สมาคมชาวไร่อ้อย เขต 6 กำแพงเพชร คุณทรงวุฒิ จงมีความสุข คุณเกียรติชัย จงมีความสุข

สมาคมชาวไร่อ้อย เขต 6 กำแพงเพชร คุณทรงวุฒิ จงมีความสุข คุณเกียรติชัย จงมีความสุข /... ก๊อหมุก กับ แซ่คิ้ว... ไอป๊อป ลูกแซ่หยี รู้จักมั๊ย ญาติที่กำแพงเพชรน่ะ พวกเขาคงยังไม่รู้หรอก ว่า นังปู ไม่ได้อะไรเลย ป๊าไม่ให้อะไรเลย นอกจากให้เงินใช้เดือนละ 1,000 คุณชายป๊อปใจดีแย้ง "พันนึงจะไปพอใช้อะไร ใ้ห้มันใช้เดือนละ 2,000" / "2 พันก็ 2 พัน" ก***** นังปูได้ค่าเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ที่ดินไม่รวมสิ่งปลูกสร้าง 515 ตร.วา ให้คุณป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ส่วนนังปูได้ เงินติดก้กนบัญชีทหารไทย (หลังจากป๊าตายไปแล้วเกือบ 3 เดือน) แซ่หยีถึงถามว่า "มึงจะเอามั๊ย เงินเตี่ย 7 พันน่ะ" (แต่ตอนหลังเผาศพเสร็จ ถาม ป๊าทิ้งทองไว้ให้เค้าหรือเปล่า แม้แต่เท่าหนวดกุ้ง ม๊าตอบ "ไม่มี เขาไม่ได้ให้มึง เขาให้ไอป๊อปมันหมด ไอป๊อปไม่ได้โกงพี่ไม่ได้โกงน้อง เตี่ยมึงเขาให้ไอป๊อปมันหมด" จนกระทั่งต้องถ่ายเอกสาร "พินัยกรรม" ที่ป๊าเขียน 3 วัน 3 คืน (แซ่หยีบอก) ... ต้องเขียนด่าในเน็ต ไม่งั้น จะไม่มีวัน...ที่เขาจะเอาออกมาโชว์ให้รู้ว่า... เขาได้ที่ดินทั้งหมด รวมมูลค่าเกือบ 5-6 ล้านบาท... (แซ่หยีบอก ให้มึงมึงก็ขายหมด.. ให้ไอป๊อป ไม่งั้้นอีดอก(วรรษ)มันหลอกแดกหมด..เข้าใจมั๊ย" / ไอ้ 2 หน่อไม่ต้องกินรึไง" (แล้วหลานสาวในไส้ ยูริ ได้เรียนโรงเรียน 2 ภาษา ไม่กระจอกเลยนะ คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด) / นังปู เล็ก ๆ เด็ก ๆ ช่วยแ่ซ่หยี ทำมาหากินหรือเปล่า.. / มีญาติที่กำแพงเพชร คนไหนรู้มั่ง.. เขาว่า "ไปถามคนทั้งซอยพิพัฒน์ 2 ได้เลย ว่าใครทำ (กู ..แซ่หยี) ทำคนเดียว" .... นังปู ช่วยทำมาหากินทุกอย่าง ตั้งแต่หุงข้าว ทำกับข้าว เปิด-ปิดประตู เดินรับส่งนักเรียนขึ้นรถนักเรียนที่ป๊าขับ...