ที่กูอยู่กับเขามาตั้งแต่เกิด แต่ลูกชายคนโตได้อยู่ห้องชัน 3 อย่างดี มีห้องอยู่อย่างดี (มันต้องทำซะสวยน่ะสิ) ที่คู้ซ้าย หรือคู้ขวา..สารพัดความสุขที่จะมีเล็ก ๆ ก็ไม่เคยทำ..ลูกชายคนเล็กให้อยู่ตึกบ้านดินแดง 2 ห้อง ให้มันซะ...มันเป็นลูกชายคนเล็ก "เปสเช่" คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ..อย่ามาแถวนี้ (ร้านผักซอยพิพัฒน์2 เดี๋ยวใครมาเห็นเอาไปบอก คุณอาหลังแบงค์ 2 คน..กลัวพวกเขาจะมาทำร้ายคุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท) แต่กูลูกสาวคนเดียว ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก พวกมันพูดกันได้ "เตี่ยมึงไม่ได้ยกสมบัติอะไรให้มึงแม้แต่ชิ้นเดียว" ซวยซ้ำสอง คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข พูด "ถ้ามึงอยากได้เงิน โน่น ไปทวงกับอีดอกที่มันเอาเงินเตี่ยมึงไป 3 แสนกว่าบาท" ซาบซึ้งน้ำใจคนเป็นแม่..หัวใจคงทำด้วยหิน เหล็ก ไฟ..เผาไหม้จนเป็นสีดำ อัมหิต
*
print ภาพท้องใกล้ระเบิด กับน้ำเหลือง+เลือดไหลจากท้องช่วงล่าง ไปให้คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ดู (ไม่รู้ว่าเขาจะเปิดดูไหม หรือรู้ว่าเป็นจดหมายของเราเขาโยนทิ้งทันที) ลงทะเบียนด้วย ค่าซอง+ค่าส่ง 3+23 เป็น 26 บาท
*
ส่วนเรา กิน กิน กิน..ตอนนี้เหลือเงินไม่ถึง 500 บาท..ถ้าหมดก็ต้องไปโดดน้ำตาย.. โดดตึก สมองเละ สมองไหล ไส้แตก แข้งขาหัก คอหมุนได้..เลือด น้ำเหลืองไหลนอง..สงสารมูลนิธิไตรคุณธรรม ..เกรงใจ ไม่อยากให้พวกเขาต้องมีเสียน้ำล้างถนน..สงสารคนเห็น..เขาคงทุเรศ ที่ผู้หญิงท้องเนื้องอกมะเร็งมาโดดตึกตาย..ส่วนพี่น้องชาย 2 คน มีทรัพย์สิน ที่ดิน บ้านเช่า รถกระบะ ฯลฯ ที่ดินเปล่า..อย่างมีความสุข คนละ ล้าน สองล้าน หรือสามล้าน...ส่วนลูกสาวคนเดียวของพ่อที่ช่วยทำมาหากินทุกอย่าง ต้องมาตายอย่างหมาข้างถนน..สมเพทตัวเองว่ะ..นี่นะหรือชีวิตกู..
*
คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ภูมิใจกับลูกชาย 2คน ลูกชายคนโตได้ทรัพย์สิน มรดกของพ่อ เป็นเจ้าของบ้านเช่า รายได้เดือนละเกือบ 30,000 ลูกชายคนเล็ก ทำงานอยู่สยามกีฬารายวัน ได้นั่งเครื่องบินไปทำข่าวต่างประเทศบ่อย ๆ ได้ออกทีวี แม่โครตภูมิใจเลย..ไม่กระจอกนะเนี่ย..ได้ที่ดินเปล่าติดถนนใหญ่ (ซื่อบื้ออย่างเรายังไม่รู้เลย อยู่ตรงไหน ราคาที่ดินไหร่ เนื้อที่เท่าไหร่ ป๊าไปโอนให้มันเมื่อไหร่..แต่ "เปสเช่" บอก ยังไม่ได้โอน เอาไว้ก่อน) กูเลยเป็นหมาโง่เง่า ให้เขาหลอกไปยอมเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" แล้วก็เป็นหมาขี้เรื้อน ได้เศษเงิน 7,000 บาท มาเดินเร่ร่อนในอมตะนคร...คนเดียว จะโดนรถชนตาย..พวกมันก็ไม่มาดูดำดูดีอะไร..
*
ยิ่งเป็นคนแม่คุณนายวิภา จงมีความสุข คงมีความสุข ที่ลูกสาวนอกคอกคนนี้ "ตายซะได้ก็ดี จะไม่ได้ต้องมาขอเงินกู" "ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลยมั้ย" (ยกมือท่วมหัวอีกต่างหาก) แต่เขาคงเอาค่าเช่าไปส่งเสียเลี้ยงดูทั้งหลานสาวในไส้ (ปลวกน้อยของอาม่า)..กับหลานสาวนอกไส้ (คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..ถ้าจะเรียนปริญญาเอกบอกนะ อึ้มจะส่งให้เรียน..ยิ่งจบด๊อกเตอร์ได้ยิ่งดี..จะได้ไปเยาะเย้ยอาหลังแบงค์ 2 คนนั่น..ว่าเราได้ดี..ดีกว่าลูกเลี้ยงเขา ที่สมบัติอากงอาม่า ยกให้ลูกเลี้ยงหมด) ...ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง...ลูกสาวแท้ ๆ ที่ช่วยทำมาหากินไม่ได้ (จะให้ที่ดินไร่อ้อยกลางป่า มึงจะให้กูไปอยู่ยังไง ไม่มีรถ ไม่มีค่าน้ำมัน ปลูกบ้านก็ไม่ได้ ทำมาหากินก็ไม่ได้ ค่าเช่าที่ดินไร่อ้อย คุณนายก็เก็บเอาไว้ใช้ หรือไม่ก็ฝากธนาคารเอาไว้ให้ลูกหลานมันใช้ แต่ไม่ถึงวู้ดดี้ดีโน่หรอก มันกลัวจะเอาไปให้แม่มัน นิจยา ปิ่นปรีเปรม ใช้หมด..มันกันเอาไว้ให้ลูกชาย 2 คน กับหลานสาวอีก 2 คนของมัน.. ขนาดหลานสาวในไส้ ช่วยทำมาหากินถึงแม้จะให้เบี้ยเลี้ยงมา 18 ปี.. สุดท้ายก็ไม่ให้อะไรเขาเป็นชิ้นเป็นอัน (ไม่ว่าแจ๋ ยิ่นหมอย..หรือแจ๋คนไหน ที่เคยมาเลี้ยงลูกเขา มาช่วยขายของให้เขา ..คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข เก็บไว้ให้ลูกชาย 2 คน หลานสาว 2 คน ใช้เท่านั้น..เพราะเชื่อว่าคนพวกนี้จะเลี้ยงดูเขาตอนแก่ เขาถึงตั้งความหวัง และยินดีที่จะให้..ส่วนเราเขาคงไปดูหมอมาแล้ว และมั่นใจว่าเราไม่มีปัญญาเลี้ยงเขา..ก็เลยโยนอะไรให้มัน (นังปู) ทำงานหนักให้ตาย ให้มันหาเงินกินข้าวเอาเอง..ถ้าซอยพิพัฒน์ 2 ไล่ที่ ค่อยให้มันหาที่ซุกหัวนอนเอาใหม่.. ให้มันเก็บเงินไว้กินตอนแก่..ทุ้ยวันละ 200 ต้องซื้อข้าวซื้อของเนี่ยนะ..มีเงินเก็บไว้กินตอนแก่..
