31 มค.56 กลุ่ม 4 อาจารย์ชม.."ขนมจีีนน้ำพริก รสดี ความเข้มข้นของน้ำกำลังดี ไม่ข้นเกินไป"

31 มค.56 กลุ่ม 4 อาจารย์ชม.."ขนมจีีนน้ำพริก รสดี ความเข้มข้นของน้ำกำลังดี ไม่ข้นเกินไป / การใส่ถั่วทองคั่ว แล้วปั่นใส่น้ำพริก...จะทำให้น้ำพริกข้นขึ้นอีก เพราะถั่วคั่วบดจะดูดน้ำซึมเข้าไปอีก (เพิ่งได้ถั่วมา..คงจะแช่น้ำไม่ทัน).. อาจารย์ บอก "ถั่วเขียวซีก..แช่ืน้ำ 1 ชั่วโมง" ล้างสะอาด แล้วจึงบด จะช่วยให้ถั่วไม่ดูดน้ำของน้ำพริกมา รสจะไม่จัดเท่าวันนี้.. (เย้..น้อง ๆ เก่งมา ได้ 1 คะแนน" / "ทับทิมกรอบ" แห้วดิบ ลูกใหญ่ ตัดแต่ง 4 ด้าน ให้เป็นทรงเกือบสี่เหลี่ยม (เศษเหลือสามารถนำไปใส่ในตะโก้แห้วได้).. ลูกใหญ่ ผ่าจากด้านบน แบ่ง 3 ส่วน.. แต่ละส่วนแบ่ง 1/2 แล้วแบ่้งอีก 1/2 = 1 ส่วน ละ 4 ชิ้น (3 ส่วน จะได้ 12 ชิ้น) แต่วันนี้น้องเขาผ่า 2 ได้ 8 ชิ้น.. (เราแบ่งมาหั่นเป็นชิ้นขนาดพอใช้ได้ ถามอาจารย์แล้ว) ..ลงมติ เอาของน้องมาแบ่งอีก 4 ได้เม็ดเล็ก.. ส่งอาจารย์ พร้อมไก่ห่อใบเตย (น้อง ๆ เขาทำอีก ห่อดีมาก) ... / ทับทิมกรอบ กลุ่ม 4 สี สีสวยกำัลังดี (ตอนอาจารย์สอน บอก ใส่สีให้ท่วมแห้ว..หนูก็พรวดเอาท่วม..อาจารย์มาเบรคพอดี.. ให้ใส่เล็กน้อย แล้วคลุก สักครู่ คลุกให้สีติดเม็ดทับทิมที่อยู่ข้างบน..ส่วนที่ให้ท่วมแห้ว..อาจารย์หมายถึง..น้ำเชื่อมที่ต้มมะพร้าวอ่อน.. เมื่อต้มเม็ดทับทิมกรอบแล้ว..ช็อคน้ำเย็นแล้ว..ให้กระชอนสะเด็ดน้ำ..แล้วแช่ในน้ำเชื่อมให้ท่วมเม็ดทับทิมกรอบ เพื่อให้น้ำเชื่อมรัดตัว..แต่น้อง ๆ กลุ่มข้าง ๆ อีก 2 คน..คุยกัน..ได้ใจความว่า..เิ้ข้าใจเหมือนเรา.. เลยต้องให้อาจารย์อธิบายให้น้องฟังอีกที..ไม่ังั้น ถ้าน้องเขาไปทำขาย เทเซลส์บลูบอล แช่แห้วท่วม คงต้องเจ๊งแ่น่นอน 555) / ส่วนไก่ห่อใบเตย น้องเขาห่อดีมาก คนนึงเป็นเชฟเบเกอรี่ ทำมาแ้ล้ว 12 ปี / กำลังจะไปขี่อูฐ ที่ อาบูดาบี.. เก่ง KoTaRa เลย ..กลางวันแ๊ว๊บจะไปซื้อมีดแกะสลัก อาจารย์สอนที่ขายมีอแกะฯ เล่มละ 450 บาท.-กลับไปแล้ว... / คนนึงทำงานร้านอาหารไทย กำลังจะไปแคนาดา ทำมา 15 ปี / คนนึงเป็นครูสอนภาษาีเกาหลี ภาษาอังกฤษ ที่วิทยาลัยฯ กระทรวงแรงงาน... เคยทำร้านอาหารในต่างประเทศ... กำลังไปทำงานร้านอาหารที่ออสเตรเลีย / เก่ง ๆ กันทุกคนเลย... สรุป วันสุดท้าย กลุ่ม 4 คะแนนนำโด่ง.. ดูดีทั้ง 3 เมนู.... อาจารย์สอนดีมากค่ะ

ดอกกุหลาบใบเตย ง๊ายง่าย ซ๊วยสวย..เจ๋งอ่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=N8IKAkJCtOw *

30/01/2013 today facebook อืด Kotara.. กลับสวรรค์ดาดฟ้า นอนดีกว่า

30/01/2013 today facebook อืด Kotara.. กลับสวรรค์ดาดฟ้า นอนดีกว่า / เมื่อวาน ไปสีลม เอาหมี่กรอบ บัวลอย ไปให้ท่านแม่ (คือขอเงินเดือน เมย.56ของป๊า 2,000) รถติดโครต ขยับเรื่อยๆเกือบถึงแยกราชประสงค์ พขร.ปิดแอร์ หลายนาที..ผู้หญิงท้ายรถตะโกนสุภาพบอก "พี่คะ ช่วยเปิดแอร์ให้หน่้อยค่ะ" ผู้หญิงป้านั่งหน้าชะโงกหน้ามายิ้มเยาะเย้ยหยัน ปากขยับ "ใครพูดนะ" เราเลยทำหน้ากวนตีน "มึงอยากรู้ว่าใครพูด มึงก็ลุึกมาดูสิ" เขาคงเห็น.. หันมามองหน้าเราหลายที (เอาวะ..งานนี้มีตบกันแน่นอน) ยืนให้เมื่อยตาย ทำหน้ากวนตีน (กูพร้อมกับมึง) แต่ป้าแกคงโรคจิต ดัดจริต.. ทำเป็นเอามือ เอาแขนไปอังประมาณว่า "แอร์เย็น" แล้วก็ขยับช่องแอร์ (ถ้าด่ากัน จะเอาให้หน้าหงาย.. คุณป้าลองมานั่งท้ายรถดูสิ..จะได้รู้ว่าร้อนหรือเย็นมันเป็นยังไง) (น้องสาวไม่ต้อง..พี่เอง.อยากมีเรื่องกับไอ้คนที่ดัดจริต คิดไม่เป็น..มานานแล้ว)

ถามเพื่อน "แล้วถ้าสอบ ทดสอบการประกอบอาหารมาตรฐานไทยระัดัีบ 1ไม่ผ่าน เค้าจะมามั๊ย"

ถามเพื่อน "แล้วถ้าสอบ ทดสอบการประกอบอาหารมาตรฐานไทยระัดัีบ 1ไม่ผ่าน เค้าจะมามั๊ย" / "ไม่ว่าเลยพี่..ก็ถ้าไม่ผ่าน พี่ก็ขอสอบใหม่" / แต่เท่าเราถามดู ป้าเก่งมากเลยสอบผ่าน ป้าบอก "อะไรก็ไม่รู้ล่ะ..ไม่ใช่ที่เรียนมา.. วันนั้นให้ทำแกงเลียง" / "เขามีสูตรมาให้หรือเปล่าคะ" /"ให้สูตรมาให้เราทำ" / น้องผู้หญิงคนหนึ่ง เก่งมาก คงจะเรียนมาครบทุกสถาบันอาหารในเมืองไทยแล้วกระมัง.. ดูท่าทางเหมือนเชฟมืออาชีพเลย....ถามอาจารย์ หมูัหั่นอย่างไรคะ..ขนาด 1 เซนติเมตร ยาว 2 เซนติเมตร ...อาจารย์แม่ท่านก็กรุณาหั่นให้ดู..(เผื่อหนูจะได้เตรียมตัวไปสอบ ทดสอบฯ มาตรฐานอาหารไทยระัดับ 2" / อาจารย์แม่กล่าว "ขนาดระัดับอาจารย์ยังสอบไม่ได้เลย..ระดับ 2..และน่าจะยังไม่เปิดคอร์สให้เข้าทดสอบ"...

ปิ๊งป่อง อาจารย์แม่เพ็ญพร ท่าน 62 แล้ว ถาม "น้ำพริกลงเรือ มี Basic มาจากอะไร" / "น้ำพริกกะปิ" ตอบคนเีดียวมั่นใจมาก

ปิ๊งป่อง อาจารย์แม่เพ็ญพร ท่าน 62 แล้ว ถาม "น้ำพริกลงเรือ มี Basic มาจากอะไร" / "น้ำพริกกะปิค่ะ" ตอบคนเีดียวมั่นใจมาก / "ถูกต้องค่ะ ดีมาก" (เย้) / "แล้วมีที่มาจากอะไร" / "มาจาก เจ้านาย (ชั้นสูง) เที่ยวทางเรือ..แล้วทำน้ำพริกลงไปทานในเรือค่ะ (ตอบสั้น..) เพื่อให้อาจารย์อธิบายยาว..ข้อมูลน่าเชื่อถือมากกว่า.. "เนื่องจากพระราชธิดาใน (หนูคิดว่าน่าจะรัชกาลที่ 5) ร.4 หรือ ร.5 เสด็จพระภาสทางเรือ.. เนื่องจากกว่าจะกลับถึงวังก็ค่ำแล้ว.. จึงได้นำอาหาร เครื่องเสวย . ผัดเป็นน้ำพริก สะดวก รวดเร็ว ไปเสวยในเรือ ...." (ที่หนูเคยอ่านบอก ..นำเครื่องเสวยจากมื้อก่อน มาผัดเป็นน้ำพริก แล้วนำปทานในเรือค่ะ..แต่จำไม่ได้ว่า..ทำเป็น "ข้าวคลุกน้ำพริกลงเรือ" หรือ "น้ำพริกลงเรือตักทานกับผักเคียง)/ "แล้วมะดันไม่มี ใช้ตะลิงปิงไ้ด้มั๊ยคะอาจารย์ฺ" / "ได้ค่ะ..เป็นคำถามที่ดีมากค่ะ" (รู้สึกวันนี้เป็น ..นางเอก..อีกแร้ว หุหุ..ก็เคยอ่านมาบ้างค่ะ นานมาแล้ว..เป็นที่มาของชื่อ "น้ำพริกลงเรือ" ที่น่าสนใจ น่าตื่นเต้นมากค่ะ)

อาจารย์ภูวนันท์ ถาม..มะนาวหน้าร้อนเป็นไง (ก็สบายดีมั๊งคะ)

อาจารย์ภูวนันท์ ถาม..มะนาวหน้าร้อนเป็นไง (ก็สบายดีมั๊ยงคะ) / "หน้าร้อนมะนาวน้ำเยอะหรือน้ำน้อย..เปรี้ยวมากหรือเปรี้ยวน้อย" อายุ 46 แล้วค่ะ เพิ่งเคยเจอคำถามนี้.. "น้ำน้อยมั๊งคะ เปรี้ยวน้อยมั๊งคะ" /x ขึ้นเลย.. "หน้าร้อน..น้ำที่เลี้ยงต้นมะนาวมีน้อยแล้ง.. น้ำมะนาวจึงเปรี้ยว และมีราคาแพง...หน้าฝน น้ำเลี้ยงต้นมาก (นักเรียนบอกถึงขั้นท่วม) ทำให้มะนาวมีน้ำเยอะ..แต่เปรี้ยวน้อย" / "มะขามเปียก คั้นข้น ๆ อัตราส่วนเท่าไหร่ 1ต่อ1 1ต่อ2 หรือ 1ต่อ3" (ตอบไงดี) 1ต่อ1 มั๊งคะ.. / "มะขาวเปียกคั้นข้น อัตราส่วน 1ต่อ 3 ครับ" / อา่จารย์นิ่ม.. "เคยเห็นมั๊ย บางร้านที่ขายผัดไท เขาจะลวกเส้นจันทร์ในน้ำร้อนจนนิ่มได้ที่ แล้วจึงผัดต่อ" / "อ๋อค่ะ" (ไว้ก่อน..ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ไ้ด้นึกถึงกรณีนี้) / ซอสผัดไท สูตรนี้ได้ผ่าานการ Test สูตรมาแล้ว.. / กระนั้น..ตัวแปรผกผันที่สำคัญคือ "น้ำมะขามเปียก" เนื่องจาก แต่ละปั้นอาจได้มาจากหลายแหล่ง ความเปรี้ยวอาจไม่เท่ากัน บางเจ้าอาจใส่มะขามข้อเีีดียว (มะขามหวานข้อเดียว ที่ไม่มีราคาเอามาผสม ทำให้มะขามเปียก ได้ความเปรี้ยวไม่คงที่)..เมื่อคั้นน้ำแล้วต้องชิม ก่อนกลับอาจารย์บอก การเก็บถั่วงอกในตู้เย็นไว้เป็นสัปดาห์ อาจารย์ศรีสมร คงพันธุ์ บอกลูกศิษย์ไว้... เอาน้ำใส่กะละมัง..แล้วหยิบถั่วงอกใส่น้ำกะละมัง (ไม่ใช่ใส่ถั่วงอกในกะละมัง แล้วเปิดน้ำก๊อก ซู่ใส่ ถั่วงอกจะช้ำ) ล้างน้ำสะอาดแล้วสงขึ้นใส่กล่อง มีฝาปิดแช่ถั่วงอกทั้งน้ำ (ไม่แน่ใจว่าอาจารย์บอกให้ใส่น้ำปริมาณเท่าใด)... แค่นี้ก่อน..ปวดแขน keyboard ก็แข็ง กดไม่ไปเลย..ต้องกัด กระแทกทีละตัีว..ปวดนิ้วอีกตะหาก..ส่วนเรา ทำผิดสูตรบ่อย ๆเลยไม่กล้าทำ..อยู่แผนกล้างถ้วยถังกะละมังหม้อดีก่า.. ให้น้อง ๆ เขาปรุงสุดสีมือ..(จะเอาเปรียบน้องเค้าก็บอกมาตรง ๆ เถอะ..ป้าแก่)/ "ผมก็ไม่มีอะไรมากกว่าพวกคุณ" โอ้โห ถามแค่เรื่องมะนาว..หนูก็อึ้งเลยค่ะ..

"เหนื่อยมั๊ยเรียนประกอบอาหารไทย" วิทยาลัยการแรงงานฯ "ไม่เหนื่อยค่ะ แต่เมื่อยมาก ๆ"

มีเพื่อน ๆถาม หลายคนคนถาม เรียนอาหารเหนื่อยมั๊ย ไม่เหนื่อยค่ะ แต่เมื่อยมากๆ (ปวดแขน ปวดขา มา 2วันแล้ว) เหลืิอพรุ่งนี้อีกวัน อาจารย์เจ้าหน้าที่บอก พรุ่งนี้ "...จำไม่ได้แล้ว..ทับทิมกรอบ..ไก่ห่อใบเตย) ชีวิตนี้ไม่กลัวตายแล้วนี่..จะกลัวอะไร..ถ้าเราไม่ผิด..ธรรมชาติ ไม่ได้ดัดจริต

29 มค.56 วิทยาการแรงงาน กระทรวงแรงงาน ไปตื๊อขอเรียนถ้ามีใครสละสิทธิ์ที่นั่งที่ลงทะเบียนไว้ .."อย่าคุยกันนะคะ้ ห้ามเสียงดัง ชั้น 2 เสียงก้อง ดังขึ้นไปถึงห้อง ผอ.

