ห้องสมุดซอยพระนาง พฤหัส 26มิย.57 (พุธ25 ลุงแก่ไม่มา..ทั้งห้องเงียบ ได้ยินแต่เสียงแอร์) เอาปากกาปล่อยกระแทกกับโต๊ะ สู้แก ..แต่ไม่ใช่สันดานเรา เลยต้องเลิกทำ สู้มันไม่ได้จริงๆ

ห้องสมุดซอยพระนาง พฤหัส 26มิย.57 (พุธ25 ลุงแก่ไม่มา..ทั้งห้องเงียบ ได้ยินแต่เสียงแอร์) เอาปากกาปล่อยกระแทกกับโต๊ะ สู้แก ..แต่ไม่ใช่สันดานเรา เลยต้องเลิกทำ สู้มันไม่ได้จริงๆ / เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจ.. ตั้งแต่แกเข้ามานั่งวันแรก ๆ เดือนกว่า ๆ ..นั่งแถวกลาง โต๊ะ3 จนย้ายไปนั่ง โต๊ะริมเสา ริมกระจก.. ได้ยินแต่เสียงปากกาของแก ปล่อยให้กระทบหน้าโต๊ะ ทั้งวัน ถ้าแกจด.. / จนในที่สุดแกได้ที่ประจำ โต๊ะ 3 ริมกระจก..ฝั่งใต้ทางด่วน.. ทีนี้ เราก็ต้องนั่งทนฟังเสียงปากกา (กะโหลกกะลา) ของแก ทู๊กวัน.. เบื่อมกา.. รำคาญมาก / เมื่อวาน ผู้หญิงผมประบ่า ปลายผม 1 คืบ เหมือนดัดหยักแต่ไม่หยิก.. ตอนแรก เค้านั่งโต๊ะ 2 ริมกระจก ริมกระจก.. พอได้ยินเสียง "ลุงแก่" เปิดถุงขนม ถุงร้อนธรรดานี่แหละ จก "พายสับปะรด" ที่เป็นสี่เหลี่ยมไส้สับปะรดกวน. จกไป หักครึ่งชิ้น เอามือปัดกับเสื้อ..จกอีก.. (จกไม่จบ) ตอนเคี้ยวแกจะพับถุงเหมือนกลัวขนมไม่ถูกลม ไม่กรอบ.. พับเข้า คลี่ออก จกขนม.. กินจนหมดถุง.. ผู้หญิงคนนี้เดินจากโต๊ะไปเข้าห้องน้ำ ยังหันมามองหน้าลุงแก่.. เสียงถุงร้อนก็ เสียบแส่บ จี๊บจับ.. มันเป็นคลื่นเสียงที่ถูกส่งตลอดเวลา นานกว่า 10 นาที.. / สุดท้ายวันที่ 26 ผุ้หญิคนนี้ย้ายไปนั่ง โต๊ะคอมริมกระจก ฝั่งถนนใหญ่.. ได้ยินเสียงเรากระแทกปากกกา สู้กับตาแก่.. เขาลุกขึ้นมายืนมองหาเสียง มองหน้าเรา.. เราก็มองกลับไป..ทำไม.. / มันเลว ก็ต้องสู้กันสิ.. / เธอลุกมา 2 ครั้ง ที่สุดคงทนไม่ได้.. ย้ายหนีไปนั่งโต๊ะ 2 ริมประตูใน ห้อง1 / มีผู้หญิงลุกย้ายไปอีกคน.. / มาวิเคราะห์นิสัยลุงกันดีกว่า... 1.แกจะเปิดประตูกระจก.. แล้วเอามือจับที่จับ ค่อย ๆ ปล่อยให้ประตูปิด.. ไม่ใช่เปิดแล้วเดินเลย.. / (จำเป็นมั๊ยเนี่ย) /2.เวลาแกลุกไป (แกจะทำเป็นยกเก้าอี้เข้าที่) ไม่มีเสียงเลย.. (นี่ก็จำเป็นมั๊ยเนี่ย) 3.เวลาไปไหน แกจะขนทั้งกระเป๋าผ้า (เต็มกระเป๋า เต็มไปด้วยหนังสือของแก 2 เล่ม หนังสือพระทำนองเนี้ย)... ถุงกีอบแก๊บ บางวันแกจะนั่งพับถุงให้เรียบร้อย จัดให้เข้ากระเป๋าผ้า..(ไอ้เสียงพับถุงนี่ มัน ก่อบแก่บ ก่อบแก่บ.. ตลอดเวลาเลยนะ).. 4.คงจะเมื่อยแล้ว.. แกเปิดหนังสือวางไว้ แต่เอาถุงผ้า ริมปากกระเป๋า วางเคยบนหน้าหนังสือ แล้วเอาแว่นตา.. เอาเลนสัมผัสบนหน้ากระดาษ ขาแว่นตา ชี้ฟ้า ทั้ง 2 ขา.. (เดาเอาว่า.. ไม่ให้ใครมาหยิบจับหนังสือแก หรือกลัวคนโขมยหนังสือแก).. ถ้าเป็นคนปกติ เค้าคงจะวาง วางแว่น แบบ ขอบแว่นตาล่างก็อยู่บนหน้าโต๊ะ ขาแว่นตา..