*
ตึกแถวทุกตึก บ้านทุกบ้าน คอนโดฯ ทุกอย่างคิดไว้แล้ว ว่า.. หลังไหนยกให้ลูกชายคนไหน ให้หลานสาวในไส้คนเล็ก หลังไหน.. หลานสาวนอกไส้ คุณหนู พิมพา สุพรรณโกมุท ผู้น่าสงสาร..กลัวว่าถ้าอยู่คนเดียวเป็นสาวแก่จะไม่มีใครเลี้ยง..ต้องยกตึก ยกบ้านให้เขาสักหลังหนึ่ง...ส่วนลูกสาวคนที่ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ปลุกเรียกให้ตื่น ตี3 ไปตลาดด้วย ช่วยซื้อของ หิ้วของ ยอของทุกอย่าง..ให้มันไปหาเงินกินข้าว หาเงินเช่าห้องหาที่ซุกหัวนอนเอาเอง ถ้าไม่ยอมอยู่รูหนู อุดอู้ ที่ซอยพิพัฒน์ 2 ..ทุกวันนี้ คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ทนอยู่ห้องอย่างนั้นได้เพื่อลูกชายสุดทีรัก 2 คน หลานสาวสุดที่รัก 2 คน..บีบนังปูอย่าให้เงินมันเยอะ 2 พันน่ะดีแล้ว..พอมันอยู่ที่อื่นไม่ได้ ไม่มีเงินเช่าห้อง ไม่มีเงินกินข้าว..มันจะต้องคลาน ซมซาน กลับมาเป็นทานขายโชห่วยให้เราเองแหละ ม๊าเชื่อสิ..ว่าต้องเป็นอย่างนี้ ทำมัน (นังปู)ให้หนัก ๆ ไว้ อย่าไปช่วยมัน ไม่งั้นมันไม่ยอมกลับมาขายโชห่วย ไม่มาทำมาหากินหาเงินเลี้ยงตัวเอง..อย่าไปช่วย อย่าไปให้มัน ให้มันทำมั่ง (สุชาติ สุพรรณโกมุท ต้องพูดอย่างนี้กับคุณนายแม่วิภา จงมึความสุข...คนเป็นแม่อย่างนี้ก็อย่างนี้แหละ..เห็นด้วย ไม่สิ แม่นี่แหละเป็นคนต้นคิดเองเลย..ไอ้ลูกชายอสูรสุภาพบุรุษส้นตีน..ก็ผสมโรงอย่าเมามัน.. ทั้งที่กูช่วยพ่อแม่ทำมาหากินส่งเสีย เลี้ยงพวกมึง สุดท้ายพวกมึงสบายโลด..กูต้องมาเป็นหมาข้างถนน เป็นมะเร็ง รอวันตาย..ไม่มีเงินกินข้าว ไม่มีเงินเช่าห้อง ..สาธุ..สารเลว ทั้ง 3 แม่ลูก..
*
จดบันทึกบัญชีหนังหมา คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข สุชาติ สุพรรณโกมุท สุเทพ สุพรรณโกมุท คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ปลวกน้อยของอาม่า...
ที่ทำกับลูกชายคนโตของป๊า สมศักดิ์ สุพรรณโกมุท ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินของป๊า สุวรรณา สุพรรณโกมุท...อดีตลูกสะใภ้ ที่ตอนไปขอพ่อแม่เขา บอกจะเลี้ยงดูอย่างดี..นิจยา ปิ่นปรีเปรม..ที่ตอนนี้ต้องไปรับจ้าง ยืนทั้งวันเข้ากะยืนกลางคืน..หั่นไก่โรงงานทำไก่สด..หาเลี้ยงตัวเอง. เพราะผัวทิ้ง เหตุคือไปเอาผัวชาวบ้าน(ข้างบ้าน)มาทำผัวตัวเอง (เพราะประชด) แม่ผัวตัดขาด หย่าแล้วยังได้บ้านและที่ดิน 1 หลัง ส่วนกูเป็นลูกของป๊าแท้ ๆ มันบอก "เตี่ยมึงไม่ได้ยกสมบัติ มรดกอะไรให้มึงแม้แต่ชิ้นเดียว" แปลกเนอะ..พ่อไม่ยกอะไรให้ลูกสาว(แก่ไม่มีลูกไม่มีผัว) แม้แต่ชิ้นเดียว....
*
ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา
http://www.youtube.com/watch?v=0zhGg9UzCgg
*
เสียดาย youtube.com ไม่มีละครกฎหมายแห่งกรรม สมัย พ.ศ. 2518 หรือ 2520 ที่จะมีกลอนก่อนขึ้นเพลง title เสียงดนตรีน่ากลัวหน่อย...มีแต่ 2533 อันนี้ไม่ได้ดู แต่อย่างว่า สุชาติ สุพรรณโกมุท ไปอยู่โรงเรียนประจำ ดาราสมุทร สมัยนั้น เข้านอนแต่หัวค่ำ master คงไม่ให้ดู.. ส่วนสุเทพ สุพรรณโกมุท ก็คงไม่ดู หรือไม่ก็ดูไม่รู้เรื่อง.. ส่วนแม่ก็ไม่เคยสอนเรื่องบาป บุญ คุณ โทษ รวมทั้งไม่เคยสอนเรื่องบุญคุณ "กินน้ำอย่าลืมนึกถึงคนขุดบ่อ" ส่วนเรา คงจะเป็นคนขุดบ่อ ที่ต้องขุด 2 บ่อ...เผื่อไว้ให้เจ้าของบ่อ เขาถีบหลังตกบ่อ แล้วกลบซะเลย ให้ตายทั้งเป็น..ขุดมาหลายบ่อ แล้ว เจ้าของบ่อ ถีบหลังให้ตกบ่อ แล้วกลบซ้ำทุกบ่อ..ยิ่งบ่อ 2 พีน้อง สุชาติ สุเทพ สุพรรณโกมุท ร่วมกับคุณนายวิภา จงมีความสุข..นี่ถีบเราตกบ่อแล้วต้องกระทืบซ้ำ ให้ช้ำก่อนกลบดินฝังให้ตายทั้งเป็น..
*

