วันพุธที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

เรียนปริญญาเอก..ใช้เงินเท่าไหร่.. น้องหนู หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..ต้องได้เรียน ส่วนนังปูช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน .."จะเรียนอะไรกันนักกันหนา ไม่ต้องเรียน มาช่วยขายของ ให้วันละ 200 บาท" ...

เรียนปริญญาเอก..ใช้เงินเท่าไหร่.. น้องหนู หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..ต้องได้เรียน ส่วนนังปูช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน .."จะเรียนอะไรกันนักกันหนา ไม่ต้องเรียน มาช่วยขายของ ให้วันละ 200 บาท" ... / ตอนถูกโซ่ยโกวเขาด่า (จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้..เพราะฉันนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท เดินไปถามพวกเขา..เขาบอก ตั้งแต่ปูมาคุยด้วยวันนั้น ก็ไม่ได้เดินไปด่าอาอึ้มวิภา จงมีความสุข ของน้องหนู หลิน พิมพา อีกเลย)... / วูดดี้เรียนจบปริญญาตรีแล้วปีนี้..ทำเรื่องจบแล้ว.. นั่นหมายถึง อาม่า (อาอึ้มของน้องหนูหลิน) จะไม่ให้เงินวูดดี้แล้ว..ให้ไปหางานทำ หาเงินใช้เอง.. (เพราะถ้าให้เงิน woody กลัวจะเอาเงินไปให้แม่ "สาว"..ที่ถูกอัปเปหิ..โทษฐานเอาผัวชาวบ้าน ถัดไปห้อง 2 ห้องมาทำผัวตัวเองชั่วคราว.. ทุกวันนี้ทำงาน ในโรงงาน ยืนเชือดไก่..ที่นครนายก..ทำมาจะ 10 ปีแล้วมั๊ง..คงรวย มีกิน มีใช้..แต่อีดอก..(สรรพนามที่อาอึ้มวิภา จงมีความสุข..ใช้เรียกผู้หญิงที่แย่งผัวชาวบ้านมาเป็นผัวของตัวเอง...ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม..กลับสบาย เป็นคางคก ลอยคอ..เชิดหน้า..เป็นคุณนาย มีเงินดือนกิน ใช้..มีเงินเก็บ ข่มขู่ผัว..แม่ผัวไม่กล้าว่าอะไร).....น้องหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..ทำบุญด้วยอะไรหรือ..ฉันทำงานให้อาอึ้มเธอ ทุกอย่าง เสาร์อาทิตย์ไม่เคยเป็นวันหยุด.. ยังไม่ได้มอเตอร์ไซค์สักคัน ต้องนั่งรถเมล์ไปเรียนหนังสือ หรือบางทีก็เดิน..ประหยัดค่ารถ พี่ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท เรียนที่โรงเรียนช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ กล้วยน้ำไท แม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ให้ขี่ พร้อมค่าน้ำมันรถ... พี่ป้อม สุเทพ สุพรรณโกมุท เรียนบพิตรภิมุข ทุ่งมหาเมฆ ได้มอเตอร์ไซค์ขี่ไปโรงเรียน แค่สวนพลูเอง.. ฉันยังเดินไปเดินกลับได้เลย.. วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอี่ยมลออ.. แปลกจัง ทำไมฉันไม่ขี้อิจฉาตอนนั้น.. ไม่โวยวาย เรียกร้องขอรถมอเตอร์ไซค์บ้าง.. ตอนนี้ลำบาก ขนาดเรียนวิชาชีพ เผื่อเอาไปทำมาหากิน..ทุนสักบาทอาอึ้มเธอยังไม่อยากให้เลย.. "ไม่ใช่เดี๋ยวมาเอา เดี๋ยวมาเอานะ" "ไปทำงนให้ได้" ... / "จะเรียนอะไรกันนักกันหนา ไม่ต้องเรียน ให้มาช่วยขายของ ให้วันละ 200 , นอนที่นี่ก็ได้ ห้องกว้าง ๆ จะเสียค่ารถทำไม"... เธอคิดว่าฉันอยู่ห้องดาดฟ้า..เพดานไม้อัด..ร้อนจะตายห่า (น้องหนูจะไม่รู้เรอะ..อาอึ้มไม่เคยให้หนูหลินไปอยู่นี่คะ)..ฉันอยู่ห้องดาดฟ้าก่อนที่จะมีราชรถรับเธอมาอยุ่ห้องชั้น 4) เธอได้จากอาอึ้มเดือนละเท่าไหร่... เธอออกจากบ้านใช้เงิน วันนึง ถึงร้อยบาทไหม.. แต่ฉันได้ค่ากินจากอาแปะ (ที่งานศพ ตายไปแล้ว..เธอก็ไม่เคยโผล่หน้าไปงานศพพ่อฉันเลยแม้แต่วันเดียว.. อย่าบอกนะว่าไปกลางวัน.. เพราะฉันออกจากบ้านไปถึงวัดหัวลำโพง ไม่สายเท่าไหร่..นั่งอยู่ในศาลา 7 เป็นเพื่อนป๊าที่นอนอยู่ในโลง ทุกวัน.. ไม่เห็นน้องหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ไปเคารพศพพ่อฉัน ธรรมพล สุพรรณโกมุท แม้แต่วันเดียว..)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น