29 มค.56 วิทยาการแรงงาน กระทรวงแรงงาน ไปตื๊อขอเรียนถ้ามีใครสละสิทธิ์ที่นั่งที่ลงทะเบียนไว้ .."อย่าคุยกันนะคะ้ ห้ามเสียงดัง ชั้น 2 เสียงก้อง ดังขึ้นไปถึงห้อง ผอ. /ไอ้เรารึก็ขี้โม้ เจอเพื่อนที่เรียน คุยโขมงโฉงเฉง เจ้าหน้าที่ประสานงาน บอกเช่นนี้ิ เราออกไปรอข้างนอกคุยต่อ.. รู้สึกถูกเหล่ ที่ตุ๊กกี้เข้ามา จุ๊จุ๊จุ๊ พี่ติดต่อราชการมาเยอะ.. เดี๋ยวเขาไม่ใ้ห้เรียน.. บางคนก็ลงทะเบียนมาแล้วเป็นปี เขาจะโทร.ตามกลุ่มนี้ก่อน.. ถ้าได้เวลาแล้ว 10.30 น...เราก็อาจจะมีโอกาสได้เข้าเรียนแทน.. / (ุเถียงพี่ตุ๊กกี้...ถ้าต้องการเงียบมาก ๆ ต้องไปอยู่ป่าช้าแล้วพี่) / "ไม่เอาน่าปูใจเย็น ๆ อย่าวิพากษ์วิจารณ์" นั่งคุยกับพี่ตุ๊กกี้ ..มองเข้าไปในห้องกระจก เห็นเขายืนมองมาตลอดเวลา.. / "โอ๊ย..พี่ หนูพูดไม่เป็นหรอกพี่.. หนูไม่ได้อาละวาด อันธพาล นักเลงเกเร" / แต่ในความเป็นจริง..วันแรกที่ไปเรียนภาษาจีนกลางเพื่อการสื่อสาร.. ท่านผู้อำนวยการ ใส่ชุดออกกำลังกาย ขึ้นมาถึงชั้น 3 แวะดูนักเรียนที่มาขอเรียน..ท่านทักทายอย่างสุภาพให้ความเป็นกันเองมาก ไม่ได้ดูจะถือตัวแต่อย่างใด" / หรือแม้แต่วันที่นักเรียนเรียนจบ 5 วันแล้ว.. คุยกันโขมงโฉงเฉง ลั่นชั้น 3 ห้องผอ.ก็อยู่หน้าบันได..ท่านก็ไม่ได้ออกมาว่า "พวกคุณเบา ๆ หน่อย" / หรือแต่วันที่เรียนอาหาร ท่านผอ.ก็ใ้ห้ความเมตตา ..โทร.ลงมาถามเจ้าหน้าที่..ว่าคนมาเรียนครบหรือไม่.. ถ้าไม่ครบ ให้พวกที่รอเข้าห้องเรียนได้เลย..ขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการวิทยาลัยการแรงงานมากค่ะ..ท่านเป็นคนที่เห็นความสำคัญของโอกาสในการเรียน และต่อยอดที่จะไ้ด้โอกาสทำงานที่ดีขึ้น..หรือแม้แต่เข้าห้องเรียนภาคปฏิบัิติช่วงเช้าท่านก็ยังเดินลงมาดูแล.. ก่อนกลับบ้านท่านก็เข้า่มาถามนักเรียน "วันนี้ได้เมนูอะไรไปบ้างคะ" /"หนูก็งง.. จำไม่ได้ค่ะ..อ๋อ รู้สึกว่าจะเป็นผัดไทย บัวลอย (อร่อยมากค่ะ) หมี่กรอบค่ะ".. / รู้สึกเสียดายแทนคนที่ลงทะเบียนไว้แต่อาจไม่มีเวลามาเรียน..อาจารย์ฺทุกท่านเป็นระัดับอาจารย์ที่มีประสบการณ์ในการทำอาหาร เป็นอาจารย์ผู้เชียวชาญมาก ๆ ให้เกร็ดความรู้ที่แม้แต่โรงเรียนใหญ่เสียสตางค์ไปเรียนเป็นหมื่น ยังไม่เคยบอกเราเลย.../ ถ้าคนไทยมีวินัยตรงต่อเวลามากกว่านี้ ประเทศไทยคงจะเจริญเทียบเทียมอารยประเทศมากกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ค่ะ...จบข่าว ***แล้วมาเรียนกันเยอะๆ นะคะ.. งบหลวง.เสียดาย...

26 มค.56 เจอคนมาหาซื้อลูกไม้ battenberg เราบอกไม่มีขาย ต้องไปซื้อลูกไม้ ด้ายถักที่ ตั้งฮั่วเส็งธนบุรี

26 มค.56 เจอคนมาหาซื้อลูกไม้ battenberg เราบอกไม่มีขาย ต้องไปซื้อลูกไม้ ด้ายถักที่ ตั้งฮั่วเส็งธนบุรี / เขาขับรถไป ..คุยกันระหว่างทาง.. เขาอยากทำขายใน Ebay ../ "แม่เสียไปนาน....แล้ว" / "แล้วเมียใหม่ของพ่อล่ะคะ" / "พ่อเขาไล่ไปแล้ว ตอนนี้พ่อยู่คนเดียว" / "แล้วพ่ออยู่คนเดียวได้หรือคะ" / "เขาต้องอยู่ให้ได้... ต้องอยู่คนเดียวให้ได้..ที่ผ่านมา เขาไม่เคยรู้สึก ไม่เคยสงสัย ไม่เคยถามว่า.. เรา...(ชื่อ).....อยู่มาได้อย่างไรจนถึงทุกวันนี้... นี่ไม่ใช่การแก้แค้น..แต่คนต้องได้รับการสั่งสอนให้รู้สึกบ้างเท่านั้นเอง ..(เมื่อกี๊ก็เม๊งกับพ่อมานิดหน่อย ก่อนขับรถออกมา) / "แม่เองก็ไม่เคยสนับสนุนให้เรา ..(ชื่อ) ทำงานฝีมือเหล่านี้..จนแม้กระทั่่งแม่เสียไป..เราก็ไม่ทิ้งความฝัน มีโอกาสก็ทำ..ทำขนมทิ้ง / "หมายความว่าอย่างไรคะ" / "คือ..เรา(ชื่อ) ชอบทำขนมแล้วพลิกแพลงสูตร จนกินไม่ได้ ..เลยต้องทิ้ง แจกบ้าง..แค่ก็ชอบทำ.. เพื่อจะได้ฝึกตนฝึกใจ..ให้มีสมาธิ และความมุ่งมั่น จิตจดจ่ออยู่กับสิ่งที่กำลังทำ (ปัจจุบันขณะ) ...คุณปู..ไปฝึกนั่งวิปัสนากับเรามั๊ย..เราเป็นลูกศิษย์ หลวงพ่อจรัล พระธรรมสิงหบุราจารย์ / "ท่านยังอยู่หรือคะ" / "ยังอยู่ค่ะ แต่ชรามากแล้ว" ..ไปฝึกด้วยกันมั๊ยคะ..เราจะพาไป..จะได้เบา ไม่ยึดติด ....ฯลฯ /

วิทยาลัยแรงงาน กรมแรงงานฯ จบแล้ว..ภาษาีจีนเพื่อการสื่อสาร pinyin course 1 เหล่าซือสอนดีมากค่ะ

วิทยาลัยแรงงาน กรมแรงงานฯ / จบแล้ว..ภาษาีจีนเพื่อการสื่อสาร pinyin course 1 เหล่าซือสอนดีมากค่ะ / คุณยาย 70 กว่า แขนเดี้ยงก็มาเรียน.. "เจิ่นเหมอย่าง" คุณยายบอก "เจอหมูย่าง" ฮาตรึม.. "หว้ายผัว" (คุณยาย) ค่ะ หวายผัว (ภาษาไทยตรงกับคำนั้นพอดี) ไม่ใช่ "หว้ายปั๋ว" นะคะ / ส่วนของเราได้ยิน "ข่งผ้า" เป็น "ห่มผ้า" 555 / วันนี้ บทที่ 7 ยาว..ว..ว..มาก เหล่าซือให้ทุกคนจับคู่อ่านจากจอ..ไม่ต้องอ่าน "คาราโอเกะที่นักเรียนจดกัน" เราคู่เกือบสุดท้าย.. อ่านเสร็จ ปรบมือกันเกรียวกราว.. เหล่าซือช๊มชม.. "เป็นนักเรียนที่เรียนพินอินครั้งแรก ..อ่านได้ดีมาก ๆ ..ถูกต้อง และเสียงไม่เพี้ยนเลย แสดงว่ากลับไปฝึกอ่านเพิ่มเติม" (ยิมตอบอย่างเดียว..ไม่อยากจะบอก เดี๋ยวจะหาว่าโม้..กลับบ้านก็นอน กิน หลับ ไม่ได้ซ้อมอะไรเลย.." นั่นคือ..เหล่าซือสอนดีมาก ๆ ค่ะ / ก่อนจบการสอน..เหล่าซือยังชมให้เพื่อนทั้งห้องฟังอีกว่า "อ่านได้สำเนียงไม่เพี้ยน อ่านได้ดีมาก" / ตอนแรกคิดว่าเหล่าซืือ จะต้องเป็นสาวแก่..แก่..แก่..ใส่แว่นหนาเตอะ พูดยานคาง.. ที่ไหนได้..เหล่าซือน่ารักมาก มาสอนคอร์สแรกเหมือนนักเรียนมาเรียนคอร์สแรก.. อายุน่าจะประมาณ 30 นิด ๆ น่ารักมาก สอนไปยิ้มไป พยายามให้นักเรียนพูดออกไมค์ จะได้แก้เสียงให้ถูกต้อง.. ส่วนมากก็เพี้ยน อยู่เหวียน เสวียเอี้ยน เตอะ เสวียเซิง.. เคล็ด(ไม่)ลับก็คือ..ตอนแรกก็พยายามจดแบบคาราโอเกะ..ไม่ทันแฮะ 2 อย่าง..ต้องเลือกกางแผ่นพยัญชนะ กับแผ่นสระ.. จดเสียงคำยาก ๆ เท่านั้น และแปลภาษาไทยเขียนบนภาษาจีน.. พยายามผันเสียง 4 เสียงให้ได้.. อา อ๋า อ่า อ้า.. (ไม่ใช่ อา อ่า อ้า อ๊า อ๋า) บังคับเพื่อนให้ออกเสียงให้ถูกต้องด้วย.. (โหดมาก) ... / ลงเรียน 23 จบ 22 คน ถือว่าผลงานทำได้เต็ม 99.99 % ...ขอให้มีคอร์ส 2 ต่อ..เพี้ยง.. / แต่นักเรียนทุกคนลงเรียนภาษาญี่ปุ่นต่อ คาดว่างบงวดต่อไปจะเป็นภาษาญี่ปุน..และลงชื่อสนใจเรียน ภาษาลาว เมียนมาร์ เวียดนาม ..เพราะแน่นอน อีก 2 ปี ถ้าพูดได้มากภาษา ก็ได้เปรียบใน AEC>> จบข่าว

มีการลงชื่อเรียนภาษาจีน ของวิทยาลัยฯ คอร์ส 2 แล้ว

มีการลงชื่อเรียนภาษาจีน ของวิทยาลัยฯ คอร์ส 2 แล้ว / ของกรมแรงงาน.. อาจารย์สอนดีมาก มีสอนร้องเพลงด้วย เหมยฮวา..จ้ายหนาหลี่.. ปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่น เยวี่ย เหลี๊ยงไต้ เปื่อง หว่อเต๊อะ ซิน.. ดวงจันทร์แทนหัวใจ.. ใครที่มาได้อีก 2 วันโดยไม่ขาดเรียน..จะได้รางวัล (เอามาล่อนักเีรียน) เป็น dictionary ภาษาจีน-ไทย เ่ล่มเล็ก ๆ ไม่ต้องเสียสตางค์ซื้อเล่มใหญ่ 500 บาท อาจารย์บอกของอาจารย์ท่านนี้ก็เขียนได้ดีมาก ๆ ที่ Se-Ed ได้รับการชมเชยว่าเป็นดิึคที่ดี..

22 มค.56 (ทำไมไม่หิ้วพัดลมมา) ไปเรียนภาษาจีน หิ้วพัดลมไปเขาก็หาว่าบ้าน่ะสิ

22 มค.56 (ทำไมไม่หิ้วพัดลมมา) ไปเรียนภาษาจีน หิ้วพัดลมไปเขาก็หาว่าบ้าน่ะสิ / ขอเบิกเงินล่วงหน้าของป๊า 2,000 ก่อนได้มั๊ย จะเอาไปซื้อดิคฯ ภาษาจีน.. เรียนทำอาหาร..เรียน เรียน เรียน... / "ได้ จะเอากี่หมื่น" / "เอา 2,000 ของเดือนมีนาคม จดไว้ คิดง่ายดี"

ทางกรมฯ ขอให้รับรองว่า ข้าพเจ้าได้รับการอบรมการทำอาหาร..

ทางกรมฯ ขอให้รับรองว่า ข้าพเจ้าได้รับการอบรมการทำอาหาร..เพื่อประกอบใบสมัครขอเข้ารับการอบรม "การประกอบอาหารไทย" ของวิทยาลัยการแรงงาน... ซึ่งตอนนี้เต็มแล้ว 30 คน รอรอบหน้า.. * ดิฉัน น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท ขอรับรองว่า ดิฉันได้รับการฝึกอบรมระยะสั้น หลักสูตรอาหารและเบเกอรี่ จากสถาบันศิลปศาสตร์การอาหาร (ผู้อำนวยการ อาจารย์ยิ่งศักดิ์ จงเลิศเจษฎาวงศ์) ในปี 2544-2545 ขณะนั้นสถาบันฯ ตั้งอยู่ที่ถนนสีลม ตรงข้ามโรงแรมนารายณ์ ซึ่งดิฉันไม่ได้ขอรับใบประกาศนียบัตร เนื่องจากทางสถาบันฯ จะคิดค่าออกใบประกาศ หลักสูตรละ 200 หรือ 300 บาท (หมายเหตุ จำนวนชั่วโมง ที่ดิฉันฝึกอบรมโดยประมาณ) จำนวนชั่วโมง อาหารไทย ช่างอาหารไทย 15 แกงคั่วสับปะรดหอยแมลงภู่ ฯลฯ อาหารไทยต้นตำรับ 15 น้ำพริกกะปิ แกงเขียวหวาน ฯลฯ อาหารไทยประยุกต์ 15 หมี่กะทิ ฯลฯ อาหารไทยธุรกิจประเภทเส้น 15 ขนมจีนน้ำยาทูน่า ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ ฯลฯ (ประมาณวันละ 3 ชั่วโมง หลักสูตรละ 5 วัน) ขนมอบเบื้องต้น 1 15 โมจิ ซาลาเปา upside down cake ฯลฯ แต่งหน้าเค้กพื้นฐาน 3 บัตเตอร์ครีมไข่แดง ฯลฯ บีบครีมดอกกุหลาบ ขนมปัง 30 ชนิด 15 ขนมปังโกโก้ทวิสต์ ขนมปังไส้แฮมมายองเนส ฯลฯ เค้กเทศกาล 15 ชนิด 15 ซาเชอร์เค้ก เลเยอร์เค้ก ช็อคฟัดจ์หน้านิ่ม ฯลฯ คุ้กกี้ 25 ชนิด 15 เรนโบว์สตริ๊ป คุ้กกี้ชีสนัท ฯลฯ เค้กนมสด (ใส่โอวาเล็ต) 15 หน้ามารีน่าวิปปิงครีม พรมเหล้ารัมก่อนปาดครีม ชีสเค้ก 15 บอสตันชีสเค้กอบ ฯลฯ ขนมเปี๊ยะและขนมไหว้พระจันทร์ 15 ขนมเปี๊ยะบัวหิมะ ขนมเปี๊ยะดอกเบญจมาศ เปี๊ยะใหญ่ พายชั้นและพายร่วน 15 พายชั้นไส้กะหรี่ไก่ พายแอปเปิล ฯลฯ 183 ชั่วโมง ขอแสดงความนับถือ น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท * แต่เนื่องจากคิดว่่าชีวิตนี้คงไม่ได้ทำแล้ว จึังทำลายตำราอาหาร หมดเกลี้ยงไปแล้ว.. ไม่มีที่ ไม่มีทาง ไม่ทุน.. เสียใจด้วย ถ้าใครอยากได้สูตร..โบ๋เบ๋

กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน กระทรวงแรงงาน ฉันเดินหิ้วตะกร้า..ตะปัดตุเป๋เข้าไปดูซิว่ามีอะไรให้เรียนบ้าง เผื่อจะได้หางานทำ เพราะไม่มีมรดกพกห่อไว้กินไปอีก 100 ชาติ เหมือนคุณสุชาติ สุพรรณโกมุท

กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน กระทรวงแรงงาน ฉันเดินหิ้วตะกร้า..ตะปัดตุเป๋เข้าไปดูซิว่ามีอะไรให้เรียนบ้าง เผื่อจะได้หางานทำ เพราะไม่มีมรดกพกห่อไว้กินไปอีก 100 ชาติ เหมือนคุณสุชาติ สุพรรณโกมุท / ถามเจ้าหน้าที่.. "ภาษาจีนกลางเืพื่อการสื่อสาร" 21-25 มกราคม 2556 รับสมัครนักเรียนเต็มคอร์สแล้ว.. ฉันนังปู สุึวรรณา สุพรรณโกมุท ไม่มีเงินติดตัวแม้แต่บาทเดียว.. ขอเขียนใบสมัครไว้ก่อน..วันจันทร์ที่ 21 จะเอารูปถ่าย (ถ่ายไว้นานแล้ว) กับสำเนาบัตรประชาชน (ถ่ายไว้นานแล้ว) เอาไปให้..มีชื่อได้เรียน.. เจ้าหน้าบอก ห้ามขาดเรียนเกิน 6 ชั่วโมง.. ห้ามเข้าเรียนสายหลัง 10.30 น. มิฉะนั้นจะถือว่าขาดเรียน คอร์สนี้ขอเงินงบประมาณมาให้เรียน..เพราะฉะนั้นกรุณาเห็นค่าเงินเหล่านี้ เรียนให้จบแล้วนำไปใช้ประโยชน์ การเรียนไม่จบ..เช่น จำนวนขอเข้าเรียน 20 แต่จบไม่ถึงครึ่ง..นั่นแปลว่า กรมฯ สูญเสียงบประมาณโดยเปล่าประโยชน์.. อาจารย์สอนดีมาก ๆ ..โรงแรมต่าง ๆ เชิญไปสอน..ทางกรมฯ วิทยาลัยฯ ต้องเรียนเชิญแย่งตัวมาสอนที่นี่ก่อน..เป็นคอร์สพิเศษสำหรับคนว่างงานโดยเฉพาะ.. ถือว่านังปูโชคดีมากๆ ..เพราะในอีก 2 ปีข้างหน้า จะเปิด AEC Asian Economic Committee คนที่พูดภาษาอังกฤษถึงจะเก่งแค่ไหน ก็ยังไม่พอ.. เพราะคนไทยที่พูดภาษาจีนกลาง แมนดาริน ไม่ได้..ก็เท่ากับว่าเป็นใบ้ไปครึ่งหนึ่งแล้ว..จะสื่อสารกับชาวจีนที่จะเข้ามาลงทุนในประเทศไทยไม่ได้..ทำมาหากินไม่ได้.. คุณป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ถ้าไม่เชื่อ ถามคุณน้องหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ดูสิ ว่าจริงหรือเปล่า... แต่คุณป๊อปคงไม่ต้องทำมาหากินอะไรอีก แค่ค่าเช่า 20 กว่าห้อง เป็นเงินกว่า 30,000 บาท ส่งลูกยูริเรียนโรงเรียนสารสาสน์วิเทศฯ (กรณีนี้ คุณป๊อปแอบมา post ภาพคุณป๊อปกับลูกสาวในชุดนักเรียนโรงเรียนนี้..โดยนังปูต้องหาใน net จนรู้ว่าเป็นนักเรียนโรงเรียนสารสาสน์วิเทศฯ)... กินใช้ไปอีก 10 ชาติก็ไม่หมด..อีกทั้งมรดกที่ดินและสิ่งปลูกสร้างร่วม 6-7 ล้านบาท ..ก็เก็บไว้ให้ลูกไว้เป็นมรดกไปอีก 10 ชั่วอายุคน..ก็ยังได้..ส่วนนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ต้องดิ้นรน หาทางทำมาหากิน.. คุณแม่วิภา จงมีความสุข ก็พูดเพียงแต่จะให้ไปเป็นลูกจ้างวันละ 300 (เดือนละ 9,000 หักของท่าานเตี่ยให้เดือนละ 2,000 เหลือเดือนละ 7,000 ตกวันละ 230.16 บาท) ทั้ง ๆ ที่เหลืออีกไม่กี่เดือน จะต้องรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างที่จ่ายค่าใช้ประโยชน์ในกรมธนารักษ์ จะต้องรื้อถอนเหลือแต่ที่ดินเปล่า..ภายใน 31 ธันวาคม 2556 นังปู ..ยังไม่มีที่ ไม่มีทาง ไม่มีทุน ทำมาหากินอะไรเลย...แม้แต่สลึงเดียว..ก็ไม่มี.. แต่หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ได้อยู่ห้องชั้น 4 นังปูอยู่ห้องดาดฟ้า (คนด่า..มึงเสือหนีขึ้นไปอยู่ดาดฟ้าเอง ไม่ได้มีใครไล่) ... กิน อยู่ สุขสบาย มีเงินค่ารถมอเตอร์ไซค์ นั่งเข้าออกซอยบุญอยู่ 68/16 ... มีเงินกินเงินใช้ทุกเดือนตลอดเวลาที่ได้เรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ.. ออกจากบ้านนี้ไป..นังปู ยังถูกกล่าวหาว่า "มึงคาบข่าวไปบอก 2 อาหลังแบงก็กรุงเทพ..ทั้ง ๆ ที่ นังปูไม่รู้ไม่เห็นว่าหลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท หอบเสื้อผ้าหนีออกจากบ้าน68/16 ซอยบุญอยุ่ไปอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ กับใคร ได้เงินที่ไหนไปใช้ ต้องทำงานแลกเงิน แลกข้าวประจำวันหรือไม่"... สุดท้าย เราพูดความจริงว่าไม่รู้ ไม่ได้ทำ...คุณแม่จึงพูด "ถ้ามึงไม่ได้ทำ ก็แล้วไป"... วันนี้ คุณแ่ม่วิภา จงมีความสุข เหลือเิงินในบัญชี Bangkok Bank สาขาดินแดง 325 บาท เพราะทางแบงค์เขา่หักค่ารักษาบัญชีเดือนละ 50 บาท.. ทำไมหลานหลิน ถึงไม่เอาเงินที่ไปเรียนปริญญาโทนิด้า มาคืนอาอึ้ม..ให้หมด..อาอึ้มเธอจะได้มีจิตใจเมตตา กรุณา มุทิตา ..ให้ลูกสาวคนเีดียวที่ช่วยคุณแม่วิภา จงมีความสุข ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ๆ ทุกวัน ทุกอย่าง.. ได้มีโอกาสเรียนหาความรู้ในการไปทำมาหากิน ให้อยู่รอด ไม่ต้องมาขอเงินแม่ เหมือนกับเป็นขอทาน.. ว่า่โน่น นี่ นั่น... หรือว่าความจริง อาอึ้มวิภา จงมีความสุข ไม่ได้ส่งเงินให้เธอเรียนปริญญาโท นิด้า.. จริงตามที่บอกกับอาอี๊ในซอยพิพัฒน์ 2 แต่ทำไมแจ๋ ศศิกุล ลิมป์แสงใส ..ถึงบอกกับฉันว่า "แม่เอ็งเค้าให้เงินหลิน ยืมเรียนปริญญาโท.. พอเค้าเรียนจบ ทำงานก็จะเอาเงินมาใช้คืนแม่เอ็ง"... หรือแม้แต่วันนั้น แม่วิภา จงมีความสุข พูด "หลินเค้าเอาเงินมาคืนให้แม่บ้างแล้ว".. เธออยู่ที่ไหน ทำไมไม่ออกมาโชว์หน้า แสดงตัว..พูดความจริง.. สุข ซุก หัวเป็นเต่า..ไม่มีใครรู้จักเธอเลยเหรอ...

ความไม่มีก่อให้เกิดความมี.. หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ได้เรียนปริญญาโท..ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยต้องไปตลาดวงเวียนใหญ่ตี 3

ความไม่มีก่อให้เกิดความมี.. หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ได้เรียนปริญญาโท..ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยต้องไปตลาดวงเวียนใหญ่ตี 3 / แต่นังปู ในตอนปิดเทอม จะต้องตื่นไปตลาดกับแม่ก่อนตี 3 ไปช่วยซื้อของหิ้วของทุกวัน แม้แต่วันเสาร์อาทิตย์นอกจากจะต้องช่วยขึ้นผักในร้าน ยืนขายของกับแม่ทุกวัน ลูกค้าซาต้องหุงข้าวทำกับข้าว 11 โมงก็จดรายการไปซื้อของที่ตลาดสามย่าน ใส่ตะกร้ากระเตงปุเลง..หิ้วขึ้นสามล้อ ถึงร้านก็ต้องขนลงเข้าตู้เย็น เสร็จงานช่วงบ่าย..พักแป๊ป เฝ้าให้แม่นอนงีบ..เย็นต้องหุงข้าวทำกับข้าวอีก.. ค่ำกวาดหน้าบ้านด้วยไม้กวาดแข็ง ตัดปลาย..ไม่ให้เหลือแม้แต่เศษผักสักใบ..รองน้ำใส่ถังแสตนเลสเต็มถัง ราดน้ำให้สะอาดเอี่ยม..หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท เธอเคยต้องทำแบบนี้มั๊ย.. ทำไมเธอมาถึง คุณแม่วิภา จงมีความสุข ถึงช่วยให้เธอได้เรียนปริญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ.. ฉันนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ลูกสาวคนเดียว ลูกแท้ ๆ ที่ทำทุำกอย่างที่พ่อแม่สั่ง.. ทำไมถึงได้แต่ "จะเีรียนอะไรกันนักกันหนา" ขอยืมเงินซื้อพัดลม อาอึ้มของเธอยังไม่อยากจะให้เลย....

ท่านแม่ถามดีดี "แล้วตอนนี้ทำอะไร" / "ก็จะไปเขียนใบสมัครงานที่กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน"...

เพราะถ้าสมัครเอกชน กลัวว่าจะถูกหักค่าหัวคิวเยอะ.....ท่านแม่รับทราบ..แต่...

19 มค.56 เรียนท่านแม่.. พัดลมช๊อตอีกแล้ว ยืมเงินมาซื้อพัดลม 500.- บาท ท่านแม่ถาม "มีเงินใช้หรือเปล่า"..มีเหลือเป็นแสนเลย

19 มค.56 เรียนท่านแม่.. พัดลมช๊อตอีกแล้ว ยืมเงินมาซื้อพัดลม 500.- บาท ท่านแม่ถาม "มีเงินใช้หรือเปล่า"..มีเหลือเป็นแสนเลย หลายแสนเลย.. "ล็อคแม่กุึญแจทำไม ไอป๊อปเขาจะเปิดประตูเอาขนของ แม่กุญแจล็อคไว้" / "จะบ้าเหรอ..ลูกกุญแจก็เสียบอยู่อย่างเดิมแล้วไง"....มีฝรั่งหนุ่มสูง 2 คนมาซื้อโค้ก..ไม่เอาน้ำแข็ง ขอโทษ sory sory ใหญ่เลย..ยกมือไหว้เป็นด้วยสวยมาก.. (ถ้าเขาเดินเจอ 7-11 เขาจะมาซื้อร้านนี้มั๊ยนะ) เขาถาม when close ตอบ 8pm. thankyou thank you

Jim Thomson factory outlet มะกี้เจอฝรั่ง เราก็งง..สุดท้ายเขาไปเองดีกว่า (thank you)

http://www.jimthompson.com/retail_shops/bangkok.asp อืม..เคยเห็นสาขาสุรวงศ์ เมื่อ 20ปีที่แล้ว..ตอนนี้ ไม่รู้อยู่ไหน เขาบอก "มิวเซียม จิม ธอมสัน เขาไปมาแล้วเมื่อวาน" แต่วันนี้เขาจะไปสุรวงศ์ เอาแผนที่ให้ดู เราก็บอกแต่มีร้าน จิม ธอมสันที่ เซ็นทรัล เวิร์ลด์ อันนี้ ไม่ใช่คนแถวสุรวงศ์จริง ๆ เลย.. เรายังเป็นไก่..เอ๊ย ไก๊ด์ ไม่ได้...

นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ขายผ้าคลุมไหล่ 200 บาท เพื่อเป็นเงินกินข้าวประทังชีวิต...

นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ขายผ้าคลุมไหล่ 200 บาท เพื่อเป็นเงินกินข้าวประทังชีวิต... ต้นทุนค่าไหมก็เกือบ 150 บาท แล้ว.. ได้ค่านั่งถัก 50 บาท.. ทำไมต้องขายแทบจะไม่ได้อะไรเลย.. ขอแค่มีเงินกินข้าวประทังชีวิต.. ถ้าหมดเงินนี้ ไม่มีอะไำรขายแล้ว.. ก็ต้องไปนั่งขอทาน หรือไม่ก็ ทำทีเป็นปล้นร้าน 7-11 หรือโขมยของ เอามีดแทงคน..จะได้เข้าคุก มีข้่าวกินฟรีไปตลอดชีวิต... เพราะทำให้พวกมันสบาย ตั้งแต่เด็ก ๆ .. ทุกวันนี้ พวกมันได้ดี มีความสุข สบาย ได้ครอบครองทรัพย์สมบัติ.. แต่นังปูก็ต้องกลายเป็นหมาข้างถนน..ไปตลอดชีวิต..

หลังจาก 3-4 วันโดนคนแกล้งเปิดห้องดันประตูกันหนูเข้า.. ก็ฟันข้างฝาไม้อัดให้เละไปเลย..แล้วต่อไปคือ...

หลังจาก 3-4 วันโดนคนแกล้งเปิดห้องดันประตูกันหนูเข้า.. ก็ฟันข้างฝาไม้อัดให้เละไปเลย..แล้วต่อไปคือ... / รอฟันรถของคนที่มันแกล้งกู ทั้งที่มันมีกินมีใช้ มีส่งบัตรเครดิต มีเงินเติมน้ำมันรถ (ทั้งรถยนต์ของมัน รถกระบะ) วันอาทิตย์มึงเอาเงิน(ค่าเช่า) มาให้ลูกมึง 2 คนใช่มั๊ย กูจะรอ ฟันรถมึงให้เละ เหมือนข้างฝาห้องขายของที่ทำด้วยไม้อัด เละ แน่แน่.. กูไม่กลัวตาย กูไม่กลัวอยู่ในคุก เหมือนตอนที่คุณนายวิภา จงมีความสุข จุดธูปแช่งเตี่ย นายสมศักดิ์ ธรรมพล สุพรรณโกมุท เอารูปป๊ามาตั้ง กระถางธูปวาง จุดธูปแช่งให้ป๊าตาย ตาย ตาย.. ตอนที่ไปเอาเมียอีก... ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง แช่งป๊าให้ตาย..สุดท้ายได้คอนโดฯ ไป 2 ห้อง.. อะไรอีกก็ไม่รู้..แต่บอกได้แค่เพียง "อีดอก (วรรณา) เอาเงินสดเตี่ยมึงไป 3 แสนกว่าบาท..มึง(นังปู ลูกสาวแท้ ๆ ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน) ถ้าอยากได้เงินก็ไปทวงเอากับอีดอกมันสิ มึงไม่เอามรดกไม่ใช่เหรอ ..เค้าไม่ได้มึง เค้าให้ไอป๊อปหมด..เค้าไม่ได้โกงมึง.. มึงบอกมึงไม่เอา มึงไม่ดูแลเขาตอนเขาใกล้ตาย..ไอป๊อปเค้าแบกเตี่ยมันไปโรงพยาบาลทั้ง 6 เดือน ...".. แต่ตอนกูพาแม่ไปโรงพยาบาลตำรวจ ตั้งแต่นั่งแท็กซี่ ตื่นเช้าไปด้วยกัน ตั้งแต่ตรวจ ผ่าตัด ไปเ้ฝ้าตามเวลาที่โรงพยาบาลให้.. พา admid ..ผ่าเสร็จ นั่งแท็กซี่กลับบ้าน.. หุงข้าว ทำกับข้าว สระผมให้.. กูไม่ได้ค่าเหนื่อยแม้แต่บาทเดียว.. ถือว่านังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ทดแทนบุญคุณแม่ที่คลอดกูมาเรียบร้อยแล้ว.. ต่อไปนี้.. ไม่มีอะไรที่จะต้องไปทำให้อีก.. ถ้าเจ็บปางตายนอนโรงพยาบาลเหมือนป๊า ก็ให้ ลูกป๊อป ลูกป้อม ลูกเยา หลานยูริ.. ที่สำคัญ หลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท. ไปดูแล ..และขอได้โปรด คุณนายวิภา จงมีความสุข ยกมรดกทั้งหมดให้บุคคลเหล่านี้..ส่วนนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ประกาศให้ชาวโลกทราบ.."ไ่ม่ขอรับมรดกจากนางวิภา จงมีความสุข" แม้แต่สลึงเดียว..ถ้ามีชื่อ สุวรรณา สุพรรณโกมุท อยู่ในโฉนดที่ดินหรือบ้านที่แห่งใด ๆ จะทำหนังสือ "บริจาค ยกทรัพย์สินทั้งหมดให้ องค์กรการกุศล มูลนิธิ หรือ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ หรือโรงพยาบาลต่าง ๆ "..

17 มค.56 มีคนเปิดห้องขายของหน้าบ้าน 68/16 เพื่อปิดไฟ วันที่ 13/1/56 ..

17 มค.56 มีคนเปิดห้องขายของหน้าบ้าน 68/16 เพื่อปิดไฟ วันที่ 13/1/56 ..แล้วก็ 14, 16 มค.56 (รวมประมาณ 3-4 วัน) เปิดแล้วดันเก้าอี้นั่งที่ดันสังกะสี ปิดประตูไม่ให้หนูเข้า (มีขี้หนู..สังกะสีเสียเงินซื้อเอง) เมื่อวานกลับมาตอนค่ำ มันเปิดอ้าซ่า สังกะสีที่เสียบไว้กับถุงปืนก็ถูกดึงออกมา..มึงจะเอายังไงกับกู มึงเข้าไปปิดไฟสับสวิทช์ลง กูก็ยอมปิดไฟให้พวกมึงแล้ว..จะเอายังไงกับกูอีก ถามวูดดี บอกไม่ได้เปิด ถามดีโน่ บอกไม่ได้เปิด เมื่อคืนป้อมกลับมา กูก็ตะโกนด่าไอ้คนที่เปิดประตู้ห้องนี้..ป้อมบอก "กูไม่ได้เปิด มันไม่อยู่" แสดงว่าเหลือมึงไอ้ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ตัวเดียวใช่มั๊ย.. ได้..กูจะคืนให้พวกมึง เดี๋ยวกูจะกลับไปขนของของกูขึ้นไปไว้ที่ห้องดาดฟ้า..ตอนนี้หนูก็เข้าห้องนอนดาดฟ้าอันแสนสุขของกูอีกแล้ว.. หลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท เป็นอย่างไรบ้าง.. โดนฆ่าข่มขืนแล้วหรือยัง..คงจะสุขสบายดี มีเงินเดือนหลายหมื่น จบปริญญาโทนิด้า นี่นะ..คงจะเจริญ ก้าวหน้า.. ทั้งที่ไม่เคยแม้แต่จะต้องตื่นไปตลาดวงเวียนใหญ่ให้อาอึ้มแม้แต่วันเดียว ไม่เคยต้องตื่นก่อนตี 3 เดินหิ้วตะกร้าวไปกับอาอึ้มขึ้นสามล้อ ไปช่วยซื้อของ ช่วยหิ้ว ช่วยยกขึ้นยกลงจากสามล้อ ไม่เคยต้องช่วยจัดของร้านผัก ไม่เคยต้องล้างชาม หุงข้า่วทำกับข้าวให้คนทั้งบ้านกิน ไม่เคยต้องล้างถาดใส่ปลาไก่ ไม่เคยต้องกวาดหน้าบ้านหลังเก็บร้าน..ไม่เคยต้องตักน้ำตาลทรายจนหมดโอ่ง..ไม่เคยต้องตัดข้า่วสารเป็นถังถังหิ้ว 2 แขนไปส่งถึงบ้านลูกค้า..แต่ก็ชั่งเถอะ..วาสนาคนเราก็มีเท่านี้... กูจะเก็บของขึ้นดาดฟ้า นอนกับหนูตัวน้อย ๆ ที่วิ่งกันให้พล่าน ขี้เป็นเม็ด ๆ สด สด ดำ ดำ ไว้ให้ดูต่างหน้า.. วิ่งเล่นรอบห้องเป็นเื่พื่อนที่แสนดี ที่แสนจะน่ารักของกู... ถึงอย่างไร หน้าบ้าน 68/16 ซอยบุญอยู่ ถนนดินแดง ก็ทำมาหากินอะไรไม่ได้ ตอนนี้เจาะถนนทำวางท่อประปา หรือท่ออะไรสักอย่าง..ขี้ฝุ่นเต็ม.. ไม่มีคนซื้อของ.. ถึงมีคนซื้อของก็ขายของไม่ได้ (ก่อนหน้านี้ เจ้าของบ้านยัดเยียด มึงต้องขายของกะปิ ไข่น้ำปลา ที่บ้านดินแดงนี้..พอลูกป๊อปได้มรดก ที่ดินและบ้านเช่า 7 ล้าน ค่าเช่ากินอีกเดือนละ 30,000) ซวยเลย.. นังลูกที่ช่วยพ่อแม่ขายของ ถ้าไม่ช่วยขายของเหล้าบุหรี่ เพื่อแลกกับค่าแรงวันละ 230.16 บาท ก็ต้องออกไปขายแรงงานรับจ้าง หาเงินกินข้าวเอง..ทั้งที่สภาพเหมือนคนท้อง เหมือนคนบ้า..เหมือนคนเสียสติ.. อีกไม่นานก็คงต้องไปนอนกลางถนน บนฟุตบาท เหมือนคนเหล่านั้น ผมเผ้ายาวกองกระเซิง ไม่ต้องสระ เนื้อตัวดำ มอมแมม ไม่ต้องอาบน้ำ..นอนบนพื้นปูนเปล่า ๆ ได้โดยไม่สนใจเสียงรถวิ่งบนถนน... พวกมึงทำบุญด้วยอะไรถึงได้วาสนาดี สุขสบายขนาดนี้นะ...

