วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ห้องสมุดซอยพระนาง เสาร์ 31พค.57 ...สาว นศ.มาสาย แก่ ๆ หน่อย.. หล่อนนั่งอ่านหนังสือเหมือนพวก A.U.A. เป็นหนังสือภาษาอังกฤษ เปิดอ่านดิคบนมือถือ ..อ่านออกเสียงเบา ๆ แต่โครตน่ารำคาญเลย..

ห้องสมุดซอยพระนาง เสาร์ 31พค.57 ...สาว นศ.มาสาย แก่ ๆ หน่อย.. หล่อนนั่งอ่านหนังสือเหมือนพวก A.U.A. เป็นหนังสือภาษาอังกฤษ เปิดอ่านดิคบนมือถือ ..อ่านออกเสียงเบา ๆ แต่โครตน่ารำคาญเลย.. / เป็นเสียงเสียงงุ๊งงิ๊ง.. ตลอดเวลา.. / ไอ้เราเปิดวิทยุมือถือ ใส่หูฟัง เปิดเบอร์ดังสุดก็แล้ว.. ก็ยังได้ยินอีก.. / อ่านหนังสือออกเสียงเบา ตามเสียงของเราให้หล่อนได้ยิน ก็เฉย /ยังคงอ่านออกเสียงเบา ลอดไรฟันมาตลอดเวลา.. / เย็นแล้ว 5 โมงกว่าแล้ว.. จดจบเล่มพอดี.. จะจดต่อไม่ไหวอ่วะ.. / เลยยืนในมุมของเรา พิงกระจก..มองจ้องเลย..ดูปากหล่อน ดูหนังสือหล่อน.. หล่อนเฉย เอาเท้าไขว้แกว่งใต้เก้าอี้ ไม่สนใจ ฉันไม่ผิด.. / ยืนหลายนาทีก็ไม่สน..ฉันจะอ่านอย่างนี้ใครจะทำไม / แน่นอน การอ่านออกเสียงเบา เสียงไม่ดัง.. แต่โครตน่ารำคาญมากเลย.. เพราะเป็นเสียงที่มีความถี่ (บ่อย) สูง.. / ใครจะมานั่งได้ยินได้ทั้งวัน.. (เก็บของไปบ่นไป.. กูไม่ได้เรียนด้วย..เป็นหน้าที่อะไรของกู ที่กูจะต้องมานั่งทนได้ยิน (หล่อน) อ่านหนังสือออกเสียง.. ชาวบ้านเค้ามาอ่านหนังสือทุกคนต้องการความเงียบ สงบ ไม่มีใครสักคนที่อานหนังสือออกเสียง. แม้แต่หญิงอ้วน.. อ่านเปิดปาก แต่ก็ไม่เคยออกเสียงให้ได้ยินเลย.. ลุงแก่ ก็ไม่เคยอ่านออกเสียง.. แล้วหล่อนหน้าใหม่ (ไม่แน่ใจ ปากล่างห้อย ๆ เหมือนเคยมา อ่านแบบนี้มั๊ง) ถ้าหล่อนยืนอยู่บนหลักการ มีเสียงได้ แต่เบา ๆ ไม่เสียงดัง.. ฉันก็จะให้เสียงเบา ๆ แก่หล่อนบ้าง.. เพื่อเป็นการตอบแทน ด้วยความขอบคุณที่คุณมาอ่านหนังสือของคุณให้ฉันต้องมาได้ยินเสียงงุ๊งงิ๊งตลอดทั้งวัน. / ถ้าเป็นยุงบินผ่านหู ตบตายคาที่ไปแล้ว ทุกตัว / .. เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้.. หล่อนอ่านออกเสียงเพื่อให้หล่อนจำความในหัวของหล่อนได้.. แต่ให้คนอื่นต้องมานั่งทนได้ยิน.. โต๊ะนี้ถ้าไม่เงียบจริง ขอบอก..