วันพุธที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

5 พค.54 (เพิ่มเติม)

วันก่อนกินโจ๊กสิ้ม พูด "เมื่อกี๊เจอป๊อป บอกจะทำบุญพ่อ 100 วัน ปูยังไง"
"อ๋อ ต่างคนต่างอยู่ดีกว่าสิ้ม นี่มันก็ฮุบสมบัติป๊าไปหมดแล้ว"
"อ้าว..บอกแม่สิ บอกแม่ ขอความเป็นธรรม"
"คืองี้..นั่นแหละ ตัวต้นคิดเรื่องนี้"
"แล้วจะทำยังไง"
"ก็ไม่เป็นไร สร้างเอาใหม่ สู้คนเดียว"
"จะสู้ยังไง ก็ต้องมีทุน"
"ไม่เป็นไรสิ้ม"

เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ป๊ายังมี "รถกระบะ TOYOTA HILUX" อีก 1 คัน สีเงิน สภาพใช้งานได้ดี
ต่อโครงเหล็กมีประตูบรรทุกของได้อีกเยอะ
"ก็คงเป็นของมันอยู่ดี"

************
ตั้งแต่วันนั้นที่ไปยืมเงินซาโกว หรือก่อนหน้านั้น คุณนายวิภาไม่เคยโทร.มาถามเลยว่า
มีเงินใช้มั้ย ต้องการเงินทุนมั้ย"
************

ตั้งแต่วันที่ไปเอาเชือกไนล่อน คุณนายวิภาก็ไม่เคยถาม "มีเงินใช้มั้ย ต้องการเงินทุนมั้ย"
เค้าเฉย ๆ (คงจะ..มึงจะตายก็ตายไปเถอะ) อยากรู้จังเลย ว่า
ถ้าเป็นคุณหนูหลิน พิมพา สุพรรณโกมุท หลานนอกไส้สุดที่รัก
เค้าจะถามคำถามเหล่านี้มั้ย ...Absolutely ป่านนี้คงจะให้อยู่คอนโดที่รามอินทราแล้วมั้ง
หลานนอกไส้คนนี้ปล่อยให้ลำบากไม่ได้ เขาเรียนสูง ถูกตบตี น่าสงสารมาก
ก็อย่างว่าแหละ "เราคงไม่ใช่ลูกเค้า"

************
สมัยเด็ก ๆ ปิดเทอม จะถูกปลุกตอนตี3 ให้ไปตลาดวงเวียนใหญ่
ไปเฝ้ารถ เฝ้าของ โตขึ้นมาก็ช่วยหิ้วของด้วย เลือกแตงกวา มะเขือเปาะ
สมัยนั้นป๊าขับรถ DATSUN สีเขียว วิ่งเส้นพระราม4 ผ่านตลาดเยาวราช เข้าวงเวียนใหญ่
แล้วป๊าก็นั่งหลับตรงที่นั่งคนขับ..ขากลับ วิ่งเส้นสะพานพุทธ
แวะตลาดสามย่าน...แม่ซื้อทอดมันสำเร็จรูปร้อน ๆ มะพร้าว และอื่น ๆ
กลับถึงบ้านแม่ก็ขึ้นผัก เราก็มีหน้าที่ขายทอดมันจนหมด หุงข้าง ทำกับข้าว

ช่วงป.6 โรงเรียนประถม ย้ายจากศาลาแดง ไปอยู่ซอยข้าง รร.สมถวิล
ป๊าขับรถส่งนักเรียน ไอ้เราก็จะมีหน้าที่เปิดประตูรับ-ส่งนักเรียนขึ้นลงจากรถ

มีลังกระบะกรุด้วยอลูมิเนียม กับที่ทุบน้ำแข็งแท่งสี่เหลี่ยมอันใหญ่มาก
เราจะมีหน้าที่ทุบน้ำแข็ง ใส่น้ำเปีปซี่ โค้ก ฯลฯ ขาย
เอาถังน้ำพลาสติกใส่น้ำ เอาขวดเป๊ปซี่แช่ ฟองน้ำเช็ดขวด แล้วแช่ตู้เย็น

เด็กกว่านั้นก็ ใช้ฟื้นไม้ซี่เล็ก ๆ กองบนขี้ไต้จุดไป วางถ่านครอบ
ตั้งหม้อต้มน้ำชงกาแฟ (สมัยนี้เรียกว่ากาแฟโบราณ)
ชงโอวัลติน โอเลี้ยง ชาดำเย็นขาย

โตหน่อย ปิดเทอม ก็รับจ้างพับผ้าเช็ดหน้าเป็นโหลใส่ถุงพลาสติก ค่าแรงเป็นร้อยละเท่าไหร่จำไม่ได้แล้ว
รับจ้างติดป้ายราคาเสื้อชั้นใน Triump ไปกับป้าณี (ตอนนี้ป้าณีเป็นพากินสัน แต่ก็พอเดินได้ พูดไม่ค่อยชัด ความจำยังดีอยู่)

เรียนพาณิชย์ ก็รับ JOB ขายกระเป๋านักเรียน BONNY ที่ห้างโรบินสัน ราชดำริ จนหมด Promotion
ห้างจะมีโรงอาหารสำหรับพนักงาน ก่อนเปิดห้าง พนักงานทุกคนต้องยืนออกกำลังกาย
ตามเพลงที่ห้างเปิด มีความผิดพลาดเกิดขึ้น ขายกระเป๋าแล้วทำใบเสร็จลูกค้าหาย ไม่รู้ทำไง
ลูกค้าก็ด่าตามระเบียบ ด้วยความอยากช่วยแคชเชียร์ (คือเขาต้องเอาใบเสร็จไปแลกซื้อ)
เจอพี่นักร้องวง Power Band ที่ร้องเพลง "ถ้าเธอเป็นฉัน คงคิดสั้น ๆ เพราะทนไม่ได้.."

"เหมือนไม่รักกัน" (เลยนะพี่ยา)
http://www.youtube.com/watch?v=49jZrApyHlc
ขอบคุณ http://www.youtube.com/user/nongking720

สมัยก่อนขายโชห่วย เราจัดตู้สินค้า (นานนานที) วัดสายไฟ ตัดเป็นเมตร
หลอดไฟไส้ แบบเกลียว แบบเขี้ยว ตั้งแต่ 5Watt ถึง100 Watt ลองไฟ ใส่ขั้ว
หลอดไฟนีออน มีขวดนมแบบแก้ว ปกพลาสติก ไหมปักเสื้อนักเรียน สีแดง สีน้ำเงิน
(อ้อ เราเองก็มีหน้าที่เป็นคนปักอักษรย่อชื่อโรงเรียน เขาปั๊มใส่ผ้า เราใส่สดึงเอง ปักเอง
มีรอยเฉียง ๆ แทงเข็มขี้นลงอย่างละเอียดยิบ กระเป๋าเสื้อนักเรียนของเรา
กับของน้องชาย)

จำได้ครั้งนึง กำลังตีไข่จะทำไข่เจียว ไม่รู้IPop มันแหละอะไร โมโห เลยเทไข่ทิ้งหมดถ้วย
แม่เดินมาตีเราอย่างแรงหลายที  ส่วนมันไม่โดนตี แค่ถูกว่าเล็กน้อยเองมั้ง
*********
จบก่อนดีกว่า คิดไม่ออกแล้ว
ถ้าไม่ตายค่อยมาเขียนใหม่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น