หลังชนฝา หมาจนตรอก.. ไม่มีจะกินแล้ว.. อย่าว่าแต่จะทำมาหากินเร้ย.. หลานสาวสุดที่รัก "ยูริ" ผู้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด เรียนโรงเรียนสองภาษา

หลังชนฝา หมาจนตรอก.. ไม่มีจะกินแล้ว.. อย่าว่าแต่จะทำมาหากินเร้ย.. หลานสาวสุดที่รัก "ยูริ" ผู้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด เรียนโรงเรียนสองภาษา (นี่ขนาดไม่ถึง โรงเรียน Inter นะเนี่ย) แต่อ้างว่า "2 หน่อไม่ต้องกินรึไง" กูสิ "ไม่ต้องแดก" ทั้งขู่ "2 พัน กูก็จะไม่ให้ไอป๊อปมันโอนให้มึง ไม่ต้องแดก" / "มึงไม่ไปช่วยกูขายของใช่มั๊ย งั้นกูจะขายบ้านหลังนี้ ไม่ต้องอยู่กัน" ตามสบาย ไม่ใช่บ้านกู โฉนดก็เป็นของมึง.. กูอาศัยได้แค่นรกดาดฟ้า ร้อนจะตายห่า ก็บุญหัวแล้ว.. ถ้าตอนเด็ก ๆ ได้ทำงานเป็นควายช่วยหาเลี้ยงพวกมึงทั้งครอบครัว.. ตอนนี้กูคงถูไล่ออกจากนรกดาดฟ้า ไปตัวดำมอมแมม สกปรก รกรุงรัง เหม็น นอนตามใต้สะพานลอย หรือไม่ก็นั่งขอทาน เดินเก็บของเก่า เศษขวด ขายแ้ล้วมั๊ง ...ส่วนน้องหนู Lyhn Pimpa Suphankomut ก่อนมาก็ถึงประตูบ้าน 68/16 ซอยบุญอยู่ ถ.ดินแดง ก็มีเก๋งฮอนด้าของพี่ชายที่แสนดีไปรับมาส่งหน้าบ้าน.. อยู่ก็ห้องชั้น 4 ไม่ต้องไปเสียค่าเช่า ไม่เสียค่าน้ำ ไม่เสียค่าไฟ มีทีวี(เก่าหน่อย) ก็ยังได้ดู มีเครื่องซักผ้าให้ใช้.. มีที่ตากผ้าให้ตาก.. มีเงินส่งให้เรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ... มีเงินรายเดือนให้ใช้เสิร์ฟถึงหน้าประตูห้องนอน.. ถ้าไม่ใช่พี่ป๊อป น้องหนูหลิน ก็ไม่เปิดประตูให้ใครเลย..