วันนั้น.. ลูกไม่สบาย เข้า รพ.พญาไท... นอนวันแรก เราดูตั้งแต่เช้ายันค่ำ..พ่อแม่ไปทำงาน..จะฝากพยาบาลก็ตอนที่เราลงไปซื้อข้าว..วันต่อมา ซื้อข้าวเช้ากลางวัน..เสร็จ อุ่นเอา อยู่กับลูกตลอด

วันนั้น.. ลูกไม่สบาย เข้า รพ.พญาไท... นอนวันแรก เราดูตั้งแต่เช้ายันค่ำ..พ่อแม่ไปทำงาน..จะฝากพยาบาลก็ตอนที่เราลงไปซื้อข้าว..วันต่อมา ซื้อข้าวเช้ากลางวัน..เสร็จ อุ่นเอา อยู่กับลูกตลอด / เราเข้าห้องน้ำตอนลูกหลับแล้วเท่านั้น (อั้นเอา)... ลูกไม่ยอมกินข้าว (อายุประมาณ ขวบครึ่ง ตัวเล็ก ผ๊อม ผอม)..ป้อนก็แล้ว เดินไปเดินมา อ้วก ท้องเสีย..ถามแม่ "แม่ไม่อยากให้ใส่แพมเพอร์ส (มามี่โพโคะ).." (สงสัยขี้เหนียว ไม่อยากเสียเงิน) พอลูกถ่ายใส่รถเด็กขับเล่น (ช่วงล่างไม่มีที่วางเท้า..ต้องเอาเท้าใส่รองเท้าแล้วเดินไป ดีนะที่เด็กไม่หลุดลงไปข้างล่าง)... / วันที่ 2 ออกจากบ้านเช้า ทันพ่อแม่ก่อนไปทำงาน.. เขาบอก ขากลับจะแวะเข้าบ้าน เอาเสื้อผ้ามานอนกับลูก เฝ้าไข้ลูก ไอ้เราก็รอ...บ่นกับพยาบาล 4 ทุ่มกว่าแล้ว..ก็ยังไม่เห็นมาเลย.. เราสั่งให้เรารถจักรยาน 3 ล้อถีบมาด้วย.. เพราะคล่องตัวกว่า รถเก๋งเด็กเล่นของรพ. มันใหญ่เทอะทะ ..เวลาออกนอกห้อง ต้องตัดถุงพลาสติก 7-11 ทำเชือกต่อกัน แล้วผูกเสาถุงน้ำเกลือกับที่จับเข็นรถข้างหลัง แล้วก็เข็นไป จับเสาไปด้วย..ต้องดูขาลูกด้วย)... / มาแล้ว... ไม่มีข้าวเย็น เพราะ 7-11 ปิด ร้านราดหน้าปิดแล้ว.. รถไม่มีแล้ว.. (รถเมล์เอกชน) ถ้าเดินเข้าบ้านก็ไกล เป็นกว่า 10 นาที..จากแยกครัวสมร..เดินเข้าซอยพาณิชย์ฯธน อีก เดินเข้าซอยเข้าหมู่บ้านอีก สุดท้ายของหมู่บ้านเลย (ริมน้ำ).. เลยต้องเีรียกแท็กซีกลับ.. (ค่ารถออกเอา เจียดเอา).. /ถามพ่อแม่ เขาบอก "ให้ข้าวหมาแล้ว".. เรากลับถึงก็นอนเลย.. ก่อนกลับพ่อบอก พรุ่งนี้ให้มาถึงรพ.มาดูลูกก่อน 7 โมงเช้า.. / เราตื่นแล้วก่อน 6.30 น. แต่ปวดขา ปวดแขน ปวดหัว.. ร้าวไปทั้งเดิน ลุกไม่ได้เลย.. เดินไม่ไหว ต้องนอนต่อนิ่ง ๆ อีก ให้ข้าวหมา ออกจากบ้าน 7 โมงแ้ล้ว... / รีบเดินทั้งทีปวดแขน ปวดขา (เมื่อวานอุ้มขี้นอุ้มลงทั้งวัน).. ข้ามถนนเรียกแท็กซีไป รพ.พญาไท ทันที่..ซื้อข้าวไปด้วย.. ถึงห้องพักลูก.. ได้ยินเสียงพ่อคุยโทรศัพท์กับเพื่อนที่ทำงาน พูดจาเสียงสุภาพ ดูเ้หมือนปกติ..แต่น้ำเสียง รู้นิสัย "คงไปไม่ได้แล้ว..(มัน)มาซะเกือบ 7 โมงครึ่งกว่า ไปไม่ทัน..(มัน)เพิ่งมา 7โมงครึ่งกว่าจะ 8 แปดโมงแล้ว ไปไม่ทัน คงต้องหาคนไปทำงานแทน" ...เราก็ดูลูกต่อ แม่ขับรถไปทำงาน พ่อก็ดู ๆ งั้น ๆ เราทำน้ำเปียกมือ(ใส่สายน้ำเกลือ) พ่อหงุดหงิด เรียกให้พยาบาลมาเปลี่ยนถุงผ้าให้ (ตอนกลับขอถุงผ้าห่อมือลูกกลับด้วย)... / กลางวันพ่อหายออกไป..กลับมาอีกทีตอน 4 โมงเย็น (เราคิดว่่าพ่อไปทำงานต่อแล้ว)..มาพร้อมกับถุงใส่เครื่องใ้ช้พลาสติก (ราคาถูก)... ก็ดูกันไป.... เราไม่อธิบายหรอก..ว่ากูปวด..ร้าว..ไปทั้งตัว..