โรงเรียนสารสาสน์วิเทศฯ น้องยูริ สุพรรณโกมุท (ได้มรดกกินสบายไป..ได้เรียนอย่างดี..แม่ทำดี..มีวาสนาถึงลูก....) 1ตค.44-31ธค.56 (6ปี 3เดือน)ใช้เงินเป็นล้าน จริงหรือ...

1ตค.44-31ธค.56 (6ปี 3เดือน)ใช้เงินเป็นล้าน จริงหรือ... /1ตค.44-31ธค.44 (3 เดือน) ไปเรียนทำขนมอบเบเกอรี่ อาหารไทย เค้กนมสดฯลฯ หลักสูตรละประมาณ 2,000-2,500 รวมประมาณ 10 วิชา น่าจะตก เกือบ 25,000 บาท / ซื้อเตาอบ "รุ่งเจริญเมือง" 30,000 บาท (รวม 55,000) ซื้อเครื่องตีไข่ Kenwood เครื่องละ 30,000 บาท (ซื้อเอง ไม่ได้ขอเงินแม่แม้แต่สลึงเดียว) /ค่าอาหาร ค่ารถ ค่าโทร.มือถือ..ออกเอง ไม่ได้ขอเงินแม่สักบาท (3เดือน ตีละวันละ 200 เดือนละ 6,000 *** 3 เดือน ก็ 18,000) รวม (55,000+18,000+30,000 = 103,000) / ****** ปี 45 ก็เหลือเงินประมาณ 97,000 (ตอน Early Retry เหลือเงินหักหนี้ ประมาณ 200,000) .... ใช้เงินตัวเอง..ที่มี ไม่ได้ขอเงินแม่สักบาท.. ************************************(ปี 45 120,000 (ถ้าแม่บอกเราใช้เงินแม่เดือนละ 10,000) / ปี46 เงินหมดแล้ว..ไม่มีที่ ไม่มีทุน ร่อนเร่.. แม่ให้เงินใช้เดือนละ 2,000 ให้ย้ายลงไปอยู่ห้องเก็บของหลังบ้าน (ให้ลูกป๊อปเก็บของโสโครกออกไป แล้วทาสีใหม่...อยู่ไป ๆ หนูตัวโต แลงสาบ วิ่งไต่ราวกันสนุกสนาน..วิ่งบนฝ้าเพดานทั้งคืน..ฝนตก น้ำหยดลงเตียง ไม่รู้จะไปหลบตรงไหน (เตียงไม้)...)..ห้องน้ำเล็กในห้อง ลาง ครัว.. (แม่ใส่เงินไว้ใน ตู้กับข้าว แบงค์พัน 2ใบ...หนีไปเช่าห้องจรัลสนิทวงศ์ เดือนละ 2,000) *** แม่ผ่าเข่าปีไหน.. ให้เราพาไปหาหมอ อาจารย์ ที่ รพ.ตำรวจ..ไปตั้งแต่หาหมอ ตรวจขั้นต้น พา Admid.. จนผ่าเสร็จ พากลับบ้าน..(ขาไป ขากลับ ตื่นเช้ามืด เรียกแท็กซี่ พาแม่นั่งไป รพ.ตำรวจ...) จนกลับมาอยู่บ้านดินแดง 68/16 ซอยบุญอยู่..แม่ให้รางวัลด้วยการสั่งให้เราพาแม่ไป สำนักงานที่ดินเขตดินแดงหรือห้วยขวาง.. ไม่รู้เรื่องหรอก.. แม่ให้เราเขียนเรื่อง ทำเรื่อง เอาชื่อ "สุวรรณา สุพรรณโกมุท" ออกจากโฉนดที่ดินบ้านดินแดง 68/16ซอยบุญอยู่ (ในวันรุ่งขี้น แม่ต้องใช้ไม้ค้ำยัน)... เสียค่าธรรมเนียมประมาณ "20,000 กว่าบาท" แม่ให้เราเอาเงินไปให้บนโต๊ะ (ไม่มีใต้โต๊ะ) ให้เจ้าหน้าที่ที่ Counter 2,000 บาท.. ให้เราเรียกแท็กซี่พาแม่กลับบ้าน.. (ทำตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ได้ขอค่าแรง หรือค่าจ้างแม้แต่สลึงเดียว.. มีแต่เงินที่แอบเอามาซื้อเครื่องดูดฝุ่น..