15 มค.56 วันนี้้ ชีวิตนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ว่างเปล่า.. ไม่มีอะไรจะกิน ไม่เหลืออะไรเลย.. คนอื่นสุขสบาย มีเงินทองใช้อย่างสมบูรณ์แบบ..

15 มค.56 วันนี้้ ชีวิตนังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ว่างเปล่า.. ไม่มีอะไรจะกิน ไม่เหลืออะไรเลย.. คนอื่นสุขสบาย มีเงินทองใช้อย่างสมบูรณ์แบบ.. / ก็กินน้ำเปล่าสิ..อย่าโง่ พี่ปู พงษ์สิทธิ์ คัมภีร์ ขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงขายซาลาเปา..ยังกินน้ำเปล่าจากก๊อกกรอกท้องได้เลย.. ตลกจังเลย.. นั่งตากแดด..เหมือนหมาข้างถนน ไม่มีแม้แต่คนที่ช่วยได้มาแล.. พูดได้เต็มปากแล้ววันนี้..ว่า นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ตายไปแล้ว หรือก็ถ้ายังเป็นคนอยู่ก็คือคนที่..ไม่มีพ่อ...ไม่มีแม่..ไม่มีพี่..ไม่มีน้อง..ไม่มีญาติ..แม้แต่บาทเดียวก็ไม่ได้รับความช่วยเหลืออะไรเลย.. เสียดายลมหายใจ เสียดายแรง เสียดายเวลา..ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน สุดท้าย หมาคาบไปแดก ได้เรียนปริญญาโท นิด้า ไม่้ต้องทำงานอะไรเลย.. กลัวถูกอาลากไปตบ..เค้าไม่เอาหลานคนนี้หรอก.. แต่ทำไมถึงได้ดี..คนทำงาน กลับจะต้องมาอดตายอย่างหมาข้างถนน.. ../ ไม่มีกิน ถ้าจะมีกิน จะต้องออกไปขายแรงงาน รับจ้าง..ไม่ถ้างั้นก็ "ไม่ต้องแดก" คุณนายวิภา จงมีความสุข พูดอย่างนี้เสมอ.. ในวันที่เราช่วยแม่ขายของ ยืนขายด้วยทุกวัน..ให้ลูกชาย 2 คนมีรถมอเตอร์ไซค์ขี่ มีเงินเติมน้ำมัน..ซื้อบ้านได้กี่หลัง.. แต่เรายังรถเมล์ไปเรียนหนังสือ..ในวันที่ร่างกายย่ำแย่ ท้องโต..มีแต่คนถาม "ท้องเหรอ" แม้แต่น้อง Poom เด็ก 8 ขวบ ยังถามเลย "อี๊ท้องเหรอ".. เหมือนคนท้องเลย.. ฟันก็ผุ แม้แต่ลูกตั่วโกว (โบ๊เบ๊)ยังบอกด้วยความห่วงใยเลย "ว่าไปทำฟันซะ เดี๋ยวเชื้อจะลงปอด" (พูดหลายครั้ง) เหมือนเพื่อนเจ๊ที่เขาเป็น เชื้อลงปอดแล้วตาย (ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..ทุกวันนี้ก็ยังไม่ตายเลย) / หรือแม้แต่ริดสีดวงทหาร ซึ่งตอนนี้มีเป็นก้อนแข็ง 1 ก้อน ไม่ยุบแล้ว.. ทำไมชีวิตนังปูถึงต้องมาเป็นอย่างนี้.. เป็นคนเลวเหรอเนี่ย.. "ตอแหละเหมือนเตี่ย" ทำไมถึงต้องอดอยาก ลำบาก แม้แต่จะกินยังไม่มีเลย.. ทำไมคนที่ไม่ตอแหล แต่จุดธูปแช่งด่า ให้ป๊าตาย ถึงได้คอนโดฯ ไป 2 ห้อง..ทำไมคนที่ "ป๊าไม่รัก" คุณป๊อปถึงได้ที่ดิน บ้านเช่า.. ค่าเช่าไปกินใช้เดือนละ 30,000 แต่นังปูได้ค่าเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" 7,000 บาท เงินใช้อีกเดือนละ 2,000 บาท (ป๊าใจดีมาก ตอนแรกให้เดือนละ 1,000 บาท)...โชคร้าย หรือเวรกรรม.. คุณป๊อป ฝากบอกคุณแม่วิภา จงมีความสุข ของคุณป๊อป หรืออาอึ้มของคุณหนูหลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ด้วย..ว่า.. นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท..พรุ่งนี้ก็ไม่มีชีวิตอยู่แล้ว..คุณแม่วิภา ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว..ว่า นังปู จะไปขอเงิน..ไม่ไปแล้ว.. อดตายอย่างหมา..ดีกว่ามีกินไปวันๆ แบบขอทาน.. เก็บเงินให้ไว้หลานหลินเรียนปริญญาเอก ต่อไป..ขอให้หลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท จงมีความสุข ความเจริญ ก้าวหน้า..เป็นที่รัก เป็นที่น่าสงสาร เป็นที่น่าเวทนา จะต้องช่วยเหลือไปตลอดชีวิต ลาก่อน......

14 มค.56 "ถือว่าผ่านความตายมาแล้ว พรุ่งนี้ นังปูก็ไม่กลัวตายแล้ว" นั่งรถเมล์ฟรีไปสีลม..นั่งถัก..หน้าร้านผัก 138/2 ซอยพิพัฒน์ 2 นั่งตากแดด 4.30 ชั่วโมง..ไม่ตายแฮะ..

14 มค.56 นั่งรถเมล์ฟรีไปสีลม..นั่งถัก..หน้าร้านผัก 138/2 ซอยพิพัฒน์ 2 นั่งตากแดด 4.30 ชั่วโมง..ไม่ตายแฮะ.. / เพราะเป็นบ้านที่อากงอาม่า เช่าที่ดินไว้ลูกหลานทำมาหากิน.. แต่คนที่ทำมาหากินจนร่ำรวย..และที่ดินนี้กำลังจะหมดประโยชน์ เลยถูกโยนเป็นของเหลือเดนให้นังปู ขายเหล้าขายบุหรี่ (ได้กลิ่นแล้วจะอ้วก คนกินเบียร์ ก็ถุยน้ำลายลงพื้นไ่ม่รู้กี่ครั้ง โสโครก)... / มีรถเข็นขายผัก ไอ้หนุ่มเอ๊ยอย่าโง่ เขาจะเอาที่คืน จะขายได้กี่วัน.. เจ้าของบ้านบอก "เ้้ช้าเอามาวันละ 100 บาท แล้วขายได้เลย..(ไม่รู้รวมค่าที่พักข้างในหรือเปล่า)" / "เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาให้คำตอบ" ... / *************************** เอาพระผงรุ่น 7 วัดปากน้ำไปให้พี่หมี พี่หมีบอก ขอให้เป็นของแท้จากวัดปากน้ำ ของดีที่ 1 เลย.. /จะเลี้ยงข้าว ไม่เอาค่ะ กินมาแล้ว.. พี่หมีเลยซื้อไวตามิลค์รสงาดำ กล่องใหญ่ มาเผื่อ 1กล่อง ขอบคุณมากค่ะ) "ทำไมปูไม่เก็บไว้เอง.." / "หนูไม่ได้เป็นคนเล่นพระ..เก็บไว้เองไม่มีประโยชน์ คนสะสมพระ..น่าจะมีประโยชน์กว่า" / "อ๋อ ป๊าให้เงินค่าเซ็นชื่อ "ไม่ขอรับมรดก" 7 พันบาท กับให้ใช้เดือนละ 2,000" / "สองพัน จะไปพอใช้อะไร" พี่หมีบอก / "แล้วแม่ไม่ให้เหรอ.. " / "คืองี้ค่ะ..ถ้าปูไม่ช่วยขายของ แม่เขาไม่ให้ค่ะ" /***************** นั่งถักไปตั้งแต่ 10.00 น. นั่งถักไป แดดมาแล้ว.. พี่หมีเดินมาจากวิน "ปู มานั่งถักฝั่้งนี้ ร่มร่มหน่อย" /พี่ผู้หญิงมาซื้อของ "ปูทำไมนั่งตากแดด ถักผ้าคลุมไหล่ สวยมากเลย ใช้เองหรือขาย.."/ "จำหนูได้หรือคะ" / "จำได้สิ เห็นปูตั้งแต่เป็นเด็กเล็ก ๆ เิดินไปเดินมา" /"แล้วเคยเห็นหนูช่วยแม่ขายของมั๊ยคะ์?" / "พี่่น่ะไม่เคยเห็นปูช่วยแม่ขายของ แต่เห็นตั้งแต่เป็นเด็ก ๆ เดินไปเดินมา.. ไปทำงานที่ อสมท. เดินสวนกัน ยังทักกันทุกครั้งเลยพี่จำได้" / เ้จ้เย็บเสื้ออยู่ข้างในซอยเล็ก "อ้าวปู ทำไมนั่งตากแดด เดี๋ยวสายตาเสียหมด" (ไม่เป็นไรค่ะ..ยังไม่เสียชีวิต) (เจ้รับเย็บเสื้อผ้า..ใครว่า .."สาว" เมียเก่า"ป๊อป" ขี้เกียจ..ตอนผัว(ป๊อป)ตกงาน.. ไปซื้อผ้าที่สำเพ็งกับเรา ลายละ 2 เมตร..มาจ้างเจ้คนนี้ตัดเป็นเสื้อ แล้วเย็น ๆ ไปแขวนขายริมรั้ว รพ.กรุงเทพคริสเตียน) / เฮียตง.ผอม ๆ เดินมา ตะโกน ซะดังลั่นเลย.. "อ้าว ปูทำไมมานั่งตากแดด" เราได้แต่ยิ้มเหี่ยว ๆ ..ตอบไม่ทัน.. ********** ได้ยินเสียงแม่คุยกับคนซื้อของ.. เรา นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท.. ตั้งแต่ 10.00 น. นั่งหน้าห้องที่ตั้งเครื่องซักผ้า ไม่ให้เกะกะทางเดิน.. ตากแดด จนตัวดำ หน้าดำ.. แขนดำ / ไม่ไ้ด้กินน้ำ ไม่มีข้าวกิน. ไม่ได้เข้าห้องน้ำ..ถักให้เสร็จส่วนหนึ่ง ../ เสร็จแล้วลุกขึ้นเดินกะเผลก กะเผลก ช้า ๆ ผ่านไป.. ไม่ได้ขอทานสตางค์แม้แต่บาทเดียว.. / คนสุดท้าย พี่พร ขายข้าวมันไก่.พูดยินดี ดังลั่น (แต่คงไม่มีใครได้ยิน).. "โห.ปู เสื้อถักสวยมากเลย" ...ดีใจจัง...ตังค์ไม่มี.. / "ป๊าให้ที่ดินบ้านเช่าป๊อป เกือบ 7 ล้านบาท..กับให้ค่าเช่ากินใช้อีกเดือนละ 30,000 บาท ป๊าให้ปูใช้เืดือนละ 2,000" (นี่ก็ขอของเดือนกุมภาพันธ์มาแ้ล้ว ถ้าหน้าด้านขออีก..จะโดนตื๊บตาย.. "เห็นมั๊ย ว่าแล้ว..เดี๋ยวก็ต้องมาขอของเดือน มีนา เมษา พฤษภา".....ทำให้แทบตาย สุดท้ายเป็นหมาข้างถนน...

สวดบูชาพระรัตนตรัย..ทำนองสรภัญญะ สุชาติ สุพรรณโกมุท ควรนำคุณแม่ิวิภา จงมีความสุข สวดมนต์....

คำบูชาพระรัตนตรัย อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นพระอรหันต์ ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ข้าพเจ้าอภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน (กราบ) สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม พระธรรม เป็นธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว ธัมมัง นะมัสสามิ ข้าพเจ้าขอนมัสการพระธรรม (กราบ) สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ประพฤติปฏิบัติดีแล้ว สังฆัง นะมามิ ข้าพเจ้านอบน้อมพระสงฆ์(กราบ) |}นะโม ตัสสะ พะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธ ธะสะ(3จบ) [แก้ไข]พุทธานุสสติ อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปันโน, สุคโต โลกะวิทู, อนุตตะโร ปุริสสะทัมมะสาระถิ, สัตถา เทวะมะนุสสานัง, พุทโธ ภะคะวาติ [แก้ไข]บทสรรเสริญพระพุทธคุณ ทำนองสรภัญญะ องค์ใดพระสัมพุทธ สุวิสุทธสันดาน ตัดมูลเกลศมาร บ่ มิหม่นมิหมองมัว หนึ่งในพระทัยท่าน ก็เบิกบานคือดอกบัว ราคี บ่ พันพัว สุวคนธกำจร องค์ใดประกอบด้วย พระกรุณาดังสาคร โปรดหมู่ประชากร มละโอฆะกันดาร ชี้ทางบรรเทาทุกข์ และชี้สุขเกษมสานต์ ชี้ทางพระนฤพาน อันพ้นโศกวิโยคภัย พร้อมเบ็ญจพิธจัก- ษุจรัสวิมลไส เห็นเหตุที่ใกล้ไกล ก็เจนจบประจักษ์จริง กำจัดน้ำใจหยาบ สันดานบาปแห่งชายหญิง สัตว์โลกได้พึ่งพิง มละบาปบำเพ็ญบุญ ข้าขอประณตน้อม ศิระเกล้าบังคมคุณ สัมพุทธการุญ- ญภาพนั้นนิรันดรฯ (กราบ) [แก้ไข]ธัมมานุสสติ สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, สันทิฏฐิโก, อกาลิโก, เอหิปัสสิโก, โอปะนะยิโก, ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูฮีติ [แก้ไข]บทสวดสรรเสริญพระธรรมคุณ ทำนองสรภัญญะ ธรรมะคือคุณากร ส่วนชอบสาธร ดุจดวงประทีปชัชวาล แห่งองค์พระศาสดาจารย์ ส่องสัตว์สันดาน สว่างกระจ่างใจมล ธรรมใดนับโดยมรรคผล เป็นแปดพึงยล และเก้ากับทั้งนฤพาน สมญาโลกอุดรพิสดาร อันลึกโอฬาร พิสุทธิ์พิเศษสุกใส อีกธรรมต้นทางครรไล นามขนานขานไข ปฏิบัติปริยัติเป็นสอง คือทางดำเนินดุจคลอง ให้ล่วงลุปอง ยังโลกอุดรโดยตรง ข้าขอโอนอ่อนอุตมงค์ นบธรรมจำนง ด้วยจิตและกายวาจา (กราบ) [แก้ไข]สังฆานุสสติ สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง, จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐปุริสปุคคะลา, เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย, ปาหุเนยโย, ทักขิเนยโย, อัญชะลีกะระณีโย, อนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ [แก้ไข]บทสวดสรรเสริญพระสังฆคุณ ทำนองสรภัญญะ สงฆ์ใดสาวกศาสดา รับปฏิบัติมา แต่องค์สมเด็จภควันต์ เห็นแจ้งจตุสัจเสร็จบรร- ลุทางที่อัน ระงับและดับทุกข์ภัย โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร ปัญญาผ่องใส สะอาดและปราศมัวหมอง เหินห่างทางข้าศึกปอง บ่ มิลำพอง ด้วยกายและวาจาใจ เป็นเนื้อนาบุญอันไพ- ศาลแด่โลกัย และเกิดพิบูลย์พูนผล สมญาเอารสทศพล มีคุณอนนต์ อเนกจะนับเหลือตรา ข้าขอนบหมู่พระศรา- พกทรงคุณา- นุคุณประดุจรำพัน ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ พระไตรรัตน์อัน อุดมดิเรกนิรัตศัย จงช่วยขจัดโพยภัย อันตรายใดใด จงดับและกลับเสื่อมศูนย์ฯ (กราบ) [แก้ไข]บทสวดถวายพรพระ พาหุง สะหัสสะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง คะรีเมขะลังอุทิตะโฆระสะเสนะมารัง ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะสิทธิ นิจจัง [แก้ไข]บทสวดถวายพรพระ ทำนองสรภัญญะ เป็นบทสวดที่แปลมาจากคาถา พาหุง ในภาษาบาลี ซึ่งมีอยู่แปดบท กล่าวถึงชัยชนะแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่อ'มาร' หรือเหตุการณ์ต่างๆ ในการสวดสรภัญญะเป็นหมู่ นิยมสวดบทสวดที่หนึ่ง (ปางเมื่อพระองค์ปรมพุท) ซึ่งเป็นคำแปลโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยดัดแปลงบทลงท้าย ชะยะมัง คะละลานิ มาเป็น ชะยะสิจธินิจจัง บทที่สอง ถึง แปด นั้น ท่านอาจารย์ มะเนาะ ยูเด็น แห่งมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์เป็นผู้แต่ง ซึ่งได้แต่งไว้ในคำประพันธ์ชื่อ พาหุงคำฉันท์ ปางเมื่อพระองค์ปรมพุท- ธวิสุทธศาสดา ตรัสรู้อนุตรสมา- ธิ ณ โพธิบัลลังก์ ขุนมารสหัสพหุพา- หุวิชาวิชิตขลัง ขี่คีริเมขละประทัง คชะเหี้ยมกระเหิมหาญ แสร้งเสกสราวุธประดิษฐ์ กลคิดจะรอนราน รุมพลพหลพยุหะปาน พระสมุทรคนองมา หวังเพื่อผจญวรมุนิน- ทสุชินราชา พระปราบพหลพยุหมา- รเมลืองมลายสูญ ด้วยเดชะองค์พระทศพล สุวิมลไพบูลย์ ทานาทิธรรมวิธิกูล ชนน้อมมโนตาม ด้วยเดชะสัจวจนา และนมามิองค์สาม ขอจงนิกรพลสยาม ชยสิทธิทุกวาร ถึงแม้จะมีอริวิเศษ พลเดชเทียมมาร ขอไทยผจญพิชิตผลาญ อริแม้นมุนินทร ที่มา พาหุงคำฉันท์ ของท่านอาจารย์ มะเนาะ ยูเด็น กราบ 3 ครั้ง * http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C_%E0%B8%9A%E0%B8%B9%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%A2_%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B9%81%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B0 [[หมวดหมู่:บทสวดมนต์]]

"ธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท" ตายแล้ว..นางวิภา จงมีัความสุข (ยังมีชีิตอยู่)...

"ธรรมพล (สมศักดิ์) สุพรรณโกมุท" (ตายแล้ว) /..นางวิภา จงมีัความสุข (ยังมีชีิตอยู่).../ นายสุชาติ สุพรรณโกมุท (ยังมีชีวตอยู่) / นายสุเทพ สุพรรณโกมุท (ยังมีชีวิตอยู่) / น.ส.พิมพา สุพรรณโกมุท (ยังมีชีวิตอยู่..หลังจากได้รับการช่วยเหลือค่ารถ ค่ากิน นิด ๆ หน่อย ๆ ..แ่ต่ไม่รู้ใครส่งให้เรียนจบปริญญาโท..บริหารธุรกิจ นิด้า.. อาอึ้ม วิภา จงมีความสุข บอกอาอี๊ในซอยว่า "ไม่ได้ส่งหลินให้เรียนจนจบปริญญาโท..แค่ช่วยค่าิกิน ค่ารถนิด ๆ หน่อยๆ) ..../ น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท (ตายแล้ว..ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินทุกอย่าง..สุดท้ายได้เดือนละ 2,000 อดอยากอย่างหมาข้างถนน..เรียนทำขนม หาทางดิ้นรน..หาทางทำมาหากิน..แต่โดนแม่ด่า "เรียนอะไรกันนักกันหนา".. ถ้าอยากมีเงินกินมีเงินใช้ล่ะก็ ต้องมาช่วยขายเหล้าขายบุหรี่..ให้วันละ 300 บาท (เดือนละ 9,000 บาท หักของเตี่ยให้เดือนละ 2,000 เหลือเดือนละ 7,000 บาท 12 เดือน เป็นเงิน 84,000 บาท ..เฉลี่ยน 365 วัน เหลือวันละ 230.16 บาท.. ) แล้วกรมธนารักษ์จะเอาที่ดินคืนแล้ว..ต้องรื้อถอนย้ายออกให้เสร็จสิ้นภายใน 31 ธันวาคม 2556... คุณแม่วิภา จงมีความสุข ยังสั่งว่า "ไม่ต้องถัก เงิน 1,700 ถักเสื้อได้กี่ตัว ขายได้เงินแล้วกี่หมื่น ไม่ต้องถัก..ให้มาช่วยขายของ มาเช้า..เย็นกลับ ให้วันละ 300 บาท... เอาไว้รอให้ น้องหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท..มาขายก็แล้วกัน..เอ๊ะ รึไม่ต้อง..เพราะเขาจบปริญญาโท บริหารธุรกิจ นิด้า..แล้ว เงินเดือนคงจะหลายหมื่น ไม่ต้องมาเป็นขี้ข้า..ลูกจ้าง.. (ลูกแท้ ๆช่วยขายของ ทำงานให้ทุกอย่าง..สุดท้าย...... แต่หลานหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท.. ช่วยให้อยู่ห้องสบาย ๆ ชั้น 4 เรียนปริญญาโท บริหารธุรกิจ นิด้า...ไม่เคยต้องทำงานอะไร แม้แต่ล้างชามให้อาอึ้ม ไม่ต้องล้างถาดใส่ปลา ไก่ กุ้ง ..ไม่ต้องกวาดหน้าบ้าน..ไม่ต้องหุงข้าวทำกับข้าวให้คนทั้งบ้านกิน..แต่ได้เรียนจบจบปริญญาโท...โลกนี้ก็เป็นเช่นนี้แล.... กู นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท... ได้ตายไปแล้ว.. เชิญพวกท่านหาความสำราญ เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติ อย่างสุขสบาย ได้เงินใช้เดือนละ 30,000 หลานยูริ..ได้เรียนโรงเรียนนานาชาติ สารสาสน์วิเทศฯ ร่มเกล้า ใช่มั๊ยะ..แต่กู๊ปู อดตายไปแล้วเจ้าค่ะ... (เดี๋ยวแม่มึงตาย มึงก็ได้มรดกแล้ว.. ดีดี ขนาดนี้ คงตายง่าย ๆ หร๊อก...)

9-10 มค.56..เจ็บก้อนเนื้อที่ทวารหนัก บวมปวด เจ็บเวลาเดินนั่ง...

9-10 มค.56..เจ็บก้อนเนื้อที่ทวารหนัก บวมปวด เจ็บเวลาเดินนั่ง... / มีติ่งเนื้อยาว 3 ชิ้น 2ชิ้นยาวประมาณ ชิ้นละ 1.2 ซม. อีกชิ้นหนึ่งบวมเป่ง ปวด เจ็บเวลาเดินหรือนั่ง.. เจ็บก้อนเนื้อที่บวมปวด..นอน 2 คืน.. วันนี้เจ็บน้อยลงหน่อย...เพราะถ่ายไม่ออก..คาดว่าอีกไม่นานจะต้องเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ หรือมะเร็งทวารหนัก..ไม่มีเงินซื้อผักกิน กินแต่ข้าวกับไข่เจียวหรือข้าวเปล่ากับซ๊อสภูเขาทองฝาเขียว..เหยาะให้เค็ม ๆ ก็อร่อยพอทนได้..

เมื่อคืนหลังจากไฟ "ซอยบุญชูศรี" สงบลง.. กลางคืนดึกดื่นมากๆ โฆษกยังประกาศ ข้าวไข่เจียวฟรี ก๋วยเตี๋ยวเ็ป็ดฟรี...

เมื่อคืนหลังจากไฟ "ซอยบุญชูศรี" สงบลง.. กลางคืนดึกดื่นมากๆ โฆษกยังประกาศ ข้าวไข่เจียวฟรี ก๋วยเตี๋ยวเ็ป็ดฟรี... / เจ้ที่ขายหน้าปั๊มเชลล์ หัวถนนวิภาวดีรังสิต (อร่อยมาก) ..แกก็อยู่ในซอยนี้ คงมาช่วยแชร์อาหารให้ชาวซอยบุญชูศรี บุญใหญ่.. โฆษกประกาศ "ท่านผู้บังคับกองพันทหารราบที่ 1 รักษาพระองค์ เปิดกองพันให้ท่านผู้เดือนร้อนมาลงทะเบียนไปพักที่ั้นั่นได้" .."ครอบครัวข่าว 3 ช่วยขยับรถหน่อยครับ รถผู้ปฏิบัติงาน(คงจะพวกดับเพลิง) จะทะยอยออกจากซอยครับ.. (โหดึกแล้ว ครอบครัวข่าว 3 ยังทำข่าวอยู่หรือนี่) ...ยาสีฟัน แปรงสีฟัน สบู่ ฟรีนะครับ..ไม่ขาย.. หน้าปากซอยบุญอยู่ มีรถทหาร และมีนายทหารท่านหนึ่งโบกให้รถที่วิ่งปกติวิ่งไป.........ไม่ต้องเอาตำแหน่งใน ปปส.มาโฆษณาตัวเอง...

9 มค.56 รีบมาก ตระเวนดั้นด้น..ค้นหา..อาวุธสังหาร..คนพาลให้สิ้นไปจากบ้านนี้ 68/16 ซอยบุญอยู่

อาวุธสังหาร..ตอนแรกคิดว่าจะทำเอง..ไม่ไหว ไม่มีตังค์ลงทุน.. ลักษณะปลายแหลม ด้ามยาว ๆ... การใช้งานต้องแทง...สุชาติ สุพรรณโกมุท ลองทายซิ..ว่าเป็นอะไร

งานวัดทัศนารุณสุนทริการาม..เริ่มแล้วคร้าบ อากาศกำลังเย็นสบาย ปาโป่ง

ชองกินเพียบ ตะกี้ซื้อตับไก่ กินไปเจอเส้นผม (ก็ดึงออกสิ) กินต่อ ไม้ละตั้ง 10 บาท กว่าจะขอทานมาได้..เฮ้อ..ทำมาเกือบ 20 ปี .../ 12-13-14 มกราคม 2556 มีวงดนตรี เช่น เฉลิมพล มาลาคำ (น่าจะ 12) หมึกย่างน่ากินมาก ยาโกะขั้นเทพ มันเกลียวขั้นเทพ ผัดไท...ยำรวมมิตร ฯลฯ...เตรียมสตางค์มาปาโป่งด้วย

9 มค.56 เช้านี้หน้าบ้าน มีคนเก็บถุงซองขนมมาชเมลโลที่คนจะทำหล่น หรือตั้งใจทิ้งอยู่ในถังขยะแล้ว

9 มค.56 เช้านี้หน้าบ้าน มีคนเก็บถุงซองขนมมาชเมลโลที่คนจะทำหล่น หรือตั้งใจทิ้งอยู่ในถังขยะแล้ว.. แต่ความจริงก็คือความจริง..ง / ขอบคุณ Google Blog ที่ำทำให้คนไร้โอกาส..ได้มีโอกาส บันทึกควาทรงจำที่แสนดีและที่แสนชั่ว..ของตนเองและของผู้อื่นเฉกเช่นบัญชีหนังหมา.. หรือบัญชีขึ้นสวรรค์ของท่านสุวาณ และท่านสุวรรณ แห่งพิภพมัจจุราช.. ความเป็นจริงผู้ถูกอ้างถึง และผู้ที่่มีลมหายใจอยู่จริง..ที่เกี่ยวข้อง ย่อมต้องรู้ดีว่า..ความจริงเป็นเช่นไร.. ขอบคุณมากค่่ะ...ส่วนพวกกบในกะลา ก็ยังอยู่ในกะลาต่อไป

"สารสาสน์วิเทศฯ" อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องยูริ สุพรรณโกมุท สบายดีมั๊ยคะ

"สารสาสน์วิเทศฯ" อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องยูริ สุพรรณโกมุท สบายดีมั๊ยคะ/ กู๊ปู (สุวรรณา สุพรรณโกมุท) มีเรื่องจะเล่าให้ "ยูริ" อ่านหรือฟัง..หลังจากที่อากงตายมาแล้ว วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2556 นี้ ก็จะครบ 2 ปี ยูริคงโตขึ้นมาก (ดูจากภาพประจำตัว Facebook ของป๊าป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท) ..น่ารักมากเลย.. กู๊ปูได้ post ข้อความบันทึกชีวิตบัดซบมากมาย จนเบื่อแล้ว.. วันนี้เลยอยากจะเล่าความเป็นสุภาพบุรุษของป๊าป๊อปให้ยูริได้อ่าน โตขึ้นจะเอาเป็นเยี่ยงอย่างหนือไม่ สุดแท้แต่ว่าสามัญสำนึกของหนูจะมีมากน้อยแค่ไหน..เอาละนะ.. หลังจากเมื่อวาน 8 มค.56 กู๊ปูได้ post ข้อความบันทึกส่วนตัวลงใน Blog นี้.. (หลายวันก่อนหน้านี้ กู๊ปูกินแต่ข้าวกับไข่เจียว จนกระทั่งต้องไปยืมเบิกล่วงหน้า 2,000 จากอาม่า ของเดือนกุมภาพันธ์ 56..แนวขอทาน..ซึ่งครอบครัวของหนูยูริ ได้ใช้เดือนละ 30,000 ที่ดินบ้านเช่าอีก 6-7 ล้านบาท.. ท้องผูกถ่ายไม่ออก..เลยต้องกินส้มตำอัดพวกเส้นใย ไฟเบอร์...ได้ผลเช้านี้..ก่อน 9.00 น. กู๊ปูลงไปชั้น 4 จะเข้าห้องน้ำห้องพี่ดีโน่..ปรากฏว่า จากเดิมมีแม่กุญแจสีดำ (ซึ่งคล้องเข้ากับวงกลมตัวยูไม่ได้) เช้านี้ มีแม่กุญแจ made in China หูแม่กุญแจเล็ก และยาว พอที่จะคล้องล็อคห้องได้..ลูกบิดก็ล็อค คือ "ไม่ให้กู๊ปูเข้าห้องน้ำ" น่าสมเพชไหมคะ น้องยูริ..ทุกคน ไม่ว่าคนที่ได้คอนโดฯ ไป 2 ห้อง (ตีต่ำ ๆ ก็ห้องละ 200,000 2 ห้องก็ประมาณ 400,000..ป๊าป๊อปได้ไปทั้งหมดที่ดิน 7 ล้าน ค่าเช่าเดือนละ 30,000 กู๊ปูได้ค่าเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" 7,000 บาทของอากง เป็นเงินติดก้นบัญชีธนาคารทหารไทย หลังจากเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ไปแล้ว ที่สำนักงานที่ดินเขตหนองจอก..และได้ค่ืากินอีกเดือนละ 2,000 บาท).. กู๊ปูไปตลาดกับอากงอาม่า ทุกวันปิดเทอม ไปตลาดวงเวียนใหญ่ ซื้อผักมาขาย ซื้อทอดมันมาขาย.. เช้าจัดของ เย็นกวาดหน้าบ้าน ล้างถาด ตักน้ำตาลทราย ตักข้าวสาร..ทำงานได้ทุกอย่าง....แต่หนูยูริไม่้ต้องเป็นห่วงนะคะ เพราะมุขนี้กู๊ปูคิดเอาไว้แล้ว ว่าจะต้องเป็นแบบนี้.. (บางทีอาจไม่ใช่ความคิดของป๊าป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุทก็ได้).. เช้านี้เลยไม่รู้สึกเสียใจ ไม่ร้องไห้.. เพราะคาดการณ์ล่วงหน้าเอาไว้แล้วอย่างจะต้องเป็นอย่างนี้ นี่ปีมะเส็งแล้ว..ก็เท่ากับว่า ป๊าป๊อป เกิดปีมะโรง ปีนี้ก็ 49 แล้ว ปีหน้าก็ 50 เต็ม.. ขอให้หนูยูริมีพ่อแม่ที่แสนดีอย่างนี้ตลอดไป..แด่สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี..ที่ดีที่สุดในโลก..เท่าที่กู๊ปูเคยรู้จัก เคยได้เห็นคนมากบนโลกนี้..ลาก่อนค่ะ หนูยูริ..สุพรรณโกมุท..ถ้ากู๊ปูยังไม่ตาย แล้วหนูอยากเรียนการฝีมือ มาตามหากู๊ปูได้ในนี้นะคะ รักยูริค่ะ..............................

8 มค.56 เวลาเย็น ๆ..ไฟไหม้ซอยบุญชูศรี บ้านไม้ท้ายซอย..

