ไปหาซาโกว ก่อนมากำแพง "วรรณาเห็นป๊าออกจากบ้านมา เขาเลยเผาบ้านที่หนองจอก" / "โซ่ยโกเขาเป็นคนติดเพลง ถึงแม้ไปงานศพเขาก็ร้องเพลง" / "จริง ๆ แล้วชั้นก็จะใส่ชื่อพวกเธอในมรดกให้" / "แม่เธอเอาไม้กวาดไล่้ตีวรรณา" ถาม"ไม้กวาดอันเล็กอันใหญ่" / "ไม้กวาดอันใหญ่อย่างยาวเลย" / "ชัั้้้้้นขอโืทษหลินมันแล้ว ฉันเป็นผู้ใหญ่ ขอโทษเด็กแล้ว" / "วรรณามากับพ่อเธอ บางครั้งเขามาเยี่ยมหลายครั้ง" / "เขามาขอเงินซาโกวหรือเปล่า" / "เปล่า เขาไม่ได้มาขอเงิน" (ถามย้ำหลายครั้ง) / "เขามากับพ่อเธอ อีเยาเห็นเอาไปฟ้องแม่เธอ แม่เธอเลยมาไล่ตีเขา" / ซาซ่าบอก "หลานพี่2คนเขามาด่าหนูว่า"เหี้ย" / "ไม่ใช่ เขาเล่้นมุขกันด่า เชี่ย เขาไม่ยุ่งไม่อะไรกับใคร" / "แต่เขามองหน้าหนู" / "เป็นเรื่องบังเอิญมากกว่ามั้ง ถ้าทำให้ซาซ่าเข้าใจผิดก็ขอโทษด้วย" / "ชั้นยกบ้านที่หัวหินให้ไอ้หลินมัน มันไม่เอา ฉันเลยประกาศขาย มีคนรีบมาซื้อเลย" มันหยิ่ง
"ตอนนี้ชั้นไม่สนแล้ว มันจะไปไหนก็ไป" / ซาซ่า "เลี้ยงได้แต่ตัว แล้วก็ไป" / "แต่ก็แปลกนะซาโกว ป๊าตาย มันไม่มางานเลย" (ก็เพราะคุณป้าสะใภ้ที่แสนดีกับพี่ชาย กลัวว่า 2อาจะมาเจอแล้วลากหนูหลินกลับไปท้ายร้า่ยอีกมั้ง มองอีกมุมหนึ่ง 2แม่ลูกนี้ก็ช่างปกป้องคุณหนูหลิน หนีความจริงไปตลอดชีวิตของเด็กคนนี้" / "เรื่องหนังสือภาษาจีนพ่อเธอยืมไปแล้วหาย พ่อเธอบอกไม่ต้องไปหาที่บ้านหรอก อย่าไปรื้อไปค้นบ้านเค้า" (แต่ข้อมูลทางนี้บอกว่า โซ่ยโกวเขาเดินมาด่าป๋าแบบเสียหาย ด่าแหลกเลย)
"ชั้นได้ยินข่าวแว่ว ๆ มาว่า วรรณาเขาจะฟ้องบ้านเธอ เรียกเอาสมบัติ เพราะว่าเขาเป็นเมียเขาเก็บฟันพ่อฃเธอไว้ ชั้นก็ไม่รู้รายละัเีอียดทางกฎหมาย" ข้่อมูลทางนี้เขาได้จากพ่อไปไม่ต่ำกว่า 3 แสนบาท แต่เราพ่อตายเรายังไม่ได้สักสลึงเลย ถ้าเขาจะมาเอาอีกก็ยังไงอยู่นะ อากงก็มีหลานตั้ง 3 คน เขายังอยากจะเอาอีกเหรอเนี่ย เฮ้อ..
ข้่อมูลจากทางนี้ หลินถูก 2 อาหญิง ตบ ตี ด่า ตบคว่ำเลย ทำร้ายทารุณทั้งร่างกายและจิตใจ / คุณนายวิภากับลูกชายสุดที่รักขับรถเก๋งไปรับมาอยู่บ้านที่ดินแดง เขาหนีมาอยู่นี่ก็ยังคอยจะมาตบตีอีก
ญาติทางนี้ก็ไม่พอใจ แซ่หยีโดนอาม่ากับ2อา เดินขบวนมาด่าตั้งแต่สมัยไหนโน้นแล้ว มาตอนนี้ยังตามาด่าไม่หยุดหย่อน เขาจะซื้อคอนโดนหน้าบ้าน แล้วจะนั่งแช่งแม่เอ็งให้ขายเจ๊ง ๆ ๆ /
แม่เอ็งเขาจะไปอยู่หนองจอกกับIpop (สรุปงั้นเขาจะปล่อยเราให้นั่งขายโชห่วยที่สีลมคนเดียว ตอนแรกเขาบอก เดี๋ยวจะอยู่ช่วยขายให้ก่อน แล้วพอIแจ๋มาก็ช่วยกันขายอย่างที่บอก) ไอ้ที่จะช่วยเรา สงสัยจะช่ีวยให้ชีวิตล่มจมมากไปกว่าที่ควรจะเป็นละมั๊ง ทำหนังสือบอก "ไม่มีข้าวกิน" แต่ทำเครื่องกรองน้ำ คงจะร่ำรวยน่าดู หงี่หยีบอก "อ้าวเขาก็ไปทำงานสบายของเขาสิ" ก็ใช่น่ะสิ "งานสบาย รายได้ดี เขาคงไม่โยนทิ้งมาให้ไหงทำหรอก"
โซ่ยโกวมาเปิดเพลงมารำพัด ไม่ให้เกียรติพี่ชาขคนตาย Pomโมโห ซาโกวถาม จะต่อยโซ่ยโกวเหรอ / คุณนายวิภา บอกญาติว่า "เขามาด่าเรื่อย ๆ ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ ฯลฯ" เราไปสวัสดีส่งแขกขอให้เขากลับไปก่อน
เล็กบอก "แม่เอ็งเขาให้ที่ไร่้อ้อย เอ็งก็เอาไว้ก่อน ยังไงก็ให้เ่ช่าก็ได้ไร่ละพัน" / "แล้วปีหนึ่งได้เท่าไหร่ ขายก็ขายไม่ได้" / "ถ้าขายไม่ได้เขาจะขายกันเรอะ" / " 3 แสน ทำมาหากินอะไรเองก็ไม่ได้ แค่ค่าเช่าปีหนึ่งจะได้สักกี่พันแค่ 10 กว่าไร่ จะพอกินเหรอ" "ตอนมีแรงยังไม่แก่เท่าไหร่ ไม่ให้ทุนทำมาหากิน ที่ิดินต้องรอเขาตายก่อนถึงจะได้ ค่าเช่าก็เหมือนกัน ไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่ จะได้กินค่าเช่าที่ดินไร่อ้อย" แล้วเราจะอยู่ถึงได้มรดกที่ดินอันมีค่ากว่า 3 แสนผืนนี้เรอะ ไม่เอา ไปดีกว่่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น