ซื้อลูกโบว์ลิ่ง รองเท้าโบว์ลิ่ง ประมาณ 7,000 บาท..แล้วในที่สุดแม่ขอยึด "เครื่องดูดฝุ่น" เกือบ 2,000 บาท บอกขายให้แจ๋ไปแล้ว..ต้องเอาของให้เขา)..... / เข็นรถเข็นพาเอ็กซเรย์.. ทุกวัน ต้องหุงข้าง ทำกับข้าวให้แม่กิน..จนไม่ต้องใช้ไม้ค้ำยันแล้ว.. ลูกชาย ลูกสะใภ้...ได้ห้องแถวร้านขายผัก 2คนผัวเมีย ค้าขายได้เงิน ได้กำไร.. (ไม่ได้เราค่าเหนื่อยที่เราพาแม่ของพวกมันไปหาหมอ แม้แต่สลึงเดียว)... / เคยถามแม่ "เค้าอยากจะทำอะไรมาขายที่หน้าร้านผักดีมั๊ย" แม่บอก "มึงไม่ต้องทำอะไรมาเลย เดี๋ยวมากัดกับไอป๊อป"(ลูกป๊อป ลูกชายคนโตของแม่)/ ******แน่ใจเหรอ ว่าให้เงินเราใช้เดือนละถึง 10,000 เป็นไปได้เหรอ... ***** ปี45 หรือ46 ที่แม่ผ่าขา.. แล้วให้เราพาขึ้นแท็กซี่ ไปนราธิวาสฯ ซอย 1 หรืออะไร จำไม่ได้.. ให้พาไปซินแส ทำฮู้..เสียไป 200 บาท... แม่นั่งรอปากซอย (ผ่าขายังต้องไป..) ให้ซินแส ทำฮู้เรียกผัวกลับ เราต้องเดินเข้าไปเอง..หมอทำให้ฮู้มา..บอก แผ่นนี้เผา แล้วหากระป๋องเหล็กใส่ เอาผ้าผูกปากกระป๋อง.. ให้เมียหลวง ตีปากกระป๋อง ป๊องๆ แล้วเรียกชื่อผัว "บอกให้..(ชื่อผัว)กลับมา" อีกแผ่น เผาฮู้แล้วใส่ชามกระเบื้อง ใส่้น้ำดื่ม..ฯลฯ / อะไร อะไร เวลาลำบาก ต้องใช้แรงงาน คือนังปู (สุวรรณา สุพรรณโกมุท) คนเดียว... ตอนนั้น "ลูกป๊อป ไปเอาลูกจ้างร้านส้มตำ ถัดไปอีก 2 ห้อง นางย่างไก่หน้าดำหน้าแดง.. เอามาทำเมียน้อย"... / เราไม่ได้ขอค่าแรง ค่าเหนื่อยแม้แต่บาทเดียว.. / ***** แล้วก็ไปร่อนเร่ อาศัยบ้านสาว (แม่วูดดี้) อยู่ที่แปดริ้ว.. แม่ไม่ได้ให้เงินใช้..เราต้องมาขนเครื่องมือทำเบเกอรี่ เอาเตาอบ เครื่องตี 30,000 กว่าบาท ไปจำนำทั้งหมด ได้เงินมาประทังชีวิต 1,500 บาท.. กลับไปขอเงินได้แค่ 2,000 บาท... สุดท้าย สาวย้ายไปอยู่กับพี่สาวที่ ปราจีนบุรี เอาลูก 2 คนไปเลี้ยง ไปเรียนหนังสือ.. ตอนแรกเรีียนโรงเรียนวัดที่แปดริ้ว ไปปราจีน เรียที่ โรงเีรียนเอกชน ลุงกับป้าไปส่ง.. สุดท้าย เราก็หนีกลับมาก่อน ไม่มีกิน ตอนอยู่ปราจีนฯ 2-3 เดือน จำไม่ได้.. / รับจ้างทำงานเป็นลูกจ้างร้านขาย ซีดี ได้เดือนละ 4,000 บาท ค่าเช่าบ้านเดือนละ 2,000 บาท..