วันหนึ่งนั่งรอรถเมล์ หน้า รพ.กรุงเทพคริสเตียน เห็น ลูกชายคนเล็กของคุณนายวิภา ขี่จักรยาน ปาดหน้ารถเก๋งหลายคัน เอาไปบอกคุณแม่..ไม่งั้นอาจได้ลูกชายพิการไปแล้ว..
*
ส่วนลูกชายคนโต ตอนเด็กก็อ่านการ์ตูน "ไออิ มาร์โกโต้" มีครบชุด ขนาดกระดาษน่าจะเท่า A4 ครบชุดแล้ว เขาก็เอาสว่านเจาะสันหนังสือการ์ตูน เอาเชือกร้อยเป็นปึกใหญ่
*
ลูกชายคนเล็ก ก็อ่านการ์ตูน "Touch" กับ "กัปตันซึบาสะ" นี่ก็มีครบทุกเล่มเหมือนกัน*
*
ส่วนเรา ซื้อการ์ตูน "Candy" "จุนเซ มิมิ" "เมมฟิส แครอล" ไม่มีครบทุกเล่ม
กับหนังสือขวัญเรือน หญิงไทย กุลสตรี ซื้อบางเล่ม เฉพาะที่มีการฝีมือที่ชอบเท่านั้น
จะซื้อที่ร้านขายเครื่องเขียนที่หน้าตลาดสามย่าน ตรงป้ายรถเมล์ (มีเถลไถลนิดหน่อย)
ก่อนซื้อของ แวะกิน "ข้าวมันไก่ กับ ลอดช่องสิงคโปร์" อร่อยมาก มันกะทิ หอมขนุน
*
ลูกชายคนโตเขา ซื้อของเล่นพวกเครื่องบิน ตุ๊กตา ประกอบ น่าจะของ Tamiya ที่กล่องมีรูปดาว
ปีกเครื่องบินมีสติ๊กเกอร์ให้ติดด้วย แล้วก็ตุ๊กตุ่น S Doll
*
แม่ให้เรียน "Silk Screen" ตกงานหลายปี หลังจากมีลูกแล้วก็ยังไม่ได้ทำมาหากินอะไรเป็นเรื่องเป็นราว
แม่จะให้เรียนทำกุญแจ ซ่อมรองเท้า ฯลฯ...แล้วก็ให้เรียนซ่อมมอเตอร์ไซค์ ของกทม.หรือเปล่าไม่รู้
สุดท้ายก็ซ่อมแต่มอเตอร์ไซค์ของตัวเอง...
*
แม่ให้การสนับสนุน ทำเครื่องบินเล็ก ทั้งโครงไม้บัลซ่า ใยไฟเบอร์กลาส เครื่องยนต์ น้ำมันละหุ่ง
*
ที่คุณนายวิภาต้องเสียสตางค์ให้เรา..ก็ตอนเรียนมัธยม ถือรองเท้า..เดินเรียน เปลี่ยนห้อง..
แต่เราทำรองเท้านักเรียนหาย..ยืมครูใส่คู่อื่นกลับบ้าน ขอตังค์ซื้อรองเท้านักเรียนคู่ใหม่
*
ตอนเด็ก แม่พาเรากับน้องชายไปซื้อเสื้อผ้านักเรียน รองเท้านักเรียน กระเป๋านักเรียน
ที่ตลาดบางรัก ขากลับนั่งรถสามล้อ...ปิดร้านตอนค่ำ ๆ แล้วไปกัน 3 คน แม่ลูก
*
เรากับน้องชายได้เรียนว่ายน้ำที่ YMCA 2-3 course
*
วันนั้นคุณนายวิภาพูด "มันบอกว่า มึงไปอยู่ด้วย มันยังต้องเลี้ยง..มันไม่เอา..มันจะเอาอีดอก..รู้ไว้ซะด้วย"
ขอบคุณที่บอก.." งั้นก็ดีน่ะสิ ที่กูออกจากบ้านนั้นมาก่อน" เขาก็ให้ค่ารถแท็กซี่กลับมา
*
สมัยเด็ก ๆ ลูกชายคนเล็กของคุณนายวิภา ยังเล็กอยู่...แจ๋น่าจะมาช่วยเลี้ยง หรือมีพี่เลี้ยงอีกคน จำไม่ได้ละ
จะมีเปลทำจากผ้า ผูกรวบชาย 2 ด้าน..ผูกขึงไว้ที่เสา 2 ต้น.. เอาไม้เนื้อแข็ง ขัดหัวท้ายผ้า..ให้กางออก
น้องชายนอนในนั้น..ถ้าตื่นก็จะเอานอนเบาะทำจากผ้า (น่าจะยัดด้วยนุ่น) สมัยนั้นได้ยินเรียกว่า "เมาะ" มั้ง
*
โตหน่อย เขาจะมีจักรยาน 3 ล้อถีบ..ที่ล้อมีจานสังกะสี..
มีกำไลข้อเท้าสีเหมือนทองแดง..มีลูกกระพรวนเล็ก ๆ
*
มีคืนหนึ่ง..เรานอนไม่หลับ
...ได้ยินเสียงสตาร์ทรถตู้ของป๊า..หลายครั้ง แต่สตาร์ทไม่ติดสักที เลยลุกขึ้นไปดู เปิดหน้าหน้ามีเสียงดัง...
เห็นเด็กผู้ชายแถวบ้าน 2 คน คนหนึ่งนั่งตรงคนขับ..อีกคนยืนอยู่นอกรถ..พอเห็นเรา..เขาก็หนีไป
ดูเหมือนว่า คนนั้นน่าจะกำลังเอาสายไฟจี้ให้สปาร์กกัน เพื่อให้เครื่องยนต์ติด...
บอกพ่อแม่..ก็งั้น ๆ ไม่เห็นได้รางวัลอะไรเลย...
*
ให้มึงไปเฝ้าเตี่ยมึง....(จะตั้งใจใช้ให้ไปกันอีดอก)
"แล้วทำไมม๊าไม่ไปเฝ้าป๊าเองหละ" (เห็นรักนักรักหนา)
"เดี๋ยวอีดอกมันผลักแม่มึงล้ม จะทำยังไง" (ห่วงตัวเองถูกเขาทำร้าย..แต่ไม่คิดถ้ากูถูกมันแทงตายล่ะ ไม่เสียดายเลย อีนี่ต้องใช้งานให้มันตกระกำลำบาก ให้แสนสาหัส)
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น