สุชาติ สุพรรณโกมุท จะ 50 แล้ว แม่ยังต้องเลี้ยง (ทั้งครอบครัวเลย) แต่เรา..โดนด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง"

ว่าง ๆ ไม่ได้ทำอะไร (เพราะไม่มีทุน ไม่มีสมบัติ ไม่มรดก บ้านและที่ดิน บ้านเช่าเกือบ 30 ห้อง กับอีก 1 หลัง เช่าหน้าบ้าน เช่าห้องอยู่อาศัย ..เราต้องหนีหัวซุกหัวซุน มาเช่าบ้านอยู่ ไม่มีเค่ามัดจำห้อง ไม่มีค่าเช่าห้องให้เขาเดือนละ 2,000 บาท มันโยนเศษเงินค่าเช่าบ้านให้เดือนละ 2 พันบาท บอกป๊าให้ใช้เดือนละ 1,000 ก็พอ..แม่บอก ป๊อปใจดี "จะไปพอใช้อะไรเดือนละพัน ให้มันใช้เดือนละ 2,000..แต่ต้องให้มันขายของโชห่วย หาเงินกินข้าวเอง...)
*
ว่าง ๆ ไม่ได้ทำอะไร ..ก็นั่งคิด นอนคิด..สมัยก่อน แม่พูดว่า "ไอป้อมกู้เงินบริษัทมาซื้อคอมพิวเตอร์ NoteBook" ตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาพูดทำไม..ซื้อก็ซื้อไปสิ ไม่เห็นต้องมาบอกเราเลย..2วันนี้ นั่งคิดนอนคิด นอกจาก "ทำไมพวกมันถึงทำกับเราอย่างนี้..ทั้ง ๆ ที่เราก็เป็นมะเร็งจะใกล้ตายอยู่แล้ว" มาคิดได้..ก็ "อ๋อ..เขาพูดเพราะเขากลัวว่าเรา (นังปู) จะสงสัยว่าไอป้อมซื้อคอมฯ เอาเงินที่ไหนไปซื้อ..ต้องแม่ซื้อให้มันแน่ๆเลย..คุณนายวิภา จงมีความสุข คงกลัวว่าเราจะไปด่าลูกชายคนเล็กของเขา กลัวอิจฉาเขา..คนคิดไม่ซื่อก็อย่างนี้แหละ ..ไอ้ซื่อ ๆ เซ่อ ๆ ทำงาน งก งก งก อย่างเรา ตามพวกเขาไม่ทันหรอก..มิน่าล่ะ ลูกชายฉลาด..นิสัยเหมือนแม่ทุกอย่างเลย..นอกจากสายเลือดแล้ว..ถ่ายทอดความคิด นิสัย ใจคอได้เหมือนกันไม่มีผิด...2 คนพี่น้องถึงได้สมบัติ มรดกของพ่อไปกันหมด..ทั้ง ๆ ที่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย...
*

ไม่รับคนแก่เข้าทำงาน "ร้านไปรษณีย์"

ไปติดต่อขอสมัครทำงานที่ "ร้านไปรษณีย์" ปิดประกาศไว้..ให้เบอร์ไว้ หลายวันแล้ว เขาไม่ติดต่อกลับมา..เขาไม่เอาหรอก คนแก่ อายุตั้ง 45 แล้วน่ะ.. หน้าร้านก็ยังปิดประกาศอยู่ คนเก่าเขาลาออก..
*
ป้าบอก "ทำทั้งวัน ไม่มีได้หยุดเลยนะ งานยุ่ง วุ่น ๆ" (ทำนองนี้)
*

5 ธค.54 ทำสตางค์หล่นหายอีก 100 บาท..ชีวิต ไม่เรียกว่า "ซวย" "โชคร้าย" จะให้เรียกว่าอะไรฟระ

ไป Lotus Plusmall 5 ธค.54 ทำสตางค์หล่นหายอีก 100 บาท..ชีวิต ไม่เรียกว่า "ซวย" "โชคร้าย" จะให้เรียกว่าอะไรฟระ...ก็อยากจะเดินกลับหรอก เห็นผู้ชายเดินไป จะเดินตาม..ได้ยินเสียงเจ้าถิ่น "โห้งๆ ๆ ๆ ๆ" ตายละวา..เดินถอยกลับมานั่ง มอฯ วินโลตัส 20 บาทกลับบ้าน เพื่อความปลอดภัยของจิตใจ 555

นายแป้งหมัก..ฝีมือการถ่ายภาพ "ท้องมาร" ของเค้าเป็นไงมั่ง..นี่ไม่มี retouch เลยนะเนี่ย

