วันนี้ทำตัวเป็นผู้หวังดี (แต่ประสงค์ร้าย) เพราะมะวาน พี่ผู้ชาย..ที่แกชอบนั่งมุมข้างเราประจำ คาดว่าแพ้อากาศ เมื่อวานชิงเก้าอี้แก..

วันนี้ทำตัวเป็นผู้หวังดี (แต่ประสงค์ร้าย) เพราะมะวาน พี่ผู้ชาย..ที่แกชอบนั่งมุมข้างเราประจำ คาดว่าแพ้อากาศ เมื่อวานชิงเก้าอี้แก..แกเลยไปนั่งโต๊ะถัดไป..มิช้ามินาน..แกก็เอาผ้าขนหนูขนาดผ้าเช็ดหน้า สีขาว(แต่ดำคร่ำคร่า ตรงกลางขาด ๆ มาตากบนแผ่นกั้นระหว่างมุมของโต๊ะอ่านหนังสือ) ประมาณว่า น่าจะเป็นผ้าเปียก อาจเป็นผ้าเช็ดน้ำมูก อนึ่ง โต๊ะริมหน้าต่างกระจกก็ไม่มีลมแอร์ไปเป่าถึง.. แจ้งป้าแม่บ้าน.แกบอก..แกไม่เห็นหรอก กรีดกระจกทั้งวัน..ไม่ได้เข้ามาเลย (อืม..ค่ะ) ...เลยลงไปฟ้องเจ้าหน้าที่... ถ้าผ้าเปียก อาจทำให้ผ้าบุฉากกั้น เป็นรอยด่างได้.ที่สำคัญซักผ้าหรือแล้วบิดแห้ง เอามาตากในห้องแอร์..มันคงแห้งร๊อก..พี่..ดูแกก็เป็นคนเรียบร้อย..ไม่ทำเสียงดัง แต่ทำไมมักง่ายอย่างนี้... / คิดไว้หลายวันแล้ว..ว่าจะนั่งมุมนี้บ้าง แต่กลัวร้อน.. แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ ว่ามันก็พอทนได้ แอร์ถึง ไม่ร้อนหรอก.. ถ้าแกนั่งล่ะ แกก็จะนั่งฟรืด ซรืดจมูกทั้งวัน.. ไม่เคยเห็นพี่แกใช้ผ้าเช็ดโต๊ะเลยสักครั้ง... แกชอบเอามือลูบศีรษะจัดแต่งทรงผมให้เข้ารูป(หล่อ)/ ส่วนน้องผู้หญิงมากับน้องผู้ชาย นั่งตัวติดกันยังกะปาท่องโก๋ นุ๊งนิ๊ง นุ๊งนิ๊ง.. สักพัก จึงแยกออกห่างกันคืบนึง..ตั้งใจอ่านหนังสือ...จะเห็นได้ว่าลมอากาศมันหมุนวน รอบ ๆ .. เพราะทับทีที่เราได้กลิ่นหอม ๆ เหมือนน้ำหอม.. เลยชะโงกหน้าไปดู น้องสาวกำลังทาครีมหลอดโลชั่น ทามือ กลิ่นคล้าย ๆ น้ำหอมแนว Nina Richy สักครู่ กลิ่นหอมก็จางหายไป..กลิ่นสามารถลอยข้ามโต๊ะมาได้นะ จะบอกให้..