กลับจากร้านเน็ต เดินซื้อส้มตำปูปลาร้า..กลับถึงบ้านไม่มีปู ก็เห็นว่าแม่ค้าใส่ลงไปทั้งตัว ../ จะเดินเข้าซอยบุญชูศรีแล้ว.. เห็นคนยืนหน้าปากซอยมากมาย..ถามพีผู้หญิงว่าเกิดอะไร ระหว่างนี้ก็มีรถ rescue วิ่งมาหลายคัน..เข้าซอยนี้ พี่เขาบอก..ไฟไหม้ท้ายซอย ไม่เห็นรึไงควันดำสูงเลย..(เห็นแล้วจะถามหรือคะ) คนที่อยู่ในซอยนี้ที่ขายของทำงานปากซอย วิ่งจ้าละหวั่นเข้าไปดูบ้าน.. เราเดินเข้าซอยบุญอยู่.. มีรถดับเพลิงกรุงเทพมหานคร G4S emergency response ก็มาทีหลังหน่อย.. รถดับเพลิงวิ่งอย่างเร็วเข้ามาหลายคัน เราหลบเต็มที่.. เครื่องปั่นไฟฟ้า เปิดน้ำดับเพลิงจากคอนโดฯ บลูเฮ้าส์ด้วย (เข้าใจว่าอย่างนี้) เพราะเพลิงไหม้อยู่หลังกำแพงหลังคอนโดฯ เด็ก ๆ ยืนอยู่หน้าบ้าน..แม่นางด้วย..นุ่งสั้นยืดไร้แขนเสื้อ..ยกมือไหวสวัสดี เจ๊ข้างบ้าน คุยกันเสียไพเราะเพราะพริ้ง..(แต่วันนั้น เรานั่้งกินก๋วยเตี๋ยว แม่นาง.บอกคุณแฟนให้กระเถิบโต๊ะก๋วยเตี๋ยวออกไป..เพราะเขากับเรานั่งหันหลังกันอยู่..เรานั่งทีหลัง แต่ก็ไม่ได้โดนอะไร..แม่นางคงรังเกียจคนจน คนไม่ดี คนไม่มีทรัพยสมบัิติ กระเถิบแล้วกระเถิบอีกจนแม่นางพอใจ..แม่นางกล่าว รถเมล์ไม่จอด เลี้ยวขวา.ไม่ถามผู้โดยสารก่อน อารมณ์ไม่ดี..คุณแฟนบอก "จดทะเบียนมาหรือเปล่า จะได้ฟ้อง.."ใจร้อนเป็นไฟเหมือนใครน๊า.. แม่นางกล่าวซ้ำเรื่องเดิมอีก คุณแฟนก็ "จดทะเบียนมาหรือเปล่า จะได้โทร.ไปฟ้อง).../ เกิดมาจนอายุอีกไม่กี่วันก็จะ 46 แล้ว.. เพิ่งเคยเห็นแสงสว่างสีส้มสูงกว่าตึก 5 ชั้น ควันดำไม่ต้องพูดถึง แล้วมีจุดสีส้ม ๆ ลอยกระเด็นตลอดเวลา (เหมือนถ่านในเตาที่เกล็ดเล็ก ๆ ปะทุ)..น่ากลัวมาก.. เจ้าหน้าที่ดับเพลิงเยอะมาก พี่ป่อเต็กตึ๊งก็มาหลายคัน.ฯลฯ / เพลิงสงบแล้ว... พี่ชายคนหนึ่งเดินจากท้ายซอยออกมาปากซอย..บอก "ไฟดับหมดแล้ว" มีคนปรบมือให้เขาด้วย... You are my HERO.... เราเดินลัดศาลเจ้าฯ ไปดูซอยนั้น ผู้คนเดินเข้าไปข้างในก็มี..แต่คนที่เกี่ยวข้องกับบ้านห้องแถวหลังนั้น คงจะยังอยู่สำรวจความเีสียหาย..เราจึงเดินกลับออกมาทางเิดิม...ได้ยินแว่ว ๆ จาก ว.ของพี่คนหนึ่ง.ประมาณว่า น่าจะเกิดจากไฟฟ้าลัีดวงจร...มีกล้องช่อง 7 ถ่าย คุณแม่กับคุณลูกสาวกำลังเดินเข้าซอย..(ไม่รู้ถ่ายทำไม)

"คาถาชีวิต พิชิต 1 ล้านเล่ม..ใครว่าคนไทยไม่อ่านหนังสือ" 8 มค.56 ขนมของว่างอร่อยมาก

อ.ประภัสสร..มีคำกล่าวว่า "คนต้องอิ่มก่อนแล้วจึงอ่าน คนยังอดอยู่จึงยังไม่อ่าน" ปัจจัยในการตัดสินใจอ่าน.. ดูเนื้อเรื่อง ดูผู้เขียน ดูราคา ซื้อได้ที่ไหน.. คุณวิกรมผู้ประสบความสำเร็จในการทำธุรกิจ ประเทศอื่น "อ่านก่อนแล้วจึงอิ่ม" เพราะเอาความรู้ปัญญาไปใช้ จึงอิ่มท้องในอนาคต... เอาความรู้ไปปรับปรุงพัฒนาตัวเอง / "คาถาชีวิตจึงคล้ายกับแชมพู สบู่ ยาสีฟัน (อันนี้แถมให้ค่ะ) เพราะซื้อสะดวกในร้านสะดวกซื้อ 7-11 คุณเจน... มีภาพประกอบของจริง มีคำคม ไม่เกินไปจากความจริง.. ในอดีต 1-5 อันดับหนังสือขายดีของทุกร้าน ส่วนใหญ่จะเหมือนกัน..แต่ปัจจุบัน (หลังจาก 20-30 ปีที่ผ่านมา) Top Five ไม่เหมือนทุกร้านแล้ว.. คนอ่านหนังสือหลากหลายประเภทมากขึ้น.. "คาถาชีวิต" สั้น ๆ อ่านเวลาไหนก็ได้ "หนังสือไม่เคยทำให้คนเสียคน" คุณรงณ์ วงษ์สวรรค์ ได้เคยกล่าวไว้.. เรา..สามารถเป็นเหมือนคุณวิกรมได้... ประชากรไทยส่วนใหญ่ อยู่ในระดับชนชั้นกลางถึงระดับรากหญ้า.. หนังสืออื่นบางปก ส่งมาสาขาละ 5 เล่ม ถึงคิวส่งคืน ส่งคืน 3 เล่้ม แต่ "คาถาชีวิต" ยอดขาย 1 ล้านเล่ม หนังสือ 1 ล้านเล่ม ถ้ามีคนอ่าน 5 คน.เท่ากับมีคนอ่าน 5 ล้านคน... / คุณยุทธศักดิ์ "คุณวิกรมเป็นคนตั้งเป้า และต่อยอด จากเดิมตั้งเป้าที่แสนเล่ม..พอถึงล้านเล่ม..ก็ตั้งเป้าต่ออาจมี "คาถาชีวิต" ที่ ล้าน(เล่ม) ที่ 2 หรือล้าน(เ้ล่ม)ที่ 3" / / ..คำว่า "คาถา" ฟังดูเบา ๆ อ่านง่าย ราคา 20 บาท ซื้อง่า่ย (พนักงาน 7-11 (รับหนังสือคุณวิกรมมั๊ยคะ เอาครับ เอาค่ะ..พนักงานก็ได้เปอร์เซนต์ด้วย) / ขายดีจนหมดแทบทุกสาขา ไม่พอขาย.. / สมัยก่อนตามแผงหนังสือทั่วไป จะเห็นมีหนังสือพระ หวย ละคร (สมัยก่อนหนูก็ชอบซื้อหนังสือพระมาอ่าน พระผงพิมพ์สมเด็จนางพญา พระปิดตา เยอะเลย... เมตตามหานิยม ขายของดี)...คุณวิกรม "หนังสือเล่มนี้เกิดจากความไม่ตั้งใจ เกิดจากการที่ผมเขียน "ผมจะเป็นคนดี" ผมเขียนไป ร้องไห้ไป.. ถ้าจะเอาน้ำตาของกรมมาเรียงกัน คงได้หลายกระป๋อง (หรือหลายปี๊ปดีคะ) .. เลยขมวดออกมาเป็นประโยค และเป็นคาถาชีวิต..เช่นตอนเรียนหนังสือที่ไต้หวัน เรียนหนักมาก ผมไม่ได้เรียนเก่ง .."เรียนก่อนรู้ รู้ก่อนที่จะทำ" ผมมีสมุดปากกา นึกอะไรได้ก็จดจดจด.. อมตะตั้งเป้ามี GDP 20%... ผมอยากให้สังคมไทยเกิดการเปลี่ยนแปลง เดี๋ยวบางคนจะหาว่าผมมาหาเสียงจะเล่นการเมือง.. ผมแต่งตัวแบบนี้ ไม่ได้คิดจะสร้างลัทธิใด ๆ... ทุกวันนี้คนไทยยังชอบเล่นกีฬาสี..(ค่ะไม่เิลิกเล่นเสียที..มีเกิด คงอยู่ แต่ยังไม่ยอมดับไป..ไม่รู้ทำไม เพื่ออะไร เพื่อใคร)... ใน Facebook มีคนเข้ามาให้ความเห็นมาก เขาได้ประโยชน์จากหนังสือผม.. น่าจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของสังคมไทย... ผมเชื่อว่าประเทศไทยต้องการการเปลี่ยนแปลง ประเทศไทย คนไทย กำลังถูกเวียดนามหายใจรดต้นคอ (หรืออาจหายใจรดเลยหัวคนไทยไปแล้วก็ได้มั๊งคะเพราะพวกเขาสามัคคีพัฒนา..เพื่อเข้าสู่ AEC) เวียดนามและพม่า จะแซงไทยไปแล้ว.. (หรือแซงไทยไปแล้ว..คนไทยยังไม่รู้ตัวเลยคะ).../ ผม..ไม่งมงาย ไม่ฟุ้งเฟ้อ ยืนอยู่บนความจริง เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ผมได้มาบริสุทธิ์ โปร่งใส.. "เก่งแต่ไม่โกง" ไม่หวังน้ำบ่อหน้า ไม่หวังหรือเชื่อโชคลาง พออายุ 60 (ฟอร์มเหมือนหนุ่ม ๆ อายุ 35..เข้าข้างตัวเองจังเลยค่ะ) /... เวลาไม่เหลือเยอะ 1 ปีก่อนเราเกิด เราอยู่ไหน ชีวิตดำเนินไป และกำลังไปสู่ศูนย์ 0... ผมอยากให้เกิดการเีปลี่ยนแปลง ผมทำไม่หวังประโยชน์... (พิธีกรบอก แม้แต่ขอทานยังเป็นแฟนคลับคุณวิกรมเลย) เขารู้ทำเลดีในการหาสตางค์)... / เงินที่ผมเหลือไม่ได้ใช้ ไม่ใช่ของผม...ผมจึงเอาเงินมาทำหนังสือ ผมหวังว่าหนังสือของผมจะเป็นแผนที่ เป็นเข็มทิศ ประสบการณ์ของผม อาจมีค่าน้อยสำหรับบางคน แต่มีค่ามากสำหรับผม../ ผมไม่เคยไปแสวงหาร้านอาหาร หรือต้องการกินแต่อาหารอร่อย ๆ ผมเป็นคนไม่มี Taste (หรือคะ..แต่ของว่างที่ Intercontinental เ้ค้กกาแฟ หน้าทอฟฟี่เม็ดมะม่วงฯ ข้างล่างเป็นลูกเกด เนื้อเค้กดีมากเลย./โปะหน้าพีชเชื่ื่อม(ชิ้นโต) /เค้กช็อคโกแลต หน้านิ่้ม มีแปะ White Chocolate ให้ 2 แผ่นบาง ๆ อร่อยมากค่ะ หรือจะ ขนมปัง Brioche ไส้อะไรไม่รู้ค่ะ หอมกลิ่้นเครื่องเทศ คล้ายพวกหมูแดง..(ชิมชิ้นเดียว) น้ำนางเอก(น้ำส้มมีเกล็ดน้ำส้มเหมือนเดิม) กาแฟนเย็นก็ O.K.ค่ะ มีคุ้้กกี้สม เอ๊ย คุ้กกี้ส้ม (น่าจะใส่ผิวส้มเชื่อมอบแห้ง..กรอบ) คุ้กกี้ใส่โหลยังกรอบสนิทอยู่เลย.. / Exotic ไม่ใช่ nontoxic มะละกอ แตงโม เมลลอนเขียว มีชาเย็นด้วยค่ะ...เค้กชิม 2 รอบค่ะ..

68/16 ติดกับ 68/17 หน้าบ้าน 68/16 เช้านี้มีถุงขยะ ถุงขนมมีเปลือกขนมข้างในและ...

68/16 ติดกับ 68/17 หน้าบ้าน 68/16 เช้านี้มีถุงขยะ ถุงขนมมีเปลือกขนมข้างในและ...เปลือกขนมกระจายออกมานอกถุง มีเศษผ้าชิ้นเล็ก ๆ ลายดอกไม้หลายชิ้นขยุ้ม ๆ แหมะอยู่บนกองเปลือกขนม (แมชเมลโล่ มายเมโลดี้)..ถุงอยู่บนพื้นหน้าบ้าน เปลือกขนมกระจายกระจุกกองหนึ่งรวมกับเศษผ้า.. บ้าน 68/16 ไม่เคยทำ Garment..ทำไมมีเศษขยะเศษผ้ามากองอยู่บนพื้นหน้าบ้านนี้.... หลายวันก่อน "เห็นเขาเอาขวดน้ำดื่มชั่งกิโลขาย" ...."ขยะดีเขาเก็บขาย ขยะฉิบหายเอามาทิ้งหน้าบ้านคนอื่น".... หลายวันต่อมา..ในถังขยะ(สุดแสนจะใบเล็ก) มีหลอดไฟประมาณ 6 หลอด (ผูกมัดด้วยเศษผ้ายาว ๆ สีแดง) เอามาวางใส่ในถังขยะบ้าน 68/16 (ไม่รู้ของคนทำมาหากินบ้านไหน).. เพราะหลอดไฟเสียในบ้านของ 68/16 หลายหลอดยังกองอยู่บนหน้าบันได้ชั้น 4 อยู่เลย... อุบาทว์มาก..ชาตชั่วจริง ๆ....สามล้อส่งของรับของพวก ผ้าตัดส่งเย็บ Garment ก็ชอบมาจอดหน้าบ้านนี้.. หลายวันก่อนมีคนทิ้งเศษกระดาษสีชมพูก้อนกลม ๆ (มีสามล้อจอดอยู่หน้าบ้าน บริษัทเลิศลักษณ์ ลูกน้องกำลังขนผ้ามัดใส่รถเต็มสามล้อ..เราเิดินออกไปข้างนอก กลับเข้ามาเขายังขนใส่สามล้อไม่เสร็จเลย) สรุปหน้าบ้าน 68/16 ทำมาหากินอะไรไม่ได้..เพราะจะต้องให้รถชาวบ้านที่ทำมาหากินมาจอด แต่รถของบ้านเขาเห็นจอดที..ตัวรถกินเข้ามาเกือบครึ่งซอย(ตามความกว้าง)แล้ว.. เว้นระยะห่างระหว่างหน้าบ้านกับรถเก๋งของเขา..อนิจจา

พ่อที่แสนดี รองเท้าแตะของดีโน่..ขาดทั้งหูกลางและหูข้าง ใส่ไม่ได้ อยู่หน้าห้องนอน 2 อาทิตย์กว่าแล้ว ...

แต่รองเท้าแตะ 20 กว่าบาทซื้อจากโลตัส เราถอดไว้หน้าห้อง Woody ไว้ใส่ออกไปนอกระเบียงชั้น 3 เพื่อไม่ให้เลอะน้ำขี้ดินเข้าบ้านชั้น 3... รองเท้าดีโน่ ขาดหมดสภาพแล้ว..เอารองเท้าแตะของเราไปใส่..ซึ่งเล็กกว่าเท้าของเขา.. นี่เห็นมา 2 อาทิตย์กว่าแล้ว..สงสัยพ่อป๊อป..ไม่มีเงินซื้อรองเท้าใหม่ให้ลูกใส่..(โถ แค่รองเ้ท้าผ้าใบ..ก็กว่าจะได้..เนอะ)

หลังปีใหม่ เข้าห้องโน่(ไม่อยู่) กลับมาวันรุ่งขึ้น ไม่มีไฟใช้คอมฯ ไม่ได้ฯ

ไฟนีออนเปิดติด..แต่ปลั๊กเสียบ..ไม่มีไฟเข้า.เปิดคอมฯ ไม่ได้.. คัตเอ้าท์ เครื่องทำน้ำอุ่น สับสวิทช์ลง(เราไม่เคยใ้ช้น้ำอุ่น) ..โน่ แม้แต่ไขควงยังใช้ไม่เป็นเลย ไม่เคยจับ.. เราไม่รู้ว่าไฟที่จะเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ เปิดที่ไหน.. แต่โน่กลับมาจากโรงเรียน เขาใช้คอมฯ ได้ตามปกติ... ทุกครั้งที่เราเดินผ่านห้อง พอได้ยินเสียง.. เขาจะลุกขึ้นมากดล็อคลูกบิดและใส่กลองประตูทันที..

คลินิก วัยทอง รพ.จุฬาลงกรณ์

http://www.cuhc.chula.ac.th/hospital/?q=node/41 *

สรภัญญะ สุดท้ายก็จำได้แค่ ปะริตตัง พรูถะ มังคะลัง

http://www.dharma-gateway.com/misc/misc-94-02.htm * การอาราธนาพระปริตร - เมื่อพระเถระประธานสงฆ์ให้ศีลจบแล้ว พิธีกรพึงกล่าวคำอาราธนาพระปริตรสืบต่อไป โดยการกล่าวหยุดทอดเสียงเป็นตอน ๆ ไป ดังนี้:- วิปัตติปะฏิพาหายะ// สัพพะสัมปัตติสิทธิยา// สัพพะทุกขะวินาสายะ// ปะริตตัง พรูถะ มังคะลัง// วิปัตติปะฏิพาหายะ// สัพพะสัมปัตติสิทธิยา// สัพพะภะยะวินาสายะ// ปะริตตัง พรูถะ มังคะลัง// วิปัตติปะฏิพาหายะ// สัพพะสัมปัตติสิทธิยา// สัพพะโรคะวินาสายะ// ปะริตตัง พรูถะ มังคะลัง// ฯ *

7-11 ซื้อครบ 40 บาท 1 สิทธ์แลกซื้อ "อิชิตัน ออแกร์นิคกรีนที" 2 ขวด 20 บาท 7-evephant เลยซื้อมา 1 ชุด

7-11 ซื้อครบ 40 บาท 1 สิทธ์แลกซื้อ "อิชิตัน ออแกร์นิคกรีนที" 2 ขวด 20 บาท 7-elephant เลยซื้อมา 1 ชุด ซดซะให้หายกระหายไปเลย..

