ใช้เงินหมดไปกับค่าเน็ต เอาให้หมด
ไหน ๆ ก็จะไม่มีกิน ไม่มีที่อยู่ ต้องหาที่ตาย ทำเลสวย ๆ
ลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ
สาวแก่ วัย 45 กระโดดให้รถสิบล้อทับตาย สมองไหลเละ บนมอเตอร์เวย์
ทางออกจาก ดอนหัวฬ่อ
ใจความจดหมายระบุ พ่อแม่มีฐานะ แต่ต้องมาตายอย่างหมาข้างถนน
เพราะว่า "ฉัน" เลว ไม่มีความดี ไม่มีฐานะเป็นลูกที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก
ใช้งานอะไร ก็ทำทุกอย่าง ไม่เคยเกี่ยง
พ่อชื่อ "นายธรมพล สุพรรณโกมุท"
แม่ชื่อ "นางวิภา จงมีความสุข"
พี่ชายคนโตของพ่อ ชื่อ "สมศักดิ์ สุพรรณโกมุท" (ชื่อเหมือนชื่อเก่าของพ่อ)
พี่ชาย (ลูกชายคนแรกของคุณนายวิภา) ชื่อ "สุชาติ สุพรรณโกมุท"
น้องชาย (ลูกชายคนเล็กของคุณนายวิภา) ชื่อ "สุเทพ สุพรรณโกมุท"
สุชาติ ได้รับมรดก เป็นบ้านและที่ดิน ที่คู้ซ้ายและคู้ขวา ปากซอยบึงนายพล (ประชาร่วมใจ43)
ให้เช่าขายส้มตำ กับ ก๋วยเตี๋ยวเป็ด ให้เช่าที่พักด้วย (ตอนพ่อมาซื้อที่ปากซอยบึงนายพล ประมาณ 1 ล้านบาท ปลูกห้องเช่าที่ซอยไมตรีจิต ไม่รู้ราคามูลค่าบ้านและที่ดิน เพราะไม่เคยสนใจอยากได้มรดก)
ซอยไมตรีจิต มีห้องเช่า ประมาณ 20-30 ห้อง ให้เช่าห้องละประมาณเดือนละ 1,000-1,500 บาท
สุเทพ ได้รับมรดก เป็นที่ดินเปล่า ปากซอยไมตรีจิต มูลค่าเท่าไหร่ไม่รู้
แต่พ่อ เห็นว่าไม่ได้มาอยู่ตอนตาย ไม่สมควรได้รับมรดก
แม่ก็เน้นว่า "เตี่ยมึงไม่ได้ให้สมบัติมึง อยากได้ให้ไปทวงเอากับอีดอก ที่มันเอาไป 3 แสนกว่า"
ไปทวงมันเอาเอง..มึงเรียก "มัน" ว่าแม่สิ..
(เป็นเพราะ "ฉัน" ไม่ยอม ไม่อยู่เป็นทาส เฝ้าผัวเขา..ที่เขาจดทะเบียนหย่ากันไปตั้งหลายปีแล้ว)
ป๊าบอก "มันเจ้ากี้เจ้าการ บงการ"
ถ้าสภาพ "ดวงตา" ยังเละเทะ ทุเรศ
ขอให้แจ้งสภากาชาดไทย มารับศพไปดำเนินการ "บริจาคดวงตา" ของข้าพเจ้า
ส่วนร่างกาย จำได้ว่า บริจาคเป็น "อาจารย์ใหญ่" ถ้าจำไม่ได้ผิด
ไม่ต้องแจ้งคุณนายวิภา จงมีความสุข เพราะเขาก็คงอยากให้เราตาย "อย่างมีความทุกข์"
สาธุ สาธุ สาธุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น