"ธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท" ตายแล้ว..นางวิภา จงมีัความสุข (ยังมีชีิตอยู่)...

"ธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท" (ตายแล้ว) /..นางวิภา จงมีัความสุข (ยังมีชีิตอยู่).../ นายสุชาติ สุพรรณโกมุท (ยังมีชีวตอยู่) / นายสุเทพ สุพรรณโกมุท (ยังมีชีวิตอยู่) / น.ส.พิมพา สุพรรณโกมุท (ยังมีชีวิตอยู่..หลังจากได้รับการช่วยเหลือค่ารถ ค่ากิน นิด ๆ หน่อย ๆ ..แ่ต่ไม่รู้ใครส่งให้เรียนจบปริญญาโท..บริหารธุรกิจ นิด้า.. อาอึ้ม วิภา จงมีความสุข บอกอาอี๊ในซอยว่า "ไม่ได้ส่งหลินให้เรียนจนจบปริญญาโท..แค่ช่วยค่าิกิน ค่ารถนิด ๆ หน่อยๆ) ..../ น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท (ตายแล้ว..ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินทุกอย่าง..สุดท้ายได้เดือนละ 2,000 อดอยากอย่างหมาข้างถนน..เรียนทำขนม หาทางดิ้นรน..หาทางทำมาหากิน..แต่โดนแม่ด่า "เรียนอะไรกันนักกันหนา".. ถ้าอยากมีเงินกินมีเงินใช้ล่ะก็ ต้องมาช่วยขายเหล้าขายบุหรี่..ให้วันละ 300 บาท (เดือนละ 9,000 บาท หักของเตี่ยให้เดือนละ 2,000 เหลือเดือนละ 7,000 บาท 12 เดือน เป็นเงิน 84,000 บาท ..เฉลี่ยน 365 วัน เหลือวันละ 230.16 บาท.. ) แล้วกรมธนารักษ์จะเอาที่ดินคืนแล้ว..ต้องรื้อถอนย้ายออกให้เสร็จสิ้นภายใน 31 ธันวาคม 2556... คุณแม่วิภา จงมีความสุข ยังสั่งว่า "ไม่ต้องถัก เงิน 1,700 ถักเสื้อได้กี่ตัว ขายได้เงินแล้วกี่หมื่น ไม่ต้องถัก..ให้มาช่วยขายของ มาเช้า..เย็นกลับ ให้วันละ 300 บาท... เอาไว้รอให้ น้องหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..มาขายก็แล้วกัน..เอ๊ะ รึไม่ต้อง..เพราะเขาจบปริญญาโท บริหารธุรกิจ นิด้า..แล้ว เงินเดือนคงจะหลายหมื่น ไม่ต้องมาเป็นขี้ข้า..ลูกจ้าง.. (ลูกแท้ ๆช่วยขายของ ทำงานให้ทุกอย่าง..สุดท้าย...... แต่หลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท.. ช่วยให้อยู่ห้องสบาย ๆ ชั้น 4 เรียนปริญญาโท บริหารธุรกิจ นิด้า...ไม่เคยต้องทำงานอะไร แม้แต่ล้างชามให้อาอึ้ม ไม่ต้องล้างถาดใส่ปลา ไก่ กุ้ง ..ไม่ต้องกวาดหน้าบ้าน..ไม่ต้องหุงข้าวทำกับข้าวให้คนทั้งบ้านกิน..แต่ได้เรียนจบจบปริญญาโท...โลกนี้ก็เป็นเช่นนี้แล.... กู นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท... ได้ตายไปแล้ว.. เชิญพวกท่านหาความสำราญ เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติ อย่างสุขสบาย ได้เงินใช้เดือนละ 30,000 หลานยูริ..ได้เรียนโรงเรียนนานาชาติ สารสาสน์วิเทศฯ ร่มเกล้า ใช่มั๊ยะ..แต่กู๊ปู อดตายไปแล้วเจ้าค่ะ... (เดี๋ยวแม่มึงตาย มึงก็ได้มรดกแล้ว.. ดีดี ขนาดนี้ คงตายง่าย ๆ หร๊อก...)