นายแป้งหมัก..ฝีมือการถ่ายภาพ "ท้องมาร" ของเค้าเป็นไงมั่ง..นี่ไม่มี retouch เลยนะเนี่ย...ถ้าเค้ายังไม่ตาย จะถ่ายรูปส่งให้ให้คุณนายวิภา จงมีความสุข..คุณแม่ผู้ใจดี มีความเมตตา ดูอีกเรื่อย ๆถ้ามีค่าแสตมป์ส่งให้พวกมันดู...555

จดหมายถึงเจ้าของบ้านเช่า

เรียนคุณกิ่ง
          พี่จะขอรบกวนคุณกิ่งยังไม่ได้จ่ายค่าเช่าของเดือนธันวาคมนี้ เพราะพวกนั้นส่งเงินมาให้ 3,100 เป็นค่ากิน..แต่ไม่ส่งค่าเช่าห้องมาให้..พี่คงอยู่แค่เดือนธันวาคมนี้ เพราะสิ้นเดือนเขาโอนเงินมาให้ จะขอจาก 2,000 เป็น 3,000 บาท...เพื่อมาจ่ายค่าห้องของเดือนธันวาคมนี้ ..สิ้นเดือนจะเขียนจดหมายให้พวกเขามาขนของออกไป..ถ้าเขาไม่มาขนของ..พี่อนุญาตให้คุณกิ่ง เอาของพี่ทั้งหมดไปบริจาค หรือจะให้ใครก็ได้.. ไม่ต้องกลัวนะคะ พี่จะเอาค่าเช่าห้องมาจ่ายให้แน่นอน และเคลียร์ค่าน้ำ ค่าไฟ้ให้เรียบร้อย..
ก็ถ้ายังไง..ค่าเช่า+ค่าน้ำค่าไฟ บิลนี้ 1,880 บาท ขอให้คุณกิ่งคิดดอกเบี้ยร้อยละ 20 ต่อเดือนก็ได้ค่ะ..เอาเป็นว่า..พี่ขอคิดเป็นเงิน 2,100 บาท (รวมดอกเบี้ย..ก็คิดให้เหมือนกับห้องเช่าที่อัญชณาแมนชั่น) ขอบคุณมากค่ะ
*
พี่ปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ..ก็ไม่ต้องทำสัญญาเช่า ไม่ต้องจ่ายเงินมัดจำประกันห้องแล้วนะคะ
*

คนอื่นกรุณาอย่าดูนะคะ (เปสเช่ สุชาติ สุพรรณโกมุท วิภา จงมีความสุข ดูซะ)6 ธค.54 สภาพท้องกับน้ำเหลืองผสมเลือดสีชมพู

เสียใจ ขอโทษ พวกมึง 2 คนพี่น้อง กับคุณนายวิภา จงมีความสุขด้วย ที่ไม่สามารถทำงานหนักจนตาย..ได้ตามที่พวกมึงต้องการ กูถ่ายรูปมาให้พวกมึงดูแล้ว .. หวังว่าสภาพแบบนี้ยังไงก็ได้ตายสมใจพวกมึง..หวังว่าพวกมึงคงพอใจ สะใจ ถูกใจ...ถ้ากูยังไม่ตาย..กูจะถ่ายรูปน้ำเหลือง+เลือดมาให้พวกมึงดูทุกวัน.. วันก่อนเข้าห้องน้ำที่ Lotus นอกจากฉี่แล้ว ยังมีมูกน้ำเหลืองผสมเลือดไหลออกมาด้วย.. พวกมึงคงดีใจที่กูเป็นอย่างนี้.. เอาชีวิตกูคืนให้แม่มึงไป..
*

ผลงาน "ก้อนในท้องช่วงบน" จัดไป ชัด ๆ

ผลงาน "ก้อนในท้องช่วงล่าง" น้ำเหลือง+น้ำเลือดสีชมพู (บางวันน้ำเหลืองเยอะหน่อย ก็เหลืองมากหน่อย) ไม่ต้องตกใจ ธรรมดา

นาย..แป้งหมึก เค้าก็ไม่ไหวแล้วล่ะ ท้องจะระเบิดแล้ว

จบแล้ว..กูไม่เอาอะไรกับพวกมันอีกแล้ว.. ให้พวกมันเสพสมบัติ มรดกของพ่อตาแกอย่างมีความสุขไปเนอะ.. ไอ้เฒ่า..1,000 yrs.
*
เด๋ววันที่ 8 ไปหาแกดีมั้ย ไอ้เฒ่าพันปี..
*
สงสัยไม่ได้ไปอ่ะ..คงต้องตายก่อน ค่าเช่าห้องก็ไม่มีจ่ายเค้า ไม่รู้จะเบี้ยวเจ้าของบ้านยังไงดี
*
ช่วยคิดหน่อยดิ ไอ้เฒ่า
*

5 ธค.54 ยังไม่ได้จ่ายค่าห้อง...เบี้ยวซะดีกว่า

โทร.ถามทนายความแล้ว เขาบอกให้ไปขอคัดโฉนด..ที่สำนักงานที่ดิน แล้วให้ Tip เจ้าพนักงานนิดหน่อย บอกเขาถึงความเดือดร้อน ความจำเป็น..
*
กูคงต้องยอมแพ้ในความดีที่แสนหน้าด้านของพวกมึง.. ตายก็ตายวะ.. ไม่มีเงินนั่งรถไปกรุงเทพหรอก.. หนองจอก มีนบุรี.. เออ..พวกมึงเอาไปเถอะ.. ป๊าเขาไม่ได้ให้กู เขาให้พวกมึง 2 คน ..ก็เป็นของพวกมึง 2 คนพี่น้อง.. พี่ชายคนโตของพวกมึง เขาก็คงเป็นคนอนาถาเหมือนกูนั่นแหละ
*
พวกมึง สุชาติ สุพรรณโกมุท สุเทพ สุพรรณโกมุท คุณนายวิภา จงมีความสุข..
*
กูเหนื่อยแล้ว... ลงจากรถมอเตอร์ไซค์ ต้องจับก้อนในท้องเอาไว้ด้วย..
*
พรุ่งนี้กูจะถ่ายรูปน้ำเหลืองไปให้พวกมึงดู.. ว่ากูก็ใกล้ถึงวันตายแล้ว.. ก็ไม่มีอะไรจะด่าพวกมึงอีกแล้ว..ขอให้พวกมึงมีความสุขกับกองสมบัติ มรดก อย่างดี..
*

