ร้านชวนเสวย ข้าวหมูแดง บะหมี่เกี๊ยวแสนอร่อย.. แหม ถ้ารู้ตัวสักหน่อยว่าอีเจ๊ข้างขวา นี่อยากจะกวนตีนเรา..จะขอตบสักช๊าด..เดินไปจะถึงบ้านแล้วถึงเพิ่งรู้ อ๋อ..เมิงกวนตีน นั่งไขว้ห้าง

ร้านชวนเสวย ข้าวหมูแดง บะหมี่เกี๊ยวแสนอร่อย.. แหม ถ้ารู้ตัวสักหน่อยว่าอีเจ๊ข้างขวา นี่อยากจะกวนตีนเรา..จะขอตบสักช๊าด..เดินไปจะถึงบ้านแล้วถึงเพิ่งรู้ อ๋อ..เมิงกวนตีน นั่งไขว้ห้าง / เป็นเวลา 12.30 น. แล้ว.. เราเดินทะลุห้างเซ็นทรัล พอดีมีที่ว่าง 1 ตัวเก้าอี้.. สั่งข้าว ไม่เอาหมูแดง (ก็จำมาจากลูกน้องสั่งให้คราวที่แล้ว..เราสั่ง เอาหมูกรอบ กุนเชียง ไข่ 1 ใบ..ไม่เอาหมูแดง.. ลูกน้องตะโกนบอก "ไม่แดง" ไข่ใบ 1 จาน โต๊ะ...) ไหงคราวนี้ น้องรับ order ทำงง.. ไม่รู้เรื่องงั้น เอาใหม่.. "เอาทุกอย่าง ไม่เอาหมูแดง ไข่ใบ" กว่าน้องจะเข้าใจ.. เหนื่อย.. นั่งกินไป หันไปเห็น มีน้องผู้หญิง น่าตาดี 2 คน เหมือนจะจบปริญญาตรีใหม่ หรือไม่ก็ใกล้ละ.. แต่งตัวดี มีสไตล์..เหมือนคนมีการศึกษาสูง.. คนหนึ่งนั่งตรงข้ามเรา ริมนอก..อีกคน นั่งหัวโต๊ะริมนอก (แต่ไม่กินอะไรเลย..ยังนึกในใจ..ตี๊เจ้้าของร้าน ไม่เหล่ด่าด้วยสายตากหรอกหรือ.. น่าไม่ใช่ร้าน Starbucks นะจ๊ะ มากิน 1 คน นั่งฟรีได้อีกหลายคน)... ไอ้เราก็มองคนนั่งรอเพื่อนด้วยความงุนงง.. สุดท้าย น้องที่กินบะหมี่น้ำ 1 ชาม ใกล้หมดแล้ว.. น้องหัวโต๊ะ สั่งโอเลี้ยงมาดูด 1 แก้ว ...กินไป..น้องตรงข้าม เรียกเก็บตังค์..และแล้ว อะไรวะ..ชนหน้าแข้งเรา..ก้ามไปมอง..อีน้องผู้ดี นั่งไขว่ข้าง ขวาทับซ้าย.. ปลายเท้าออกมายาว..ว..ว.. เชียว กระแทกหน้าแข้งเราเบา ๆ 1 ครั้ง..มองหน้าแล้วไม่รู้สึกตัว..เราเลยยกปลายเท้า ในระดับกันไว้.. ปลายตีนน้องนางก็เตะอีกหลายที..ชักยัวะ.. ควักแอลกอฮอล์มาฉีดกระหน่ำที่หน้าแข้งเรา อีน้องหัวโต๊ะ ก้มไปมองกับอีน้องบะหมี่น้ำ.. แล้วถามกลิ่นอะไร เหมือนแอลกอฮอล์... กำลังเคี้ยวเต็มปาก..เลยบอก (ข้าว 1 เม็ดกระเด็นลงถ้วยโอเลี้ยง ที่น้องหัวโต๊ะดูดไม่หมดพอดี) "พี่ฉีดแอลกอฮอล์ ที่ขา..เพราะปลายเท้าน้องมาเตะโดนขาพี่.. " พูดซ้ำอีกครั้ง..กลัวคนมีการศึกษา แต่งตัวดี..