สารพัดที่ทำให้ตามคำสั่ง.. แต่สุดท้าย นังปู ต้องกลายมาเป็นหมาข้างถนน.. มีเงินกินใ้ช้เดือนละ 2,000 บาท (ถ้าอยากมีเงินกินใช้มากกว่านี้.. ต้องไปทำงานช่วยขายของที่ร้านผัก แม่จะให้วันละ 200 ตอนนี้ขึ้นเป็น วันละ 300 บาท ตามราคาค่าแรงขั้นต่ำมั๊ง) / คือถ้าจะมีเงินใช้ื ต้องทำงานหนักให้ตายเหมือนกับตอนเป็นเด็ก / ส่วนลูกที่ไม่ต้องทำงาน ไม่ต้องล้างชาม ไม่ต้องล้างถาด ไม่ต้องจัดขึ้นของขายในร้าน ลูกที่ผลาญเงินทุกอย่าง เป็นเด็กโรงเรียนกินนอน โรงเรียนดัดสันดาน.. แค่แบกเตี่ยไปโรงพยาบาล มันได้ไปทั้งหมด.. แม้แต่รกถกระบะเก่า ๆ คันนึง.. ไม่มีเขียนไว้ในพินัยกรรม ยังเป็นของคุณลูกป๊อป ของแซ่หยีเลย.. / (เมียวรรณา มาเยี่ยม ก็ขัดขวางไม่ให้เข้า.. อย่ากล้ามาคุย ว่า "เนี่ย มันมา เค้ายืนขวางไว้ก ไม่ให้เข้า มันเลยไม่กบกล้า" / ความสุขของคนใกล้ตายครั้งสุดท้าย มันยังทำกับพ่อที่ให้มรดกมันจนหมดตัวขนาดนี้เลย.. งานศพ ไม่คิดจะถ่ายรูปงานศพพ่อมัน ไม่ถ่ายรูปแขก.. รับซองช่วยงานศพอย่างเดียว... นังปู ไม่มีงานทำ ไม่มีทุน (มีแต่สมอง กับความรู้ ถัก ถัก ทอ ทอ ก็มีแต่แซ่หยีพูด "ถักมาก็ขายไม่ได้" "อยากทำอะไรออกทุนเองนะ" "เดือนละ 6 พัน ถ้าไม่พอ ก็ต้องไปหางานทำ หาเงินเองเถ๊อะ เลี้ยงไม่ไหวแล้ว" "กู (แซ่หยี) 74 แล้ว ยังต้องทำมาหาเลี้ยง (ลูกเลว) 45 อยูเลย" ...."มึงไม่มา่ช่วยขายของรึไงก ไอณัฐมันไปแล้ว ให้มึงวันละ 500 เลย แต่งตัวไปด้วยกันเดี๋ยวนี้ " "ไม่ไปใช่มั๊ย งั้นแม้แต่เดือนละ 2,000 กูก็จะไม่ให้ไปป๊อปมันโอนให้มึง ไม่ต้องแดก" ... แต่สมัยเด็ก ช่วยขายของ หยิบจับ ทำงานให้ทุกอย่าง.. ต้องนั่งรถเมล์ รถสองแถวไปเรียนหนังสือ หลังจัดของ ผักหญ้า ขึ้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว.. แต่ ลูกป๊อป ลูกป้อม ได้รถมอเตอร์ไซค์ ขี่ไปเรียนแถวกล้วยน้ำไท ค่าน้ำมันเท่าไหร่.. ลูกป้อม ได้รถมอเตอร์ไซค์ขี่ไปเรียนที่บพิตภิมุข ทุ่งมหาเมฆ นังปูเรียนเอี่ยมละออ ทุ่งมหาเมฆ เลยบพิตไป 2 ป้ายรถเมล์ ไม่เคยได้นั่งรถมอเตอร์ไซค์ไปเรียนหรือกลับบ้านแม้แต่ครั้งเดียว... ไม่เคยได้อะไรเลย.. นอกจาก...งาน... ปีหน้า คงไม่ได้ไป เชงเม้ง อากุ๊ง อาผอ.. เพราะจน..