10ตค.56 ยืนคุยหน้าร้านสักครู่ ไม่เห็นแม่ถาม "วันนี้วันที่เท่าไหร่" เลยบอก "วันนี้ วันที่ 10 มาเบิก 2,000" / สวนทันที "อะไร ทำงาน 4 วัน วันละ 300 แล้ว จะมาเอาอะไรอีก ไม่ให้".. ฮ๊า.......

10ตค.56 ยืนคุยหน้าร้านสักครู่ ไม่เห็นแม่ถาม "วันนี้วันที่เท่าไหร่" เลยบอก "วันนี้ วันที่ 10 มาเบิก 2,000" / สวนทันที "อะไร ทำงาน 4 วัน วันละ 300 แล้ว จะมาเอาอะไรอีก ไม่ให้".. ฮ๊า..."หักด้วยเร้อ" / "เออ ..ก็ค่าแรงทำงานไง" ..../ "อ้าวไม่ให้เหรอ.." / "เออ..ต้องทำงาน ก็ให้วันละ 300 เป็นเดือนละ 9,000 แล้ว.. ถ้ามาทุกวันให้เพิ่มอีกเดือนละ 300 จะเอาอะไรอีก" (9 พัน หักของเตี่ย 2 พัน เหลือเดือนละ 7,000 ตกวันละ 230.33 บาท...4 วัน ให้เป็นแบงค์ร้อย 2 ใบ แบงค์ยี่สิบ 5 ใบ รวมเป็นเงิน 300 บาท)... ถาม "แล้วของป๊าเดือนละ 2,000 ยังได้อยู่หรือเปล่า" / เดินหยิบเงินที่เก๊ะ... "ให้..ให้มึงกินเดือละ 2,000 ให้มึงกินตลอดชีวิตเลย"... / ถาม "แล้วเดือนละ 4,000 ไม่ให้แล้วเหรอ" / แม่ตอบ "ไม่ให้แล้ว..ว.." เสียงสูง / "ให้มาทำงาน วันละ 300... ไม่ให้แล้วเดือนละ 4,000...กูจะไม่ขายแล้ว.. กูไม่ขายแล้ว.มึงก็ไม่ต้องแดก" / "กูไม่แล้วแล้ว กูจะเลิกขายแล้ว..มึงก็ไม่ต้องแดก..ไม่ทำงาน"... / "งั้นวันนี้ 2,000 ของป๊าใช่มั๊ย" / "เออ.เอาไป.. แล้วมาเอาทุกวันที่ 1 นะ.. มาเอาทุกวันที่ 1 2,000 นะ...ถ้าไม่ใช่ว้นที่ 1 ไม่ต้องมา"... ค่ารถ ปอ.514 เทียวละ 13 บาท ค่ามอเตอร์ไซค์ เข้าออกซอย เที่ยวละ 10 บาท.. (รวมเป็นเงิน 26+20=46 บาท ตกวันละ 50 บาท)... เลิกงาน 18.00 น. เดินออกศาลาแดง กว่าจะถึงป้ายรถเมล์หน้า รพ.จุฬา.. นั่งรถ (ติด...) นี่ขนาดปิดเทอมแล้วนะ.. ถึงป้ายรถเมล์ดินแดง 20.00 น.... เช้าถ้าออกหลัง 5.30 น. ก็ต้องยืนรถเมล์มา (รถปอ.514 รถเช้าแล้วนะเนี่ย)... / "มาเบิกของวันที่ 10 2,000 สมัครงานแม่บ้านไว้แล้ว.. มาเอาครั้งสุดท้าย แล้วไม่มาเอาอีกแล้ว.. จะต้องไปทำงานรับจ้างหาเงินกินข้าวเองแล้ว.. ถ้าไม่งั้นก็ต้องกิน-ใช้ ให้พอเดือนละ 2,000 ตลอดชีวิต.. ค่าข้าวราดแกงปีหน้าจะตกจานละเท่าไหร่นะ... ปีนี้ ONCB ราดอย่างเดียว (ค่าแก๊สแพง) จานละ 20 บาท ถ้าเป็นเนื้อสัตว์เป็นหลักก็ต้องมีจานละ 30 บาท เป็นอย่างต่ำ.. กินน้ำเปล่า..ไม่ได้กินโค้ก เป๊ปซี โออิชิ อิชตัน.. ปีนี้ไม่ได้กินบ๊ะจ่าง ทุเรียนหมอนทอง ขนมไหว้พระจันทร์ (แต่แม่ซื้อไว้กิน เก็บแช่ตู้เย็น ฝากเข้าซื้อ หมอนทอง).. กินขนมไหว้พระจันทร์ แช่เย็นไป ค่อย ๆ กินไป จนกว่าจะหมด.. ขนมเข่ง ขนมเทียน ไม่ได้ซื้อกิน ไม่มีเงินซื้อ.. ไม่เหมือนตอนเป็นเด็ก นังปู ลูกสาวคนเดียว ตั้งโต๊ะ อุ่นไก่ต้ม ต้มซาแซ ..ตั้งกาน้ำร้อน ชงชา ไหว้เจ้า ไหว้อากง อาม่า.. ทุกตรุษจีน สารทจีน เชงเม้ง..กูทำคนเดียว.. สุดท้ายต้องมาอาศัย กินเงินของป๊าเดือนละ 2,000 อเนจอนาจ วาสนาไม่มี.. ขนาดอีดอกทองเยาพันธ์ ที่แย่งผัวบ้าน มาเป็นผัวของตัวเอง.. ทำงานยังได้เงิน (เล็ก ๆ ทำเลี้ยงคนทั้งครอบครัว ไม่ต้องจ้างลูกจ้าง..ไม่ได้สักสตางค์..ได้แค่อาหาร 3 มื้อ ค่าเทอมเรียนหนังสือ เรียนเอชกน และเรียนโรงเรียนรัฐบาล นั่งรถเมล์ไปเรียนหนังสือ เดินกลับบ้าน.. แต่ลูกป๊อป ลูกป้อม ได้มอเตอร์ไซค์ คนละ 1 คัน เป็นอย่างน้อย ค่าน้ำมันรถอีก / อีดอกทองเยาวพันธ์ แย่งผัวชาวบ้าน ทำลูกสาวมา 1 คน รอรับมรดก ..กินไปอีก 100 ชาติ 1,000 ชาติก็ไม่หมด / ....นี่ไง "รายการ ฟ้ามีตา" (เวรรกรรมมีจริง) กูมีหน้าที่รอ...