"ยกวัดมาไว้ที่ 7-11" เจอเจ้ แรกๆก็ต่างคนต่างมอง จำเป่าหว่า.. จนเจ้เดินมาถาม ใช่ปูหรือเปล่า

"ยกวัดมาไว้ที่ 7-11" เจอเจ้ แรกๆก็ต่างคนต่างมอง จำเป่าหว่า.. จนเจ้เดินมาถาม ใช่ปูหรือเปล่า / ปูก็สงสัยว่าใช่เจ้หรือเปล่า (ไม่เห็นหน้านาน..นาน มาก) แต่ยังพอมีเค้าเดิมอยู่ เจ้มาฟังนี่ จะ 17 ปีแล้วนะปูอยู่ดินแดง ก็ไกลนะ.. / ถามเจ้"เจ็เห็นปูช่วยแม่ขายของหรือเปล่า" เจ้ตอบ "ก็ไม่ค่อยได้เห็นนะ" (ถาม 2 ครั้ง ตอบเหมือนกัน..เป็นความจริง นั่นอาจะเป็นเพราะ เจ้มาซื้อของสายหน่อย ช่วงสัก 8 หรือ 9โมง) แต่ทำไมถึงยังได้ทักกันถูก เจ้ซื้อของละเอียด..บางคนจะเรียกว่า "จู้จี้" แต่ก็เงินอ่ะนะ.. ใช้สมเหตุ สมผลมากกว่า / เล่าให้ฟัง อ้าวทำไมล่ะ "ลูกสาวคนเดียว" "อ๋อ..นั่นลูกพ่อ" ... มาฟังธรรมะ ให้สบายใจ อย่าไปคิดอะไรนะปู.. ขอบคุณค่ะ.. "เห็นอีกฝั่งปิด ทำไมปูไม่ไปขายของล่ะ" "ขายให้โง่เหรอคะเจ้.. เราช่วยทำงานแทบตาย..เขาหาเงินส่งหลานหลิน(ที่ซาโกวรับเลี้ยง ตอนนั้นไม่มีใครเอาเด็กคนนี้ไปเลี้ยง) "เห็นโกวเธอเขามาด่าแม่เธอ แม่เธอก็ไม่เถียงอะไร" "จะไปเถียงอะไร ก็เอาคนของเขามา แล้วหาเงินส่งเรียนจนจนปริญญาโท กินฟรี อยู่ฟรี น้ำ ไฟ ฟรี.. แต่หลานในไส้แท้ ๆ ของพี่สาว เรียกเขามาขายของ สุดท้ายไล่เขาให้ไปทำงานอย่างอื่น"...