พิมพา สุพรรณโกมุท (หลิน) 6 กพ.56 อาบน้ำตอนทุ่มนึง น้ำทั้งถังสีฟ้า..เป็นน้ำอุ่นจัด แล้วกลางวันจะร้อนขนาดไหน

6 กพ.56 อาบน้ำตอนทุ่มนึง น้ำทั้งถังสีฟ้า..เป็นน้ำอุ่นจัด แล้วกลางวันจะร้อนขนาดไหน / ห้องดาดฟ้า ขนาด 5 โมงเย็น ไม่ใส่เสื้อผ้า นั่งยังร้อนเหงื่อตกไหลตามตัวเป็นทางตลอดเวลา ตู้เย็นก็ไม่มี กินแต่น้ำประปา..ปีนขึ้นปีนลงไม่ไหว 5 ชั้น.. นี่จะหน้าร้อนแล้ว.. ป๊าตายจะ 2 ปีแล้ว.. นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ยังต้องเป็นหมาข้างถนนอยู่เลย..วัน วัน เดินร่อนเร่ หนีร้อนดาดฟ้า..ไปทางโน้นทีไปทางนี้ืที..ไม่รู้จะทำอะไร..ถักอะไรก็ขายไม่ได้..ไม่มีทุน กว่าจะถักเสร็จ ก็หมดเวลา ถักหน้าหนาว ขายไม่ทันหน้าหนาว..ถักหน้าร้อนก็ขายไม่ทันหน้าร้อน..ไม่มีร้าน ไม่มีที่ ไม่มีทาง ไม่มีทุนทำมาหากิน../ ปริญญาโท เขามีให้เรียนฟรีบ้างไหม? ทำไมหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ถึงไม่ไปหาที่เรียนฟรีเหมือนฉัน... ที่หาวิชาชีพที่จะพอทำมาหากินได้..แต่ก็ไม่มีทุน ไม่ีมีอะไรเลย..ทั้งที่เด็ก ๆ ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน ยืนขายของกับแม่ ไปตลาดตี 3 เดินหิ้วตะกร้า ถาด เข่งปลาทู เหมือนหมาเดินตาม ทุกวันที่ไม่มีรถไปทุกผัก... / มีแต่คำถามว่า ทำไม "หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท" ไม่เคยต้องตื่นก่อนตี 3 ไปตลาด ไปช่วยซื้อของ เอาของขึ้นร้าน ยืนขายของ เดินเข้าเดินออก หยิบเลือดหมู ตักข้าวสาร ไม่ต้องหิ้ว 2 แขน ส่งข้าวสารเป็นถัง ๆ แต่กลับมีคนช่วย..อาอึ้ม บอก "เดี๋ยวหลินมีเงินก็เอามาคืน" วันหนึ่งก็พูด "นีเค้า(หลิน)ก็เอาเงินมาคืนบ้างแล้ว..." แต่ทำไมถึงไม่กระเด็นมาถึงลูกสาวคนเดียวแท้ ๆ ที่ช่วยอาอึ้มของเธอขายของ ให้พี่ป๊อปของเธอมีมอเตอร์ไซค์ขี่ไปโรงเรียนช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ กล้วยน้ำไท ให้พี่ป้อมของเธอมีมอเตอร์ไซค์ขี่ไปเีรียนที่บพิตภิมุข ทุ่งมหาเมฆ ..ฉันเรียนที่วิทยาลัยอาีชีวศึกษาเอี่ยมลออ (ของรัฐบาล) แต่ต้องนั่งรถสองแถวไปเรียน..บางวันก็เดินไป บางวันก็เดินกลับ... ทำไม ทำไม ทำไม.. เธอเป็นคนดีขนาดไหนนะ..อาอึ้มถึงได้ยอดหมดตัว..เงินในบัญชีแบงค์กรุงเทพ. เหลือไม่ถึง 400 บาท บัญชีขาดการติดต่อ ทางแบงค์คิดค่ารักษาบัญชีเดือนละ 50 บาท โดนหักทุกเดือน..อาอึ้มของเธอต้องโดนโซ๊ยโกวเดินมาด่า ชาวบ้านเขาเห็นกันทั้งซอย แต่หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ..กลับเป็นเต่ามุดหัวอยู่แต่ในกระดอง..วันดีคืนดี อาอึ้มของเธอบอกชาวบ้านว่า "อาอึ้มไม่ได้ส่งเธอเรียนปริญญาโท (นิด้า) ..ให้แค่เงินช่วยเหลือค่ากินค่ารถนิดนิดหน่อยๆ" หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ..ออกมาแสดงตัวหน่อยสิ..ว่าไม่จริง..ตอนเธออยู่กับซาโกว เขาให้เงินเธอเดือนละ 5,000 ไว้ใช้..ก็ทำให้เธอมีเงินเก็บเหลือเฟือ..พอที่จะ(มีคนพาหนี)ออกมาเรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ ได้คนเดียวอย่างสบาย ๆ ..ได้อยู่ห้องชั้น 4 68/16 ซอยบุญอยู่ ถ.ดินแดง.. เธอจำได้หรือเปล่า..เธอเจอฉันที่หน้าบ้าน ฉันไขกุญแจ เรียกเธอเข้ามาในบ้านด้วยซ้ำ..เธอถือถุงกระดาษ มีกระเป๋าด้วยหรือเปล่า ฉันก็ไม่ได้มอง..แต่เห็นรถฮอนด้า แจ๊ส สีดำ ของพี่ป๊อปของเธอ จอดหน้าบริษัทเลิศลักษณ์ ทั้ง ๆ ที่หน้าบ้าน(ชื่อป๊อปเป็นเจ้า้้บ้าน)ก็จอดรถได้อย่างสบาย..แต่ทำไมไม่จอดหน้าของตัวเอง..นะ...