*อยู่อัญชณาแมนชั่น ครบ 3 เดือน แล้ว ...ค่ามัดจำห้อง 2,400 ค่าคีย์การ์ด 200 รวมเป็น 2,600 น่าจะพอเคลีย์ค่าเช่าห้องเดือนนี้...ส่วนค่าน้ำ ค่าไฟ เดี๋ยวจะทิ้งเบอร์โทร. ให้โทร.ไปทวงกับคุณนายวิภา หลังจากที่เราตายไปแล้ว...ก็เกือบอีก 600 บาท...เฮ้อ...จบสิ้นเสียที ชีวิตนี้...เบื่อจริง ๆ เลย...ย.. อยู่ไปก็ไร้ค่า ตายห่าก็ลืมหมด....
*
กาลครั้งหนึ่ง..
นอนห้องเก็บของหลังบ้าน คุณนายวิภา นอนห้องกลาง..คุณชาย Pop กับเมียมันนอนห้องชั้น3
แจ๋จ้างมันขับรถไปซื้อของที่ตลาดวงเวียนใหญ่ เข้าซอยสารภี3 วันละ 400 บาท (ไม่รู้รวมค่าน้ำมันรถหรือยัง)
*
หลังจากกลับจากที่ไหน..จำไม่ได้..คุณนายวิภาให้เรานอนห้องเก็บของ คณชาย Pop ตีฝ้าเพดาน ดูเหมือนใหม่ ...ให้เขาขนตู้เสื้อผ้าของเราลงจากห้องชั้น 2 ตอนนี้ Pom กับเมียอยู่ห้องนั้น..วันไหนหนวกหูหรือร้อน ก็ย้ายมานอนห้องตรงข้าม รวม 2 ห้อง
*
ที่ห้องเก็บของ คุณนายวิภาให้เงินใช้เดือนละ 2 พัน
อยู่ห้องนี้ ทำกับข้าวให้คณนายแม่กินด้วย..วันหนึ่ง ..ไอเจ็บคอ ไอหลายวันแล้ว ไอจนไม่มีเสียงออกมาเลย พูดก็ไม่มีเสียง...หลายวันแล้ว..วันนี้คงไม่รอด..ไม่รู้ทำไง...ออกจากห้องเก็บของเดินมาห้องกลาง คุณนายวิภานอนอยู่..เราโทรศัพท์บ้าน(แบบไม่มีเสียง) โทร.ให้พ่อกับแม่น้อง Poom มารับไปหาหมอที (พูดก็ไม่มีเสียง) เขาอยู่แฟลต26 เขาก็ขับรถมารับที่บ้านดินแดง พาไปหาหมอที่ รพ.รามาธิบดี ไม่มีสตางค์เลย เขาก็ออกค่ายาก ค่าหมอให้ หลายร้อยเหมือนกัน..ขากลับ ขออาศัยนอนแฟลตด้วย ไอกลัวเชื้อไปติดเขา..แต่ไม่รู้ทำไง
*
หนีไปเช่าห้อง พันสองหรือพันสาม ที่จรัลสนิทวงศ์ ซอย... ที่มีโรงแรมโรส..มีเสาตกน้ำมันด้วย
เงินไม่พอกิน ไม่พอใช้..ต้องซมซานเหมือนหมากลับมาอยู่ห้องเก็บของตามเดิม
เครียดจัด..โยนข้าวของ ด้ายหลอดทิ้งที่ประตูตรงศาลเจ้า หน้าห้องนอน(เก็บของ...ห้องนอนของเรา...ได้รับเกียรติอย่างสูงสุดจากเจ้าของบ้าน) และคุณนายวิภาก็คงมาเก็บ เราไปไหนไม่รู้...
*มีครั้งหนึ่ง ที่ไหนจำไม่ได้ คุณนายวิภาพูด จะใช้ "ด้าย" เหรอ "ไม่ต้องซื้อ..มีเยอะแยะเลย ที่บ้านโน้น"
*
ตอนเดินมาที่โทรศัพท์ คุณนายวิภาเหมือนจะลุกขึ้น แต่พอเราโทรศัพท์เสร็จ เราก็เข้าไปในห้องเก็บของแต่ตัว..เดินออกมา...แล้วก็เดินออกไป...
