วันอาทิตย์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2556
คุณแม่วิภา จงมีความสุข (ตระกูลดังแห่งกำแพงเพชร)... บอก "กูไม่กลัวตาย.. เตี่ยมึงกูก็ไม่กลัว มีรึที่กูจะกลัวมึง กูไม่กลัวมึงหรอก " (มึง = อีนังปู สุวรรณา สุพรณโกมุท)...แต่กู นังปูกลัวว่ะ ....กลัว..
คุณแม่วิภา จงมีความสุข (ตระกูลดังแห่งกำแพงเพชร)... บอก "กูไม่กลัวตาย.. เตี่ยมึงกูก็ไม่กลัว มีรึที่กูจะกลัวมึง กูไม่กลัวมึงหรอก " (มึง = อีนังปู สุวรรณา สุพรณโกมุท)...แต่กู นังปูกลัวว่ะ ....กลัว.. / กลัวพวกมึงจะเส้นเลือดในสมองไม่แตกตาย.. กูจะเอาให้ตาย.. แต่พิการดีกว่า.. ไม่ตาย แต่มีลมหายใจ.. แต่ทำอะไรไม่ได้.... ไม่มีหลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ไปดูแล..เพราะสบายตัว รอดตัวไปแล้ว... ผลาญเงิน ที่กูช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน หมาคาบไปแดกจนหมด... อยู่้ห้องอย่างดี คนเดียวชั้น 4 กูอยู่ดาดฟ้า หลังคารั่ว ฝนสาด หนูวิ่งเข้าห้อง.ต้องหาเศษสังกะสีมาตัดแปะทำแผ่นกั้น วันไหนไม่ได้ปิดประตู น้องหนู็ก็วิ่งเข้าไปขี้ในห้อง ตรงพื้นที่กูนอนได้พอดีเลย.. มุ้งลวด เจอร่มทิ่มเข้าหน่อยก็ขาดทะลุแล้ว.. ซวยฉิบ.. ทำให้พวกมันแทบตาย..สุดท้ายต้องมาตายอย่างหมาข้างถนน.. บางทีก็ศึกษาชีวิตคนนอนริมถนน เก็บของเก่า ถุงใหญ่ขาย.. นั่งกินข้าวบนพื้น น้ำไม่อาบ เสื้อผ้าดำ เปื้อน เนื้อตัวดำปิ๊ดปี๋... เอ.. "ไม่คิดทำมาหากิน" หรือกูควรจะคิด .."เ่ล่นยาเสพติดดีนะ.." เวลาถูกตำรวจจับได้..จะได้เป็นข่าว..ลงหน้า 1 แวดวง วงศาคณาญาติ..เอามาลงชื่อให้หมด.. ....ดีมั๊ย..คร้าบ..เจ้านาย..ย..ย..
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น