13ตค.56 เมื่อคืน(12ตค.) นอนคิด..ว่าจะไปปากซอยประชาร่วมใจ 43 สักหน่อย.. เอาบล็อคตะปูถักไหมพรมไปด้วย..เอาไปทำไม..เอาไปเฉาะหัวอีดอกทอง.. ให้ตะปูฝังในหัวกะโหลกของมันน่ะสิ

13ตค.56 เมื่อคืน(12ตค.) นอนคิด..ว่าจะไปปากซอยประชาร่วมใจ 43 สักหน่อย.. เอาบล็อคตะปูถักไหมพรมไปด้วย..เอาไปทำไม..เอาไปเฉาะหัวอีดอกทอง.. ให้ตะปูฝังในหัวกะโหลกของมันน่ะสิ / เวลาที่ผัวมันไม่อยู่.. เผื่อมันเอามีดวิ่งมาจ้วงแทง..เราก็เอาบล็อคไม้ ฟาดที่ข้อมือมันให้มีดหลุด เตะทิ้งไป..แล้วรีบเอาบล็อคไม้ หัวตะปู ฟาดแรง ๆ อัดเข้าไปที่หัวมัน..ให้ตะปูฝังในหัวกะโหลกมัน.. เอาออกไม่ได้ เพราะหัวตะปูมันเอาออกยากกว่า ปลายตะปู.. เดี๋ยวสักวันก่อน.. ถ้าลูกมันมาช่วย..ก็ซ้ำลูกมันด้วย.. กูจะรอให้ตำรวจจับตัวไป..เพราะเดือนละ2,000 ก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไรได้.. ฆ่าคนตายโดยเจตนา ไตร่ตรองไว้ก่อน.. ฆ่าเด็กด้วย.. หลายกระทง ติดคุกตลอดชีวิต หรือไม่ก็ประหารชีวิตไปเลย.. เงิน 2,000 พวกมันก็ไม่ต้องเสีย.. เราก็ไม่ต้องมานั่งขอทานพวกมัน (เตี่ยบอกให้ไอปูใช้เดือนละ 1,000 นี่ป๊อปเค้าใจดี บอก "พันนึงจะไปพอใช้อะไร ให้มันใช้เดือนละ 2,000" โครตใจดีเลย.. แต่พวกแม่งแดกทั้งคอนโดฯ 2 ห้อง ที่ดินสิ่งปลูกสร้างห้องเช่า 20 กว่าห้อง..มีแดกเดือนละไม่ต่ำกว่าเกือบ 30,000 บาท... อีดอกทองหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ไม่ต้องทำอะไรเลย.. มีบ้านให้อยู่อย่างสุขสบาย..มีเงินค่ารถมอเตอร์ไซค์ เข้าออก ซอยบุญอยู่ แต่กู นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ต้องเดินเข้า-ออก ประหยัดค่ารถมอเตอร์ไซค์ วันละ 20 บาท / เข้าคุก ก็ต้องทำงานแลกข้าวกิน ดีกว่าทำงานแลกเงินวันละ 230 บาท (เพิมให้มึงเป็นเดือนละ 9,000 บาท หักของเตี่ย 2,000 เหลือ 7,000 บาท.. ต้องทำงานแลกเงินกินข้าว.. เล็ก ๆ ช่วยไปตลาด หิ้วของ ซื้อของ หิ้ว ปลา หมึก กุ้ง ไก่ เนื้อ..หน่อไม้ พริกแกง ฯลฯ..ปลาทู.. ล้อจักรยานก็ยังไม่เคยได้.. ช่วยขายของวันเสาร์ อาทิตย์ ก็ไม่เคยได้หยุด..ไม่เคยพูด เวลาแม่มาจิกไปตลาด "วันนี้ไม่ไป เอาไว้วันหน้าค่อยไปแล้วกัน" "ไอป้อมก็ไม่เคยทำงานให้มันทำบ้างสิ มอเตอร์ไซค์ ก็ได้แล้ว 1 คัน" "ไอป๊อป ก็เรียนดาราสมุทร โรงเรียนประจำ ผลาญเงินไม่ใชน้อย..ให้มันทำเยอะ ๆ หน่อย..สุดท้ายก็ได้มอเตอร์ไซค์ขี่ไปเรียนที่กล้วยน้ำไท 1 คัน พร้อมค่าน้ำมันรถ"..แต่นังปู ต้องนั่งรถเมล์ ไปเรียนหนังสือ นั่งรถสองแถว หรือไม่ก็เดิน..กลับจากเรียน ก็ต้องมาเด็ดใบมะกรูด ห่อก้านมีหนมแหลมให้เรียบร้อย.. แม่สับใบตะไคร้ ให้พร้อม วันรุ่งขึ้น หยิบ เครื่องต้มยำ 2 บาท 5 บาท. แค่หั่นข่าเท่านั้นเอง.... อยู่คุก กินข้าวคุก.. เสื้อผ้า ก็ฟรี ไม่ต้องซื้อ แชมพู ยาสระผมก็ฟรี.. ร้อนก็พอ ๆ กับดาดฟ้า..พัดลม เบอร์ 3 แทบไม่มีลม หอนทั้งคืน.. / หวังว่าญาติ ๆ ตระกูล "จงมีความสุข" คงไม่ว่าอะไร..ถ้าคนพวกนี้ตายห่าแล้ว.. นังปูไม่ได้ไปงานศพพวกมัน..เพราะต้องกิน นอน ในคุก... เลือดต้องล้างด้วยเลือด บุญคุญไม่คิดทดแทน..ความแค้นต้องเร่งชำระ.. พร้อมคิดดอกเบี้ยทบต้นด้วย...