ไม่มีคำถาม...ไม่มีอะไร
*กินน้ำอุ่น ก็แล้ว กินยาก็แล้ว ไม่หายเสียที....หลายวันแล้ว ไม่มีเสียงเลย..สุดท้ายต้องยอมก้มหน้า หน้าด้าน ขอสตางค์คุณนายวิภา 500 ไปหาหมอที่ รพ.ตำรวจ หมอบอกคอแดงมากเลย ให้ยามากิน...ก็หมดไปเกือบ 500 (เหลือค่ารถนิดหน่อย)
*
ขอยืมเงินซื้อจักรเย็บผ้า (ไม่ให้) ขอเงินซื้อตู้เย็น (เล็ก ๆ ...หลังจากบอก "ไม่เอา" ที่เขาเอาตู้เย็นโตชิบา สีแดงให้วิ (แฟนเก่าป้อมไปใช้ที่สุราษร์ธานี เกาะ???) ไม่ให้..
*
จริงสิ เราต้องทวงค่าตู้เสื้อผ้า ตอนโน้นบอก "ม๊า ขอเงินค่าตู้เสื้อผ้าที่ยกมาจากชั้น 2"
"ไม่ให้..ทำไม เอาไว้เก็บของไม่ได้รึไง"
มีตู้ล็อคเกอร์ 3 ชั้น เกือบพันบาทอีกใบ
แต่ทวงไป เขาก็ไม่ให้หรอก เขาจะให้เราไปเป็นทาสเฝ้าสมบัติ ร้านโชห่วย...ให้เป็นทาสขายโชห่วยเฝ้าบ้านเหมือนหมา...วันละ 200 (ไม่พอกินรึไง)...ทำไมไม่ให้ลูกชายคนโตสุดที่รักขายล่ะ ได้เงินสดทุกวัน ทำไมไม่ให้ลูกชาย (ยิ่งกว่าสุดที่รัก) ขายล่ะ...อ๋อ เขาทำงานออกทีวี เดี๋ยวเขาก็จะทำหนังสือกีฬาขาย..
ทำไมไม่ให้คุณหนูหลิน (หลานนอกไส้ผู้น่าสงสารขายล่ะ) ...ไม่ได้หรอก..เขาเรียนจบปริญญาโท.. ทำงานมีเงินเดือน ขืนมาขายของที่นี่ 2 คนหลังแบงค์ก็จะมาทำร้ายคุณหนูหลินน่ะสิ..สุดท้ายกูก็เป็นหมาตัวหนึ่งที่พวกมันคิดว่า ทำมาหากินอะไรก็ไม่ได้เงิน..ให้มันมาเฝ้าร้านโชห่วยน่ะดีแล้ว..ให้ไปซื้อของ นั่งสามล้อ..
*
สรุปชีวิตกู...คนเป็นแม่ก็หลอกใช้ให้เป็นเครื่องมือไปเฝ้าผัว (ที่จดทะเบียนหย่ากันไปตั้งนานแล้ว) เพื่อเป็นหมาเฝ้า ไม่ให้อีดอก เข้ามายุ่งกับผัวเขา
ส่วนคนเป็นพ่อ..ก็จะหลอกใช้เรา เป็นไม้กันหมา...ไม่ให้เมีย (รุ่น..นางมารร้าย) เข้ามายุ่ง เกาะแกะ ตัวเองกับเมียล่าสุด...คนนั้นผลักไป..คนนี้ถึบมา..
ตาอินกับตานา..ตาอยู่..(ทำงานตั้งแต่เด็ก ๆ...ไม่ได้อะไรเลย นอกจากเงิน 14,000 ค่าเช่าบ้านเดือนละ 2 พัน ทีวีเก่าเสีย (ช็อต) ดูไม่ได้ เครื่องเล่นดีวีดี (โนเนม) เก่า ๆ 1 เครื่อง...
แต่พวกมันได้บ้านและที่ดิน ที่ดินเปล่า ค่าเช่าบ้าน กินไปตลอดชีวิตพวกมัน...