นาย..แป้งหมัก น่ารักจังเลย..สนับสนุนคนเค้าทำดี อย่างนี้ รักกันตายเลย

ถึงจะแก่ไปหน่อย แต่ก็น่ารัก สุภาพบุรุษ โครต ๆ ... ^o ^ รักมึงว่ะ..ไอ้เฒ่าพันปี 555 อิอิ

"นุกกี้" ชื่อนี้น่ารัก แต่....โส... ชิบ (อันนี้คุณนายวิภา ให้คะแนน)

"นุ้กกี้" ชื่อนี้น่ารัก แต่..โส..ชิบ.. (อันนี้คุณนายวิภา จงมีความสุข คุณนายแม่ให้คะแนนลูกสะใภ้คนเล็ก)
*
"มันบอกจะขายลูกชิ้นหน้าบ้าน ทุ้ย..สกปรก โสโครกอย่างนั้น ห้องไม่เคยเก็บ ไม่เคยกวาด อยู่กันได้ยังไง จะขายลูกชิ้น สกปรกอย่างนั้น ใครจะซื้อกิน ขี้เกียจก็ขี้เกียจ ฯลฯ " ขอโทษนะ เปสเช่ กูจำได้เท่านี้..ไม่เชื่อ ไปถามแม่มึง ถ้าเขาไม่โกหก ไม่ตอแหล... แต่ที่กูพูดน่ะ เขาพูดอย่างนี้จริงๆ
*
แจ่บอก "แม่เอ็งยังบอกเลย ว่านังปูว่าสกปรกโสโครกแล้ว ยังสู้เมียไอ้ป้อมไม่ได้เลย"  อันนี้เห็นกับตา คุณนายวิภา จงมีความสุข จ้างแจ๋ไปเก็บกวาดห้องป้อม..อะไร "บิวติดริ๊งค์" ขวดละ 20 กินไม่ถึงครึ่งขวด ก็ทิ้งขวดวางไว้.. น้ำดื่ม ขวด 1.5 ลิตร กินได้ไม่เท่าไหร่ ก็ทิ้งขวด (มีน้ำ) วางไว้ เต็มห้อง กระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ (ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยว 2 คนผัวเมีย..เมีย..ขอบแต่งขาสั้น เลยขอบกางเกงในหน่อยเดียว..จนมอเตอร์ไซค์ขี่รถสวนกันตะโกนบอก .."เฮ้ย ท้ายซอยมีของดีให้ดูว่ะ 555" กูบอกมึงไว้ I Pom มึงจะได้ไปชกพวกมอเตอร์ไซค์ที่เขาเห็นแล้วเขาพูดได้ดีขนาดนี้... มึงไปชกพวกนั้นเลย..กูอยากเห็นความใจร้อนของมึง..ตอนนี้กูอยากเห็นคนพวกนั้น รุมตื๊บมึง..แล้วเมียมึงก็ยืนร้องกรี๊ด ๆ  ๆ ทำได้แค่นั้นแหละ..
*
คุณนายวิภา จงมีความสุข โชคดี วาสนาดีเนอะ..ได้สะใภ้ สุดที่รัก 2 คนแบบนี้...
*
อ้อ คุณนายวิภา จงมีความสุข เคยพูดกับเรา "ถ้าเจอผู้ชายดีดี ก็แต่งงานซะ จะรวย จะจน ไม่เป็นไร" กูไม่มีสมบัติ ไม่มีทุนทำมาหากิน มีแต่ตัวอย่างนี้ ต่อให้เจอผู้ชายโครตดี แสนดี เขาก็ไม่เอาหรอก..อย่าว่าแต่จะไม่เจอคนรวยเล้ย..ผู้ชายดีดี จนแสนจน เขาก็ยังไม่อยากเอาเลย..ผู้หญิง แก่ก็แก่ สวยก็ไม่สวย จนก็โครตจน..แต่พี่ชายน้องชาย(เทวดา) มีค่าเช่ากิน มีบ้านและที่ดิน ไม่รู้กี่ที่ มีทรัพย์สมบัติ มรดก เป็นล้าน ๆ ..แต่ลูกสาวคนเดียว ทำงานช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่..จน ต้องไปเช่าบ้านซุกหัวนอน ไม่มีหมอน ไม่มีที่นอน มีแต่ผ้าขาวผ้าผืนเดียวปูนอนกับพื้นกระเบื้อง..ไม่มีเครื่องซักผ้า ไม่มีทีวี ไม่มีเครื่องเล่นดีวีดี..ไม่มีแอร์.. ค่าเช่ายังไม่มีจะจ่าย ค่ามัดจำห้อง เจ้าของบ้านเขาก็ท้วงทวง... แต่ช่วยขายของจนแม่มีตึกไม่รู้กี่หลัง มีห้องในคอนโด.. สุดท้าย ตึกหลังนั้นให้ลูกชายคนนี้ ตึกหลังนี้ให้ลูกชายคนนั้น... จะให้ที่ดินกลางป่าอ้อย 10 กว่าไร่ 3 แสนกว่า...แต่ลูกชาย(เทวดา)2 คน ได้รวม ๆ กันไป เกือบ 10 ล้าน...นี่ไม่รวมเงินสดในธนาคาร ค่าเช่าบ้านตึกที่บางพลี บางเสาธง..