6 มค.56 สวัสดีปีใหม่ให้หนังสือ "คาถาชีวิต" ให้พี่...พร้อมใช้งานเขาด้วย...

ให้ "คาถาชีวิต" พี่... ถามเขา เห็นพี่ชายหนูมั๊ยลูกป๊า ที่ไม่ใช่ไอป๊อปน่ะ..พี่เขาบอก อ๋อ..ไม่เห็นเขามา 4-5 เดือนแล้ว เมื่อก่อนเช่าบ้านอยู่ข้างในซอย เขาจะออกมา เก่งเรืองพระเครื่อง ปลอม จริง ดูเป็น..ถ้าพี่เจอเขา ขอเบอร์โทร.ให้หนูด้วย หนูได้พระผงมา จะให้พี่เขาดู.. ได้ ได้ เดี๋ยวจะจดเบอร์ให้.. ไม่่รู้.รู้สึกว่าเขามีแฟนนะ แล้วย้ายออกไปแล้วมั๊ง..ไม่เห็นเขานานแล้ว เขาจะเอาพระเครื่องมาให้ดูบ่อย.. ขอบคุณมากค่ะ

เทคนิค "เค้กส้ม" VERASU จดหวัดขนาดนี้จะอ่านออกหรือเรา...

เค้กออกจากเตา พักแป๊ปนึง เอาออกจากพิมพ์ ลอกกระดาษไขออก วางพักบนตะแกรงให้เย็นสนิท / ใส่ภาชนะปิดสนิท ทิ้งข้ามคืนในอุณหภูมิห้อง เนื้อเค้กข้ามคืนจะฉ่ำขึ้น (Butter Cake) / ถามคัพเค้ก "ถ้าเป็นคัพเค้ก ไฟบนล่าง 180 องศาC อบ 15 นาที / เค้กที่อบเกิน 30 นาที ต้องวางบนถาดกระดาษชื้น ใช้กระดาษหนังสือพิมพ์ 4 คู่ (ต้องทับด้วยทิชชูใหญ่อีก 2-3 ชั้น กั้นและกันกลิ่นหมึกพิมพ์) หรือใช้กระดาษปรู๊ฟ (เคยซื้อที่ร้านขายเครื่องเขียน สำหรับวาดรูป)กระดาษ 8 แผ่นตัดเท่าก้นถาด เทน้ำใส่ให้น้ำซึมให้ทั่วทั้งแผ่นสักครู่ เอียงถาดรินน้ำออกให้มด เอ๊ย ออกให้หมด ไม่ให้มีน้ำเหลือแม้แต่หยดเดียว...ถาดใหญ่กว่าพิมพ์อบเค้ก / อะไรเนี่ย..เขียนอะไร.. ถ้าอบนานเหรอ เค้กอาจเป็นไต (จดไม่รู้เรื่องเลย) / กระดาษไขเคลือบ Non Stick ทาไขมันบาง ๆ (ควรใช้เนยขาวจากน้ำมันรำข้้าว ที่นี่ใช้ยี่ห้อ King เห็นรถคิงวิ่งผ่านด้วย)ทางไขมันบาง ๆ กระดาษไขตัดเป็นวงกลม ใหญ่กว่าก้นพิมพ์ ขลิบรอบ ๆ วงกลม ให้เหลือเท่ากับก้นพิมพ์ กรุก้นพิมพ์... ตัดกระดาษไขแผ่นยาว..เท่ากับเส้นรอบวงเผื่อตะเข็บนิดนึง.. แปะรอบ ๆ พิมพ์ด้านใน ควรให้สูงกว่าพิมพ์เล็กน้อย / แป้งเค้กที่ผสมแล้ว จะต้องใช้พายยางตัก โปะ โปะ โปะ ลงกลางพิมพ์.. แล้วเกลี่ยเ้ข้าขอบให้เรียบเสมอกัน (จะไม่ได้เทจากอ่างผสม เหลว..ไหลลงพิมพ์) / เลือกไ่ข่ ถ้าผิวนวลแบบมีแป้ง ๆ ไข่สด.. ถ้าผิวมันคือไข่นานแล้ว / อะไร..6 นาที (จดไม่รู้เรื่อง) / คนคัสตาร์ด ไม่ควรเข้าตู้เย็น เพราะมีแป้งข้าวโพดจะทำให้เป็นลิ่ม / การไข่ตีทั้งฟอง 5 ฟองรวด ตีความเร็วสูงสุดประมาณ 1 นาที เติมน้ำตาลทรายทีละช้อนจนหมด ตีต่ออีกประมาณ 6-7 นาที เช็คไข่ฟู ใช้ช้อนยาว จุ่มลงในไข่ ยกขึ้น ถ้าเคลือบช้อนแหลม ๆ ลง แต่ไม่หยดติ๋ง ใช้ได้ (อย่าตีนานเกินไป)/ ตีเนย 10 นาที หยุดเครื่อง ปาดอ่างถึงก้นอ่าง แบ่งหยุดเครื่องปาดอ่าง 3 ครั้ง (เ่ท่าที่เห็น) / หัวตระกร้อตีไข่ ต้องกดให้เจอล็อค อย่าดึงออก เฟืองจะพัง คราวหน้าจะไม่หมุนแล้ว (สงสัยจะงอน)คือเจ๊งใช่มั๊ยคะ?. ใช้เนื้อส้มแมนดารินในน้ำเชื่อม Dole แต่งหน้าบน Butter Creme (แต่เราอยากทำ บัตเตอร์กาแฟ หน้าครีมส้ม แต่งหน้าด้วย เนื้อส้ม สตรอเบอรี่ กล้วยหอม ในน้ำเชื่อม จะอร่อยมั๊ยนะ) / วิธีปาดหน้าเค้ก (ไม่ใช่ปาดหน้ารถคันหน้า) .. โปะครีม โบ๊ะ ๆ ตรงกลาง.. สแปตฯ กดเนื้อครีม เอียงสแปตหน่อย กดซ้ายทีขวาที หมุนถาดเค้ก ให้ครีมกระจายตัวออก ให้ได้ความหนาตามต้องการ คลุมหน้าเค้กพอดี... โบ๊ะครีมด้านข้าง ทีละพอประมาณ ปาดซ้ายทีขวาทีพอเคลือบให้ได้ความหนาประมาณหน้าเค้ก โบ๊ะครีมกระเถิบ (มีช่องว่าง) ปาดให้ครีมประกบรอยต่อของครีมก่อนหน้านี้..ปาดข้างจนรอบวงเค้ก.. ครีมจะเลยหน้าเค้กสูงหน่อย.. สแปตฯ เอียงปาดครีมจากรอบวงเข้าหาด้านใน จนรอบ.. ปาดเอาเรียบอีกนิดหน่อย..สวยละ..มีเสียงชมจากด้านหลัง "ครูกิ๊บ" ปาดหน้า(เค้ก) ได้สวยมาก ๆ (อืม.เห็นด้วย) / โบ๊ะครีมระหว่างชั้น Layer เค้กชั้นบนประกบ เขยิบให้เสมอกันทั้งสองชั้น กดเบา ๆ พอแน่นนิดหน่อย / หลังจากครูแนะนำอุปกรณ์ มีเสียงแซวจากด้านหลัง "ที่นี่มีขาย" ฮากันเข้าไป... / ส้มซันคิส เลือกผิวหยาบ (น้ำน้อย) เพื่อที่จะขูดเอาผิวให้มาก ส้มผิวบาง (น้ำมากกว่า) ที่ขูดเป็นแท่งยาว ๆ (วีรสุมีขายค่ะ) จับส้มขูดบนที่ขูด ประมาณ 5-6 ปื๊ด หมุนส้ม หาผิวที่จะขูดใหม่ / คัสตาร์ดจากไมโครเวฟ เปลี่ยนถ่ายใส่ภาชนะอีกใบเพื่อให้คลายร้อนได้เร็วขึ้น เอา Wrap แร็พ ปิดคลุมหน้า ให้แร็พแนบกับหน้าคัสตาร์ด ไม่ให้ผิวตึง เย็นแล้ว คนให้เข้ากันอีกรอบ / เนยตีฟูมากไปไม่ดี ห้องร้อนจะเหลวง่าย / เนยให้ออกจากตู้เย็น ตัดประมาณ 1-1.5 ลบ.นิ้ว (ประมาณนี้มั๊ง) / พายยางคนให้หมดฝุ่นแป้ง หรือเครื่องตี แป้งส่วนที่ 1 กดกระตุกตะล่อม ยังไม่เอาเนียน แป้งส่วนที่ 2 ใส่ / เค้กเนยถ้าแช่เย็น มีเนยเยอะ เนื้อเค้กจะแข็ง (ต้องรอให้หายแข็งก่อน จะกินอร่อยกว่ามั๊ง) / ชามอ่างแก้ว ก้นแคบ ปากกว้าง ตีแล้วส่วนผสมไม่หนี (ไปไหน) / น้ำส้มซันคิส โยเกิร์ต ความเร็วต่ำ ตีไม่นาน / เค้กที่ข้ามคืนแล้วจะฉ่ำขึ้น ก่อนโบ๊ะครีม..ใช้มือดึงเอาผิวหน้าที่่ร่อนออก (เห็นดึงจากขอบ ๆ บนของเค้ก ไม่ต้องดึงทั้งหน้า) เพราะถ้าไม่เอาออก เวลาปาดครีมจะหลุดผสมในเนื้อครีม ไม่สวย / ถ้าแบ่งอบ 2 พิมพ์ (ที่ใช้นี้ประมาณ 4 ปอนด์) ต้องอบพร้อมกัน ตั้งทิ้งไว้..รออบ..ไม่ได้ / อย่าลืมชมรายการ "ยอดเชฟไทย" พฤหัสบดี ช่อง 5 / 16.30-17.00 น. / เชฟวิชิต มุกุระ กลับมาแล้ว / ย่างมะเขือยางไฟแรง..ดำ ข้างในสุก ล้างผ่านน้ำเย็นจากก๊อกเอาเปลือออก..หั่นตามยาว (ถ้ามีเม็ดแก่เม็ดใหญ่เอาออกบ้าง) แล้วสับเป็นชิ้นพอคำ.. ราดด้วยเครื่องยำ มังสวิรัติ..น่าอร่อยมาก พริกระฆัง 3 สี เผาเอาเปลือกออก หั่นตามยาว.. มะเขือยาว ชีวิตยืนยาว..พริกระฆัง ให้ดังเหง่งหง่าง ระฆังตีดังกังวาล..ไกล...(มั๊งคระ)

6 มค.56 ขอเบิกเิงินท่านแม่ล่วงหน้า ของ กุมภาพันธ์ เหลือ 1,700...

6 มค.56 ขอเบิกเิงินท่านแม่ล่วงหน้า ของ กุมภาพันธ์ เหลือ 1,700.../ เดี๋ยวก็เป็นมีค. เมย. พค.... "รับออเดอร์ถักเสื้อมาแล้ว ขอเบิกเงินล่วงหน้าจะไปซื้อด้ายมาถักเสื้อ" / "ถักเสื้ออะไร ถักขายได้กี่หมื่นแล้ว" / "ไม่ต้องถัก มานั่งขายของที่นี่ มาเช้าเย็นกลับ ให้วันละ 300" .... "รับออเดอร์มาแล้ว ถ้าไม่ถักโดนลูกค้าด่า" ..."เงินหมดแล้วซื้อหนังสือลาย" / "แล้วไอ้ที่ถัก ถักน่ะขายได้กี่หมื่นแ้ล้ว.." / "นั่นมันเสื้อหน้าหนาว ไม่ทันแล้ว ต้องมาถักเสื้อหน้าร้อน" / "ถักขายได้อาทิตย์ละกี่หมื่น" ....

ความเห็นคนที่ได้รับฟังเรื่อง "พ่อตาย ยกที่ดินทั้งหมดให้ลูกชายคนโตของข้าพเจ้า" (แต่เพียงผู้เดียว)

นั่งรอเจ้าหน้าที่จัดเก้าอี้เรียน..เจ้คนหนึ่งเดินมาคุยด้วย.. "ถักอะไรคะ" / "ผ้าคลุมไหล่สวมหัวค่ะ กำัลังต่อดอกอยู่ (เมื่อวานคุณป้าก็ชม เสื้อกถักเองหรือเปล่า สวยมาก ๆ ค่ะ รับจ้างถักมั๊ยคะ ไม่มีทุนค่ะ ที่บ้านไม่สนับสนุน บอกทำไปก็ไม่ได้เงิน) สาธิตการสวมผ้าคลุมไหล่ให้ดู / เล่าเรื่องพ่อตายยกมรดก 6-7 ล้านให้ลูกชายคนโตของข้าพเจ้า /....น้ำลายแกกระเด็นใส่แขนเลยเอาเด็ตตอลฉีดซะหน่อย (ไม่ได้รังเกียจ แต่ทำเป็นนิสัยไปเสียแล้ว ขึ้นรถเมล์ ฉีดมือ ลงรถเมล์ฉีดมือ) หอมดี เหมือนกลิ่นในโรงพยาบาล แต่บางคนไม่ชอบค่ะ เวลาฉีดก็พยายามไม่ให้โดนคนอื่น..../ ....."เรื่องของคุณยุ่งเหยิงมาก ๆ ฉันไม่รู้ที่มาของคุณ.แต่เรื่องของคุณยุ่งเหยิงมาก ๆ ถามจริง ๆ แม่จริง ๆ หรือเปล่าคะ" / "ตามทะเบียนบ้านเป็นแม่จริงค่ะ" / (ไม่เอาตลก) ถามจริง ๆ / "ความจริงก็แม่แท้ ๆ ค่ะ" / "คุณให้คนมีฐานะแนะนำให้ไปทำงานบ้านดีมั๊ยจะได้มีกินมีใ้ช้ ต้องใ้ช้เงินนะคะ (ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ) / "แล้วจะทำยังไงกับชีวิตต่อไป" / "ไปเรื่อย ๆ ค่ะ มีกินก็กิน ไม่มีกินก็อด หนูทำมาทุกอย่างแล้ว ถึงทำไหวหนูก็ไม่ทำแ้ล้ว... ทำให้พวกเขาสุขสบายมาเกือบ 20 ปี ...หนูไม่ใช่นางเอก... คนอื่นที่ไม่ต้องทำ สบาย..คนทำแทบตาย อดตายอย่างหมาข้างถนน ช่างมัน" ......./ "รับจ้างถักมั๊ยคะ.. ฝีมือดีสวยมาก ๆ เลย..เก่งมากค่ะ" / "อืม..ไม่เก่งหรอกค่ะ" / "เก่งค่ะเก่ง สวยมากเลย นี่ถ้าเปิดสอนต้องมีคนมาเรียนแล้วก็เปิดร้านขายไหมไปด้วย ต้องขายดี รวยแน่ ๆ เลย" (นี่คือสามัญสำนึกของคนปกติ ดี มีธรรมะ มีคุณธรรม มีมนุษยธรรม...ขนาดเขาไม่รู้ที่มาที่ไปของเราเขายังสรุปได้ขนาดนี้) / "คุณมีญาติที่แม่คุณพอจะให้ความเกรงใจหรือเชื่อฟังบ้างหรือไม่" / "ไม่มีค่ะ เขาพูดอะไร..สิ่งที่เขาคิดถูกต้องทั้งหมดคนเดียว" / ซื้อหนังสือแบบถักโคร์เชต์ นิตติง ซื้อไหมมาถัก 300 บาท ที่ไปขอแม่เมื่อวานหมดแล้ว... พัดลมเจ๊งอีกแล้ว ไม่เดิน..ช็อตเปิดทั้งวันทั้งคืน.. / ต้องนั่งรถไปสีลมอีก... หิ้วพัดลมสีชมพู หนัก...หิ้วจากร้านผักซอยพิพัฒน์ 2 เดินไปขึ้นรถ 504 หน้าโรงพยาบาลจุฬา.... ถึงปากซอย เมื่อย นั่งมอไซค์ 10 บาทเข้าซอย.. กินข้าวกะเพรากุ้ง (ไม่ราดไข่ดาว) 1 จาน 40 บาท น้ำ 1 แก้ว (น้ำกด 7-11) 15 บาท... / "พ่อตายบอกให้ใช้เดือนละพัน" / "เดือนละพันจะพอกินเหรอ" / "แต่พี่ชายใจดีค่ะ เขาบอกให้พ่อเพิ่มให้เป็นเดือนละ 2,000 บาท" / "คุณทำไม่ถูก ไปเซ็นชื่อ "ไม่ขอรับมรดก" ให้เขาทำไม" / "ก็คิดว่าเป็นพี่้น้องกัน ให้เขาเอาที่ดินไป เขาคงจะแบ่งเงินสดมาให้เป็นทุนไปทำมาหากินบ้าง" /