ต้องหุงข้าว ทำกับข้าวไปกิน ไม่เสียค่ารถ เพราะบ้านพักใกล้ร้้าน... ติดหนี้เจ้าของร้าน หลายพัน ..สุดท้าย ทำไม่ไหว..ไม่พอกิน (ระหว่างนั้น ลองไปรับงานริบบินติดพวงมาลัยมาทำ ก็ได้วันละไม่กี่บาท) สุดท้าย โทร.ไปขอยืมเงินแม่ 5,000 บาท.. แม่บอก "ไม่ค่อยมีเงิน" แต่ก็จำใจให้เรามา..เพราะเราต้องเอาไปเคลียร์หนี้กับเจ้าของร้าน..แล้วส่วนหนึ่งใช้เป็นค่ารถเดินทางจะกลับบ้าน.. แต่ก็เลี้ยวไปกำแพงเพชร... ตั้งแต่ออกจากบ้านดินแดงออกไปร่อนเร..หลายปี ..มีเดือนไหนบ้างนะ ที่แม่ให้เงินเราใช้เดือนละ 10,000 บาท... ****************ปี44 (3เดือน) ไม่ได้ใช้เงินแม่... 30,000 /*** ปี45 ไปร่อนเร่ ทำงานเป็นลูกจ้างเดือนละ 4,000 กลับมาผ่านแม่ไปผ่าขา ยืมเงินแม่ 5,000 (12เดือน2,000 = 24,000+5,000 เป็น 29,000 ตีซะ 30,000 เอาเป็นบางเดือนขอมากกว่า 2,000 ปีไปเลย เป็น 120,000 คิดเต็มหมื่นตามที่แม่บอกไปเลย) /... ปี47-ปี50 ไม่ได้ใช้เิงินแม่ 360,000 (ปีละ 120,000 จำนวน 3 ปี)... / ปี51 แม่ให้ใช้เงินเดือนละ 3,000 (12เดือน 36,000 คิดเป็นเดือนละหมื่นก็ยังได้ เป็น 120,000) / ปี52 ให้ใช้เดือนละ 4,000 (12เดือน เป็น 48,000 คิดเป็นเดือนละหมื่น เป็น 120,000) ปี 53 120,000 ปี54 120,000 ปี55 120,000 ปี56 120,000 ***** รวมเงิน 51-56 ปีละ 120,000 เป็นเงิน (รวมทั้งไปขอไถเงินค่าเสียหายต่าง ๆ ที่ลูกป๊อป ตีพัดลม ตีวิทยุ เราเีสีย..ตู้เสื้อผ้า ตีลังแตก ฯลฯ..กรณีนี้ไม่ได้ขอเงินฟรี ๆ ..เป็นค่าเช่าบ้าน ทำงานรับจ้างเย็บผ้า รับจ้างเป็นแม่บ้านล้างส้วมที่ PCS รับจ้างยืนทำงานในโรงงาน เกือบตาย แม่บอก.. "คิดว่าบ้านฟรี ข้าวฟรี ไม่ต้องเสียเงินเช่าบ้าน" / ***51-56 รวม 6 ปี x 120,000= 720,000 บาท.. (ถึงมั๊ย..6 ปี ใช้เงิน 720,000) ปี44-ปี50 (6ปี 3 เดือน..เงินที่ขอแม่ใช้ตัดเป็นไปรวมอยู่ในช่วง 6 ปีหลังไปเลย..เพราะทำงานพาไปหาหมอ..ก็ทำฟรีอยู่แล้ว)... ปี47-50 (360,000 ไม่ได้เงินจากแม่แม้แต่สลึงเดียว.. มีแต่แม่ไปบอกเจ้านายเรา..เขามาบอก "แม่ปูมาบอก..ว่า..ชื่อปูย้ายทะเบียนไปอยู่ซอยพิพัฒน์ อะไรก็ไม่รู้ ..