ห้องสมุดซอยพระนาง 11 ตค.56 ยายนี่แสบมาก..เมื่อวันก่อน รปภ.เดินตามขึ้นมาเตือนถึงที่โต๊ะ (น้องนางเพิ่งนั่งโต๊ะ)..บอก "คุณครับ..ห้ามทานขนมในห้องนะครับ... ห้ามทานขนมในห้องนะครับ "น้องนางก็รับคำ "ค่ะ ค่ะ พักนึง หล่อนควักหมากฝรั่ง ซองสีเขียว..ฉีก...

ห้องสมุดซอยพระนาง 11 ตค.56 ยายนี่แสบมาก..เมื่อวันก่อน รปภ.เดินตามขึ้นมาเตือนถึงที่โต๊ะ (น้องนางเพิ่งนั่งโต๊ะ..สงสัยเมื่อวานอาจมีคนไปบอก น้องนางนั่งกินขนม)..บอก "คุณครับ..ห้ามทานขนมในห้องนะครับ... ห้ามทานขนมในห้องนะครับ "น้องนางก็รับคำ "ค่ะ ค่ะ (พักนึง หล่อนควักขนมออกมาเคี้ยว ได้กลิ่น ลุกขึ้นไปดู ไม่เห็นหลักฐาน ไม่มีซอง สงสัยจะแอบในกระเป๋า)เอ่อ ถ้า ม.ราม สอบ น้องจะควักหมากฝรั่งขึ้นมาเคี้ยวเวลาสอบด้วยหรือเปล่าน๊อ... อยากรู้จัง.. สโสแกน... "สบายเหมือนอยู่บ้าน..ต้องทานขนมในห้องสมุด" ดังนั้น.. วันนี้ 11ตค.56 เราเลยซื้อปาท่องโก๋ มาเตรียมไว้..พอน้องมาถึงก็ เปิดถุง หยิบเคี้ยว อ้าปาก แจ่บ แจ่บ เสียเลย.. น้องนางได้กลิ่น ก็ทำเป็นนอนฟุบกับหน้าโต๊ะ... (ตั้งใจกินให้หล่อนได้กลิ่น จะได้รู้ว่าห้องแอร์ กินอะไรกลิ่นมันลอย หมุนวน.. ) โครตเบื่อเลย...น้องวิวนี่ดีมาก...กินขนมนอกห้อง (ทางเชื่อม) มีหลายคนนั่นกินขนมที่โต๊ะ เสียงฉีกซองแต่ละคน สิบคนกิน ก็สนั่นห้องน่ะสิ... หมากฝรั่ง ซองสีเขียว..ฉีก...แล้วใส่ปาก เคี้ยวอย่างมันปาก "จ่อบ แจ๊บ" ๆ ๆ ๆ กลิ่นก็ลอยมาเลย..หันไปมอง เอาแอลกอฮอล์ฉีดบนหัวเราก็แล้ว..น้องนางก็เคี้ยวไม่หยุด แถมหล่อนอ่านตำราของ "ม.รามคำแหง" หัวแดง.. เคี้ยวไป เปิดปากท่องไปปากก็ห้อยไป.. เคี้ยวไป..กลิ่นเปเปอร์มินท์ ก็ลอยมาตลอดเวลา เอาทิชชูอุดจมูกก็แล้ว.. (เฮ้อ.. ตั้งแต่เที่ยงยันเย็น) สักครู่ หล่อนก็ฉีกออกมาเคี้ยวอีกครั้ง มีเสียงฉีกซอง จนหล่อนไปลงกินข้าวเที่ยง.. / ไปนาน..น..น.. กลับเข้ามา.. / หล่อนควักฉีกซองหมากฝรั่งมาเคี้ยว..อีก ยันเย็นเลย...ใกล้ 17.00 น. ก่อนหล่อนจะเก็บของย้ายก้นกลับบ้าน ยังจะควักซองหมากฝรั่งขึ้นมาฉีกกินอีก.. นี่ก็ทนมา 3-4 วันแล้ว???ที่หล่อนมานั่งมุมนี้.. วันก่อนก็สาย ๆ หล่อนควักซองแครกเกอร์ สีส้ม อาจจ "วอยซ์ รสเนย" หลายซอง เดี๋ยวฉีก เดี๋ยวฉีก ตกบ่ายก็ฉีกซอง "เบนโตะ" ขึ้นมาฉีก ใส่ปากชิ้นใหญ่ จนกว่าจะหมดซอง ก็กลิ่นลอยมาหึ่งเลย.. (มีอีกคน น้อง นศ.นั่งมุมตรงข้าม กลิ่นลอยมา..ลุกขึ้นไปดู..อ๋อน้องนั่งกินขนมปัง ไส้ปลาทูน่า ชิ้นละ 15 บาท สไตล์ญี่ปุ่น)... / มีน้องผู้หญิง ผู้ชาย นั่งโต๊ะยาว..