เรียน ตระกูล "จงมีความสุข" นังปู สุวรรณา มีน้ำใจช่วยเหลือ ท่านป๊อป สุชาติ เชิญรับฟังรับอ่าน.. (ไม่ต้องเชื่อก็ได้..ว่านี่คือความจริง)

เรียน ตระกูล "จงมีความสุข" นังปู สุวรรณา มีน้ำใจช่วยเหลือ ท่านป๊อป สุชาติ เชิญรับฟังรับอ่าน.. (ไม่ต้องเชื่อก็ได้..ว่านี่คือความจริง) ตอนนั้น ป๊อปเคาะประตูเรียก ให้ไปช่วยซื้อ Draft ส่งไปให้โซ่ยเจ็ก เรียกมอเตอร์ไซค์วินในซอยไปอีกคันหนึ่ง (เสร็จงานป๊อปให้เงินมอไซค์วิน เป็นค่าเสียเวลา) แต่ให้ค่าขนมเราหรือเปล่าจำไม่ได้.. เสร็จแล้วซ้อนมอไซค์ของท่านป๊อปกลับบ้านดินแดง / ตอนเอาวูดดี้ไปสอบที่โรงเรียนเซนต์หลุยส์ฯ ฉะเ้ชิงเทรา..โน่ไม่สบาย สาวอุ้มโน่่ เราลงไปเรียกแท็กซี่ (โทร.เรียก ชาร์จ 20 บาท) ค่าแท็กซี่เราออกให้.. / แม่ให้ป๊อปเทพื้นปูกระเบื้อง เรียกนังปูมาจับจอบ ผสมปูน ทราย กรวด คลุกเคล้า ตักใส่ถัง ยกไปให้ (ปวดแขนปวดขาทั้งคืน) ทำให้ 2 วัน / ท่านป๊อป ทำฝ้าเพดานห้อง เคาะประตูเรียกนังปู (เสียกระโชกโฮกฮาก) สั่งให้ช่วยยกไม้อัดแผ่นใหญ่สุด จากชั้น 1 ขึ้นไปดาดฟ้าชั้น 5 เราก็เคยยกเหรอ..ก็ต้องยกให้..ช่วยยกขึ้นยันไว้ ท่านป๊อปจะตอกตะุปู หลังจากช่วยยกแผ่นไม้อัด ขึ้นมาถึงดาดฟ้าแล้ว..ยังมีแรงยกอีกหรือเรา / แม่สั่งให้นั่งรถไปช่วยท่านป๊อปขนทีวีไปทิ้ง ที่คนเช่าบ้านเขาเปิดร้านรับซ่อมทีวีแล้วหนีไป เราช่วยยกทุกชิ้นทุกอันไปตระเวนทิ้งใน เมืองใหม่บางพลี ขับรถวนไปทิ้งตามจุดทิ้งขยะ เสร็จแล้วยังต้องช่วยยกไปทิ้งลงบ่อหลุมดินในบ้านสาวที่ ตรอกโรงลิเก ก่อนถึง บขส.แปดริ้ว สุดท้ายกลับถึงบ้าน แม้แต่น้ำ 1 แก้วยังไม่ได้กินเลย.. ทุกงานไม่เคยได้ค่าเหนื่อยเหมือนท่านป๊อป..ทำงานฟรีตลอด.. ทำให้มีท่านป๊อปมีมอเตอร์ไซค์ขี่ไปโรงเรียนช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ กล้วยน้ำไท เงินเติมน้ำมัน..อยากเรียนอะไร ท่านแม่ออกทุนให้เรียน Silk Screen ซ่อมมอเตอร์ไซค์ ซื้อสติกเกอร์มาแต่งรถมอเตอร์ไซค์ เครื่องไม้เครื่องมือทำบ้าน เครื่องตัดกระเบื้อง ปั๊มลม เครื่องกลึงน๊อต สารพัด (แต่นังปู..มึงอยากทำอะไร ออกทุนเองนะ) / นึกได้แค่นี้ / ท่านป๊อปแกล้งจอดมอเตอร์ไซค์ไว้หน้าบ้านอยากให้หาย ก็ไม่บอก เราก็เสือกไปเรียกหลายครั้งไม่เปิดประตู ..เราก็เสือกกระเสือกกระสน ลาก ถู ล็อคคอรถไว้ด้วย ลากจนไว้ในบ้านจนได้ / เขียนโดย fannyknit ที่ 22:47 ไม่มีความคิดเห็น: ส่งอีเมลข้อมูลนี้ BlogThis! แบ่งปันไปที่ Twitter แบ่งปันไปที่ Facebook

เรียน ตระกูล "สุพรรณโกมุท" นังปู สุวรรณา มีน้ำใจช่วยเหลือ ท่านป๊อป สุชาติ เชิญรับฟังรับอ่าน.. (ไม่ต้องเชื่อก็ได้..ว่านี่คือความจริง)

ตอนนั้น ป๊อปเคาะประตูเรียก ให้ไปช่วยซื้อ Draft ส่งไปให้โซ่ยเจ็ก เรียกมอเตอร์ไซค์วินในซอยไปอีกคันหนึ่ง (เสร็จงานป๊อปให้เงินมอไซค์วิน เป็นค่าเสียเวลา) แต่ให้ค่าขนมเราหรือเปล่าจำไม่ได้.. เสร็จแล้วซ้อนมอไซค์ของท่านป๊อปกลับบ้านดินแดง / ตอนเอาวูดดี้ไปสอบที่โรงเรียนเซนต์หลุยส์ฯ ฉะเ้ชิงเทรา..โน่ไม่สบาย สาวอุ้มโน่่ เราลงไปเรียกแท็กซี่ (โทร.เรียก ชาร์จ 20 บาท) ค่าแท็กซี่เราออกให้.. / แม่ให้ป๊อปเทพื้นปูกระเบื้อง เรียกนังปูมาจับจอบ ผสมปูน ทราย กรวด คลุกเคล้า ตักใส่ถัง ยกไปให้ (ปวดแขนปวดขาทั้งคืน) ทำให้ 2 วัน / ท่านป๊อป ทำฝ้าเพดานห้อง เคาะประตูเรียกนังปู (เสียกระโชกโฮกฮาก) สั่งให้ช่วยยกไม้อัดแผ่นใหญ่สุด จากชั้น 1 ขึ้นไปดาดฟ้าชั้น 5 เราก็เคยยกเหรอ..ก็ต้องยกให้..ช่วยยกขึ้นยันไว้ ท่านป๊อปจะตอกตะุปู หลังจากช่วยยกแผ่นไม้อัด ขึ้นมาถึงดาดฟ้าแล้ว..ยังมีแรงยกอีกหรือเรา / แม่สั่งให้นั่งรถไปช่วยท่านป๊อปขนทีวีไปทิ้ง ที่คนเช่าบ้านเขาเปิดร้านรับซ่อมทีวีแล้วหนีไป เราช่วยยกทุกชิ้นทุกอันไปตระเวนทิ้งใน เมืองใหม่บางพลี ขับรถวนไปทิ้งตามจุดทิ้งขยะ เสร็จแล้วยังต้องช่วยยกไปทิ้งลงบ่อหลุมดินในบ้านสาวที่ ตรอกโรงลิเก ก่อนถึง บขส.แปดริ้ว สุดท้ายกลับถึงบ้าน แม้แต่น้ำ 1 แก้วยังไม่ได้กินเลย.. ทุกงานไม่เคยได้ค่าเหนื่อยเหมือนท่านป๊อป..ทำงานฟรีตลอด.. ทำให้มีท่านป๊อปมีมอเตอร์ไซค์ขี่ไปโรงเรียนช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ กล้วยน้ำไท เงินเติมน้ำมัน..อยากเรียนอะไร ท่านแม่ออกทุนให้เรียน Silk Screen ซ่อมมอเตอร์ไซค์ ซื้อสติกเกอร์มาแต่งรถมอเตอร์ไซค์ เครื่องไม้เครื่องมือทำบ้าน เครื่องตัดกระเบื้อง ปั๊มลม เครื่องกลึงน๊อต สารพัด (แต่นังปู..มึงอยากทำอะไร ออกทุนเองนะ) / นึกได้แค่นี้ / ท่านป๊อปแกล้งจอดมอเตอร์ไซค์ไว้หน้าบ้านอยากให้หาย ก็ไม่บอก เราก็เสือกไปเรียกหลายครั้งไม่เปิดประตู ..เราก็เสือกกระเสือกกระสน ลาก ถู ล็อคคอรถไว้ด้วย ลากจนไว้ในบ้านจนได้ /

"เ้ค้กส้ัม" VERASU อร่อยมาก เนื้อบัตเตอร์ ฟูเบา ไม่หนักอึ้ง ตีเนย 10 นาที (ขยันปาดอ่างหน่อย)

เ้ค้กส้มอร่อยมาก ไม่หนักอึ้ง หอมอร่อย หน้าบัตเตอร์คัสตาร์ดส้ม หอมกลิ่นส้ม เปรี้ยวหวานกำลังดี รสชาติจัดจ้านมาก..ถ้้าทำเนื้อบัตเตอร์กาแฟ หน้าบัตเตอร์ครีมรสส้ม แปะด้วยกล้วยหอมหั่นชิ้น (เชื่อมก่อน) จะเป็นไงน๊า..จะเข้ากันมั๊ยน๊า... / และแล้ว ..ฉันก็มาถึงเป็นคนแรก ไม่มีคนมาเลย เรามาผิดวันหรือเปล่าเนี่ย แต่นี่เป็นวันเสาร์นี่นา นั่งกินข้าวสักครู่ มีเจ้คนหนึ่งมา เป็นคนที่ 2 แล้วสักพักก็มีรถเก๋งเข้ามา เปิดหน้าต่าง ได้คิวที่ 3 ถอยท้ายเข้าซองฝั่งตรงข้าม มีรถจอดอยู่แล้ว 1 คันซองใน.. เวลาผ่านไป คิวที่เท่าไหร่มิอาจทราบได้ จนกระทั่งพี่ O มาเปิดกล่องแจกบัตรคิว.. แม่นาง (ตอนหลังได้ยินเรียกชื่ือ ประมาณสกุลเงินของประเทศญี่ปุ่น)... โวยวายหน้าตาถมึงทึง (แต่เราขอเรียกว่า หน้าตากระเหี้ยนกระหือรือ) พูดอยู่นั่นแหละ "แต่คุณคนนี้เขามาเป็นคนที่ 1 ทุกครั้งเลยนะ" (เราตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดา ไม่ได้แสดงอารมร์กระเหี้้ยนกระหือรือตอบแต่อย่างใด) / "แต่นี่มาก็ถึงคนแรก ยังไม่เห็นมีใครมาเลย" / "แต่คุณคนนี้เขามาคนที่ 1 ทุกครั้งเลยนะ" (ตกลงกูโกงคิวเหรอ) / "แต่นี่มาถึงคนแรกยังไม่เห็นมีใครมาเลย..ถามเจ้คนนี้ก็ได้ มาเป็นคนที่ 2" (เจ้ยังไม่ได้ทันพูดอะไร) เราก็หัวเราคนเดียวอย่างบ้า ๆ บอ ๆ ฮะฮะฮะ โลกนี้นี่มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยเหรอ มันต้องเป็นอย่างนั้นตลอดไปเลยเหรอ.. โลกนี้ไม่มีคนอื่นเลยเหรอ มีแต่กบที่อยู่ในกะลาตาเดียว ได้แสงสว่างรูเดียว (ถ้าเป็นกะลา 3 ตา่ คงมองเห็นโลกได้เยอะกว่านี้) คุณผู้หญิงลงจากรถเดินมาที่กลุ่มโวยวาย / "ตอนที่มาถึงเนี่ย(หมายถึงฉัน) เห็นรถเก๋งคันนี้มาจอดรึยัง" / "ตอนที่มาถึงคนแรก ยังไม่มีรถคันนี้มาจอด" (เพราะที่จอดรถซองแรกว่าง ซองถัดเข้ามามีรถจอดอยู่ 1 คัน" (ตอนคุณผู้หญิงเปิดกระจก ได้คิวที่ 3 ถึงถอยรถเอาท้ายเข้าจอดในซองแรก) / ฉันถามคุณผู้หญิงที่ลงมาจากรถเก๋งแล้วเดินมา "คุณมาเป็นคนแรกทุกครั้งเลยหรือคะ" / "ฉันได้คิวที่ 3" คุณผู้ญิงกล่าว.... เจ๊สกุลเงินญี่ปุ่นถึงได้..หยุด...เสียที.. / ถึงเวลาเรียนแล้ว..มีคนคุยกัน..ผู้หญิงคนหนึ่งพูดดังเสียงได้ยินชัด "อื้อ.ปกติก็มาเช้า..แต่วันนี้มีคนขยันกว่าเรา" (ถ้ากระแทกแดกฉัน ..ก็จะถือว่าเป็นคำชม) ส.ด.... / นั่งรอเจ้าหน้าที่จัดเก้าอี้เรียน..เจ้คนหนึ่งเดินมาคุยด้วย.. "ถักอะไรคะ" / "ผ้าคลุมไหล่สวมหัวค่ะ กำัลังต่อดอกอยู่ (เมื่อวานคุณป้าก็ชม เสื้อกถักเองหรือเปล่า สวยมาก ๆ ค่ะ รับจ้างถักมั๊ยคะ ไม่มีทุนค่ะ ที่บ้านไม่สนับสนุน บอกทำไปก็ไม่ได้เงิน) สาธิตการสวมผ้าคลุมไหล่ให้ดู / เล่าเรื่องพ่อตายยกมรดก 6-7 ล้านให้ลูกชายคนโตของข้าพเจ้า /....น้ำลายแกกระเด็นใส่แขนเลยเอาเด็ตตอลฉีดซะหน่อย (ไม่ได้รังเกียจ แต่ทำเป็นนิสัยไปเสียแล้ว ขึ้นรถเมล์ ฉีดมือ ลงรถเมล์ฉีดมือ) หอมดี เหมือนกลิ่นในโรงพยาบาล แต่บางคนไม่ชอบค่ะ เวลาฉีดก็พยายามไม่ให้โดนคนอื่น..../ ....."เรื่องของคุณยุ่งเหยิงมาก ๆ ฉันไม่รู้ที่มาของคุณ.แต่เรื่องของคุณยุ่งเหยิงมาก ๆ ถามจริง ๆ แม่จริง ๆ หรือเปล่าคะ" / "ตามทะเบียนบ้านเป็นแม่จริงค่ะ" / (ไม่เอาตลก) ถามจริง ๆ / "ความจริงก็แม่แท้ ๆ ค่ะ" / "คุณให้คนมีฐานะแนะนำให้ไปทำงานบ้านดีมั๊ยจะได้มีกินมีใ้ช้ ต้องใ้ช้เงินนะคะ (ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ) / "แล้วจะทำยังไงกับชีวิตต่อไป" / "ไปเรื่อย ๆ ค่ะ มีกินก็กิน ไม่มีกินก็อด หนูทำมาทุกอย่างแล้ว ถึงทำไหวหนูก็ไม่ทำแ้ล้ว... ทำให้พวกเขาสุขสบายมาเกือบ 20 ปี ...หนูไม่ใช่นางเอก... คนอื่นที่ไม่ต้องทำ สบาย..คนทำแทบตาย อดตายอย่างหมาข้างถนน ช่างมัน" ......./ "รับจ้างถักมั๊ยคะ.. ฝีมือดีสวยมาก ๆ เลย..เก่งมากค่ะ" / "อืม..ไม่เก่งหรอกค่ะ" / "เก่งค่ะเก่ง สวยมากเลย นี่ถ้าเปิดสอนต้องมีคนมาเรียนแล้วก็เปิดร้านขายไหมไปด้วย ต้องขายดี รวยแน่ ๆ เลย" (นี่คือสามัญสำนึกของคนปกติ ดี มีธรรมะ มีคุณธรรม มีมนุษยธรรม...ขนาดเขาไม่รู้ที่มาที่ไปของเราเขายังสรุปได้ขนาดนี้) / "คุณมีญาติที่แม่คุณพอจะให้ความเกรงใจหรือเชื่อฟังบ้างหรือไม่" / "ไม่มีค่ะ เขาพูดอะไร..สิ่งที่เขาคิดถูกต้องทั้งหมดคนเดียว" / ซื้อหนังสือแบบถักโคร์เชต์ นิตติง ซื้อไหมมาถัก 300 บาท ที่ไปขอแม่เมื่อวานหมดแล้ว... พัดลมเจ๊งอีกแล้ว ไม่เดิน..ช็อตเปิดทั้งวันทั้งคืน.. / ต้องนั่งรถไปสีลมอีก... หิ้วพัดลมสีชมพู หนัก...หิ้วจากร้านผักซอยพิพัฒน์ 2 เดินไปขึ้นรถ 504 หน้าโรงพยาบาลจุฬา.... ถึงปากซอย เมื่อย นั่งมอไซค์ 10 บาทเข้าซอย.. กินข้าวกะเพรากุ้ง (ไม่ราดไข่ดาว) 1 จาน 40 บาท น้ำ 1 แก้ว (น้ำกด 7-11) 15 บาท... / "พ่อตายบอกให้ใช้เดือนละพัน" / "เดือนละพันจะพอกินเหรอ" / "แต่พี่ชายใจดีค่ะ เขาบอกให้พ่อเพิ่มให้เป็นเดือนละ 2,000 บาท" / "คุณทำไม่ถูก ไปเซ็นชื่อ "ไม่ขอรับมรดก" ให้เขาทำไม" / "ก็คิดว่าเป็นพี่้น้องกัน ให้เขาเอาที่ดินไป เขาคงจะแบ่งเงินสดมาให้เป็นทุนไปทำมาหากินบ้าง" /