วันพฤหัสบดีที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2557
ตะลอนทัวร์ ซื้อมะพร้าวทึนทึก ลูกละ 30 บาท แม่ค้าบอกเลือกลูกสีขาว ๆ เด็กหยิบให้ ขาวจั๊วะเลย ...
ตะลอนทัวร์ ซื้อมะพร้าวทึนทึก ลูกละ 30 บาท แม่ค้าบอกเลือกลูกสีขาว ๆ เด็กหยิบให้ ขาวจั๊วะเลย ... / จะขูดได้เท่าไหร่ไม่รู้..จะสำเร็จมั๊ยเนี่ย..ถ้าเป็นคุณแม่ จะพูดว่า "ซื้อเค้ากิน 10 บาท ก็ถมถืดไปแล้ว ทำทำไม..เสียของ กินไม่ได้ก็ทิ้ง จะขายก็ไม่มีใครซื้อ ใช้ของดีเกินไป..ขาดทุน".... สาธุ / ไปสะพานควาย.. ซื้ออุปกรณ์อีกอัน..เดินย้อนไปรอ..นาน...เลย กว่ารถเมล์จะมา..มีผู้ชาย มอไซค์ให้สมญานามว่า "ไมเคิล" เป็นชายวัยประมาณ 30 ..ไม่ใส่เสื้อ ใส่กางเกงสีดำ ขาดำมอมแมม ผมยาวรุงรัง ถือรองเท้าหนัง 1 ข้าง (พื้นใหม่) เดินเอารองเท้าเคาะตามผนังข้้างฝา เสาไฟฟ้า กะละมังของพ่อค้า.. นอนกับพื้นฟุตบาท ตากแดด..เอารองเท้าเคาะตามตัว เหมือนจะบนบานหรือสวดมนต์... แกคงอยู่แถวนี้นานแล้ว..ไม่มีใครส่งประชาสงเคราะห์..ไม่มีใครดูแล...แกคงหนาวมาก.. / ผู้หญิงรอรถเมล์ หลบแดด..ต้องหลบแกเป็นแถว ๆ / ถ้าแกไม่ทำร้้ายใครก็คงไม่เป็นอะไร... แต่แน่นอน สาว ๆ ทั้งสาวน้อย สาวใหญ่ ก็ต้องกลัวเป็นเรื่องธรรมดา...อนิจจา...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น