เห็นแม่ปูพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง" วันก่อนถามเขา ว่า "แม่ได้ฝากเงินให้เราหรือเปล่า" / เจ้านายเขาบอก "เปล่า ไม่มีนะ ไม่ได้ฝากเงินไปให้ปูเลยนะ"... / เพราะฉะนั้น 1ตค.44-31ธค.56 รวม 12 ปี 3 เดือน... (120,000x12= 2,400,000+30,000 รวมเป็น 2,430,000 บาท หักออก 6 ปี (ถ้าคิดว่าใช้เดือนละ 10,000 ปีละ 120,000) 6ปี=720,000 บาทเท่านั้น... (ซึ่งความจริง.. เราไม่เคยได้เงินใช้เดือนละ 10,000 บาท เพราะเป็นไปไม่ได้ที่แม่จะให้เราใช้เดือนละหมื่น....)... หรือถ้าจะให้แน่ใจ เป็นความจริง..ขอให้แม่เอาสมุดเล็กที่จดไว้ว่า "นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท" จดไว้ว่า วันที่เท่าไหร่ เอาเงินแม่ไปเท่าไหร่...มาจดรายละเอียด..แสดงให้เห็นจริงว่า ใช้เดือนละ 10,000 จริงหรือไม่... ถ้าไม่จริง ที่ไปร่อนเร่ ใช้เงินตัวเอง..ปี44-50 (6ปี3เดือน 120,000x6=720,00+30,000= 723,000) ใครจะรับผิดชอบ..ตัวเงินที่แท้จริง.อยู่ที่ไหน.. "หรือฝากเพื่อนเราไว้..เราจะได้ไปทวงคืน เพราะแม่บอกเราใช้เดือนละ 10,000 ปีละ 120,000 อยู่เลี้ยงลูกบ้านเพื่อน ประมาณ 3 ปี 360,000 อยู่ที่ไหน?).ใครเอาไปใช้.. นังปูได้เงินไปใช้จริงหรือ.... / ...................................................................................................... ปลายปี 46 หนีไปอยู่กำแพงเพชร ตค.-ธค.46 ...กลับบ้าน มค.47 **********************************************************/ ลูกป๊อป ได้ทั้งรถยนต์ไปใช้ทำมาหากินที่แปดริ้ว ขายตุ๊กตาโมเดล หอบลูกจูงเมียไป 4 คนพ่อแม่ลูก... เราอยู่นี่ ต้องตื่นแต่เช้ามืด หิ้วตะกร้ายัดซ้อนกัน ถัง ถาดใส่เต้าหู้ ตามแม่ต๊อก ๆๆ ไปขึ้นสามล้อหน้า รร.เซนต์โยเซฟ คอนแวนต์..ไปทุกวัน ไปกลับ ..เอาของลง จัดของขาย..ยืนขายของขายผัก หยิบกุ้ง ถั่วงอก ไข่ไก่ ฯลฯ..ทุกวัน.. /ใครสบาย.. กูช่วยแม่คนเดียว หรือว่ากูจำผิด / .....ลูกป๊อป ให้เราช่วยกู้เงินสหกรณ์ที่ทำงานมาให้ยืม..ได้ดอกเบี้ย (ต่ำกว่าที่เราเสียไป..คืนมาครึี่งเดียว)..ตอนเราไปทำงานเป็นลูกจ้าง ไปขอจากแม่คืน (เพราะคนไม่ถูกกันแ้ล้ว..แม่ด่า "อะไร ให้แล้วมาเอาคืน.. ให้ไป 20 ปีแล้ว ยังจะมาขอคืน (สรุปคือ นังปูเหี้ย..ก็ไม่ขอคืนได้อย่างไร..ไม่มีกิน ลูกป๊อปวันนี้รวยเป็นมหาเศรษฐีแล้ว...