เจ้าที่แรง.. พวกศอกโต๊ะ แบบเกาหัว ขยี้เหา... ก็ต้องโดนศอกกลับเหมือนกัน.. หันมามองหน้า ..แล้วไม่มองตัวเอง.. / ไม่มีใครยอมใครหรอก..ฉันมานั่งก่อน ตอนเปิดทำการ.. ถ้าฉันมานั่งทีหลังแล้วเจอคนอ่านหนังสืออกเสียงแบบนี้..แน่นอน ฉันต้องเป็นฝ่ายลุกย้ายหนี.. แต่ถ้าเป็นแบบนี้.. ฆ่ากันให้ตาย ฉันก็ไม่ย้ายหนี.. เย็นแล้ว.. ผู้หญิงโต๊ะ 3 ย้ายหนีไปคนหนึ่งแล้ว.. ผู้ชายอ้วนมุมขวาโต๊ะ 4 ย้ายหนีไปโต๊ะหน้าห้อง จนท... ผู้ชายหนุ่มเรียนรามใส่แว่นโครตเท่..ย้ายมุมไปมุมริมทางเดินโต๊ะ 3 (ตกลงรำคาญคนบ้าบ่น หรือรำคาญ เด็ก นศ.สาว มาอ่านหนังสือแบบไร้สามัญสำนึก คิดว่าตัวเองอยู่บนโลกนี้คนเดียว.. ชาวบ้านเขานั่งอ่านในใจเงียบ ๆ ต้องมาได้ยิน เสียงงุ๊งงิ๊ง เห็นหล่อนอ่านภาษาอังกฤษ.. ถ้าเห็นหล่อนอ่านวิทย์ ล่ะก็..ทานได้เลย ว่าหล่อนไม่จบแน่.. เพราะหล่อนตกต้องวิทยาศาสตร์ ..ว่าด้วยเรื่องเสียงเดินทางในอากาศ.. / ถ้าเจอกันอีกวันนี้ เจอกันแน่.. เตรียมของต้อนรับไว้แล้ว..นะจ๊ะ.. / หรือถ้ายังงี่เง่าอีก.. จะเดินไปส่งให้ถึงบ้านเลย.. ถ้าเจอพ่อแม่หล่อน จะถามว่า..เลี้ยงลูกยังไง อ่านหนังสือ ในห้องสมุดที่เงียบสงัด อ่านออกเสียงเบา ๆ แต่ไอ้คนข้าง ๆ ต้องมานั่งทนได้ยิน / ใส่หูฟังก็แล้ว.. ไม่หยุดพูด อ่านเงียบสักครู่ ออกเสียงอีกแล้ว.. / คุณชายเล่นคอนเสิร์ต สีเท้า (เอาเท้าไขว้กัน เอานิ้วหัวแม่มือนิ้วชี้มาสีกัน มากับหนุ่มอ้วน ออกแต๋วนิด..เดินบิด มาถึงแต่เช้า เข้ามุม เอาหนังสือตำรามาจองที่ให้เจ้าขายสีเท้า.. (สิด สิด สิด).. น่ารักจริง ๆ ..มีผู้หญิงอีกคนมานั่งด้วย เวลาคุยจะคุยกันแบบมองปาก ไม่มีเสียงให้ได้ยินเลย.. / ปากล่างเจ่อไม่ถึงกับห้อย.. ผิวสีเข้ม น้ำผึ้ง.. ผมยาว มัดหางม้า.. /สูง 150 กว่า ๆ ..ไม่สูงมาก.. / จดจำรูปพรรณสัณฐานไว้ก่อน เผื่อไปป๊ะกันข้างนอก แทงกันตาย..จะได้จับตัวกันถูก.. (ตกลงเค้าจะแทงเรา หรือเราจะแทงเค้า.. พวกมีดปอกผลไม้มาด้วยตลอดเนี่ย.... นั่นจิ..)..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น