วันอังคารที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2554

15 มีค.54

คีย์บอร์ด24 แข็ง พิมพ์ไม่ติดเลยอ่ะ

เราลืมไปว่า บ้าน(สภาพโครงสร้าง หลังคาเหล็ก ปูน) ดูแล้วไม่เห็นจะต้องซ่อมอะไร ปากซอยบึงนายพล (ประชาร่วมใจ 43 บ้านเลขที่ 437 มั้ง) ล่าสุดมีคนเช่าหน้าบ้านขายก๋วยเตี๋ยว ขายส้มตำ เช่าบ้านอยู่อาศัยด้วยอีก 2-3 ห้อง

ส่วนซอยไมตรีจิต ป๊าเคยพาเดินไปดูก่อนปลูกบ้านใหม่ มีที่ดินเปล่าอีกแปลงปลูกพืชผัก แต่หลังจากปลูกบ้านแล้วเราก็ไม่รู้ว่าที่ดินผืนนั้นยังอยู่หรือเปล่า แจ๋เคยบอกว่า บ้านที่ปลูกให้เช่ามี 20 หรือ 30 ห้อง ถ้าค่าเช่าเดือนละพันกว่าบาทรวมค่าน้ำค่าไฟ  ถ้ามีคนเช่าเต็มทุกห้อง ก็จะมีค่าเช่าไม่ต่ำกว่าเดือนละ 20,000-30,000 อย่างเก่งก็ซ่อมเล็กน้อย เช่น ไฟฟ้า ประปา ไม่ได้จะต้องปลูกใหม่

ถามว่า ตอนนี้ ค่าเช่าพวกนี้ (ถึงแม้จะมีไม่กี่ห้อง) ใครฮุบไป

คับคล้ายคับคลาว่า มีใครพูดว่า หงี่หยีบอก ที่ดิน 2วา เอาไว้ปลูกตึก
น่าจะหมายถึงที่ดิน มีอีกแปลงริมถนน ปากซอยไมตรีจิตหรือเปล่า
ที่จะเอาไปจำนองเพื่อเอาเงินมาปลูกตึก

17.23 ฝนตกหนัก มะกี้เดินจากประตูน้ำมาถึงร้านเน็ต ลงรถจากสาย 72 (7 บาท)

วันนั้นนั่งกินราดหน้า ที่สีลมคอมเพล็กซ์ (ไม่อร่อย 35-40 บาทมั้ง) น้ำเปล่า ไม่ใช่น้ำซุป ใสโจร๋ง..โปร่งแสง เสียดายตังค์อ่ะ

โทร.ไปถามคุณนายวิภา เขาว่า "ก็เอ็งบอกไม่เอา ไม่อยากได้มรดกไม่ใช่เหรอ"

เครื่องดับ ลืมเลยว่าพิมพ์อะไรไปแล้วบ้าง

ตอนโน้น ที่ป๊าขอให้กู้ร่วม และหลายปีถัดมา ป๊าก็ขาย เราก็ลางาน 1 วันไปเซ็นด้วย มีให้เซ็นใต้ประทับตรายางประมาณว่า รับรองว่าไม่มีผัว..งั้นด้วยเรอะ ป๊าบอกจะให้เงินหมื่นนึง แต่เป็นเดือนกว่าผ่านไป เขาก็ไม่โอนให้ เลยโทรศัพท์ไปบอกว่าไม่ต้องให้แล้วนะ

เอาที่จำได้ก็ ตรอกโรงน้ำแข็ง บ้านเช่าประตูเหล็กบานยืดหด มีมะละกองสุกเสียกองเต็มพื้น (ตอนนั้นป๊าขี่ซาเล้งขายมะละกอ) เมียก็เอาอีโต้ห่อหนังสือพิมพ์จูงลูกเล็ก 2 คนไปราวี (จำได้ว่าพูดว่ากำลังอาบน้ำอยู่ด้วยกัน น่าน..ต้องอย่างน้าน)   ที่หมู่บ้านเศรษฐกิจ   หลายปีก่อนคุณนายบอกว่า ไปเอาเมียทางอีสานอีก นั่งรถไปไกลถึงโน่น...

ถามเล็กแล้วกุ๊งทางแม่เป็นไง "ก็เจ้าชู้เหมือนกัน อาผอเขาไม่อยากทะเลาะด้วย ก็ต่างคนต่างอยู่"

ทำไมหงี่หยีพูด "เคยอยู่บ้านติดแอร์ มาอยู่ที่นี่ได้เหรอ"  (ฟอร์มรึเปล่า เราไม่เคยอยู่บ้านมีห้องติดแอร์)
"เขาทำเขาลงทุนเขาก็ได้ของเขา  แกลงทุนแกก็ได้ของแก"
"แม่แกให้ขายของ" (สรุปทำเป็นพูดจะให้เราขายของอยู่นั่นแหละ ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็สวนกระแทกกลับไปแล้วมั้ง)

หงี่หยีคงเข้าใจว่า มันทำตู้น้ำกด แต่เราเข้าใจว่าทำเครื่องกรองน้ำที่เป็นเครื่องทั่วไป

บ้านที่ขายกับข้าวนี้ เคยเห็นเอกสาร 1 แผ่น สีเหลือง ๆ หน่อย เป็นพิมพ์ดีดใส่กระดาษก๊อปปี้ มีลายเซ็นคุณสมศรี สุพรรณโกมุท ยกบ้านนี้ให้นางวิภา สุพรรณโกมุท บ้านที่ดินแดงซื้อต่อจากคุณสมศรี ไว้หลาย ๆ ๆ ๆ ๆ ปี กว่าจะโอนเป็นชื่อของผู้ซื้อ

เคยว่าคุณสมศรี ให้คุณนายวิภาฟัง คุณนายวิภาบอก "อย่าไปว่าเขา ทุกวันนี้ที่เรามีกินมีใช้ได้เรียนหนังสือ เป็นเพราะเขายกที่ขายของให้ ให้นึกถึงบุญคุณของเขาไว้"

วันนั้นคุณนายวิภาพูดใส่โทรศัพท์ตอนที่โทรที่สีลมคอมเพล็กซ์ว่า (พูดเสียงดัง ๆ) "เขารักลูกเขาจะตาย อย่าไปหวังพึ่งมรดกของเขา ไม่มีเงินเขาก็ดูถูก"  (เหรอ ๆ  เออ ๆ รู้แล้วทุกวันนี้ก็เห็นก็ได้ยินเต็ม ๆ จังๆหู แต่คุณหนูหลิน ตอนนี้จบปริญญาโท ทำงานโก้ มีเงินเดือน ไม่มีใครดูถูกแล้วมั้ง backup โคตดีขนาดนี้)

หลายอาทิตย์ก่อนมีจดหมาย เป็นเดือนสิ มีจดหมายจากธนาคารออมสินชื่อแม่วูดดี้ หลายวันต่อมามีจดหมายจากธนาคารออมสินชื่อพ่อวูดดี้ และจดหมายของเจ็กป้อม หลายวันผ่านไป จดหมายของแม่วูดดี้ยังอยู่ในตู้ นานจนลืม ถามวูดดี้ บอก "วู้ดดี้เก็บมาแล้ว" แกะแล้ว เป็นหนี้ 15,000 เป็นลูกหนี้เกรดแย่ ยังค้างชำระหลายงวด คนบ้านนี้ไม่ดูดำดูดี ปล่อยตามยถากรรม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น