แม้แต่เสื้อผ้า ก็มีแค่ เสื้อที่ซื้อผ้า 2 เมตร ตัด 1 ตัว ดำ ดำ ใส่ืตั้งแต่ไว้ทุกข์เตี่ย นี่ก็จะใกล้ 2 ปีแล้ว.. ยังไม่มีเงินซื้อเสือ้ผ้าใหม่เลย.. แต่ลูกป๊อป ใส่เสื้อผ้า ส้มแปร๋น เขียวมะนาว ม่วงแจ๊ดสะท้อนแสง ฯลฯ สารพัดสี.. แม้แต่วันที่ไปเซ็นรับที่ดิน (ยังไม่ออกทุกข์เตี่ยมันเลย) ลูกป๊อปยังใส่เสื้อปกโปโล สีชมพู ช็อกกิ้งพิงค์ (ไม่รู้ใครสั่งใครสอน) .... ลูก 2 คน นอนรพ. คนโตผ่าตัดรถกเครื่องคว่ำ ตัดม้ามทิ้ง โรงพยาบาลเปาโล สะพานควาย ไม่รู้กี่ครั้ง หมดเงินก็หลาย.. ลูกคนเล็ก ไวรัสตับ นอน รพ.กรุงเทพคริสเตียน ...นังปูผ่านม.. ขึ้นรถเมล์ไป รพ.รามาธิบดี ตั้งแต่ตรวจ ผ่าตัด ล้างแผล ..ตัดไหม.. รถเมล์อย่างเดียว... เกิดมามีวาสนาเท่านี้จริง ๆ ... แม้แต่หลานนอกไส้ของแซ่หยี หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ไม่เคยต้องมาทำอะไร ไม่ต้องทำงานแม้แต่อย่างเดียว.. ส่งเสีย ให้อยู่ห้องชั้น 4 ส่วนนังปูอยู่ดาดฟ้า เป็น 4-5 ปี ... เช้า หลิน ไปเรียนปริญญาโท นิด้า .. แซ่หยีบอก "เขาใช้เงินไม่เท่าไหร่ นี่เค้ามีเงินเอามาคืนบ้างแล้ว" ...ค่ำก็กลับมากินข้าว อาบน้ำ นอน ซักผ้าก็เครื่องซักผ้า (หลานในไส้ 2 คน วู้ดดี้ ดีโน่ ก่อนหลินมา ยังต้องนั่งซักผ้าในกะละมัง หลังจากที่แม่มันเลี้ยงส่งเรียนไม่ไหว.. กี่ปีแล้วล่ะ...) นึกได้มาเขียนใหม่ ขอให้ถึงญาติที่กำแพงฯ จำได้ว่า ก๊อหมุก เคยเล่าให้ฟัง ... ชมพู่ หรือส้ม เรียนปริญญาโท อเมริกา... แบ่งนั่น แบ่งนี่ ให้ลูก ๆ ตามสมควรเรียบร้อยแล้ว... แต่นี่ แซ่หยี เห็นด้วย (หรือบางทีอาจขู่ให้เตี่ยยกทรัพย์สมบัติให้ไอป๊อปคนเดียว...เพราะเตี่ยรักวรรณามาก.. กลัวจะทำร้ายวรรณา เพราะแซ่หยีเคยเอาไม้กวาดไล่ตี วรรณาหนีตายหลังบ้านซาโกว) ... ส่วนไอป๊อป ก็เอาอีดอก(เยาวพันธ์) ไปขออยู่ในบ้านซาโกว กินข้าวเสร็จก็ไม่ล้างชาม จนหลินต้องบ่นว่า เขาไม่้ล้างชาม "ล้างไปเถอะ เขาอยู่ไม่กี่วันเอง" ซาโกวบอก ก็เลยหมดปัญหา... ลูกป๊อปกับอีดอก(เยา) หนีหัวซุกหัวซุน เปิดประตูหลังบ้าน เข้าออกทางหลังบ้าน กลัวถูกจับได้.. กลัวสารพัดจะกลัว.. คนทำอะไรถูกต้องตามศีลธรรม กฎหมาย จริยธรรม (มันรู้จักมั๊ยเนี่ย ศีล 5 คงยังไม่รู้เลยว่ามีอะไรบ้าง โดยเฉพาะข้อ 3) ซาโกวเขาให้เงินสดฟรี ๆ เลย 3 แสนบาท.. ให้รถมอเตอร์ไซค์ฟรี ๆ เลย 1 คัน (เพราะรับจ้างทำงานซ่อมบ้านให้) ...