จดหมายถึงเล็ก วานีย์ ลิมป์แสงใส.... กูนังปู... แม่กูถาม "เค้าเชิญมึงรึไง".. กูเลยจำไม่ได้ว่าเชิญกูหรือเปล่า "ซ่อเค้าเรียกให้ไปร่วมงานยินดี"

จดหมายถึงเล็ก วานีย์ ลิมป์แสงใส.... กูนังปู... แม่กูถาม "เค้าเชิญมึงรึไง".. กูเลยจำไม่ได้ว่าเชิญกูหรือเปล่า "ซ่อเค้าเรียกให้ไปร่วมงานยินดี" / คุณนายวิภา บอก "กูยังไม่อยากจะไปเลย..มึงจะไปอาลาวาดแม่มึงที่นั่นรึไง..ค่ารถมึงก็ออกเอง.. (เดือนละ 2,000 พอแดกมั๊ยเนี่ย)...กูคงไม่ได้ร่วมงานแต่งงานเลี๊ยบ ฝาก แสดงความยินดีด้วย..จากกูปู๊ ยาจกตกกระป๋อง..ช่วยพ่อแม่ทำหากิน.. แต่สุดท้าย ถูกด่า "มึงไม่คิดจะทำมาหากิน" กู 47แล้ว..คนทั้งเมืองเค้าถาม ทั้งที่ไม่รู้จักกัน "ท้องเหรอ กี่เดือนแล้ว คลอดเมื่อไหร่...มาตรวจท้องลูกที่ รพ.นี้เหรอ.. " ไม่มีใครรับเข้าทำงาน แม้แต่งานแม่บ้าน ถูพื้น ล้างส้วม... / กูว่าจะไปเดินหาสำรวจสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ..สะพานไหน ๆ สวย ๆ น่าโดด..ยามดึก ๆ จะได้ไม่มี พงษ์พัฒน์ มาช่วย..หรือเอกพันธ์ บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์ มาฉุดไม่ได้โดดน้ำตาย.. / ไม่มีแดก็เท่ากับตาย.. จริง ๆ หน้าหนาว น้ำมันเย็นอ่ะนะ..แต่ก็.อืม..เอาล่ะ..ตายห่าแล้ว..ก็จบกัน...กูฝากหนังสือ "AEC คนไทยได้ฯ" มาเป็นของขวัญงานแต่งเลี๊ยบ ขอให้โชคดี...