*
ไอ้ที่คุณนายวิภาจะยกที่ดิน (ไร่อ้อย) 10กว่าไร่ให้ ให้ถ่ายบัตรประชาชนไปให้..กว่าจะได้ต้องรอเขาตายก่อน จะอยู่ถึงจนได้ที่ดิน 3 แสนกว่าบาทเรอะ....ตอนนี้ไม่มีทุนทำมาหากิน...เหลือแต่ลมหายใจ...มันต้องเห็นเราตายก่อน ถึงจะมีความสุข
*
บ้านดินแดงโอนโฉนดให้แล้ว...ก็ยังใช้ไม้ค้ำ...ไปสำนักงานที่ดิน...ไปโอนโฉนดกลับคืนมา (กลัวขาย...ไม่มีมีเก็บของให้ลูกชายสุดที่รัก)...
มาวันหนึ่ง หลังจากที่ลูกชายคนโตของคุณนายวิภา รับมรดก บ้านและที่ดินไปเรียบร้อยแล้ว ค่าเช่าบ้าน (ไม่ถึง 10 ห้องนะจะบอกให้..) รายได้เปอร์เซนต์ เก็บค่าเช่าชั้น 2 ร้านขายผักที่สีลม..รายได้เปอร์เซนต์เก็บค่าเช่าที่ คอนโด รามอินทราหรือเปล่า ไม่รู้...รายได้จากตึกที่บางพลีอีก.... ฯลฯ ดูเหมือนพวกมัน จ๊น จน..เลย...
*
เหลือเวลาอีกไม่กี่วัน เดี๋ยวเราก็คงจะตายห่าแล้ว
*
อยู่ครบ 3 เดือน เมื่อวันเห็นบิลค่าเช่าห้อง 2,600 ติดป้ายที่บอร์ดว่า เริ่มเพิ่มค่าเช่าอีกห้องละ 200 บาท เริ่ม 1 กันยายน 54...คุยกับน้องตึกตรงข้าม เขาก็เข้าใจเหมือนเรา "เริ่ม 1 กันยา แปลว่า เป็นค่าเช่า 1-30 กันยายน ซึ่งไปตอนสิ้นเดือนหน้า"
คุณแม่บ้านตึกอัญชณา บอก ก็เริ่ม 1 กันยายนไง คือเดือนนี้เลยไง คนอื่นเขาก็จ่ายสิ้นเดือน แต่ยืดให้ถึงวันที่ 9 เดือนนี้..."ไม่ถูกนะ" / "เอางี้ พูดไม่รู้เรื่อง ก็โทร.ไปถามเจ้าของหอเอาเองก็แล้วกัน"
*โทร.ไปแล้ว ตอบกลับ"ระบบฝากข้อความ"...ฝากข้อความแล้ว ไม่เห็นโทร.กลับมาเลย
*สงสัยจะต้องยอมเสียอีก 200 ...ก็คนไม่มีที่ไป...โดนฮุบสมบัติ ไปหมดแล้ว..ไม่สิ..เขาบอก "เตี่ยมึงเขาบอกไม่ให้อะไรมึง...แล้วมึงจะเอาอะไร..ถ้าอยากได้สมบัติก็ไปทวงเอากับอีดอกนั่นสิ สามแสนสี่แสน" คุณนายวิภา พูดทุกครั้งที่ถามถึง ว่าป๊าให้อะไร มีอะไรเหลือให้มั่ง ..."ไม่มี"
แต่ไอ้ป๊อป สุชาติ สุพรรณโกมุท ได้บ้านเช่าและที่ดิน 2 ที่ รถกระบะ 1 คัน โต๊ะสนุ๊ก อะไรอีกมั่งก็ไม่รู้ ...ป้อม ได้ทีดินเปล่า 1 แปลง
* เอาวะ ตายอย่างหมาข้างถนน...เดี๋ยวไปจำนำกล้องอีกที...กลับไปเก็บของใส่ถุงขยะให้เป็นที่เป็นทาง...เวลาตายไปแล้ว..เขาจะได้ขนไปได้ง่าย ๆ .สมบัติ ...หนังสือถัก ๆ ไหม เชือกร่มที่ซื้อมาถักกระเป๋า...คงไม่ได้ทำอะไรสักอย่างแล้ว...รอวันตาย...อย่างเดียว...กูเกิดมาทำไมวะเนี่ย...
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น