วันพฤหัสบดีที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2554

26 สค.54 ขอให้ภูมิใจในตัวเอง...ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน..ช่วยหาเงินเลี้ยง ส่งพี่ชายเรียนโรงเรียนประจำ.


26 สค.54 ขอให้ภูมิใจในตัวเอง...ที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน..ช่วยหาเงินเลี้ยง ส่งพี่ชายเรียนโรงเรียนประจำ...ช่วยพ่อแม่หาเงินซื้อมอเตอร์ไซค์และค่าน้ำให้พี่ชายขี่ไปเรียนหนังสือจากสีลมถึงกล้วยน้ำไท..น้องชายไปเรียนหนังสือจากสีลมไปทุ่งมหาเมฆ..ส่วนเรานั่งรถสองแถว หรือเดินไป เดินกลับ...พาณิชย์สีลม..เราก็เดินกลับ

*
สุดท้าย เราต้องกลายเป็นหมาข้างถนน ให้ใครต่อใคร ที่ได้รับความเมตตา สงสาร หรือทำลูกเพื่อมารอสมบัติให้ตัวเองสบาย
(Eดอกเยา ตะโกนด่าผัวมัน..มึงอยากเลี้ยงลูกมึงมากใช่มั้ย ๆๆ ๆ ๆ ...ไอ้ตัวผัว ก็ออกมายืนหน้าบ้าน หน้าเซ่อ..คิดหนักเลย..สมน้ำหน้า...นี่แหละเมียที่แสนดีของมึง..ลูกสะใภ้ที่แสนดีของคุณนายวิภา..สะใจที่ Eดอก ด่าลูกชายคนโตสุดที่รักของเขา... ฟ้ามีตาจริง ๆ
*ที่จริงแล้ว Eดอกเยา..มันชอบให้แม่มันเลี้ยง..(ยายเลี้ยงเหรอ..แก่แล้ว ไม่ได้มีความรู้เรื่องเลี้ยงเด็กให้ฉลาด มีพัฒนาการ แบบการเลี้ยงสมัยใหม่..ก็คงจะเลี้ยงหลานสาวแบบโบราณ ตามความเชื่อ...
*
น่าสงสารเด็กที่ถูกแม่มันผลิตขึ้นมาเพื่อรอสมบัติ..แม่มันจะได้สบาย..แต่สอนลูก ระบายอารมรณ์ ใช้ลูกเป็นเครื่องมือในการทำร้ายผู้คน
*
แจ๋เคยพูดว่า "อีเยา มันบ่นว่า ช่วยแม่มึงทำงานแต่ไม่ได้เงินอะไรเลย ไอ้ป๊อปก็ไม่ได้ให้เงิน"
เราตอบ "งั้นเหรอ งั้นม๊าก็ต้องให้เงินมันสิ มันทำงานให้ก็ต้องให้เงินมัน ถึงจะถูกต้อง"
....งานนี้ไม่รู้ใครตอแหละ....

เฝ้าให้นอนกลางวัน

วันหยุด ม๊านอนกลางวัน เตียมผ้าใบ..เวลามีคนมาซื้อของ เราชั่งบอกน้ำหนัก ถามม๊าราคาเท่าไหร่ คิดเงินรวม รับตังค์ทอนตังค์ (มีแอบจิ๊กสตางค์ใต้เตียงผ้าใบ ใส่ตะกร้าแบน ๆ เล็ก ๆ)..ก็คงนอนไม่อิ่มเท่าไหร่
*

อย่าคิดว่าจะรอด

โขมยสตางค์ม๊า ก็โดนม๊าตี...ตี...ตี..สอนแบบด่า ๆ ...
จนคนตีเหนื่อย..ถึงหยุด
*

โต๊ะวางคอมฯ

ซื้อโต๊ะวางคอมมา 2,400.- ไอ้ Pop ขอซื้อต่อ 1,200 ก็ไม่รู้หล่ะ ก็ยอมขายให้มัน (ทำไม ๆ ๆๆ ถึงยอมให้มันเอาเปรียบ)
*

ตื่นมาทำไร...

กลับจากตลาด ม๊าจะเอาไม้เต็กกอ กระทุ้งกระดานไม้
ง่วงแค่ไหนก็ต้องตื่น ขึ้นมาช่วยจัดของทุกอย่าง...
เปิดเตาแก๊ส ตั้งกระทะ นึ่งปลาทู เต้าหู้ (เหลือจากเมื่อวาน)
ถังน้ำแสตนเลส..รองน้ำเกือบเต็มถัง หิ้วตัวเอียงไปหน้าบ้านเพื่อจุ่มผักก่อนขึ้นโต๊ะ
*
สาย ๆ ก็ช่วยทำผัก (ไม่ทุกวัน) รูดใบเล็กๆ โคนต้นผักบุ้ง ตัดก้านคะน้า หักใบไม่สวย
ตัดก้านผักกาดหอม ผักกาดขาว ดึงใบไม่สวย ต้นหอม ผักชี คึ่นช่าย กำกระเพราะ โหระพา ใบแมงลัก
*
สาย ๆ พอแดดออกมากหน่อย ก็เอาผ้าใบ (ทำจากผ้าดิบผืนใหญ่ เย็บต่อกัน)
เอาไม้เต็กกอ เกี่ยวหู แล้วขึ้นไปเกี่ยวแขวนในตะปู ที่ขื่อไม้กันสาดสังกะสี
ตกเย็นแดดหมด เราก็เก็บผ้าใบลงมา ขยุ้ม ๆ ผ้าฝั่งที่มีหู ม้วน ๆ เป็นก้อนเก็บเข้าที่
*
พวกมึงมีอะไรที่จะกล้าพูดว่า "พวกมึง...ทำงาน..ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน...มากกว่ากูมั้ย"
"พวกมึงเคยหาเงิน ทำงานตอนเรียนหนังสือ ตอนปิดเทอม..เหมือนกูมั้ย"
อย่างน้อยกูก็ไม่ขอเงินค่าขนมแม่มึงในช่วงที่กูทำงานหารายได้ตอนปิดเทอม..โครตภูมิใจเลย
*
ยินดีด้วยที่พวกมึงได้สมบัติ อากง อาม่า..ไปเสวยสุข..ขอให้ผลาญให้หมดไวไว...
ส่วนกูไม่มีกิน ไม่มีใช่ หรือจะใกล้ตายแบบหมาข้างถนน..กูก็มีความสุข...
*

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น