ค่าเช่าบ้านบนร้านผัก ซอยพิพัฒน์ 2 เกือบ 10 ห้อง ห้องละ พันกว่าบาท..ห้องน้ำรวม..เปอร์เซ็นต์ในการเก็บค่าเช่าบ้าน ทุกที่..ให้ลูกชาย(เทวดา..ป๊อป) จนหมด..แต่เรา กลับโดนด่าทั้งทีเราทำงานให้ตั้งแต่เด็ก ขอเงิน (ทุนน่ะเหรอ..ไม่ให้หรอก ไปหาเองเอง) หรือไม่ก็ไปรับจ้างเฝ้าบ้าน แม่บ้านวันละ 200 "แจ๋มึงยังทำได้เลย"... ดูสิ แจ๋ช่วยทำงาน (ถึงแม้จะได้ค่า เบี้ยเลี้ยง) แจ๋แก่แล้ว ปีหน้าก็ 60 ไอ้น้องชาย(สุดที่รักของแจ๋)2 คน ที่เลี้ยงพวกมันมา..ตอนนี้แจ๋แก่แล้ว..ไอ้คุณป๊อปได้มรดกไม่รู้กี่ล้าน (ยังไม่รวมสมบัติที่แม่มันจะให้) มันให้เงินแจ๋ หาที่ทำมาหากินให้แจ๋หรือเปล่า..บ้านที่กำแพง บ้านนอก พังจนแทบจะหล่นใส่หัว มันไปซ่อมให้มัย ปลูกบ้านใหม่ให้มั้ย..เห็นแจ๋ตอนนี้ก็ไม่มีตังค์..ต้องวิ่งโร่ เรียนนั่นเรียนนี่ ...กว่าจะสำเร็จ 70 แล้ว ..จะมีอะไรทำมาหากินแบบไม่ต้องเร่ร่อน เป็นขี้ข้าชาวบ้าน..ที่เคยช่วย มีบุญมีคุณอยู่นั่นแหละ..เขาก็พอให้เป็น job job ไป ไม่ได้ช่วยแบบให้อยู่ได้ด้วยตัวเอง..หรือเลี้ยงคนในครอบครัวให้อยู่รอด..ที่แจ๋พูดก็ถูก "ช่วยงานแม่เอ็งมา 18 ปี ไม่เห็นได้อะไรเลย" กูเห็นด้วย..แจ๋ก็รู้ ถ้าเป็นเค้าเค้าเลี้ยงพวกแจ๋แน่นอน..แต่นี่ก็โดนคุณนายแซ่หยี ด่ากระหน่ำ ซัมเมอร์เซล.. อ้าง "ป๊าไม่ให้มรดก" จะให้เป็นทาสขายโชห่วยวันละ 200 (ทั้งที่เขาพูดเองว่าขายได้วันร้อยกว่าบาท) เค้าก็คงไม่มีปัญญาจะไปช่วยอะไรแจ๋ได้ ขนาดทองอาผอ สลึงนึง ยังต้องจำนำเล้ย..นี่ก็อีก 2 วันก็หลุดจำนำแล้ว ไม่มีเงินไปเสียดอกเบี้ย...กล้องก็คงจะหลุดจำนำเหมือนกัน..แต่พวกมันมีแต่ได้ ๆ ๆ ๆ ได้แต่มี ๆๆๆๆ...
*
ม๊ายังด่าเลย อยู่ดีๆ ก็พูดลอย ๆ ขึ้นมา  "ถุย เลี้ยงมา 18 ปี ไม่เคยให้อะไร..ทำมาพูดเป็นทวงบุญคุณ" พูดซ้ำอีก 2-3 ครั้ง (คงเข้าใจว่าเราเป็นคนพูดมั้ง แต่เดาใจความเอาว่า ก็เรื่องอะไรก็ได้..ถ้าเขาสงสัยว่าเราเป็นคนทำ เป็นคนพูด..คุณนายแม่วิภา ต้องหาวิธี หาคำพูด ด่ากลับ ด่าย้อน ให้เราเจ็บใจ..เพราะถ้ากระทืบให้ตายได้ ไม่ติดคุก เขาคงทำไปแล้ว...เขาไม่ทำหรอก เพราะถ้าคุณนายวิภา ติดคุก ลูกชาย(เทวดา) 2คนจะเป็นห่วง กลัวลูกชายลำบาก... แต่เราลูกสาวคนเดียว ช่วยเฝ้าผัก ติดรถ datsan สีเขียว ไปนอนเฝ้าในรถตั้งแต่ไม่กี่ขวบ...ช่วยทำงานงานบ้าน หุงข้าว ทำกับข้าว ซื้อผักตี3 ตอนโต ทำมาตลอด ไม่เคยมีวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ไม่เคยมีวันหยุดนักขัตฤกษ์ ไม่เคยร้องค่าจ้างแม้แต่บาทเดียว ไม่เคยโวยวายว่า "ทำไมไอ้ป๊อป มันไม่ทำ ทำไมไอ้ป้อม มันไม่ทำมั่ง" ใครทำก็ช่าง (เคยเห็นไอ้ป๊อปทำบ้าง แต่ก็งั้นๆ ไอ้ป้อม พูดได้เต็มปาก ลูกเทวดา แม่ไม่เคยให้ทำอะไร แม้แต่ทอดไข่ดาว) สุดท้าย กลายเป็นยาจก หมาข้างถนน หมาจนตรอก.. ก็สู้พวกมึงได้แค่นี้แหละ ตัวคนเดียว ไม่มีเขี้ยว ไม่มีเล็บ ถ้ากัดพวกมึงก็ได้แค่แหงบ ๆ เหมือนหมาไม่มีฟัน.. อยากเกิดเป็นล็อตไวเลอร์ ขย้ำเขี้ยวกัดพวกสันดานเห็นแก่ตัว..เอาแต่ได้ หน้าตัวเมีย..ไอ้พวกเนรคุณ อย่างพวกมึง ให้จมเขี้ยว ฟัดพวกมึงให้ตายไปเลย..อย่างมากก็แค่โดนตัดหัว.เอาไปพิสูจน์ว่าเป็น "หมาบ้า" หรือเปล่า...แต่เป็นคนนี่นะ ทำอะไรก็ไม่ได้.. ได้แต่ทำใจ..ว่าเมื่อไหร่ คนอย่างพวกมึงจะ "มีสามัญสำนึก" เสียที....
