วันศุกร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2555
แจ๋อบรมหลาน "คนเราน่ะ ปากหวานเข้าไว้ ไม่เสียหลายหรอก"
ไม่รู้หลานคนไหน แจ๋อบรมสอน "ไถ่กู๊นะ ทำงานแม่บ้าน..นั่งกินข้าว ใครเดินผ่านก็ต้องเรียก...ชื่อ..เจี๊ยะ..ถ้าเดินผ่านหลายคน ก็ต้องเรียกเจี๊ยะทุกคน กว่าจะกินเสร็จ" "คนเราน่ะ ปากหวานเข้าไว้ ไม่เสียหลายหรอก" (ไม่แ่น่ใจว่า จะเข้าทำนอง "ปากหวาน ก้นเปรี้ยว" หรือเปล่า ออกแนวประจบ สอพลอ ตอแหล) มิน่า่ล่ะ มัวแต่เรียกเจี๊ยะ คงเสียเวลาทำงานไปเยอะ..
*
มิน่าล่ะ ที่แจ๋เคยเล่า... "บ้านนี้นะ เมียคนนี้ก็ว่าแจ๋เข้าข้างซ๊อเมียน้อยคนนั้น ส่วนทางนี้ก็ว่าแจ๋เข้าข้างเมียคนนี้" สงสัยจะเข้าทำนองนก 2 หัวน่ะสิ... เจ้านายทั้ง 2 ข้าง เขาเลยตีกัน...แบบนี้แหละี่ที่เรียกว่า "หวังดี ประสงค์ร้าย" อาจจะไม่ตั้งใจก็ได้...คงจะทำเป็นแบบว่า...พูดกับฝ่ายนี้อย่างหนึ่ง แล้วก็ไปพูดกับอีกฝ่ายว่าอย่างหนึ่ง คือความจริงไม่ตรงกัน...เขาเลยทะเลาะกัน..
*
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น