คุยกันนุ๊งนิ๊ง ได้ยินแล้วแหละ.. แต่ก็ไม่ดังมากเท่าไหร่.. คนรายงานอาจ รำคาญ "ข้อความที่อาจไม่เป็นสาระ แห่งการทำงานหรือทำการบ้าน แต่อย่างใด" น้องคู่นี้เลยโดน... ได้ยินเสียง รปภ.ถาม "คุณครับ ดูหนังสือหรือเปล่า ดูหนังสือหรือเปล่า" (คงจะประมาณว่า ถ้าไม่ได้ดูหนังสือ ก็ขอให้คุยเบา ๆ หน่อย หรือถ้าคุยดังหน่อยก็เชิญข้างล่างนะครับ...อันนี้ไมได้ได้ยิน)..สักครู หนุ่มสาวคู่นี้ก็เก็บของออกจากห้องไปเลย..แน่บ../ วันแรกสิ..ผมยาว สบาย.. กลิ่นหนังหัวลอยมาประทะจมูกเราตลอดเวลาเลย เอาทิชชูอุดจมูก.. แอร์เพดานไม่สูงจากพื้นห้องมากนัก..ที่นี่แอร์จึงหนาว.. อีกคน เจ้าชาย 100 โต๊ะ.. วันก่อน แกไอดัง ไอ้เราก็เงยหน้าขึ้นมอง ไปทางเสียง.. เจ้าชายร้อยโต๊ะ ก็มองหน้า เรา ตาขมึงทึง (ประมาณว่า กูไอ..มึงจะทำไม) เราก็ไม่อยากมีเรื่อง กับคนประเภทนี้..เพราะเจ้าชายร้อยโต๊ะจริง ๆ มาทุกวัน เดินนั่งโต๊ะแอร์เย็น สักพัก เย็นเกิน ลุก ย้ายโต๊ะไปมุมข้าง ๆ บ้าง ..อีกโต๊ะบ้าง.. ย้ายไปเรื่อยจนกว่าจะไอ้อุณหภูมิที่เหมาะสม.. เวลาลากเก้าอี้..ครืด ๆ ๆ ๆ ...แต่วันก่อน ผู้ชายผมยาว..หางม้า.. นั่งมุมข้างเจ้าชายร้อยโต๊ะ เก้าอี้คงจะไม่ค่อยเวิร์ค ยกเก้าอี้ย้ายไปโต๊ะข้าง ๆ ก็มีเสียงก็ถือเป็นเสียงปกติ.. อีตาเจ้าชายร้อยโต๊ะ มองค้อนมองหน้าชายหางม้าไม่เลิก.. จนชายหางม้า นั่งเรียบร้อยแล้ว.. จึงสู่สภาวะปกติ.. วันก่อน เรานั่งฉีกทิชชู 1 ม้วน หันหน้าไปมุมซ้าย.. เจ้าชายร้อยโต๊ะคงรำคาญ.. ทำเป็นขนสัมภาระ ย้ายโต๊ะไปนั่งมุมนอก โต๊ะข้างประตูห้องเจ้าหน้าที่.. ดูยังไง ยังไงก็ดัดจริตอ่ะ..ว่าแต่ใส่เสื้อเชิ๊ต กางเกงขายาว รองเท้าหนัง เดินที "แก๊บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ " ทำมาหากินอะไรหรือ.. เห็นเอาหนังสือภาษาอังกฤษเล่าใหญ่มาอ่าน.. คล้ายเอ็นไซโคปิเดียร์.. / หมอนี่ท่าทางเอาเรื่องแฮะ พอ ๆ กับคุณชายนักกฎหมายเลย... / ข้อคิด นังปู..จะคิดมีเรื่องกับใคร..พิจารณาคู่กรณีให้ดีก่อน.. ถ้ามีเรื่องด้วยแล้ว เราไม่ชนะ..ยอมแพ้ตั้งแต่ต้นจะดีกว่า.. / ฉันมีหน้าที่อะไร จะต้องมานั่งดมกลิ่นปาก..หมากฝรั่ง..ที่ลอยมาจากปากของเธอ..เฮอะ... ขนาดเรามั่นใจในกลิ่นปากเรา.. อ้าปาก พ่นให้แอร์เป่าไป.. น้องนางยังไม่หยุดเคี้ยวหมากฝรั่งเลย.. เกรงใจมุมข้าง ๆ นะเนี่ย..เขาก็ได้กลิ่นเหมือนกัน.. ซื้อถั่วโก๋แก่ "วาซาบิ" มาเคี้ยวเสียงดัง เคี้ยวแบบเปิดปากให้หล่อนได้กลิ่น หล่อนก็ยังหนาหน้าหนา.. ก็ต้องจำใจ..ปิดถุง..เด๋ว จะไม่จบ..เรื่องมันยาว...