มีมรดกที่ดินจากพ่อ (อากงม่าให้เตี่ย..สุดท้ายให้ลูกชายคนโตของข้าพเจ้าเพียงผู้เดียว..ลูกชายคนโต(กว่า) เมียเก่า(กว่า) ไม่ได้แม้แต่สลึงเดียว)... เราก็ขอคืนบ้างสิ.. ผิดตรงไหนเหรอ.. ๅ/ลูกมันลำบาก ต้องการความช่วยเหลือ ให้ผู้ปกครองไปเซ็น ไปเจอครูที่ สันติราษฎร์ (พ่อมันหาเงินกับเมียมัน)ก็กู..ไม่ได้ค่าเหนื่อย ทำให้ฟรี ๆ ไม่ทวงถามหรือขอค่าเหนื่อยค่าน้ำใจ.. คำขอบใจสักคำก็ไม่มี แถมด่ามันยังด่า "นังปู(กู)เสือกอีก..ลูกเค้ามีพ่อ มึงไปเสือกทำไม..เดี๋ยวพ่อกันก็ทำให้ลูกมันเอง" / ลูกมันไปสอบเข้า มศว. ไปไม่เป็น รถไปเมืองทอง ไม่มีมาเลย..พานั่งแท็กซี ..วันนั้น เอาเงินไปหมดตัว 500 กว่าบาท (หมดเกลี้ยง เหลือพอค่ารถตู้กลับก็บุญแล้ว).. แม่ด่า "ทำไมรถเมล์มี ทำไมไม่นั่งไป.. ต้องอธิบายยาวตั้งแต่เชียงใหม่ถึงสุไหง-โก-ลก..ว่า รถไม่มีมาเลย..เพราะเมืองทองรถติดตั้งแต่ ไม่รู้ตีอะไร" เดินออกจากบ้าน 68/16 ซอยบุญอยู่ ดินแดง..จนถึงอนุสาวรีย์ รอตั้งแต่ก่อน 6 โมงเช้า จนจะ 7 โมงเช้าแล้ว..ไม่มีรถเลย..คนทำงานเคยนั่งยังบ่นเลย "ปกติรถต้องมาแล้ว"... เลยตัดสินใจพานั่งแท็กซี...ไป.. แล้วไง ไปเบิกเงินของเรา คำขอบใจไม่มี..ค่าแรง ค่าเหนื่อย ค่าลุย..(เกือบตกมอเตอร์ไซค์ตาย หน้าหงาย)... ยังโดนแม่มันด่าอีก... / สุชาติ สุพรรณโกมุท... ตอนเรียนหนังสือ ได้เงินไปเรียนทำ Silk Screen ซื้อวัสดุ อุปกรณ์ เรียนทำเรือใบวิทยุบังคับ ไฟเบอร์กลาส.. เครื่องบินวิทยุบังคับ / ลาออกจากงาน ให้แม่เลี้ยง..ก็ไม่มีใครว่า (ทำงานได้ 3 เดือน ทะเลาะกับเจ้าของบริษัท ว่าคนอื่นเขาทำงานไม่เป็น..เจ้าของบริษัทพานั่งเครื่องบินไปฮ่องกง หรือสิงคโปร์ จำไม่ได้แล้วเรา)... / ได้เงินไปลงทุนเช่าหน้าร้านที่แปดริ้ว ขายตุ๊กตาโมเดล..TAMIYA ฯลฯ / ได้เงินลงทุนขายของเก่า (ลังกระดาษ เศษเหล็ก ฯลฯ ทำที่บ้าน..เจ๊ง)... / ซื้อเครื่องเจียน๊อต / ลงทุนให้ขายอะไหล่มอเตอร์ไซค์ ที่พรมสารคาม.. ทั้งหมดกี่ล้านก็ไม่รู้.. / ให้ น.ส.พิมพา สุพรรณโกมุท ยืมเงินไปเรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ ให้อยู่ฟรี กินฟรี ไม่เีสียสักสลึง..นั่งมอเตอร์ไซค์เข้าออกซอย ไปกลับก็ 20 บาทแล้ว.. นังปู เดินเข้าออกครับทุกวัน 20 บาทต้องไปเอาไปเป็นค่ารถไกล ๆ / หมดไปกี่แสน แต่นังปูเรียนหาความรู้แบบฟรี เสียค่ากินค่ารถ ..