KAWASAKI ER-6N สุชาติ สุพรรณโกมุท.. / รางวัล..ลูกสาวคนเดียว.. / จัดหาน้ำอบไทยลงอาคมมาให้ปัดเสนียดจิ๋ม.. (จุดไฝในร่มผ้า)

KAWASAKI ER-6N สุชาติ สุพรรณโกมุท / รางวัล..ลูกสาวคนเดียว.. / จัดหาน้ำอบไทยลงอาคมมาให้ปัดเสนียดจิ๋ม.. (จุดไฝในร่มผ้า) คาดว่าจะเป็นเสียดจัญไร..แก่ตนเองและผู้อื่น..คุณแม่เลยให้คนไปหาหมอ..จัดทำน้ำอบไทยขวดเล็ก ลงอาคม คาถา..มาให้ลูกสาวคนเดียว.. "เทน้ำอบไทย(ลงคาถาอาคม)ใส่ถ้วยเล็ก (สีแดง) เอาดอกไม้กวาดนี่..จุ่มน้ำในถ้วย ปัดกวาดที่จิ๋ม ปัดลง 3 ครั้ง เพื่อเป็นการปัดเสนียดจัญไร..ไฝขี้แมงวัน..ทำทุกวันจนหมดขวดนะ" คุณแม่เขาสั่งให้ทำก็ต้องทำ 3 วันเลิก..ขี้เกียจ..เอาไปทิ้งซะ (นี่ถ้าทำจนหมดขวดตามสั่ง.. เราอาจจโชคดีมีเงินกินข้าวไปตลอดชีวิต..เป็นเพราะไม่ทำตามหลัก(ไสย)ศาสตร์..เลยซวย. ทำงานให้แทบตาย ปลุกให้ไปตลาดตี 3 ทุกวัน..ช่วยขายของ..สุดท้าย ไม่มีกิน..ไม่ต้องแดก / ........คุณแม่ให้ป้าณี พาไปวัดข้ามแม่น้ำท่าน้ำนนท์ฯ.. ไปนอนให้พระสวดบังสุกุล..สวดเป็นสวดตาย นอนแล้วเอาผ้าขาวคลุมโปงตั้งแต่หัวจรดเท้า..พระก็สวดไป..คนนอนในผ้าขาวก็สวดตาม.. เพือล้างซวยมั๊ง.. นี่ขนาดทำแล้ว..ยังซวยอยู่เลย.. คนทำงานตั้งแต่เด็ก โหนท้ายรถรับ-ส่งนักเรียนของพ่อ..เดินไปรับนักเรียน 4 คนพี่น้อง ร้านรองเท้าบัลเลต์ ข้างตึกชาญอิสระ (สมัยก่อน ร้านกาแฟเขาช่อง) ...เย็นก็เดินไปส่งนักเรียนที่บ้าน.. นี่คืองานใหญ่งานแรกตอน ป.6 ในขณะที่ลูกชายคนโตของคุณแม่ เรียนที่โรงเรียนดาราสมุทร (แผนกประจำ) แสนจะสบาย..ไม่ต้องทำงานอะไร ทำบุญด้วยอะไรนะ..ถึงได้โชคดีขนาดนี้.. ทำงานได้ไม่ถึง 2 เดือนทะเลาะกับเจ้านาย..ลาออกมาให้แม่เลี้ยง.. ไม่เห็นว่าอะไรสักคำ.. / .......ล่าสุด คุณแม่ไปดูหมอดู ให้ไปบวชชีพราห์ม..เพื่อล้างซวยอีกเหมือนกัน.. แต่ไม่ไป ขี้เกียจ ไม่งั้น ป่านนี้เราคงได้มรดก 7 พันล้านจากพ่อ..นายธรรมพล สุพรรณโกมุท.. แต่ดั๊นเป็นของลูกชายคนโตของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว 515 ตร.วา..รวมสิ่งปลูกสร้าง ประมาณราคาทั้งหมดน่าจะ เกือบ 6-7ล้านบาท.. แต่นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ..ช่วยพ่อทำมาหากินทุกอย่าง ตั้งแต่เด็กติดท้ายรถรับส่งนักเรียน..ช่วยล้างชาม พ่อขายต้มเครื่องในวัว..ชามเล็กขอบสีชมพู ช่วยขายไอศกรีมพีนัท (ใบไม้สีเขียว 4 ใบ) ช่วยขายไอศกรีม พีนัทที่บ้าน 16/4 ซอยพิพัฒน์ 2 สุดท้ายขายไปแล้ว..หลายล้าน..คุณแม่ใช้ให้ไปขนวีดีโอที่คุณพ่อไปเช่าห้องที่คอนโดฯ อนุสาวรีย์ เหงื่อแตกเงื่อแตน.. ทำงานเป็นบ้านเป็นหลัง สุดท้ายลูกสาวคนเดียวต้องมาอดตายอย่างหมาข้างถนน / ช่วยพ่อขายก๋วยเตี๋ยวหมูแดง ขายก็ยังไมเป็น ให้ลูกค้ามาก..มากกว่าให้น้อย.. จัดเต็ม.. ขายได้ 2 วันเลิก สมัยนั้น ป๊าใช้หมูใส่สีผสมอาหารสีแดง ต้ม..ก็ไม่ค่อยอร่อยหรอก../ ติดท้ายรถป๊าขับรถกระบะสีเขียว dutsan เป็นรถเปิดเครื่องขยายเสียง..ให้พรรคกิจสังคม ของ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมทย์..ป๊าเคยขับรถไปบ้านสวนพลูด้วย.. มีแต่ต้นไม้เต็มไปหมด..สวยงาม ร่มรื่น.. ไม่รู้บ้านใคร..(ในตอนนั้น) / ในความเป็นจริงแล้ว เราคงซวยมาตั้งแต่เกิด... ดิ้นรนให้ตาย..ก็เป็นได้แค่หมาข้างถนน.. ล้อจักรยาน 1 ล้อ ยังไม่เคยได้เลย.. แต่คุณพี่ชายใหญ่ (คุณชายปากบอน)..