*
กูไม่ได้อะไร ไม่เป็นไร..หึหึ...
*
แต่ถ้าพวกมึงไม่เสียอะไรเสียบ้าง...โลกใบนี้จะโหดร้ายสำหรับกูเกินไป...
*
ยิ่ง เปสเช่ ทำงานด้านสื่อ ถ้ากูกดโทร.กริ๊งเดียว..บอกช่วยมาทำข่าว "นักข่าวกีฬาชื่อดัง "เปสเช่" กับพี่ชาย ถูกฟ้องคดีฮุบสมบัติ 2 คนพี่น้อง ปล่อยให้พีสาวป่วยเป็นมะเร็งมดลูก นอนรอความตายอย่างโดดเดี่ยว น่าเวทนา ในนิคมอมตะนคร" รับรองดังกว่าที่ ข่าวที่คุณหนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย ฟ้องแบ่งสมบัติ (อันนี่น่าเห็นใจกว่า)... อย่างแน่นอน แม่มึง "ฟ้องกูก็ไม่กลัว เชิญเล้ย..ย..ไปฟ้องเลย"  "เปสเช่" บอกแม่มึงด้วยนะ..กูกำลังถามทนาย ๆอยู่ ทุกค่ายที่เจอใน internet ถ้าฟ้องไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย..เรื่องราวทุกอย่างที่กูเขียนใน blog : Fannyknit นี้ ก็มีคนอ่านเพิ่มขึ้น...จนกระทั่ง ต้องมีสักวันหนึ่ง หรืออาจตลอดไป...ที่ผู้คน (ต้องน่าจะ)ทุกคนในประเทศไทย จะได้อ่าน..ได้ฟัง..ได้รู้จัก มึง "เปสเช่" สุเทพ สุพรรณโกมุท สุชาติ สุพรรณโกมุท Edog เยาวพันธ์...คุณนายวิภา จงมีความสุข (โอ๊ย..ย.. 2 ตระกูลนี้ไม่ใช่กระจอกนะ จะบอกให้..ญาติเยอะ ยิ่งทางกำแพง เจ้าพ่อไร่อ้อย..คงถามกันได้ทั้งจังหวัด)..
*
ถึงกูตายไปแล้ว บันทึกพวกนี้ ก็ต้องมีคนได้อ่าน..
*
มี backup ดีก็อย่างนี้แหละ..เขาสนับสนุนกูให้ทำให้เต็มที่ อย่ายอมแพ้ พวกนางมารร้าย ไอ้มารนรก อย่างพวกมึง สู้ถึงตาย ก็ต้องสู้...เพราะพวกมึงทำกับกู ไม่ถูกต้อง ไม่แฟร์ เหมือนในละคร..ชาวบ้านแถวนี้ แถวตลาดลาว เขาพูดเหมือนกันหมด..
*
พูดก็ก็คงเหมือนสีซอให้ควายฟัง ..เอ๊าะ ไม่สิ บางทีควายยังฟังรู้เรื่อง ฟังเข้าใจ แก้ไขความคิดได้ดี..กว่าพวกมึง นางมารร้าย ลูกชายอสูร..
*
"หมามันยังรักลูกมัน" ..ถามแม่มึงสิ..ว่ากูใช่ลูกเขาหรือเปล่า ทำงานกับเขามาตั้งแต่เล็ก ๆ ..กูใช่ลูกเขาหรือเปล่า...หรือพยาบาลหยิบผิด..เก็บกูจากถังขยะมาเลี้ยงเป็นทาส..ทำงานช่วยหาเลี้ยงพวกมึงกูก็ยังโดนด่าเลย..  กูเคยเห็นแต่แม่คนอื่นในโลกนี้ มีเขาให้อภัยลูก ให้โอกาส ให้กำลังใจ ให้ทุกอย่าง..แต่แปลกเนอะ แม่มึง..บ้านนี้ ไม่รู้กินอะไร หรือผีอะไรเข้าสิง หรือถูกเสน่ห์..เล่ห์กล..หมอผี..เสกอะไรเข้าสมอง..ถึงได้คิดร้าย คิดทำลาย ลูกคนนี้ จงเกลียดจงชังอะไรลูกคนนี้นักหนา (เห็นพูดว่าแต่ 2 อาหลังแบงค์ว่า "จงเกลียดจงชังอะไรหลานคนนี้นักหนา (คุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท) "
*
เหนื่อยละ..พักก่อน เดี๋ยวนึกอะไรได้ มาเขียนใหม่...คิดว่าหมดแล้ว แต่พอคิดจนปวดหัว..ก็จะนึกได้ว่า กูดีแค่ไหน ใครเลวอย่างไร?
*

