ปอ.62 (ไหนบอกถามเส้นทางรถเมล์ได้ไง.. ไม่ไปยืนบอกเขาที่หน้าประตูรถ กลับตะโกนอารมณ์เสีย. "ขึ้นมาก่อน ขึ้นมาก่อน" / เราขาไป นั่งรถเมล์ฟรี สาย 13 ไปลงป้าย 3 หน้าแยกสาทร.. นั่งมอเตอร์ไซค์ 30 บาท ไปซอยพิพัฒน์ 2

ขาไป นั่งรถเมล์ฟรี สาย 13 ไปลงป้าย 3 หน้าแยกสาทร.. นั่งมอเตอร์ไซค์ 30 บาท ไปซอยพิพัฒน์ 2 / ขากลับเดินไปขึ้นสาย 62 (กะรถฟรี) ไม่มี มีปอ. เขียนป้ายกระดาษ "เสริม ประตูน้ำ" ไม่ไป (กระปี๋ หันมาค้อน..ก็กูจะเสีย 10 บาท ลงแค่ประตูน้ำทำไมล่ะ ไม่คุ้มอ่ะ).. รออีกนาน..น.. เกิน 10 นาที..ปอ.62 มาอีกคัน..ทีนี้ต้องขึ้นแล้วล่ะ.. 10 บาท.. เห็นแล้ว รู้แล้วว่าประตูน้ำ แต่ไม่รู้ป้ายไหน.. พอถึงประตูน้ำ ถาม "ไม่ไปถึงอนุสาวรีย์ใช่ัมั๊ย" / กระปี๋ผ้าปิดปากสีเขียว.. บอกเชิงบ่น ...อะไรฟังไม่ถนัด.. แล้วก็นั่งเบาะข้างประตู../ คนจะขึ้นก็ไม่กล้า.. กระปี๋ ตะโกน 'รมณ์เสีย.. "ขี้นมาก่อน ขึ้นมาก่อน.. จะออกรถ คนไปอนุสาวรีย์ เดี๋ยวลงป้ายพญาไท เดี๋ยวเลี้ยวเข้าแยกศรีอยุธยา คนลงป้ายรางน้ำ ลงแยกศรีอยุธยา อนุสาวรีย์ไปไม่ได้ จะไปทำไม..มีแต่ปืน มีแต่ระเบิด ก็รู้แล้วว่าจะไปอนุสาวรีย์ ไปไม่ได้..ก็จะไปส่งให้ถึงจุดที่ใกล้ที่สุด ลงให้ใกล้ที่สุด ลงแยกศรีอยุธยา แล้วเดินอีกหน่อย.." บ่นยาว.. / มีผู้หญิงอีกคนลุก ลุงคนขับถาม "ป้าจะลงไหนครับ" / "ลงป้ายรางน้ำค่ะ" / "งั้นเดี๋ยวเลี้ยวแยกหน้า ลงป้ายนี้เลยนะครับ" เลี้ยวเข้าศรีอยุธยา ลงบอกอย่างใจดี "ลงป้ายนี้นะครับ" ...เท่าที่ถามคนที่ยืนคอยรถเมล์บอก "ไม่้ต้องตื่นเต้น ทหารไม่ปฏิวัติหรอก" / "พี่รู้ยังคะ..." "นี่ยังไม่เตรียมอาหารไว้สำหรับพรุ่งนี้เลย" ผู้หญิงคนนี้บอก "เฉย ๆ" น้ำเสียงสะบัดหยิ่ง ๆ ไม่ยี่หระ... เออ..ก็แล้วไป..ท้องใครท้องมันว่ะ.../ หมายเหตุ ไม่ได้จดทะเบียน..เพราะไม่เสริมสาระ ไม่จรรโลงใจ...