หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท มีกางเกงกี่ตัวจ๊ะ..นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท มีกางเกงตัวเดียว

หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท มีกางเกงกี่ตัวจ๊ะ..นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท มีกางเกงตัวเดียว / ต้องซักทุกวัน เป้าก็ขาด เอาด้ายเข็มเย็บทุกวัน.. ตะเข็บด้านขา ขาด เมื่อเช้าก็เย็บ.. ซักกลางคืน แขวนไว้ให้น้ำแห้ง.. แล้วเอาเขาไปตากในตู้เสื้อผ้า..ให้ความร้อนจากหลอดไฟเกลียว ประหยัดไฟ..ช่วยให้กางเกงแห้งเร็วขึ้น.. ผ้าตรงส่วนเป้า ด้านหน้า ด้านหลัง เริ่มบางแล้ว..อีกไม่นานก็กลายเป็นกางเกงตูดขาด... ไม่มีจักรเย็บ ต้องใช้มือเย็บ.. (เคยขออาอึ้มของเธอแล้ว..เขาบอก ไม่ต้องซื้อ.. เอาจักรไปขาย กูให้เงินมึง ไม่ให้ขาย..มึงก็ยังขาย (เป็นจักรที่นังปูซื้อเอง) ..ก็คนเราเวลาไม่มีจะกิน..ก็ต้องชั่งกิโลขาย..ใช่มั๊ย น้องหนูหลิน .. ว่าแต่น้องหนู หลิน เคยยากจน..จนต้องเก็บขวดขายของเก่า หรือเอาเครื่องมือทำมาหากินชั่งกิโลขายบ้างมั๊ย..คำตอบคอื "ไม่เคยค่ะ".. เพราะว่าอาส่งเรียนจนจบปริญญาตรี สถาบันฯ พระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.. ไม่เคยต้องทำงานหนัก..ให้ขายอาหาร ก็เลิก..อาต้องขายแสตนเลส เครื่องครัว ร้านอาหาร ขาดทุน..ทุกอย่าง.แล้วหนีออกจากบ้านมาสบายให้อาอึ้มเลี้ยง ส่งให้เรียนปริญญาโทอีก.. นิด้า บริหารธุรกิจ... / ว่าแต่การที่ฉันทำงานหนักเป็นทาสในตอนเด็ก ๆ แล้วตอนนี้แก่ใกล้ตาย 46 แล้ว..ต้องมาเป็นขอทาน เบิกเงินล่วงหน้า แต่แม่ว่า "75 ยังต้องหาเลี้ยง 45" ในขณะที่เธอไม่เคยต้องทำงานอะไรเลย..แล้วฉันก็ไม่ได้อะไร นอกจากได้แล้วแถมคำด่าสารพัด ...เท่ากับว่า ฉัน นังปูต้องเสียสละสิ่งที่ควรได้..ทำนองว่า "หาเลี้ยงหลิน" ด้วยหรือเปล่า.. ให้เธอคิด.. ฉันเองก็คิดไม่ออก เธอว่าไง..