"เปสเช่" เคยทำมั้ย... แม่มึง กับกู...ทำผักสาย ๆ

ตอนสายเกือบ 9 โมง แม่ จะทำผัก เริ่มจากผักบุ้งจีน รูดใบเล็ก ๆ ที่โคนต้นติดกับรากให้สะอาด..คะน้า มีดเล็กตัดโคนก้านออกนิดหน่อย เด็ดใบแข็งเหลือง เสีย หนอนกิน ทิ้งไป..กวางตุ้งก็เหมือนกัน..ผักกาดหอม ทำเหมือนกัน ไชเท้า ตัดก้านใบ ออกให้ยังดูสด..ผักกาดขาว กรีดก้านใบเป็นสามเหลี่ยม เอาใบผักที่ไม่สวยออก (ฉลาดมาก ยังได้น้ำหนักอีกนิดหน่อย) รัดด้วยหนังยางเส้นเล็ก บวบ ก็ตัดก้าน บางทีก็ไม่ต้อง..มะระจีน..ถั่วฝักยาว...ต้นหอม ผักชี คื่นช่าย..ต้นหอมดึงใบไม่สวยออกถึงข้างล่าง เหลือต้นขาว สวย เด็ดปลายใบที่เหลือง ๆออก (บางทีขายไม่หมด กลางคืน เราก็ช่วยเด็ดปลายใบออกก่อนห่อด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ ห่อ ม้วน มัดด้วยเชือก แล้วเข้าตู้เย็นช่องบน)..ผักชี ก็เด็ดก้านใบเสียออก..คื่นช่าย ทำเหมือนกัน...เสร็จแล้ว คลุมด้วยผ้าดิบ (ใช้ไปนาน ๆ ก็ดำ ซักน้ำเปล่าทุกครั้งในถังสแตนเลส สำหรับจุ่มผัก) ทำไปจุ่มน้ำไปขึ้นวาง ทำเสร็จทุกอย่างคลุมด้วยผ้าชุบน้ำ..
*
ต่อด้วย เอากะเพราะ โหระพา ใบแมงลัก ชั้นล่าง เอามากำแล้วมัด กำละ 2 บาท...จุ่มน้ำ เอาผ้าชุบน้ำคลุมอีกที..
*
ตอนหลังเราก็ช่วยทำตั้งแต่ต้นทุกอย่าง วันหยุด เสาร์อาทิตย์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ ก็ทำทุกวัน...
*
ไม่เคยเรียกร้องค่าจ้าง แม้แต่บาทเดียว...แต่ ไอ้สองผัวเมีย มันทำ ไปตลาดก็ได้ค่าน้ำมันรถ ค่าจ้างซื้อของ..กลับมาช่วยทำงาน ขายของ มีรึ คุณนายวิภาจะไม่ได้ค่าจ้าง ค่าแรง ค่าเหนื่อย...ลูกชาย(เทวดา) คนนี้น่ะ พึ่งได้..ขับรถ...ทำบ้าน ทำประตู ซ่อมชักโครก เทปูน ปูกระเบื้องพื้น...ทุกอย่างค่าปูน หิน ดิน ทราย กรวด..กระเบื้อง..เครื่องมือทุกอย่างคุณแม่วิภาซื้อให้ทั้งนั้นแหละ..ก็พึ่งได้นี่..ส่วนลูกชาย(เทวดา) คนเล็ก ก็ประคบประหงมเป็นไข่ในหินตั้งแต่เล็ก ๆ ..พึ่งไม่ได้ ก็ยินดีให้..ส่วนเรา นังนี่ นังปู ..ใช้ให้ทำงานทุกอย่าง ชงกาแฟ ขาย ไข่ลวก (ใส่แก้วก้นสอบลงมา ในพวงเหล็ก 4 ช่อง เสิร์ฟครับเสิร์ฟ เดินไปซื้อปาท่องโก๋ พี่แดง หน้าบ้าน 16/4 ซอยพิพัฒน์..ขายทอดมัน ซื้อของตลาดสามย่านตอนกลางวัน ใช้ไปไหนมันไปได้หมด ซื้อของเป็นทุกอย่าง.. มิน่าล่ะ ถึงได้ส่งให้ลูกชาย(เทวดา..ป๊อป) ให้มันสบายตอนแก่ แต่ยังไม่ 50 ก็ไม่ต้องทำงานอะไรแล้ว...นั่งกินค่าเช่า ซ่อมบ้านนิดหน่อย..ก็อยู่ได้ทั้งครอบครัว ตัวมัน ลูก(ใหม่) ของมัน ส่วนลูกเก่า2 คนก็ ก็เลี้ยงแบบ จำกัดจำเขี่ย คนโตเรียนราชภัฏ ให้อาทิตย์ละ 700 คนเล็กกินเก่าง มันก็คงให้เท่านั้นแหละ..ทำเป็นประหยัด ส่วนเมียมัน ซื้อก๋วยเตี๋ยวให้กิน ซื้อส้มตำ (ปลาร้า) ลาบ น้ำตก ไก่ย่าง ให้กิน..ซื้อทุเรียน หมอนทองให้กิน.. ซื้อล้อรถ ซื้ออะไรไร้สาระ...ทุ้ย ประหยัด..แจ่บอก "แม่ด่าเอ็ง แม่ก็ด่ามันด้วย หนักเหมือนกัน" ถ้าสามัญสำนึกของกูไม่ได้บอด เท่าที่โดนคุณนายวิภาด่ามา ..ไม่ได้รู้สึกเลยว่าคุณนายวิภาด่าพวกมัน.. มีแต่ด่าเราซ้ำหนักเข้าไปอีก..โอ๊ย..ย..จำไม่ได้ว่าด่าอะไรมั่ง ถ้านึกได้จะมาเขียนใหม่
*
อีดอกเยาวพันธ์ (เรียกตามคุณนายวิภา กำหนด ใครก็ตามที่แย่งผัวชาวบ้าน คุณนายวิภาเรียกอีดอกหมด..แม้แต่เตี้ย หลานสาวลูกพี่สาวแท้ ๆ (หงี่หยี) ยังไม่เว้นเลย..เกาะแกะผัวชาวบ้านมานัวเนีย..ไล่ไป ไม่ให้ขายผัก.. เขาไปขายของบนสะพานลอย ยังพูดสมน้ำหน้าเขาเลย..แต่อีดอกเยาวพันธ์ ไม่กล้าด่า..สมน้ำหน้า ให้มันด่าลูกชาย(เทวดา..ป๊อป) ยังไม่กล้าด่า "สะใภ้ไม่ได้รับเชิญ อีดอกเยาวพันธ์"เลย
*
วันนั้น เราเดินเปิดประตูเข้าบ้านดินแดง..เห็นแล้ว ว่า I sas POP กับ Edog เยาวพันธ์ อุ้มลูกเดินมา..(ลูกต้องติดนิสัยปากหมาเน่าเหมือนแม่มันแน่เลย) ได้ยิน Edog เยาวพันธ์ ตะโกนลั่น "มึงปิดประตูทำไม มึงปิดประตูทำไม ตะโกนด่าซ้ำ ๆ ๆ ๆ " อีลาวสถุน ไม่อายชาวบ้านเขาเลยเนอะ..ไอ้ผัวก็ซื่อบื้อ ชอบให้เมียแสดงความเป็นสถุน แหกหน้า I sas ป๊อป..ไม่สั่งไม่สอน..นี่แหละ ผัวเมียตัวอย่าง... ทำกันดีดีเน๊อะ อย่าให้ลูกสาวมึงโตขึ้นไปแย่งผัวชาวบ้านเหมือนแม่ Edog เยาวพันธ์ล่ะ
*