คุณนายแม่วิภาพูด "เตี่ยมึงเขาบอก ให้มึงใช้เดือนละพันก็พอ ...I ป๊อปบอกว่า เดือนละพันจะไปพอใช้อะไร ให้ไอ้ปูไปเดือนละ 2 พันแล้วกัน"
"โอ้โห...ทำไม I (Sas) ป๊อป มันช่างใจดีขนาดนี้ นี่ฐานกรุณาเลยนะเนี่ยให้ใช้เดือนละตั้ง 2 พัน
*
"คนเช่าห้องมีแค่ 10 กว่าห้องแค่นั้น ค่าซ่อมบ้าน จ่ายค่าภาษีก็หมดแล้ว"
(จริงเหรอ...แม่งซ่อมกันทั้งปีทั้งชาติเลยเหรอ...เป็นคนดีจริง ๆ จ่ายค่าภาษีก็หมด...ไม่มีค่าเช่าเหลือ)
*
ร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด (เช่าห้องอยู่อาศัยนอนด้วย) ร้านส้มตำ ปากซอยประชาร่วมใจ 43 (2 เจ้า ไม่รู้ค่าเช่าเท่าไหร่)
*
ค่าเช่าห้อง ถ้า 10 กว่าห้อง ตีซะ 15 ห้อง ห้องละ 1,500 (รวมค่าน้ำค่าไฟ) น่าจะได้ประมาณ 22,500 บาท
ถ้าแค่ 10 ห้อง ก็ 15,000 (อย่างต่ำ ๆ เลย) ให้กูเดือนละตั้ง 2 พัน พวกมันครอบครัวใช้ 13,000
*
ตอนโน้น คุณนายวิภาถาม "จะมาเก็บค่าเช่าที่สีลมมั้ย"
"ไม่เอาหรอก" จะเอาได้ยังไง ในเมื่อคุณสุชาติ สุพรรณโกมุท เขาทำหน้าที่นี้อยู่ เป็นรายได้ของเขา
เราก็ไม่กล้าแย่งหรอก เขามีลูกมีเมียต้องเลี้ยง
*
กูไม่อยู่แย่งที่ทำมาหากิน 3-4 ปี พวกมึงเหนื่อยเหรอ ทำกันเอง มีเงินมีรายได้ ไม่ได้ให้กูสักบาท
เป็นของพวกมึงทั้งน้าน ....
*
แต่พอได้ของมีราคา...(ทั้งบ้านและที่ดิน) ก็ดัดจริตทำเป็นมีน้ำใจ ยกให้ขายของชำ โชห่วยให้...
ถุย...เหลือเดนจากที่พวกมึงไม่เอา...มันเหนื่อยนี่...ถ้างานสบาย เงินดี พวกมึงจะไม่เอาไว้เองเหรอ
ไอเดียคุณนายแม่วิภานี่ ยอดเยี่ยมจริง ๆ เลย
*
แจ๋บอก "ขายผักจะยกให้ไอ้แตงกับผัวมันขาย ส่วนโชห่วยแม่เอ็งจะขายเอง เอ็งมาขายโชห่วยมั้ยละ ไม่ต้องกลัวเหนื่อย ไม่เหนื่อยหรอก"
"เชอะ คนอย่างกูน่ะเหรอ กลัวเหนื่อย ช่วยขายมาตั้งแต่เด็ก จับมาหมดทุกอย่าแล้ว เคยบ่นว่าเหนื่อยมั้ย...ช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ไม่สมควรได้อะไรเลย ก็ต้องสมควรตาย ...พวกแม่งแทบจะไม่ได้ทำอะไร กลับได้ไปกันจนหมด"
"ก็มึงบอก ไม่เอาไง"
"งั้นเหรอ งั้นก็ถือว่ากูปากไม่ดีเอง ไม่ได้ก็ไม่เอา"
*
"ถ้าพวกมันไม่จ่ายค่าเสียหาย กูจะเผาบ้านที่พวกมันอยู่...กูจะจุดธูปแช่งให้พวกแม่งตายทั้งครอบครัว (ซ้ำ ๆ ๆ ๆ "
"ตารางมีเอาไว้ขังหมาหรอก"
"กลัวอะไรกับตาราง ดีสิ..มีข้าวกินฟรี มีที่นอนฟรี"
(สงสัยกลัวลูกชายสุดที่รักจะโดนแช่งตาย...เลยจำใจจ่ายค่าเสียหายให้...ตอนแรกบอก "ฝันไปเถอะ")
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น