จะไม่เข้าใจ.. (เวลานั่งกิน เราจะเก็บขา ไม่ยืดยาว..).. จ่ายเงินเสร็จลุกไป.. (ถ้าอยากตบก็พร้อมจะหยุดกินทันที).. แล้วกูก็ส่ายหน้า บ่นเบา ๆ กับตัวเอง.. "แม่ง กินข้าว ยังจะต้องเสือกนั่งไขว้ห้างอีก" บ่นซ้ำ.. อีเจ๊ ข้างขวา นี่ก็ใช่่ย่อย นั่งกินบะหมี่ ช้อนซดน้ำ แล้ว แขนซ้ายแกก็กางซะเต็มที่ ก้มหัวลงไปซดกับช้อน.. (หันไป มอง 3 ครั้งแล้ว) พอบ่นเสร็จสักครู่ รู้สึกตัว .. อีเจ๊นี่ ยกขาขวา ขึ้นมาไขว้ไขว่ห้าง บนขาซ้าย..แบบปลายตีนหันมาทางเรา..เหลือบตามองไปที่ตีนอีเจ๊นี่.. หลายครั้ง แม่งก็นั่งอยู่อย่างนั้น.. ถ้ามึงนั่งแบบนี้แล้วสบายขา สบายตีนก็ชั่งมึง..ไม่โดนกูก็แล้วไป (ส่วนอีน้องนางทั้ง 2 สามัญสำนึกไม่คิดเลยหรือ.. มานั่งกินข้าวร้านดัง.คนแน๊น แน่น ถึงแม้จะเป็นวันเสาร์ หล่อนจะแยกตัวออกจากกันสักครู่ไม่ได้เหรอ เพราะฉันรู้ อาตี๋เจ้าของร้านต้องแอบด่าในใจอยู่แล้ว..แต่คงเห็นว่าเป็นผู้หญิง ดูเป็นผู้ดี มีการศึกษา ก็เลยอนุญาตให้นั่งหัวโต๊ะ แบบไม่สั่งอะไรเลย).. กินเสร็จเข้าห้องน้ำเซ็นทรัล จะถึงบ้านแล้ว.. นึกขึ้นได้ว่า ทำไมอีเจ๊นี่ถึงต้องนั่งไขว้ขา เอาส้นตีนหันมาทางเรา.. ตอนอีเจ๊..เรียกจ่ายตังค์ ยังต้องรอมาเก็บตังค์ที่นั่งเลย..ไม่ลุกออกไปจ่ายข้างนอกโต๊ะ.. คนอื่นเข้าจะได้เข้าที่ได้.. โครตผู้ดีเลย.. อีเจ๊ลุก สัมภาระเพียบ กระเป๋าเอย ข้าวของ ถุงหิ้วขวดน้ำเอย.. เราอุตส่าห์มีความเป็นผู้ดีลุกให้หล่อนลุกออกมาอย่างสะดวกสบาย.. (อีผู้่ดีตอแหล.. ไม่ใช่เรื่องของมึง มึงไม่ใช่คู่กรณี แต่อยากเสือก แกว่งเท้าหาเสี้ยน.. ถ้ากูรู้แต่แรก จะเอาตีนขัดขาให้สะดุดหัวทิ่มซะ...).. / เรากินเหลือ หมูกรอบ 1 ชิ้นสุดท้ายแล้ว.. ผู้หญิงกับผู้ชาย อ้วนมาก น้ำหนักต้องมากกว่า 100 โล..สั่งอาหารแล้ว นั่งโต๊ะ 1 ..ผู้ชายนั่งมุมโน้นแล้ว (ตอนที่เราก้มดู ผู้หญิงคนนี้ยังก้มมองลงมาดูเลย).. เราเลยลุกทันที..รวดเร็วหน่อย... ผู้หญิงอ้วนกล่าวเหมือนเกรงใจ.. เราตอบ "ไม่เป็นไร..กินเสร็จพอดี" / ยืนจ่ายตังค์อาตี๋เจ้าของร้าน เสร็จรีบเดินออก... สรุป ผัวหนีไปเที่ยวไม่ยอมกลับบ้าน.. เลยฉุน ยัวะ หิวจัดด้วย.. อาละวาด (ก็กูไม่รบกวนใครก่อน แต่ถ้าโดนกูก่อน กูก็เอาเรื่องสุด สุด ไปเลย..เป็นความซวยของน้องทั้ง 2 เอง นะคะ) กูจะนั่งกินอย่างมีความสุขเสียหน่อย.. วัดแล้ว..คู่กรณีดูดีมีชาติตระกูล แต่งตัวดีดูมีการศึกษา.. แต่โครตเลย.. นั่งกินบะหมี่ชามเดียว.. นั่งไขว่ห้าง ยืดขายาว..เตะโดนคนอื่น หล่อนไม่รู้สึกตัวเลยเหรอ.. กินที่บ้านก็สบายขนาดนี้หรือ..เจ้าคุณพ่อ เจ้าคุณแม่.. อบรมมาหรือเจ้าคะ..