ก็อยู่บนหน้าโต๊ะ ไอ้การเอาขาแว่นตาชี้ฟ้า แสดงให้เห็นว่า วิสัยทัศน์ ไม่กลัวความฉิบหาย..คือไม่กลัวแว่นตาจะพลิก ตกมา อาจทำให้แว่นเสียหายได้.. / เวลาปล่อยปากกากระทบหน้าโต๊ะ ทำเหมือนโลกนี้ (ห้องสมุดห้องนี้) เป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว ปล่อยปากกา กระทบโต๊ะ ก็เป็นเรื่องปกติ .. (ทั้ง ๆ ที่คนทั้งห้องเค้าอ่านหนังสือเงียบ ๆ แม้แต่พระ..บางรูปที่มา เวลาท่านอ่านหนังสือ ยังเอาหนังสือมารองวางปากกาเลย) นี่แก่กะโหลกกะลาห่าเหว.. (สุดท้ายเราก็ต้องยอมแพ้.. บ่นตลอดครึ่งชั่วโมง จนเหนื่อย.. "มันเป็นสันดานเขา ไม่ใช่สันดานเรา ทำไปก็ไม่มีประโยชน์ แก่ขนาดนี้ ผมขาวทั้งหัวแล้ว.. กระแทกขนาดนี้ ยังไม่รู้สึก ยังไม่สำนึก แถมไร้สามัญสำนึกอีกอย่างมาก ๆ).... ใครก็ตามที่มาใช้บริหารห้องสมุด ซอยพระนาง ห้องทำการบ้าน ..กรุณาเตรีมอุปกรณ์ (ส่วนใหญ่ก็นำมาอยู่แล้ว.. บางคนผู้หญิงยังเรียนปริญญาตรี น่าจะ.. เสียงปลั๊กไฟ ชาร์จโทรศัพท์ (เห็นนั่งจิ้มมือถือมากกว่าอ่านหนังสือ) เราลงไปบอก จนท. เค้าขึ้นมาเตือน 1 ครั้ง.. สุดท้าย จนท.เอาผ้าเทปปิดไว้ตามเดิม.. แล้วนางก็ เอาปลั๊กเสียบจี๊ก ทะลุผ้าเทปสีส้มเข้าไปเลย ...เราก็รอให้จนท.เดินผ่าน แล้วจะบอก.. และแล้ว คุณ รปภ.ขึ้นมา เลยชี้ให้เขามาทางนี้.. นางเห็น รปภ.เดินมา รีบชักปลั๊กออกทันที ก่อนที่เขาจะเดินมาถึง.. แต่ก็ยังต้องย้ำ "ห้ามเสียบปลั๊กไฟนะครับ" ย้ำ... หล่อนก็เหมือนจะยอมแต่โดยดี.. นี่ถ้าจบแล้ว ไปทำงาน เจ้านายคงสั่งงานไม่ได้.. ดื้อด้าน สันดาน ศรีธนนชัย.. (แรงไปมั๊ยคะ).. / ต้องถือเป็นเวรเป็นกรรม..ที่ลุงแก่ ผอม เสื้อแจ็คเก็คสีน้ำเงิน ผมขาวทั้งหัว.. สันดานแกเป็นอย่างนี้ คงแก้ไม่ได้แล้วล่ะ ต้องทำใจ.. ถ้าทำใจ "ทนเสียงปากกา ป๊อกแป๊ก" แบบปล่อยจากมือ ให้มันหล่นกระทบ เสียงดังลั่น.. ไม่สนใจผู้คน.. เหมือนโลกนี้เป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว.. แต่เวลากางหนังสืออ่าน.. ทำเหมือน.. "คนทั้งห้อง (โลกเงียบ ทุกคนใช้สมาธิ) จะมาโขมยหนังสือ แกอ่าน ประมาณ ชาวบ้านเลว ไม่มีมารยาท.. ไม่ปล่อยวาง ไม่ไว้ใจใคร.. โธ่เอ๊ย.. (กลางงันกินอาหารที่ม้านั่งหน้าห้องสมุด เอากระดาษทิชชู เห็นยาว ๆ คงสอยยาว ๆ จากห้องน้ำชาย..เด็ดมาใช้ส่วนตัวล่ะสิไม่ว่า เช็ดช้อนที่แกกินข้าว" ..แกคงเป็นคนสะอาดจัด.. เข้าห้องน้ำ ใช้สบู่เหลวของห้องน้ำล้างมือ.. เข้ามานั่งที่โต๊ะ ยังได้กลิ่นสบู่ของห้องน้ำเลย.. / ดู ๆ แกก็ไม่ใชคนรวยอะไร แน่ใจเรอะ แกอาจจะเป็นผ้าขี้ริ้วห่อทองก็ได้....คือแต่งตัวไม่รวย กินประหยัด น้ำก็คงกรอกจากเครื่องกรองน้ำของห้องสมุด..ไม่เสียสตางค์หรอกซื้ออะไรหรอก.. / เซ็งว่ะ.. แก่กะโหลกกะลา.. แล้วค่อยว่ากันใหม่