โดนแม่ด่า "มึงจะเรียนอะไรกันนักกันหนา เรียนมาก็ไม่ทำมาหากิน".. /ตึกแถวบางพลี ที่ไหน ๆ ก็เป็นค่าเช่าของแม่... ที่ดินกรมธนารักษ์ที่ร้านผัก..แม่ก็ทำบ้านห้องให้เช่า ถ้าัันับตั้งแต่ปี 31 ที่เราย้ายออกมาอยู่บ้านดินแดง.. ก็เก็บค่าเช่าห้องมาตลอด 56-31 เป็นเวลา 25 ปี... ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยได้ค่าเช่าแม้แต่สลึงเดียว.. (มาอยู่ดินแดง เพื่อให้ร้านผักชั้นบน ได้เก็บค่าเช่าห้อง)....ทุกวันนี้ ก็มีสภาพต้องอยู่ห้องดาดฟ้า..ห้องชั้น 3 ของลูกป๊อป..ก็เก็บไว้อย่างนั้น ให้ลูกป๊อปกับครอบครัว..มาพักเป็นครั้งคราว วันอาทิตย์ หรืออื่น ๆ เป็นห้องแอร์อย่างดี มีเครื่องทำน้ำอุ่น..อาบอย่างสบาย ๆ ๆ...โอ้ ลูกแม่... / ลูกป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท สมัยเด็ก เกเรียน ..ต้องส่งไปเรียนที่ดาวคะนอง ไปอยู่กับญาติฝ่ายพ่อ.. แล้วก็ส่งไปเรียน "โรงเรียนดาราสมุทร ศรีราชา" / กลับมา แม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ "Kawasaki" รถผู้ชายให้พร้อมค่าน้ำมัน 1 คันให้ขี่ไปเรียนที่โรงเรียนช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ... กล้วยน้ำไท.. ลูกชายคนก็ได้มอเตอร์ไซค์ผู้หญิง 1 คัน ขี่ไปเรียนที่ "บพิตรภิมุข" ทุ่งมหาเมฆ / นังปู ลูกสาวคนเดียว ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินทุกอย่าง.แม้แต่ล้อจักรยานก็ไม่เคยได้ (ลูกป๊อปเคยได้รถจักรยาน BMX สีเหลือง แม่ซื้อให้ 1 คัน ใหม่ไม่ใช่มือ2).. / ลูกป๊อป แอบเอารูปลูกสาว "ยูริ สุพรรณโกมุท" มา postในบล็อคนี้..เพื่ออะไรไม่อาบทราบได้..บังเอิญเข้าของบล็อคเสือกไปกดดู ความเห็น..เลยเจอ.. ใส่ชุดนักเรียน..ไม่บอกด้วยว่าเรียนที่ไหน ..เราเลยต้องหาเอง จนเจอว่า ชุดนักเรียนนี้ อยู่โรงเรียนสารสาสน์วิเทศ (น่าจะมีนบุรี เหมือนมาก..ตราโลโ้ก้น่ะใช่เลย)... / เอารูปถ่ายกับเพื่อนคนหนึ่งไปงานมอเตอร์โชว์มาโชว์ กล้องถ่ายภาพก็อย่างดี มือถือ ฯลฯ..ของมันดีดีทั้งนั้น..แต่งตัว เสื้อโปโลสารพัดสี เดี๋ยวนี้เสี่ยเศรษฐี มีเงินซื้อมอเตอร์ไซค์ Kawasaki คันละ 264,000 บาท (แม่บอกว่า "มึงอิจฉาเค้ารึไง เค้า่ผ่อนนะจะบอก มึงไปซื้อให้เค้ารึไง" ...