ได้มอเตอร์ไซค์ Kawasaki 1 คัน ขี่ไปเรียนหนังสือที่ โรงเรียนช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ..ขี่ไปไม่กี่ปี เอาไปเทิร์น เป็นยามาฮ่า คันใหม่เอี่ยม... ลูกชายคนเล็กก็ได้มอเตอร์ไซค์ 1 คัน ขี่ไปเรียนที่บพิตรภิมุข ทุ่งมหาเมฆ.. ส่วนนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ลูกสาวคนเดียวช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน ..ต้องเดินออกจากบ้าน ไปขึ้นรถสองแถวหน้สถานทูตออสเตรเลีย.. บางวันขี้เกียจรอรถ..ก็ตัดสินใจเดินแต่แรก กลางแดดร้อน (เรียนรอบบ่าย เลิกค่ำ) ค่ำกลับบ้านก็ต้องมากวาดหน้าบ้าน ..ล้างชาม.. ล้างถาด .กวาดขยะตรงเขียงใส่ถุง ผูกให้เรียบร้อยเอาไปทิ้งในเข่งขยะข้างบ้าน...กูทำคนเดียว.. สุดท้าย..อดตายอย่างหมาข้างถนน.. (หาเงินเลี้ยงพี่เลี้ยงน้อง ทุ้ย...) / ขนาดไปทำงานช่อง 9 ป๊ายังปลุกให้ไปตลาดก่อนตี 3 ..ขับรถจากดินแดงไป..สีลม รับแม่ไปตลาด ซื้อของด้วยกัน..ตอนนั้นในซอยพิพัฒน์ 2 ทุบถนน รถเข้าไม่ได้.. นังปูต้องช่วยขนตะกร้าลงจากรถรถ หิ้วปุเลงปุเลงไปร้านผัก..เดินไป เดินกลับหลายรอบ.. เหงื่อตกซิก..ไม่เคยได้ค่าจ้างค่าแรง รางวัลใด ๆ เลย.. นึกไม่ออก ว่ามีคุณป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท..มาช่วยขนของด้วยหรือเปล่า.. / แล้วค่อยนั่งรถ ปอ.15 (504 ปัจจุบัน) ไปดินแดง อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน.. (แต่จำไม่ได้ว่าไปทั้งวันธรรมดาและวันเสาร์ อาทิตย์ด้วยหรือเปล่า) ******** น้องหนู หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท.. ฉันทำงานขนาดนี้..แต่ไม่สมควรได้รับอะไร..แม้แต่บาทเดียว.. แล้วหลินเป็นใคร ..หนีออกจากบ้านซาโกว (ก็อีเหี้ยของมึงนั่นไง..อาอึ้มของเธอพูดกับฉัน) ..งั้นเธอก็เป็น "คนดีของอาอึ้ม" น่ะสิ (น๊าน..เจอข้อหา ..ขี้อิจฉาอีกแล้ว)... / เธอสมควรได้เรียนปริญญาโท นิด้า.. บริหารธุรกิจ.. เงินไม่พอใช้..มาขอใช้นิดนิดหน่อยๆ.. / เป็นไงคนที่เลี้ยงเธอ (ในขณะที่ไม่มีใครเองไปเลี้ยงตั้งแต่ยังเด็ก ๆ 7 ขวบ) ส่งเสียให้หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท จบปริญญาตรี สถาบันฯ พระจอมเกล้า เจ้าคุณทหรลาดกระบัง.. เป็นคนเหี้ย เป็นคนขี้อิจฉา.. อา 2 คนของเธอ ที่เขาเลี้ยงเธอมา..เป็นคนเลว เหี้ยขนาดนั้นจริงเหรอ.. เธอเท่านั้นที่รู้ดี.. ฉันเองก็ไม่รู้../ หวังว่า หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..คงไม่ลืมกำพืด..วัวลืมตีน..หรือเป็นวัวสันหลังหวะ.. / นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท (หมาหางด้วน หมาหางกุด) สุชาติ สุพรรณโกมุท + หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..หมาหางยาว..ว..ว..ว.. แม่กับอาอึ้ม ต้องถือหางให้... ขอให้เจริญ เจริญ เจริญ นะ สุชาติ สุพรรณโกมุท + พิมพา สุพรรณโกมุท..............................สมัยก่อน นังปู ต้องเอาไม้เต๊กกอ สอยผ้าใบสีขาว (ผ้าดิบ) กองโต ขึ้นแขวนกันแดดส่องผัก ..เย็นต้องสอยผ้าลงมาพับเก็บ.. ต่อมาทันสมัยขึ้น เป็นผ้าใบพลาสติก ใช้เชือดึง แล้วมัดกับเหล็กผูกเชือก..สายปล่อยผ้าลง เย็น ดึงม้วนผ้าใบขึ้น.. แต่ถึงวันนี้ ฝนตก แดดออก.. ต้องรอ..น้ำฝนเน่าหยดลงหัว ก็หยดไป ต้องหลบเอา.. แดดส่องเข้าห้องขายของเกือบครึ่งห้อง ก็หลบเอา นั่งเก้าอี้ยองๆ (ซื้อเอง 200) หลบแดด.. อยู่ดาดฟ้าก็ไม่ไหว ร้อน เหงื่อหยด..ร้อนจะตายห่า