กูได้เืดือนละ 2,000 จากค่าเช่าห้องของเตี่ย..มันได้ที่ดิน 5 แปลง (รวม 515 ตร.วา) ค่าเช่าห้องอีกเดือนละ ต่ำ ๆ เดือนละ 20,000 up กูแทบจะไม่มีกิน.. / จะเอาเงินที่ไหนซื้อมอเตอร์ไซค์ให้ลูกป๊อปคะ.. ทุกวันนี้ยังต้องจ้องวิ่งขึ้นรถเมล์ฟรีให้ทันอยู่เลย.. / ลูกป๊อป รถมอเตอร์ไซค์คว่ำ ม้ามแตก..รักษา รพ.เปาโล.. ผ่าไส้ติ่ง ก็ รพ.เปาโล อะไรอะไรก็เปาโล...ลูกป้อม รักษา ไวรัสตับอักเสบ รพ.กรุงเทพคริสเตียน..ส่วนนังปู ท้องโต (คนบนรถเมล์ลุกให้นั่งทุกคน ไม่ว่าหญิง ชาย แม้แต่้คนแ่ก่ ก็ลุกให้นั่ง เอามือจับท้องด้วยว่าของจริงหรือเปล่า..หรือทำลำยองท้องยัดไส้ เวลาแสดง)... ทะเบียนบ้าน ชื่อยู่ 138/2 ซอยพิพัฒน์ 2...ไปทำบัตร 30 บาท.. เจ้าหน้าให้เืลือก เขาบอก "เลิดสิน" ยกเลิกสัญญา 30 บาทไปนานแล้ว.. ต้องลง "เจริญกรุงประชารักษ์" หรือไม่ก็ "มเหสักข์เวชกรรม" (ขั้นต้น) บ้านนอนห้องดาดฟ้า หลังคารั่วรูใหญ่เบ้อเริ่ม..ฝนตก น้ำหยด นองพื้นห้อง (นอนพื้นด้วย)... / ไม่มีชื่อในทะเบียนบ้าน 68/16 ซอยบุญอยู่..ต้องถ่อนั่งรถแอร์สาย 36 ไปกลับก็หลายสิบบาท..แล้วถ้าไป "รพ.เจริญกรุงประชารักษ์" (อยู่ไหนวะ ไปไม่เป็น ต้องเสียค่ารถอีกเท่าไหร่ ต้องตื่นตี2 หรือต้องไปนอนค้างที่รพ.เพื่อหยอดบัตรจองคิวรักษา" หรือจะต้องรอให้ท้องแตก..ตาย..เป็นเหมือนหมาข้างถนน... "ตอนงานศพเตี่ย..แม่บอก .."เสร็จงานศพนี้ก็ ตัวใครตัวมันนะ..เพราะป๊อปต้องไปทำเครื่องกรองน้ำขายที่หนองจอก"..."เสร็จงานศพนี้มึงต้องไปขายของที่ร้านผักทันทีเลยนะ..เตี่ยเค้าไม่ได้ยกอะไรให้มึง.. เค้าไม่ได้โกงมึง ฟ้ามีตา เวรกรรมมีจริง.. มีงอยากได้เงิน ก็ไปทวงเอากับอีดอก(เมียคนสุดท้ายของพ่อ)สิ..มันเอาเงินเตี่ยมึงไป 3 แสนกว่าบาทเกือบ 4 แสน... เตี่ยมึงเค้าสั่งให้ึมึงกินใช้เดือนละ 1,000 แต่ป๊อปใจดีบอก "พันนึงจะไปพอกินอะไรให้ไอปูมันใช้เดือนละ 2,000) ใจดีจริงๆ ...ใจดีแบบไม่มีที่สิ้นสุด..ซาบซึ้ง และสำนักในบุญคุณเหลือเกิน ...แม่บอก "75 ต้องมานั่งเลี้ยง45 ..กูให้มึงใช้เดือนละ 2,000 ไปจนตลอดชีวิต จะิเอาอะไรอีก..ต้องขายบ้าน ให้เงินมึงหมดเลยเอามั๊ย..มึงเบิกล่วงหน้าของเตี่ย..เบิกมัึนซะปีะละ 24,000 เลย เอาไปให้หมดเลยเอามั๊ย"....(ตอบในใจเอา..แต่แน่ใจเหรอ..ว่าจะให้).....